آدرال در مقابل ریتالین: تفاوت چیست؟

چگونه کار می کنند

آدرال و ریتالین هر دو محرک سیستم عصبی مرکزی (CNS) هستند. آنها با افزایش در دسترس بودن انتقال دهنده های عصبی نوراپی نفرین و دوپامین در اتصالات CNS شما کار می کنند. این کار باعث افزایش سرعت فعالیت مغز شما می شود.

ریتالین زودتر عمل می کند و سریعتر از آدرال به اوج عملکرد می رسد. با این حال، آدرال بیشتر از ریتالین در بدن شما فعال می ماند. آدرال چهار تا شش ساعت کار می کند. ریتالین فقط دو تا سه ساعت فعال است. البته این لزوماً به این معنی نیست که Adderall انتخاب بهتری است. برخی از افراد ریتالین با اثر کوتاه‌تر را ترجیح می‌دهند زیرا می‌توانند زمان‌بندی عوارض جانبی مانند از دست دادن اشتها و مشکلات خواب را بهتر کنترل کنند

آدرال و ریتالین داروهایی با نام تجاری هستند که به عنوان داروهای ژنریک نیز در دسترس هستند. فرم های عمومی معمولاً هزینه کمتری نسبت به نسخه های نام تجاری دارند.

به طور کلی، Adderall و Ritalin تقریباً یکسان هستند. مبلغی که برای داروها می پردازید به طرح بیمه درمانی شما بستگی دارد. برخی از طرح های بیمه درمانی فقط نسخه های عمومی داروها را پوشش می دهند. اگر مطمئن نیستید، می توانید با ارائه دهنده بیمه خود تماس بگیرید تا از جزئیات طرح خود مطلع شوید.

Adderall و Ritalin معمولا در اکثر داروخانه ها در دسترس هستند. با این حال، این داروها ممکن است کمبود داشته باشند، بنابراین ممکن است همیشه در دسترس نباشند. قبل از موعد با داروخانه تماس بگیرید تا از در دسترس بودن داروی خود مطلع شوید.

اثرات جانبی

از آنجایی که هر دو دارو به یک شکل عمل می کنند، این داروها عوارض جانبی مشابهی ایجاد می کنند.

عوارض جانبی رایج برای آدرال و ریتالین عبارتند از:

• مشکل خواب
• از دست دادن اشتها
• دهان خشک
• اضطراب
• افزایش ضربان قلب
• تحریک پذیری
• سردرد
• سرگیجه

عوارض جانبی جدی مشترک هر دو دارو می تواند شامل موارد زیر باشد:

• اعتیاد
• مشکلات ریتم قلب
• روان پریشی، که ممکن است باعث شود چیزهایی را ببینید که واقعی نیستند یا احساس کنید حشرات روی پوست شما می خزند
• سندرم رینود
• کند شدن رشد در کودکان

با سایر شرایط پزشکی استفاده کنید

این دو دارو می توانند در افراد مبتلا به بیماری های خاص اثراتی ایجاد کنند. افرادی که مشکلات سلامتی خاصی دارند ممکن است لازم باشد از مصرف این داروها خودداری کنند. نمودار زیر شرایط پزشکی را که باید قبل از مصرف آدرال یا ریتالین با پزشک خود در میان بگذارید، فهرست شده است.

هر دو دارو از دسته داروهای بارداری C هستند. این بدان معناست که مطالعات حیوانی روی این داروها عوارض جانبی را روی جنین نشان داده است. اما، مطالعات کافی بر روی انسان انجام نشده است تا نتایج قطعی باشد.

آدرال می تواند به شیر مادر منتقل شود، به این معنی که وقتی به کودک شما شیر می دهید، دارو ممکن است به او منتقل شود. برخی مطالعات نشان می دهد ریتالین می تواند از طریق شیر مادر نیز از مادر به کودک منتقل شود. این داروها ممکن است عوارض جانبی در کودک شما ایجاد کنند. در صورت مصرف آدرال یا ریتالین با پزشک خود صحبت کنید. برای ایمنی فرزندتان، ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که شیردهی را متوقف کنید یا داروی خود را متوقف کنید.

تداخلات دارویی

آدرال و ریتالین هر دو با برخی از داروهای دیگر تداخل دارند. مطمئن شوید که در مورد تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه، مکمل ها و گیاهان دارویی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. به این ترتیب، پزشک شما می تواند تداخلات دارویی را تحت نظر داشته باشد.

تصمیم گیری

با توجه به بررسی مطالعات ۴۰ ساله، داروهای محرک در درمان موثر هستند ۷۰ تا ۸۰ درصد کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD. توصیه کلی این است که اگر یکی از این داروها برای شما مؤثر نبود، باید دیگری را امتحان کنید. با این اوصاف، تفاوت های جزئی بین این دو دارو وجود دارد، مانند سرعت و مدت زمان اثرگذاری آنها در بدن شما. برای یافتن بهترین دارو برای ADHD خود با پزشک خود همکاری کنید.