چگونه انسولین و گلوکاگون قند خون را تنظیم می کنند

انسولین، گلوکاگون و قند خون

وقتی فردی کربوهیدرات ها را از طریق غذاها مصرف می کند، بدن آنها را به گلوکز تبدیل می کند، قند ساده ای که به عنوان منبع انرژی حیاتی عمل می کند.

با این حال، بدن تمام این گلوکز را به یکباره استفاده نمی کند. در عوض، مقداری را به مولکول‌های ذخیره‌سازی به نام گلیکوژن تبدیل کرده و در کبد و ماهیچه‌ها ذخیره می‌کند.

هنگامی که بدن به انرژی نیاز دارد، گلوکاگون در کبد، گلیکوژن را دوباره به گلوکز تبدیل می کند. از کبد وارد جریان خون می شود. در آنجا، انسولین آن را قادر می سازد تا وارد سلول ها شود و انرژی را برای تمام عملکردهای بدن تامین کند

در لوزالمعده، انواع مختلف سلول های جزایر انسولین و گلوکاگون آزاد می کنند. سلول های بتا انسولین را آزاد می کنند در حالی که سلول های آلفا گلوکاگون را آزاد می کنند.

نحوه عملکرد انسولین

سلول های بدن برای انرژی به گلوکز نیاز دارند و انسولین گلوکز را قادر می سازد تا وارد سلول ها شود.

انسولین به گیرنده‌های انسولین روی سلول‌ها در سراسر بدن اتصال پیدا می کند ، به آنها دستور می‌دهد که گلوکز را باز کنند و اجازه ورود به آن را بدهند.

سطوح پایین انسولین به طور مداوم در سراسر بدن گردش می کند. افزایش انسولین به کبد سیگنال می دهد که سطح گلوکز خون فرد نیز بالا است و باعث می شود کبد گلوکز را جذب کرده و آن را به گلیکوژن تبدیل کند.

هنگامی که سطح قند خون کاهش می یابد، گلوکاگون به کبد دستور می دهد تا گلیکوژن را دوباره به گلوکز تبدیل کند و باعث می شود سطح قند خون فرد به حالت عادی بازگردد.

نحوه عملکرد گلوکاگون

کبد گلوکز را ذخیره می کند تا سلول ها را در دوره هایی که قند خون پایین است ذخیره کند. حذف وعده های غذایی و تغذیه ناکافی می تواند سطح قند خون فرد را کاهش دهد. با ذخیره گلوکز، کبد تضمین می کند که سطح گلوکز خون بدن بین وعده های غذایی و در طول خواب ثابت می ماند.

هنگامی که سطح گلوکز خون فرد کاهش می یابد، سلول های پانکراس گلوکاگون ترشح می کنند و دو فرآیند گلوکونئوژنز و گلیکوژنولیز را تحریک می کنند. کبد فراهم می کند یا با استفاده از این فرآیندها تولید گلوکز را تحریک می کند.

در گلیکوژنولیز، گلوکاگون به کبد دستور می دهد تا گلیکوژن را به گلوکز تبدیل کند و گلوکز را در جریان خون بیشتر در دسترس قرار دهد.

در گلوکونئوژنز، کبد گلوکز را از محصولات جانبی سایر فرآیندها تولید می کند. گلوکونئوژنز همچنین در کلیه ها و برخی از اندام های دیگر رخ می دهد.

هنگامی که سطح گلوکز بدن افزایش می یابد، انسولین گلوکز را قادر می سازد تا به داخل سلول ها حرکت کند.

انسولین و گلوکاگون در یک چرخه کار می کنند. گلوکاگون با کبد برای افزایش قند خون تعامل می کند، در حالی که انسولین با کمک به سلول ها در استفاده از گلوکز، قند خون را کاهش می دهد.

سطح قند خون

سطح قند خون افراد در طول روز متفاوت است، اما انسولین و گلوکاگون آنها را به طور کلی در محدوده سالم نگه می دارد.

هنگامی که بدن گلوکز کافی را جذب یا تبدیل نمی کند، سطح قند خون بالا باقی می ماند. انسولین سطح قند خون بدن را کاهش می‌دهد و با کمک به سلول‌ها در جذب گلوکز، گلوکز را برای انرژی تأمین می‌کند.

وقتی سطح قند خون خیلی پایین باشد، لوزالمعده گلوکاگون ترشح می کند. گلوکاگون به کبد دستور می دهد تا گلوکز ذخیره شده را آزاد کند که باعث افزایش سطح قند خون بدن می شود.

هیپرگلیسمی به سطح بالای قند خون اشاره دارد. سطوح بالا و مداوم می تواند باعث آسیب طولانی مدت در سراسر بدن شود.

هیپوگلیسمی یعنی سطح قند خون پایین است. علائم آن شامل غش و سرگیجه است و می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

مصرف انسولین و گلوکاگون

افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ نیاز به مصرف منظم انسولین دارند، اما گلوکاگون معمولاً فقط برای موارد اضطراری است.

انسولین

دوز و روش زایمان به نیاز فرد بستگی دارد و آنها با پزشک کار خواهند کرد برای تنظیم دوز در صورت لزوم افراد می توانند انسولین را به روش های مختلفی مانند سرنگ های از پیش بارگذاری شده، قلم ها یا پمپ ها مصرف کنند.

اگر فردی انسولین بیش از حد یا خیلی کم مصرف کند یا آن را با داروهای خاص دیگر استفاده کند، عوارض جانبی ممکن است رخ دهد. به همین دلیل، آنها باید برنامه درمانی خود را با دقت دنبال کنند.

گلوکاگون

گلوکاگون – موجود با نام تجاری GlucaGen – معمولاً فقط برای استفاده اضطراری است، مانند زمانی که سطح قند خون فرد کاهش می یابد. کمتر از ۷۰ میلی گرم در دسی لیتر (mg/dl).

راه های دادن گلوکاگون عبارتند از تزریق یا اسپری بینی همچنین به صورت کیت همراه با یک سرنگ، مقداری پودر گلوکاگون و یک مایع برای مخلوط کردن با آن عرضه می شود. هنگام استفاده یا دادن این دارو، خواندن دستورالعمل ها به دقت ضروری است.

متخصصان مراقبت های بهداشتی می توانند گلوکاگون را تجویز کنند، اما افراد ممکن است از آن در خانه نیز استفاده کنند.

پس از دادن گلوکاگون، فردی باید فرد را از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد. شایع ترین عارضه جانبی حالت تهوع است، اما ممکن است استفراغ نیز داشته باشند. در برخی موارد ممکن است واکنش آلرژیک رخ دهد.

سطح قند خون باید در ۱۰-۱۵ دقیقه به سطوح ایمن بازگردد. پس از این، فرد باید مقداری آب نبات، آب میوه، کراکر یا سایر مواد غذایی پرانرژی بخورد.

پزشکان همچنین ممکن است هنگام تشخیص مشکلات سیستم گوارشی از گلوکاگون استفاده کنند.

سطح قند خون ایده آل

مجموعه ای از عوامل، از جمله مقاومت به انسولین، دیابت، و رژیم غذایی نامتعادل، می توانند باعث افزایش یا کاهش سطح قند خون شوند.

واحد اندازه گیری استاندارد برای سطح قند خون، میلی گرم در دسی لیتر (mg/dl) است. محدوده ایده آل قند خون هستند به شرح زیر است:

سطح قند خون چگونه بر بدن تأثیر می گذارد

قند خون بالا می تواند نشانه دیابت باشد، اما می تواند با شرایط دیگر نیز رخ دهد. بدون مداخله، قند خون بالا می تواند منجر به مشکلات شدید سلامتی شود. در برخی موارد، ممکن است تهدید کننده زندگی شود. انسولین و گلوکاگون به مدیریت سطح قند خون کمک می کنند.

قند خون بالا

علاوه بر دیابت، علل احتمالی قند خون بالا است عبارتند از:

• مشکلات مختلف لوزالمعده مانند سرطان پانکراس
• استفاده از برخی داروها، به عنوان مثال، کورتیکواستروئیدها
• سندرم کوشینگ و سایر مشکلات غدد درون ریز

افراد مبتلا به قند خون بالا ممکن است تا زمانی که عوارض ظاهر نشوند، علائم را متوجه نشوند.

در صورت بروز علائم، آنها عبارتند از:

• ادرار کردن بیشتر از حد معمول
• تشنگی بیش از حد
• کاهش وزن

با گذشت زمان، قند خون بالا می رود ممکن است منجر شود:

• افزایش گرسنگی
• بهبود آهسته زخم
• خارش، پوست خشک
• عفونت های مکرر
• سردرد
• خستگی یا مشکل در تمرکز
• تاری دید

قند خون پایین

اگر داروهای دیابت خود را بدون غذا مصرف کنند، هیپوگلیسمی بیشتر است.

اما آن می تواند رخ دهد به دلایل دیگر، به عنوان مثال:

• سوء تغذیه یا گرسنگی
• بیماری کبد
• سپسیس
• مصرف زیاد الکل
• استفاده از برخی داروها

علائم قند خون پایین عبارتند از:

• سرگیجه و غش
• ضربان قلب سریع
• اضطراب یا تحریک پذیری
• گرسنگی
• گیجی و مشکل در تمرکز
• تعریق

بدون درمان، قند خون پایین می تواند منجر به تشنج یا از دست دادن هوشیاری شود.

خلاصه

انسولین و گلوکاگون برای حفظ سطح متوسط ​​قند خون حیاتی هستند.

انسولین به سلول ها کمک می کند تا گلوکز را از خون جذب کنند، در حالی که گلوکاگون باعث آزاد شدن گلوکز از کبد می شود.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ برای جلوگیری از افزایش بیش از حد سطح قند خون باید انسولین مکمل مصرف کنند.

در برخی موارد، پزشک انسولین را برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ توصیه می کند. با این حال، رژیم غذایی و ورزش معمولا اولین توصیه برای این نوع هستند.

اگر سطح قند خون فرد خیلی پایین بیاید، ممکن است به گلوکاگون نیاز داشته باشد. قند خون بسیار پایین بدون مداخله پزشکی می تواند تهدید کننده زندگی باشد.