اگر افراد معتقدند که به هر یک از انواع عفونت مبتلا هستند، باید به دنبال مراقبت های پزشکی حرفه ای باشند.
در این مقاله، تفاوتهای بین عفونتهای مخمری و عفونتهای دستگاه ادراری (UTIs)، از جمله علائم، مدت، علل، تشخیص، درمان و پیشگیری را مورد بحث قرار میدهیم.
علائم
عفونت های مخمری و عفونت های ادراری علائم مشخصی را ایجاد می کنند که بر قسمت های مختلف بدن تأثیر می گذارد.
عفونت های مخمری معمولاً باعث درد و خارش اندام تناسلی و ترشح غلیظ و کشک مانند می شود.
عفونت های ادراری به طور خاص دستگاه ادراری تحتانی را که شامل مجرای ادرار و مثانه است، تحت تاثیر قرار می دهد. بدون درمان، عفونت ادراری میتواند به کلیهها سرایت کند و باعث علائم شدیدتر و عوارض احتمالی شود.
علائم عفونت قارچی | علائم UTI |
درد هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی | درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن |
سوزش، خارش و تورم واژن و فرج | میل مکرر به ادرار کردن |
ترشحات غلیظ و سفید رنگ واژن که بو ندارند | درد یا حساسیت در قسمت تحتانی شکم، پشت یا پهلوها |
ادرار کدر یا تغییر رنگ که می تواند حاوی خون باشد | |
ادراری که بوی قوی دارد |
در موارد شدید، عفونت ادراری میتواند باعث تب، لرز، حالت تهوع و استفراغ شود.
مدت زمان
طول مدت هر دو عفونت به دو عامل بستگی دارد: شدت عفونت و انتخاب درمان.
به طور کلی، علائم عفونت ادراری بدون عارضه – عفونتی که به کلیه ها سرایت نکرده است – از بین می رود ۱-۲ روز پس از شروع درمان آنتی بیوتیکی با این حال، درمان عفونت ادراری پیچیده ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد.
یک عفونت مخمری خفیف احتمالاً سریعتر از عفونت شدید برطرف می شود. مدت زمان درمان عفونت های قارچی از چند روز تا چند روز متفاوت است ۶ ماه، اگرچه مورد دوم نادر است.
علل و عوامل خطر
عفونت های مخمری و عفونت های ادراری علل و عوامل خطر مشخصی دارند.
عفونت های ادراری
با توجه به الف مقاله ۲۰۱۵عفونت ادراری در میان مردان مسن، پسران جوان و زنان در تمام سنین شایعتر است.
بر اساس تحقیقات، تخمین زده می شود که ۶۰ درصد از زنان و ۱۲ درصد از مردان حداقل یک عفونت ادراری در طول زندگی خود داشته باشند. بنیاد مراقبت های اورولوژی.
UTI زمانی رخ می دهد که باکتری ها، مانند اشرشیاکلی، کلبسیلا پنومونیه، یا استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، وارد مجاری ادراری شود.
عوامل خطر برای UTI می تواند شامل موارد زیر باشد:
- داشتن رابطه جنسی
- استفاده از روش های پیشگیری از بارداری خاص، مانند دیافراگم یا اسپرم کش
- پاک کردن از پشت به جلو بعد از اجابت مزاج
- داشتن سنگ کلیه یا مثانه
- ادرار کردن بدون تخلیه مثانه
- داشتن سوند ادراری
زنان بیشتر از مردان به عفونت ادراری مبتلا میشوند، زیرا مجرای ادرار زنانه بسیار کوتاهتر است و به باکتریهای نزدیک واژن اجازه میدهد راحتتر وارد مثانه شوند.
عفونت های ادراری در کودکان
بر اساس بنیاد مراقبت های اورولوژیتا ۸ درصد از دختران و ۲ درصد از پسران به عفونت ادراری مبتلا می شوند. آنها همچنین اظهار داشتند که کودکان خردسال نسبت به بزرگسالان در معرض خطر بیشتری برای آسیب کلیه ناشی از UTI هستند.
کودکان خردسال ممکن است به دلیل شرایطی به نام رفلاکس مجرای ادراری که بیشتر در بین نوزادان و کودکان شایع است، UTI را تجربه کنند. موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی.
ریفلاکس وزیکوورترال می تواند در نتیجه ناهنجاری های ساختاری حالب رخ دهد.
به طور معمول، ادرار از طریق حالب ها از کلیه ها به مثانه جریان می یابد. تکه کوچکی از بافت به نام دریچه فلپ مانع از جریان برگشت ادرار از مثانه به حالب می شود.
در رفلاکس وزیکوورترال، ادرار مثانه ممکن است دوباره وارد یک یا هر دو حالب شود و حتی به کلیه ها برگردد.
رفلاکس مجرای ادراری به ندرت باعث عوارض طولانی مدت برای کودکان می شود.
عفونت های مخمری
اگر فردی باردار باشد، آنتی بیوتیک مصرف کند یا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد، ممکن است در معرض خطر عفونت قارچی قرار گیرد.
عفونت های مخمری زمانی رخ می دهد که رشد بیش از حد وجود داشته باشد کاندیدا، نوعی قارچ که در داخل بدن و در ناحیه مرطوب پوست زندگی می کند. مناطق معمولی جایی که عفونت های قارچی ممکن است ایجاد شوند عبارتند از:
- دهان
- گلو
- روده
- واژن
عفونت قارچی واژن بسیار شایع است. بر اساس دفتر سلامت زنانحدود ۷۵ درصد از تمام زنان حداقل یک عفونت قارچی در طول زندگی خود خواهند داشت.
عوامل خطر برای عفونت های قارچی عبارتند از:
- داشتن سیستم ایمنی ضعیف
- مصرف آنتی بیوتیک یا اخیراً یک دوره را گذرانده باشید
- باردار بودن
- داشتن دیابت کنترل نشده
- استفاده از کنترل بارداری هورمونی که حاوی دوزهای بالایی از استروژن است
- استفاده از دوش یا اسپری واژینال
- پوشیدن لباسهای زیر تنگ و لباسهایی که محیطی گرم و مرطوب ایجاد میکنند
در دوران حاملگی
زنان باردار ممکن است خطر ابتلا به هر دو نوع عفونت را افزایش دهند. اگر فکر می کنند که ممکن است عفونت ادراری یا قارچی داشته باشند، باید فوراً با پزشک متخصص زنان خود تماس بگیرند.
عفونتهای عفونتهای مجاری ادراری و قارچی درماننشده میتوانند به جنین آسیب برسانند و ممکن است در حین و بعد از زایمان عوارضی را به همراه داشته باشند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
عفونتهای مجاری ادراری و قارچی برای تشخیص و درمان آنها به پزشک متخصص نیاز دارند.
اگر فردی عفونت را بدون درمان رها کند، می تواند پیشرفت کند و باعث علائم بدتر و عوارض اضافی شود. به عنوان مثال، عفونت ادراری درمان نشده ممکن است منجر به عفونت شدید کلیه شود.
تشخیص
پزشکان از روشهای تشخیصی مختلفی برای عفونتهای قارچی و عفونتهای ادراری استفاده میکنند.
تشخیص UTI نیاز به نمونه ادرار دارد. در مطب دکتر، شخص یک فنجان کوچک را از ادرار پر می کند. پزشک آن را به آزمایشگاهی می فرستد تا تکنسین ها آن را برای وجود باکتری آزمایش کنند.
پزشک می تواند با انجام معاینه فیزیکی ناحیه آسیب دیده و آزمایش کشت، عفونت قارچی را تشخیص دهد.
در طول آزمایش کشت، پزشک از یک سواب پنبه ای برای جمع آوری نمونه از ناحیه آسیب دیده استفاده می کند و سپس آن را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. تکنسین های آزمایشگاه آن را برای کاندیدا قارچ.
درمان و درمان های خانگی
عفونت های مجاری ادراری و قارچی به درمان های متفاوتی نیاز دارند.
درمان UTI معمولا شامل آنتی بیوتیک ها می شود که عفونت های باکتریایی را از بین می برد. کلاس و دوز درمان آنتی بیوتیکی به نوع عفونت و سابقه پزشکی فرد بستگی دارد.
اگرچه علائم معمولاً مدت کوتاهی پس از شروع مصرف آنتیبیوتیک از بین میروند، اما باید کل دوره دارویی را که پزشک تجویز کرده است، تکمیل کند.
افراد می توانند عفونت های قارچی را به روش های مختلف درمان کنند. عفونتهای مخمری خفیف ممکن است به داروهای ضد قارچی بدون نسخه (OTC) پاسخ دهند که به اشکال زیر در دسترس هستند:
- کرم ها
- پمادها
- شیاف ها
- قرص های خوراکی
عفونتهای شدید قارچی ممکن است به یک قرص خوراکی ضد قارچی قوی به نام فلوکونازول نیاز داشته باشند.
اگرچه داروهای OTC و نسخهای میتوانند با موفقیت عفونتهای عفونتهای ادراری و قارچی را درمان کنند، برخی افراد ممکن است به جای آن درمانهای جایگزین یا طبیعی را انتخاب کنند.
خوردن ماست طبیعی و بدون شیرینی که حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ممکن است کمک کند جلوگیری از عفونت های قارچی
آب زغال اخته شیرین نشده یک درمان خانگی رایج برای UTI است. با این حال، در یک مقاله ۲۰۱۳محققان ۲۴ مطالعه را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که آب زغال اخته نسبت به تحقیقات قبلی که نشان داده شده بود مؤثرتر است و توانایی محدودی برای جلوگیری از عفونت های ادراری نشان می دهد.
UTI های خفیف و عفونت های مخمری به راحتی قابل درمان هستند و حتی ممکن است خود به خود برطرف شوند. با این حال، افراد هنوز باید قبل از اقدام برای درمان هر یک از عفونت ها در خانه با پزشک مشورت کنند.
در حال حاضر، شواهد علمی کافی برای حمایت از استفاده انحصاری از داروهای طبیعی برای درمان UTI یا عفونت های قارچی وجود ندارد.
جلوگیری
اقداماتی که افراد می توانند برای جلوگیری از عفونت های ادراری و عفونت های قارچی انجام دهند عبارتند از:
- هیدراته ماندن
- ادرار کردن در صورت نیاز و عدم نگه داشتن آن
- پاک کردن از جلو به عقب بعد از اجابت مزاج
- ادرار کردن قبل و بعد از رابطه جنسی
- اجتناب از استفاده از دوش، اسپری واژینال و محصولات بهداشتی زنانه معطر
- تعویض لباس شنا و لباس ورزشی در اسرع وقت
- تعویض منظم محصولات بهداشتی زنانه
- اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ یا محدود
سایر شرایطی که باعث علائم مشابه می شوند
اگرچه عفونت های ادراری و قارچی شایع هستند، اما علائمی مشابه علائم سایر بیماری ها ایجاد می کنند. در نتیجه، افراد ممکن است گاهی یک شرط را با شرط دیگر اشتباه بگیرند.
شرایطی که باعث ایجاد علائمی مشابه علائم UTI و عفونت های مخمری می شود شامل موارد زیر است:
- سیستیت بینابینی (IC) یک بیماری مثانه است که باعث تکرر ادرار و درد مزمن در نزدیکی مثانه می شود.
- کیست های تخمدان توده های خوش خیمی هستند که روی تخمدان ها ایجاد می شوند. کیست های تخمدان می تواند باعث نفخ ناراحت کننده، درد در ناحیه کمر و میل مکرر به ادرار شود.
- واژینوز باکتریایی به رشد بیش از حد باکتری ها در داخل و اطراف واژن اشاره دارد. می تواند باعث ادرار دردناک، خارش و بو شود.
چشم انداز
عفونت های مجاری ادراری و قارچی بر نواحی تحتانی لگن و ناحیه تناسلی تأثیر می گذارد. با این حال، این شرایط دلایل، علائم و درمان های مشخصی دارند.
عفونت های مخمری به دلیل رشد بیش از حد قارچ رخ می دهد کاندیدا قارچ، در حالی که عفونت های ادراری ناشی از عفونت های باکتریایی در دستگاه ادراری هستند.
عفونت های مخمری باعث خارش، درد و ترشحات بی بو از واژن می شود. از طرف دیگر عفونت های ادراری باعث علائم ادراری مانند میل مکرر به ادرار کردن و ادرار دردناک می شوند.
هر دو نوع عفونت نیاز به مراقبت پزشکی دارند، اما به راحتی قابل درمان هستند. درمان معمولاً شامل ضد قارچها برای عفونتهای مخمری و آنتیبیوتیکها برای عفونتهای ادراری است.
مردم اغلب می توانند با هیدراته ماندن، ادرار مکرر و استفاده از تکنیک های بهداشتی مناسب از عفونت های قارچی و عفونت های ادراری پیشگیری کنند.
کلمات مرتبط
- عفونت ادرادی قارچی
- عفونت ادراری قارچی
- عفونت قارچ ادراری
سلام من عفونت قارچ ادراری دارم درمانش چه هست خیلی اذیتم میکنه