هر آنچه که باید در مورد فیبرومیالژیا بدانید

فیبرومیالژیا چیست؟

فیبرومیالژیا یک بیماری طولانی مدت یا مزمن است. باعث بروز علائمی مانند:

• درد اسکلتی عضلانی یا درد در عضلات و استخوان ها
• لطافت
• خستگی عمومی
• خواب و اختلالات شناختی

درک این وضعیت، حتی برای متخصصان مراقبت های بهداشتی، دشوار است. علائم آن شبیه علائم سایر شرایط است و هیچ آزمایشی برای تأیید قطعی تشخیص وجود ندارد. در نتیجه، فیبرومیالژیا اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود.

در گذشته، برخی از متخصصان مراقبت های بهداشتی حتی این سوال را مطرح می کردند که آیا فیبرومیالژیا واقعی است یا خیر. امروز خیلی بهتر فهمیده می شود.

حدود ۴ میلیون بزرگسال در ایالات متحده ، یا حدود ۲ درصد، مبتلا به فیبرومیالژیا تشخیص داده شده اند. اکثر موارد فیبرومیالژیا در زنان تشخیص داده می شود. اکثر افراد در میانسالی تشخیص داده می شوند، اما فیبرومیالژیا می تواند کودکان را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

برخی از کلاله‌هایی که قبلاً فیبرومیالژیا را احاطه کرده بودند، کاهش یافته‌اند، اما هنوز درمان آن چالش برانگیز است. داروها، درمان و تغییرات سبک زندگی می تواند به شما در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

همچنین ممکن است دوره هایی از نوع بهبودی را تجربه کنید که در آن درد و خستگی شما بهبود می یابد.

علائم فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا باعث چیزی می شود که اکنون به عنوان مناطق درد شناخته می شود.

برخی از این مناطق با نواحی حساسی که به طور سنتی به عنوان نقاط حساس یا ماشه شناخته می شوند، همپوشانی دارند. با این حال، برخی از این نواحی حساس که قبلاً ذکر شده بود، در نواحی درد گنجانده نشده‌اند.

درد مانند یک درد مداوم و مبهم است. اگر در چهار ناحیه از پنج ناحیه درد ذکر شده در اصلاح معیارهای تشخیص فیبرومیالژیا در سال ۲۰۱۶، درد عضلانی اسکلتی را تجربه کرده باشید، یک متخصص مراقبت های بهداشتی تشخیص فیبرومیالژیا را در نظر می گیرد .

معیارهای تشخیصی فعلی به درد فیبرومیالژیا به عنوان درد چند موضعی اشاره می کنند. در مقابل، معیارهای تشخیصی فیبرومیالژیا در سال ۱۹۹۰، درد فیبرومیالژیا را به عنوان درد گسترده مزمن تعریف کرد.

علاوه بر این، روند تشخیصی اکنون بر شدت درد و نواحی درد اسکلتی عضلانی متمرکز است. در گذشته، مدت زمان درد نقطه کانونی تشخیص فیبرومیالژیا بود.

سایر علائم فیبرومیالژیا عبارتند از:

• خستگی
• مشکل خواب
• خواب غیر ترمیمی یا خواب طولانی مدت بدون احساس استراحت
• سردرد
• مشکل در تمرکز یا توجه
• خشکی چشم
• کهیر
• خارش
• درد یا درد مبهم در زیر شکم
• مشکلات مثانه، مانند سیستیت بینابینی
• افسردگی
• اضطراب

این عارضه می تواند بر احساسات و همچنین سلامت جسمانی شما تأثیر بگذارد. علائم و نشانه های بیشتر فیبرومیالژیا را کشف کنید.

مه فیبرو

مه فیبرو یا مه مغزی اصطلاحی است که برخی از افراد برای توصیف احساس مبهم آنها استفاده می کنند. علائم مه فیبرو عبارتند از:

• حافظه از بین می رود
• مشکل در تمرکز
• مشکل در هوشیاری

بر اساس یک بررسی ادبیات در سال ۲۰۱۵ ، برخی افراد مه‌آلودگی ذهنی ناشی از فیبرومیالژیا را بیشتر از درد فیزیکی ناراحت‌کننده می‌دانند. نکاتی را برای مدیریت مه فیبرو دریافت کنید.

درمان فیبرومیالژیا

در حال حاضر هیچ درمانی برای فیبرومیالژیا وجود ندارد.

در عوض، درمان بر کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی با داروها، استراتژی‌های مراقبت از خود و تغییر سبک زندگی متمرکز است.

علاوه بر این، ممکن است بخواهید به دنبال پشتیبانی و راهنمایی باشید. این ممکن است شامل پیوستن به یک گروه پشتیبانی یا مراجعه به یک درمانگر باشد.

داروی فیبرومیالژیا

داروها می توانند درد را تسکین دهند و به خواب بهتر کمک کنند. داروهای رایج برای فیبرومیالژیا شامل مسکن ها، داروهای ضد تشنج و داروهای ضد افسردگی است.

مسکن ها

درد فیبرومیالژیا می تواند به اندازه کافی ناراحت کننده و مداوم باشد که در روال روزانه شما اختلال ایجاد کند. فقط به درد بسنده نکنید. با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد راه های مدیریت آن صحبت کنید.

اگر درد شما خفیف است، یکی از گزینه ها مصرف مسکن های بدون نسخه است، مانند:

• استامینوفن (تیلنول)
• آسپرین
• ایبوپروفن (ادویل، موترین)
• ناپروکسن (Aleve، Naprosyn)

این داروها می توانند سطح درد شما را کاهش دهند، ناراحتی را کاهش دهند و به شما کمک کنند وضعیت خود را بهتر مدیریت کنید. حتی ممکن است به شما کمک کنند بهتر بخوابید.

بسیاری از آنها التهاب را نیز کاهش می دهند. اگرچه التهاب یک علامت اولیه فیبرومیالژیا نیست، ممکن است در صورت داشتن یک بیماری مرتبط مانند آرتریت روماتوئید (RA) آن را تجربه کنید.

لطفا توجه داشته باشید که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) عوارض جانبی دارند. در صورت استفاده طولانی‌مدت از NSAID‌ها، احتیاط لازم است، همانطور که معمولاً زمانی که شما یک وضعیت درد مزمن را مدیریت می‌کنید، صادق است.

مواد افیونی نیز برای تسکین درد تجویز شده است. با این حال، تحقیقات نشان داده است که آنها در طول زمان موثر هستند. همچنین، دوز مواد مخدر معمولاً به سرعت افزایش می‌یابد، که می‌تواند برای افرادی که این داروها را تجویز می‌کنند، خطری ایجاد کند.

ترامادول (اولترام) یکی از مواد افیونی است که بیشترین ارتباط را با تسکین فیبرومیالژیا دارد. با این حال، برخی از متخصصان آن را یک تریاک سنتی نمی دانند و هر گونه فواید احتمالی برای فیبرومیالژیا می تواند به دلیل این باشد که یک مهارکننده بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRI) نیز هست.

طبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ ، شواهد کافی برای حمایت یا مخالفت با استفاده از ترامادول در فیبرومیالژیا وجود ندارد. تحقیقات بیشتری در مورد مواد افیونی مورد نیاز است.

داروهای ضد تشنج

Pregabalin (Lyrica)، یک داروی ضد تشنج، اولین دارویی بود که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای فیبرومیالژیا تایید کرد. سلول های عصبی را از ارسال سیگنال های درد مسدود می کند.

گاباپنتین (Neurontin) برای درمان صرع طراحی شده است، اما ممکن است به کاهش علائم در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا نیز کمک کند. گاباپنتین برای درمان فیبرومیالژیا توسط FDA تایید نشده است و به عنوان یک داروی خارج از برچسب در نظر گرفته می شود.

مصرف مواد مخدر خارج از برچسب

استفاده از داروی خارج از برچسب به این معنی است که دارویی که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای یک هدف تأیید شده است، برای هدف دیگری استفاده می شود که هنوز تأیید نشده است.

با این حال، پزشک همچنان می تواند از دارو برای این منظور استفاده کند. این به این دلیل است که FDA آزمایش و تأیید داروها را تنظیم می کند، اما نحوه استفاده پزشکان از داروها را برای درمان بیماران خود تنظیم نمی کند. بنابراین پزشک شما می تواند دارویی را هر طور که فکر می کند برای مراقبت شما بهترین است تجویز کند.

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی مانند دولوکستین (Cymbalta) و میلناسیپران (Savella) گاهی اوقات برای درمان درد و خستگی ناشی از فیبرومیالژیا استفاده می شود. این داروها همچنین ممکن است بر روی تعادل مجدد انتقال دهنده های عصبی موثر باشند و به بهبود خواب کمک کنند.

FDA دولوکستین و میلناسیپران را برای درمان فیبرومیالژیا تایید کرده است.

سایر داروها

سایر داروهایی که توسط FDA برای درمان فیبرومیالژیا تایید نشده اند، مانند داروهای خواب، می توانند به علائم خاصی کمک کنند. شل کننده های عضلانی که زمانی مورد استفاده قرار می گرفتند، دیگر توصیه نمی شوند.

محققان همچنین در حال بررسی چند درمان تجربی هستند که ممکن است در آینده به افراد مبتلا به فیبرومیالژیا کمک کند.

درمان های طبیعی فیبرومیالژیا

اگر داروها علائم شما را به طور کامل تسکین نمی دهند، می توانید به دنبال جایگزین باشید.

بسیاری از درمان های طبیعی بر کاهش استرس و کاهش درد تمرکز دارند و می توانند به شما کمک کنند هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی احساس بهتری داشته باشید. می توانید آنها را به تنهایی یا همراه با درمان های طب سنتی استفاده کنید.

درمان های طبیعی برای فیبرومیالژیا عبارتند از:

• کار درمانی و فیزیوتراپی که قدرت شما را بهبود می بخشد و استرس بدن شما را کاهش می دهد
• طب سوزنی
• ماساژ درمانی
• مراقبه
• یوگا، که در صورت داشتن حرکت بیش از حد باید با احتیاط رفتار کنید
• تایچی
• ورزش
• تکنیک های کاهش استرس
• یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی
• ۵-هیدروکسی تریپتوفان (۵-HTP)، یک اسید آمینه

درمان به طور بالقوه می تواند استرسی را که باعث علائم فیبرومیالژیا می شود کاهش دهد. گروه درمانی ممکن است مقرون به صرفه ترین گزینه باشد و می تواند به شما فرصتی بدهد تا با دیگرانی که با مشکلات مشابه روبرو هستند ملاقات کنید.

اگر کمک انفرادی را ترجیح می دهید، درمان فردی نیز در دسترس است. درمان شناختی رفتاری (CBT) یک رویکرد برای مدیریت موقعیت های استرس زا است.

توجه به این نکته مهم است که اکثر درمان های جایگزین برای فیبرومیالژیا به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته اند یا اثربخشی آنها ثابت نشده است. قبل از امتحان برخی از این درمان ها، از یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد مزایا و خطرات آن بپرسید.

علت فیبرومیالژیا

متخصصان مراقبت های بهداشتی و محققان نمی دانند چه چیزی باعث فیبرومیالژیا می شود.

بر اساس آخرین تحقیقات، به نظر می رسد که علت شامل یک تمایل ژنتیکی است که با یک یا چند محرک (مانند عفونت، ضربه یا استرس) تکمیل می شود.

متخصصان نیز به طور کامل درک نمی کنند که چه چیزی باعث ماهیت گسترده مزمن درد فیبرومیالژیا می شود.

یک نظریه این است که مغز آستانه درد را کاهش می دهد. احساساتی که قبلا دردناک نبودند به مرور زمان بسیار دردناک می شوند.

تئوری دیگر این است که مغز و اعصاب ممکن است سیگنال‌های درد معمولی را اشتباه تفسیر کنند یا بیش از حد واکنش نشان دهند. آنها حساس تر می شوند، تا جایی که باعث درد غیر ضروری یا اغراق آمیز می شوند. این ممکن است به دلیل عدم تعادل شیمیایی در مغز یا ناهنجاری در گانگلیون ریشه پشتی باشد که مجموعه ای از نورون ها در ستون فقرات است.

ژن ها

فیبرومیالژیا اغلب در خانواده ها ایجاد می شود. اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به این بیماری است، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستید.

محققان فکر می کنند جهش های ژنی خاص ممکن است نقش داشته باشند. آنها چند ژن احتمالی را شناسایی کرده اند که بر انتقال سیگنال های شیمیایی درد بین سلول های عصبی تأثیر می گذارد.

عفونت ها

یک بیماری گذشته می تواند باعث ایجاد فیبرومیالژیا یا بدتر شدن علائم آن شود. عفونت هایی که ارتباط احتمالی با فیبرومیالژیا دارند عبارتند از:

• آنفولانزا
• ذات الریه
• ویروس اپشتین بار
• عفونت های دستگاه گوارش، مانند عفونت های ناشی از باکتری های سالمونلا و شیگلا

ضربه

افرادی که آسیب های جسمی یا روحی شدیدی را پشت سر می گذارند ممکن است به فیبرومیالژیا مبتلا شوند. این وضعیت با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مرتبط است.

فشار

مانند تروما، استرس نیز می تواند اثرات طولانی مدت بر بدن شما داشته باشد. استرس با تغییرات هورمونی مرتبط است که می تواند به فیبرومیالژیا کمک کند.

نقاط حساس فیبرومیالژیا

در گذشته، اگر فردی درد و حساسیت به لمس گسترده در حداقل ۱۱ نقطه از ۱۸ نقطه در اطراف بدن خود داشت، به فیبرومیالژیا مبتلا می‌شد . متخصصان مراقبت های بهداشتی با فشار دادن محکم روی آن ها بررسی می کنند که ببینند چه تعداد از این نقاط دردناک هستند.

نقاط مناقصه مشترک یا نقاط ماشه شامل موارد زیر است:

• پشت سر
• بالای شانه ها
• قسمت بالای قفسه سینه
• آرنج های بیرونی
• باسن
• زانو

در بیشتر موارد، نقاط حساس دیگر بخشی از فرآیند تشخیصی نیستند.

در عوض، متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است فیبرومیالژیا را تشخیص دهند، اگر شما در چهار ناحیه از پنج ناحیه درد تعریف شده توسط معیارهای تشخیصی اصلاح شده ۲۰۱۶ ، درد داشته باشید و هیچ بیماری قابل تشخیص پزشکی دیگری که بتواند درد را توضیح دهد ندارید. درباره نقاط حساس فیبرومیالژیا بیشتر بدانید.

درد فیبرومیالژیا

درد علامت بارز فیبرومیالژیا است. شما آن را در عضلات مختلف و سایر بافت های نرم اطراف بدن خود احساس خواهید کرد.

درد می تواند از یک درد خفیف تا یک ناراحتی شدید و تقریبا غیرقابل تحمل متغیر باشد. شدت آن می تواند تعیین کند که چقدر خوب با آن کنار می آیید.

درد قفسه سینه

وقتی درد فیبرومیالژیا در قفسه سینه شما باشد، می تواند شبیه درد حمله قلبی باشد.

درد قفسه سینه در فیبرومیالژیا در غضروفی است که دنده های شما را به استخوان سینه متصل می کند. درد ممکن است به شانه ها و بازوهای شما سرایت کند.

فیبرومیالژیا درد قفسه سینه ممکن است احساس شود:

• تیز
• چاقوزنی
• مثل احساس سوزش
• انگار در حال تقلای نفس کشیدن هستید که این هم از علائم حمله قلبی است

کمر درد

کمر شما یکی از رایج ترین مکان هایی است که در آن احساس درد می کنید. اکثر افراد در مقطعی از زندگی خود دچار کمردرد می شوند. اگر کمر شما درد می کند، ممکن است مشخص نباشد که آیا فیبرومیالژیا مقصر است یا یک بیماری دیگر مانند آرتریت یا کشیده شدن عضله.

علائم دیگری مانند مه مغزی و خستگی می تواند به فیبرومیالژیا به عنوان علت اشاره کند. همچنین ممکن است ترکیبی از فیبرومیالژیا و آرتریت وجود داشته باشد.

همان داروهایی که برای تسکین سایر علائم فیبرومیالژیا مصرف می کنید می توانند به کمردرد نیز کمک کنند. تمرینات کششی و تقویتی می تواند به حمایت از عضلات و سایر بافت های نرم کمر شما کمک کند.

درد پا

ممکن است درد فیبرومیالژیا را در عضلات و بافت های نرم پاهای خود احساس کنید.

پا درد ناشی از فیبرومیالژیا می تواند شبیه به سفتی آرتریت یا درد یک عضله کشیده شده باشد. درد را می توان به صورت عمیق، سوزش یا ضربان دار توصیف کرد.

گاهی اوقات فیبرومیالژیا در پاها مانند بی حسی یا سوزن سوزن شدن است. ممکن است یک احساس خزنده خزنده داشته باشید. تمایل غیرقابل کنترل برای حرکت دادن پاها نشانه سندرم پای بیقرار است که می تواند با فیبرومیالژیا همپوشانی داشته باشد.

گاهی اوقات خستگی در پاها نیز ظاهر می شود. اندام‌های شما می‌توانند احساس سنگینی کنند، گویی که توسط وزنه‌ها نگه داشته می‌شوند.

عوامل خطر فیبرومیالژیا

تحقیقات موجود هنوز علت دقیق فیبرومیالژیا را شناسایی نکرده است. عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آن را افزایش دهند عبارتند از:

• ارتباط جنسی. اکثر موارد فیبرومیالژیا در حال حاضر در زنان تشخیص داده می شود، اما دلیل این تفاوت مشخص نیست.
• سن. به احتمال زیاد در میانسالی تشخیص داده می‌شوید و با افزایش سن خطر ابتلا به آن افزایش می‌یابد. کودکان نیز ممکن است به فیبرومیالژیا مبتلا شوند.
• سابقه خانوادگی. اگر اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به فیبرومیالژیا هستند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن باشید.
• تاریخچه شرایط دیگر اگرچه فیبرومیالژیا نوعی آرتریت نیست، ابتلا به آرتریت روماتوئید (RA) ممکن است خطر ابتلا به فیبرومیالژیا را افزایش دهد. فیبرومیالژیا همچنین حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس را تحت تاثیر قرار می دهد.

تحقیقات برای درک بهتر این وضعیت و منشأ آن به تکامل خود ادامه می دهد.

فیبرومیالژیا و خودایمنی

در بیماری های خودایمنی مانند RA و لوپوس، بدن به اشتباه بافت های خود را هدف قرار می دهد.

سیستم ایمنی از پروتئین‌هایی به نام اتوآنتی‌بادی‌ها برای حمله به مفاصل یا سایر بافت‌های سالم استفاده می‌کند، همانطور که معمولاً به ویروس‌ها یا باکتری‌ها حمله می‌کند. داشتن تعداد کمی اتوآنتی بادی طبیعی است، اما سطوح بالا ممکن است نشان دهنده یک بیماری خود ایمنی باشد.

بیماری های خودایمنی و فیبرومیالژیا دارای برخی علائم همپوشانی مانند خستگی و مشکل در تمرکز هستند. تشخیص اینکه آیا شما یک بیماری خودایمنی دارید یا فیبرومیالژیا می تواند برای متخصصان مراقبت های بهداشتی دشوار باشد. شما حتی می توانید هر دو نوع شرایط را به طور همزمان داشته باشید.

همپوشانی در علائم منجر به این نظریه شده است که فیبرومیالژیا همچنین می تواند یک بیماری خود ایمنی باشد.

اثبات این ادعا سخت بوده است، تا حدی به این دلیل که شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد اتوآنتی بادی ها در فیبرومیالژیا نقش دارند. فیبرومیالژیا به طور سنتی باعث التهاب نیز نمی شود. التهاب یکی از علائم شایع بیماری های خود ایمنی است.

با این حال، یک مطالعه کوچک در سال ۲۰۲۱ نشان داد که اتوآنتی بادی ها ممکن است به فیبرومیالژیا کمک کنند.

در این مطالعه، محققان اتوآنتی بادی را از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا یا افراد بدون فیبرومیالژیا به موش ها تزریق کردند. موش‌هایی که از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا اتوآنتی‌بادی تزریق کردند، علائمی مانند فیبرومیالژیا مانند کاهش قدرت عضلانی و حساسیت بیشتر به احساسات دردناک (مانند سرما) را تجربه کردند. موش هایی که از افراد سالم اتوآنتی بادی تزریق کردند هیچ علامتی نداشتند.

یک مطالعه متفاوت در سال ۲۰۲۱ در تایوان به ارتباط بین فیبرومیالژیا و بیماری خودایمنی التهابی بیماری شوگرن اشاره کرده است. بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۲، احتمال ابتلا به شوگرن در افراد مبتلا به فیبرومیالژیا دو برابر بیشتر از افراد بدون فیبرومیالژیا بود.

تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما این نتایج مطالعه دلگرم کننده است.

اگر فیبرومیالژیا یک بیماری خودایمنی است، درمان بیماری‌های خودایمنی نیز می‌تواند به درمان فیبرومیالژیا کمک کند. در مورد رابطه فیبرومیالژیا و بیماری های خود ایمنی بیشتر بدانید.

فیبرومیالژیا در زنان

با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، فیبرومیالژیا در زنان دو برابر بیشتر از مردان شایع است. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ در مورد سوگیری در تشخیص فیبرومیالژیا، تحقیقات به طور سنتی به این نتیجه رسیده است که حداقل ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد فیبرومیالژیا در زنان تشخیص داده می شود. اگرچه ممکن است فیبرومیالژیا در مردان کمتر تشخیص داده شود.

علائم فیبرومیالژیا عموماً در افراد زن شدیدتر از مردان بوده است. افرادی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است نسبت به افرادی که در بدو تولد به آنها اختصاص داده شده است، درد، علائم سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و خستگی صبحگاهی بیشتر است. دوره های دردناک نیز شایع است.

علاوه بر این، گذار به یائسگی می تواند فیبرومیالژیا را بدتر کند. مسائل پیچیده این واقعیت است که برخی از علائم یائسگی و فیبرومیالژیا تقریباً یکسان به نظر می رسند. درباره نحوه تأثیر فیبرومیالژیا بر افرادی که در بدو تولد به آنها زنان اختصاص داده شده است، بیشتر بیاموزید.

فیبرومیالژیا در مردان

مردان ممکن است فیبرومیالژیا داشته باشند، اما ممکن است تشخیص داده نشده باقی بمانند، زیرا به عنوان یک بیماری عمدتاً زنانه در نظر گرفته می شود.

با توجه به مطالعه سال ۲۰۱۸ در مورد سوگیری ، وقتی معیارهای تشخیصی ۲۰۱۶ اعمال می شود، مردان بیشتری تشخیص داده می شوند . عقل مرسوم این است که حداقل ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد فیبرومیالژیا زنان را تحت تأثیر قرار می دهد. هنگامی که داده های یک مطالعه آلمانی دوباره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، محققان دریافتند که زنان تنها ۵۹.۲ درصد از موارد فیبرومیالژیا را تشکیل می دهند. این به این معنی است که مردان ۴۰.۸ درصد موارد را تشکیل می دهند.

مردان مبتلا به فیبرومیالژیا ممکن است درد شدید و علائم احساسی داشته باشند. بر اساس یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۸ ، این وضعیت ممکن است بر کیفیت زندگی، شغل و روابط آنها تأثیر بگذارد .

بخشی از انگ و دشواری در تشخیص بیماری ناشی از انتظار جامعه است که مردانی که درد دارند باید «آن را بمکند». کسانی که به پزشک مراجعه می کنند ممکن است با ناراحتی عاطفی روبرو شوند و این احتمال وجود دارد که شکایات آنها جدی گرفته نشود.

تشخیص فیبرومیالژیا

اگر به مدت ۳ ماه یا بیشتر در چهار منطقه از پنج ناحیه خاص درد گسترده ای داشته باشید، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است فیبرومیالژیا را برای شما تشخیص دهد . “گسترش” به این معنی است که درد در دو طرف بدن شما است و شما آن را در بالا و پایین کمر خود احساس می کنید.

پس از معاینه کامل، آنها باید به این نتیجه برسند که هیچ بیماری دیگری باعث درد شما نمی شود.

متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولاً از فرآیند حذف برای تشخیص فیبرومیالژیا استفاده می کنند.

هیچ اسکن تصویری وجود ندارد که بتواند آن را تشخیص دهد. با این حال، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است از اسکن های تصویربرداری یا آزمایش های مختلف خون برای کمک به رد سایر علل احتمالی درد مزمن شما استفاده کند.

آزمایش FM/a یک آزمایش خون است که ممکن است برای تشخیص فیبرومیالژیا استفاده شود. سازندگان این تست ادعا می کنند که این آزمایش قطعی است، اما کارشناسان دیگر در مورد مفید بودن آن تردید دارند . وجود پروتئین های کموکاین و سیتوکین را تشخیص می دهد. درباره نحوه تشخیص فیبرومیالژیا بیشتر بدانید.

رژیم غذایی فیبرومیالژیا

برخی از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا گزارش می دهند که وقتی از یک برنامه غذایی خاص پیروی می کنند یا از غذاهای خاصی اجتناب می کنند، احساس بهتری دارند. تحقیقات ثابت نکرده است که هر رژیم غذایی علائم فیبرومیالژیا را بهبود می بخشد.

اگر فیبرومیالژیا برای شما تشخیص داده شده است، سعی کنید به طور کلی یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. غذاهای مغذی منبع انرژی ثابتی را برای شما فراهم می کنند و به شما کمک می کنند بدن خود را سالم نگه دارید. آنها همچنین ممکن است به جلوگیری از بدتر شدن علائم کمک کنند.

برخی از استراتژی های غذایی که باید در نظر داشته باشید:

• میوه ها و سبزیجات را همراه با غلات کامل، لبنیات کم چرب و پروتئین بدون چربی مصرف کنید.
• بیشتر از گوشت گیاه بخورید.
• نوشیدن مقدار زیادی آب.
• مقدار شکر را در رژیم غذایی خود کاهش دهید.

سعی کنید ورزش منظم را نیز انجام دهید و در جهت دستیابی و حفظ وزن متوسط ​​تلاش کنید.

ممکن است متوجه شوید که برخی غذاها یا مواد، مانند گلوتن یا مونوسدیم گلوتامات (MSG)، علائم شما را بدتر می کنند. اگر اینطور است، یک دفتر خاطرات غذایی داشته باشید تا آنچه می خورید و احساس خود را بعد از هر وعده غذایی دنبال کنید. این دفترچه خاطرات را با پزشک خود در میان بگذارید. آنها می توانند به شما در شناسایی غذاهایی که علائم شما را تشدید می کنند کمک کنند.

اجتناب از برخی غذاها می تواند برای کمک به مدیریت وضعیت شما مفید باشد. اگر به ایده هایی برای خوردن نیاز دارید، این ۱۰ دستور العمل مناسب برای فیبرومیالژیا را بررسی کنید.

زندگی با فیبرومیالژیا

هنگامی که به طور روزانه با درد، خستگی و سایر علائم زندگی می کنید، کیفیت زندگی شما می تواند تحت تاثیر قرار گیرد. مسائل پیچیده، سوء تفاهمی است که بسیاری از مردم در مورد فیبرومیالژیا دارند. از آنجایی که علائم شما به سختی قابل مشاهده است، ممکن است برای اطرافیان شما آسان باشد که درد شما را به عنوان خیالی رد کنند.

بدانید که شرایط شما واقعی است. در پیگیری درمانی که برای شما مفید است، پایدار باشید.

قبل از اینکه احساس بهتری داشته باشید، ممکن است لازم باشد بیش از یک درمان را امتحان کنید یا از چند تکنیک به صورت ترکیبی استفاده کنید.

به افرادی مانند پزشک، دوستان نزدیک یا درمانگر خود تکیه کنید که درک می کنند شما چه می گذرانید.

با خود مهربان باش سعی کنید زیاده روی نکنید. مهمتر از همه، ایمان داشته باشید که می توانید یاد بگیرید که با شرایط خود کنار بیایید و آن را مدیریت کنید.