میوزیت چیست؟
میوزیت یک توصیف کلی برای التهاب مزمن و پیشرونده عضلات است. برخی از انواع میوزیت با بثورات پوستی همراه است.
تشخیص این بیماری نادر ممکن است دشوار باشد و گاهی اوقات علت آن ناشناخته است. علائم می توانند به سرعت یا به تدریج در طول زمان ظاهر شوند. علائم اولیه ممکن است شامل درد و درد عضلانی، خستگی، مشکل در بلع و مشکل در تنفس باشد.
در ایالات متحده تخمین زده می شود که سالانه ۱۶۰۰ تا ۳۲۰۰ مورد جدید و ۵۰۰۰۰ تا ۷۵۰۰۰ نفر با میوزیت زندگی می کنند.
میوزیت می تواند هم کودکان و هم بزرگسالان را درگیر کند. به استثنای یک نوع میوزیت، زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند.
انواع میوزیت
پنج نوع میوزیت عبارتند از:
- درماتومیوزیت
- میوزیت داخل بدن
- میوزیت نوجوانی
- پلی میوزیت
- میوزیت سمی
درماتومیوزیت
درماتومیوزیت (DM) به دلیل بثورات ارغوانی مایل به قرمز به شکل گل هلیوتروپ، ساده ترین شکل میوزیت برای تشخیص است. بثورات روی پلک ها، صورت، قفسه سینه، گردن و پشت ایجاد می شود. همچنین روی مفاصل مانند بند انگشت، آرنج، زانو و انگشتان پا ایجاد می شود. به طور معمول ضعف عضلانی به دنبال دارد.
سایر علائم DM عبارتند از:
- پوست پوسته پوسته، خشک یا زبر
- پاپول های گوترون یا علامت گوترون (برجستگی هایی که روی بند انگشتان، آرنج ها و زانوها دیده می شوند، اغلب با برآمدگی پوسته پوسته شده)
- مشکل بلند شدن از حالت نشسته
- خستگی
- ضعف در عضلات گردن، ران، پشت و شانه
- مشکل در بلع
- گرفتگی صدا
- توده های سفت شده کلسیم زیر پوست
- درد عضلانی
- التهاب مفصل
- ناهنجاری های بستر ناخن
- کاهش وزن
- ضربان قلب نامنظم
- زخم های گوارشی
میوزیت انکلوژن بدن
میوزیت داخل بدن (IBM) تنها میوزیت است که در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد. اکثر افرادی که به این عارضه مبتلا می شوند بالای ۵۰ سال سن دارند. IBM با ضعف عضلانی در مچ دست و انگشتان و همچنین در عضلات ران شروع می شود. ضعف عضلانی در عضلات کوچکتر برجسته تر است و نامتقارن است و یک طرف بدن بیشتر از طرف دیگر تحت تأثیر قرار می گیرد. اعتقاد بر این است که IBM ژنتیکی است.
علائم IBM عبارتند از:
- مشکل در راه رفتن
- زمین خوردن و از دست دادن تعادل
- سقوط های مکرر
- مشکل بلند شدن از حالت نشسته
- تضعیف گرفتن دست و کاهش مهارت دست و انگشتان
- مشکل در بلع
- ضعف عضلانی
- درد عضلانی
- کاهش رفلکس های تاندون عمیق
میوزیت نوجوانان
میوزیت نوجوانان (JM) در کودکان زیر رخ می دهد ۱۸. تاثیر می گذارد ۳۰۰۰ تا ۵۰۰۰ بچه های آمریکایی احتمال ابتلای دختران به JM دو برابر بیشتر از پسران است. مشابه سایر اشکال میوزیت، JM با ضعف عضلانی و بثورات پوستی مشخص می شود.
علائم JM عبارتند از:
- بثورات قابل مشاهده و بنفش مایل به قرمز روی پلک ها یا مفاصل، گاهی اوقات به شکل گل هلیوتروپ
- خستگی
- بدخلقی یا تحریک پذیری
- دل درد
- مشکلات عملکرد حرکتی، مانند مشکل بالا رفتن از پله ها، ایستادن از حالت نشسته، و لباس پوشیدن
- مشکل در رسیدن به بالای سر، مانند شامپو کردن یا شانه کردن موها
- مشکل در بلند کردن سر
- تورم یا قرمزی پوست اطراف ناخن
- مشکل در بلع
- توده های سفت شده کلسیم زیر پوست
- ضعف عضلانی
- درد عضلات و مفاصل
- صدای خشن
- پاپول های گوترون (برجستگی هایی که روی بند انگشتان، آرنج ها و زانوها دیده می شوند)
- تب
پلی میوزیت
پلی میوزیت (PM) با ضعف عضلانی در عضلات نزدیک به تنه بدن شروع می شود و سپس از آنجا گسترش می یابد. هر مورد PM منحصر به فرد است و افراد مبتلا به PM اغلب به بیماری های خود ایمنی اضافی مبتلا هستند.
علائم PM عبارتند از:
- ضعف عضلانی
- درد عضلانی
- مشکل در بلع
- افتادن
- مشکل بلند شدن از حالت نشسته
- خستگی
- سرفه خشک مزمن
- ضخیم شدن پوست دست
- مشکل در تنفس
- تب
- کاهش وزن
- صدای خشن
میوزیت سمی
تصور می شود که میوزیت سمی توسط برخی از داروهای تجویز شده و داروهای غیرقانونی ایجاد می شود. داروهای کاهش دهنده کلسترول مانند استاتین ها ممکن است از رایج ترین داروهایی باشند که باعث ایجاد این بیماری می شوند. اگرچه این بسیار نادر است، اما سایر داروها و موادی که ممکن است باعث میوزیت شوند عبارتند از:
- سرکوب کننده های ایمنی خاص
- امپرازول (پریلوسک)
- آدالیموماب (Humira)
- کوکائین
- تولوئن (حلال مورد استفاده در رقیق کننده های رنگ که گاهی به صورت غیرقانونی استفاده می شود)
علائم میوزیت سمی مشابه علائم سایر انواع میوزیت است. افرادی که این عارضه را تجربه می کنند، معمولاً پس از قطع داروهایی که باعث مسمومیت شده است، بهبود می یابند.
چه چیزی باعث میوزیت می شود؟
نظرات کارشناسان در مورد علت دقیق میوزیت متفاوت است. تصور می شود که میوزیت یک بیماری خود ایمنی است که باعث می شود بدن به عضلات حمله کند. بیشتر موارد علت شناخته شده ای ندارند. با این حال، تصور می شود که آسیب و عفونت ممکن است نقش داشته باشد.
مقداری محققان اعتقاد بر این است که میوزیت همچنین ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس
- ویروس هایی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا و HIV
- سمیت دارویی
چگونه میوزیت تشخیص داده می شود؟
افراد مبتلا به میوزیت اغلب به اشتباه تشخیص داده می شوند. تشخیص میوزیت ممکن است دشوار باشد زیرا نادر است و همچنین به دلیل اینکه علائم اولیه ضعف و خستگی است. این علائم در بسیاری از بیماری های رایج دیگر دیده می شود.
پزشکان ممکن است از یکی از موارد زیر برای کمک به تشخیص استفاده کنند:
- معاینهی جسمی
- بیوپسی عضلانی
- الکترومیوگرافی
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی
- مطالعه هدایت عصبی
- آزمایش خون برای تعیین سطح CPK
- آزمایش خون آنتی بادی ضد هسته ای
- آزمایش خون پانل آنتی بادی اختصاصی میوزیت
- آزمایش ژنتیک
درمان میوزیت چیست؟
هیچ داروی خاصی برای درمان میوزیت وجود ندارد. با این حال، کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون (رایوس) اغلب تجویز می شوند. پزشکان اغلب این دارو را با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند آزاتیوپرین (آزاسان) و متوترکسات (ترکسال) تجویز می کنند.
با توجه به ماهیت این بیماری، ممکن است چندین تغییر در درمان شما لازم باشد تا پزشک برنامه درمانی مناسب را برای شما بیابد. با پزشک خود تا رسیدن به بهترین روش کار کنید.
فیزیوتراپی، ورزش، کشش و یوگا می تواند به قوی و انعطاف پذیر نگه داشتن ماهیچه ها و جلوگیری از آتروفی عضلانی کمک کند.
چشم انداز میوزیت چیست؟
هیچ درمانی برای میوزیت وجود ندارد. برخی از افراد مبتلا به میوزیت ممکن است نیاز به استفاده از عصا، واکر یا ویلچر داشته باشند. در صورت عدم درمان، میوزیت ممکن است باعث عوارض و حتی مرگ شود.
با این حال، برخی از افراد می توانند علائم خود را به خوبی مدیریت کنند. برخی حتی ممکن است بهبودی جزئی یا کامل را تجربه کنند.