قطره های چشمی و سایر داروها معمولاً درمان خط اول برای گلوکوم در نظر گرفته می شوند. هدف این داروها کمک به خارج کردن مایع اضافی از چشم برای جلوگیری از افزایش فشار است که بر عصب بینایی تأثیر می گذارد.
گاهی اوقات داروها برای درمان موثر گلوکوم کافی نیستند و پزشک ممکن است لیزر درمانی یا جراحی را توصیه کند. زمانی که اقدامات محافظه کارانه شکست خورده باشد، جراحی یک رویکرد رایج برای درمان گلوکوم است.
در سال ۲۰۲۰، تقریبا ۱۷۵۰۰۰ جراحی های گلوکوم در ایالات متحده انجام شد. در این مقاله، مروری بر رایج ترین انواع آن ارائه خواهیم کرد.
در ادامه بخوانید تا بدانید چه انتظاراتی از روش های جراحی رایج مورد استفاده برای درمان گلوکوم دارید.
ترابکولکتومی
جراحی ترابکولکتومی برای نوعی از گلوکوم به نام زاویه باز استفاده می شود. این گلوکوم رایج زمانی اتفاق می‌افتد که مایعات در چشم قادر به تخلیه مناسب نباشد و باعث افزایش فشار در چشم می‌شود.
ترابکولکتومی یک روش اصلی است. حدود یک ساعت یا کمتر طول می کشد تا کامل شود. ممکن است تحت بیهوشی موضعی (شما بیدار باشید) یا عمومی (شما در خواب هستید) انجام شود.
در طول عمل، جراح شما با بی حس کردن ناحیه یا بیهوشی عمومی شروع می کند. سپس یک برش در بالای چشم شما در زیر پلک ایجاد می کنند تا یک کانال یا “بلب” برای تخلیه مایع اضافی ایجاد کنند. سپس بخیه هایی برای باز نگه داشتن لکه می گذارند.
پس از انجام این عمل، جراح یک وصله روی چشم شما قرار می دهد و شما می توانید به خانه بروید. شما باید پچ را حداقل تا روز بعد بپوشید، زمانی که برای یک قرار بعدی نزد جراح بازگردید.
جراح شما بخیه های شما را زمانی که چشم شما آماده است، معمولاً حدود ۲ هفته بعد می کشد.
جراحی کاشت گلوکوم (شنت لوله)
اگر گلوکوم مادرزادی یا نئوواسکولار دارید، جراحی کاشت گلوکوم، که به عنوان شنت لوله نیز شناخته می‌شود، ممکن است توصیه شود، اگرچه ممکن است برای افراد مبتلا به انواع دیگر گلوکوم نیز گزینه‌ای باشد.
این روش می تواند ۱ تا ۲ ساعت طول بکشد و شامل کاشت یک لوله کوچک یا شنت در چشم است.
این لوله با تخلیه مایع اضافی فشار را در چشم کاهش می دهد. معمولاً به صورت سرپایی با بی حسی موضعی انجام می شود. جراحی معمولاً تحت آرامبخشی سبک انجام می شود، اما گاهی اوقات نیاز به بیهوشی عمومی است.
جراحی گلوکوم کم تهاجمی (MIGS)
MIGS از ریز برش ها و تجهیزات اندازه میکروسکوپی برای کاهش فشار در چشم شما استفاده می کند. این نوع جدیدتر جراحی زمان کمتری برای تکمیل – اغلب فقط چند دقیقه – طول می کشد و نسبت به سایر انواع روش های گلوکوم سرعت بهبودی سریع تری دارد.
MIGS فقط برای موارد خفیف گلوکوم استفاده می شود، اما محبوبیت و در دسترس بودن آن رو به افزایش است. با این حال، در حالی که MIGS جراحی کوتاه‌تری است و خطر عوارض کمتری دارد، برخی از متخصصان استدلال می‌کنند که به اندازه روش‌های استاندارد طلایی مانند ترابکولکتومی مؤثر نیست و داده های بلند مدت کافی نیست هنوز.
تجهیزات ریز و تخصصی مورد نیاز برای انجام MIGS نیز بسیار گران است که در صورت عدم پوشش بیمه ای برای برخی از بیماران می تواند بسیار گران باشد.
Cyclophotocoagulation (CPC)
Cyclophotocoagulation یک درمان لیزری برای گلوکوم است و با کاهش فشار و تولید مایع در چشم عمل می کند.
CPC فرآیندهای مژگانی چشم را هدف قرار می دهد، به این معنی که روش های تولید مایعات. این به این دلیل است که بسیاری از موارد گلوکوم با مایع اضافی در چشم همراه است که منجر به افزایش فشار می شود.
در طول CPC بیدار خواهید ماند. یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن چشم شما استفاده می شود و این عمل فقط چند دقیقه طول می کشد. انواع مختلفی از CPC وجود دارد که برخی از آنها تهاجمی تر از بقیه هستند.
تغییراتی که لیزر در طول CPC روی چشم شما ایجاد می کند ممکن است دوام نیاورد. فرآیندهای مژگانی می توانند در برخی موارد بهبود یابند، به این معنی که ممکن است به ایجاد مایع و فشار بیش از حد برگردند.
چه کسی ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد؟
اینکه آیا شما برای گلوکوم به جراحی نیاز دارید به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
- آیا سایر درمان های گلوکوم موثر بوده اند یا خیر
- گلوکوم شما چقدر شدید است
- سایر بیماری‌های مشترک چشمی که دارید (و سایر بیماری‌های مزمن سلامتی)
هنگامی که مبتلا به گلوکوم هستید، تغییرات بینایی خود را به دقت بررسی کنید، در قرار ملاقات های منظم با پزشک شرکت کنید و هر گونه علائم جدید را فوراً مطرح کنید. از آنجایی که از دست دادن بینایی به دلیل گلوکوم دائمی است، مهم است که فعال باشید.
با پزشک خود در مورد اینکه آیا جراحی ممکن است بهترین گام بعدی در برنامه درمانی گلوکوم شما باشد، صحبت کنید.
خطرات و عوارض
مانند هر روش پزشکی، خطرات و عوارضی وجود دارد که ممکن است در جراحی گلوکوم رخ دهد. در بیشتر موارد، جراحی گلوکوم در مدیریت از دست دادن بینایی موثر است، اگرچه درمان نیست.
پس از جراحی، ممکن است تا چند هفته طول بکشد تا تورم و درد در چشم به طور کامل بهبود یابد. عوارض بعد از جراحی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خشکی چشم
- درد یا ناراحتی چشم
- عفونت
- فشار کم در چشم
- از دست دادن بینایی
- آب مروارید
بسته به اینکه چه روشی دارید، دستورالعمل‌های مراقبت بعد از آن متفاوت است. همیشه دستورالعمل های مراقبتی پزشک خود را دنبال کنید، در قرار ملاقات های بعدی شرکت کنید و هر دارویی را طبق دستور مصرف کنید.
گزینه های درمانی بیشتر
روش های دیگر برای درمان گلوکوم شامل داروها، لیزر درمانی و کمک های کم بینایی برای مدیریت از دست دادن بینایی
آیا گلوکوم قابل پیشگیری است؟
گلوکوم قابل درمان است، اما نمی توان به طور کامل از آن پیشگیری یا درمان کرد. تشخیص سریع می تواند به حفظ بینایی شما کمک کند، بنابراین باید شرکت در معاینات معمول چشم را در اولویت قرار دهید.
را مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) توصیه می کند که همه افراد بالای ۴۰ سال باید معاینه کامل چشم را برای بررسی گلوکوم و سایر مشکلات سلامت چشم انجام دهند.
حفظ عادات سالم می تواند به سلامت کلی چشم شما کمک کند.
این شامل:
- سیگار نکشید (یا ترک سیگار)
- خوردن یک رژیم غذایی متعادل
- ورزش منظم
- خواب زیاد
- حفظ فشار خون و سطح کلسترول سالم
- محافظت از چشمان خود در برابر نور خورشید
خلاصه
گلوکوم یک بیماری شایع چشمی است که می تواند منجر به تغییرات دائمی و از دست دادن بینایی شود. تشخیص و درمان به موقع برای بهترین نتیجه ممکن ضروری است. گلوکوم با ترکیبی از داروها (اغلب قطره های چشمی)، لیزر درمانی و جراحی درمان می شود.
ممکن است در مراحل اولیه گلوکوم اصلاً علائمی وجود نداشته باشد، بنابراین معاینه منظم چشم برای غربالگری این بیماری و سایر بیماری های چشمی ضروری است.
جراحی برای گلوکوم بی خطر و موثر در نظر گرفته می شود. چندین روش مختلف وجود دارد که هدف آنها کاهش مایعات و فشار در چشم شماست.
با پزشک خود در مورد اینکه آیا جراحی ممکن است بهترین گام بعدی شما باشد، صحبت کنید، به خصوص اگر درمان های محافظه کارانه موثر واقع نشده باشند.