اینترتریگو: درمان، علائم و پیشگیری

اینترتریگو چیست؟

اینترتریگو یک بثورات قرمز مایل به قرمز است که در چین‌های پوست ظاهر می‌شود، جایی که سطوح پوست به یکدیگر ساییده می‌شوند. بثورات می تواند خارش یا دردناک باشد، اما مسری نیست.

باکتری‌ها، قارچ‌ها و ویروس‌ها به راحتی در آن رشد می‌کنند محیط گرم و مرطوب و بثورات را بدتر می کند.

نواحی پوستی که اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند عبارتند از:

• زیر بغل
• زیر و بین سینه ها
• کشاله ران
• باسن
• بین انگشتان پا

علل اینترتریگو

اصطکاک ناشی از مالش پوست روی پوست، رطوبت و دمای بالاتر در نواحی خمشی عوامل اصلی ایجاد اینترتریگو هستند.

این مناطق اغلب مرطوب، گرم و فاقد قرار گرفتن در معرض هوا هستند. این باعث می شود آنها مناطق مناسبی برای پرورش میکروارگانیسم ها باشند. این باکتری ها یا قارچ ها بثورات و علائم آن را بدتر می کنند.

عفونت های اینترتریگو ثانویه می تواند شامل موارد زیر باشد:

قارچ

کاندیدا (یک مخمر) گروه قارچی است که بیشتر با اینترتریگو مرتبط است. در باره ۸۰ تا ۹۰ درصد از تمام عفونت های پوستی مخمر ناشی از کاندیدا آلبیکنس (برفک نیز نامیده می شود).

اکثر مردم به طور معمول مقداری دارند کاندیدا آلبیکنس روی پوست آنها وجود دارد، بنابراین مخمر می تواند به راحتی از شکستگی های پوستی برای تکثیر استفاده کند. آ کاندیدا راش بسیار قرمز روشن و ظاهر خام است. ممکن است پلاک هایی داشته باشد که ضایعات برجسته و فلس دار هستند. پاپول ها و پوسچول ها (برجستگی های جوش مانند) نیز ممکن است وجود داشته باشند.

باکتری ها

باکتری های مرتبط با اینترتریگو عبارتند از:

• استافیلوکوک ها
• استرپتوکوک ها
• سودوموناس
• کورینه باکتریوم

ویروس ها

را رایج ترین خانواده های ویروسی مرتبط با اینترتریگو عبارتند از:

• Poxviridae
• پاپیلوماویریده (ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV)
• Picornaviridae
• Retroviridae (HIV)
• هرپس ویرید
• Togaviridae
• Parvoviridae

در بعضی موارداینترتریگو به عنوان یک عارضه جانبی شیمی درمانی رخ می دهد.

علائم اینترتریگو

اینترتریگو به صورت قرمزی یا برجستگی های کوچک یا لکه هایی در چین های پوستی شروع می شود.  راش می تواند احساس شود:

• خارش‌دار
• ناراحت
• سوزش
• خاردار
• دردناک

اینترتریگو اغلب در دو طرف چین پوست ظاهر می شود، تقریباً مانند یک تصویر آینه. عفونت ها بیشتر یک طرفه و نامتقارن هستند، در حالی که اختلالات التهابی معمولاً متقارن هستند و برای مثال زیر هر دو بازو یا هر دو سینه ظاهر می شوند.

ناحیه مایل به قرمز می تواند به سرعت ملتهب و خام شود. پوست ممکن است ترک بخورد، خونریزی کند، ترشح کند و پوسته پوسته شود. ناحیه اطراف ممکن است پوسته پوسته شود.

اگر عفونت ثانویه ناشی از باکتری، قارچ یا ویروس دارید، اینترتریگو ملتهب‌تر می‌شود و می‌تواند بوی بدی ایجاد کند. اینترتریگو با عفونت ثانویه اغلب نامتقارن است (در هر دو طرف یکنواخت یا وجود ندارد).

ممکن است در بیش از یک ناحیه پوستی اینترتریگو داشته باشید. همچنین، نواحی کوچک‌تر چین‌خوردگی پوست، مانند پشت گوش‌ها، اطراف چانه یا روی پلک‌ها نیز می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند.

علائم اینترتریگو اغلب زمانی بدتر می شوند که ناحیه با ترشحات بدن شما مانند عرق، ادرار یا مدفوع در تماس باشد.

اینترتریگو شایع است و در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما با توجه به مقاله ۲۰۱۴، در افراد بسیار جوان و مسن تر شایع تر است. در نوزادان، اینترتریگو اغلب به صورت راش پوشک ظاهر می شود.

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا بی‌اختیاری یا بی‌حرکت هستند، بیشتر در معرض اینترتریگو هستند. همچنین در هوای گرم و مرطوب بیشتر دیده می شود.

درمان اینترتریگو معمولاً یک کرم پوست و یک رژیم بهداشتی خوب در خانه برای تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه است. نوع داروی موضعی بستگی به دخیل بودن باکتری یا مخمر دارد. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به مصرف داروهای خوراکی داشته باشید.

درمان اینترتریگو

زمانی که اینترتریگو فقط التهابی باشد، بدون عفونت، درمان ساده است: ناحیه را تمیز و خشک نگه دارید و برخی از توصیه‌های درمان خانگی زیر را دنبال کنید.

همچنین چندین راه حل وجود دارد که ممکن است به کنترل intertrigo کمک کند. یک دکتر ممکن است پیشنهاد کند:

• ضد تعریق ها
• خمیر سه گانه با اکسید روی، استات آلومینیوم و پترولاتوم
• وازلین (وازلین)
• پودر تالک

اگر عفونت اینترتریگو دارید، پزشک کرم های موضعی خاصی را تجویز می کند.

درمان اینترتریگو به علت و نوع عفونت شما بستگی دارد. در زیر به عفونت های باکتریایی و قارچی می پردازیم.

در موارد شدید، برخی از زنان تحت جراحی کوچک کردن سینه برای کاهش اینترتریگوی مزمن قرار می گیرند.

درمان های خانگی برای اینترتریگو

آن را تمیز و خشک نگه دارید

قانون شماره یک این است که منطقه را تمیز و خشک نگه دارید.

اگر ورزش می کنید، بعد از آن دوش بگیرید و خود را خشک کنید. پوست خود را مالش ندهید، زیرا می تواند باعث تحریک بیشتر و آسیب به پوست شود.

از ژل های ضد چروک یا مانع استفاده کنید

اگر اینترتریگو فقط التهابی است، بدون عفونت، از کرم‌های بدون نسخه (OTC) برای ایجاد سدی بین چین‌های پوستی استفاده کنید. کرم ها یا پمادهای حاوی اکسید روی یا وازلین می توانند مفید باشند. همچنین مومیایی‌های ضد جوش نیز وجود دارند که به شکل چوب هستند.

جلوی عرق را بگیرید

برای جلوگیری از تعریق، از جمله زیر سینه، از یک ضد تعریق ملایم استفاده کنید.

کرم های ضد قارچ OTC

اگر عفونت قارچی دارید، سعی کنید از کرم ضد قارچ OTC در ناحیه آسیب دیده استفاده کنید ۲ تا ۴ هفته.

یک مانع فیزیکی ایجاد کنید

بسته به ناحیه آسیب دیده، از یک سد پنبه ای نازک یا گازی برای جدا کردن چین های پوستی استفاده کنید.

لباس های گشاد و پارچه های قابل تنفس بپوشید

لباس‌های نخی گشاد را در کنار پوست خود بپوشید و از مواد مصنوعی که می‌توانند تحریک‌کننده باشند اجتناب کنید.

درمان های قارچی اینترتریگو

ضد قارچ های موضعی مورد استفاده برای اینترتریگو نیستاتین (برای کاندیدا) و داروهای آزول، از جمله میکونازول (Mitrazol)، کتوکونازول (Nizoral موضعی)، یا کلوتریمازول (Lotrimin AF کرم).

شما معمولا از کرم دو بار در روز به مدت ۲ تا ۴ هفته استفاده می کنید.

اگر بثورات شما بسیار خارش دار است، پزشک ممکن است یک ضد قارچ همراه با دوز کم کورتیکواستروئید را نیز تجویز کند.

بسته به شدت عفونت، پزشک ممکن است یک داروی ضد قارچی سیستمیک را که از طریق دهان مصرف می‌کنید، تجویز کند.

درمان های باکتریایی اینترتریگو

آنتی بیوتیک های موضعی برای عفونت های باکتریایی استفاده می شود. اینها شامل باسیتراسین یا موپیروسین (باکتروبان) است.

اگر عفونت شدیدتر باشد، پزشک ممکن است یک آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند مانند فلوکلوکساسیلین یا اریترومایسین (اریتروسین).

همچنین ممکن است پزشک یک کورتیکواستروئید با قدرت کم تجویز کند و به شما توصیه کند از صابون آنتی بیوتیک استفاده کنید.

درمان اینترتریگو برای نوزادان

اینترتریگو در نوزادان نیاز به مراقبت ویژه دارد زیرا ناحیه پوست آسیب دیده بسیار ظریف است. محل را تمیز نگه دارید، آن را به آرامی با صابون ملایم بشویید و خشک کنید.

از پوشک جاذب استفاده کنید و آن را شل بپیچید. تعویض پوشک را طبق برنامه ای در نظر بگیرید تا مدت زمانی که کودک شما در پوشک خیس است را کاهش دهید. کرم های OTC، مانند آن هایی که دارای اکسید روی یا پترولاتوم هستند، ممکن است مفید باشند.

اگر بثورات پوشک عفونی به نظر می رسد یا ظرف چند روز از بین نمی رود، به پزشک مراجعه کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر شما یا فرزندتان راش پوستی دارید که از بین نمی رود یا به سرعت بدتر می شود، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. بثورات پوستی می تواند دلایل زیادی داشته باشد و درمان اغلب بسیار خاص است. همچنین اگر بثورات با درمان بهتر نشد، باید به پزشک مراجعه کنید.

بثورات قرمز می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. پزشک می خواهد سایر احتمالات مانند پسوریازیس یا واکنش های آلرژیک را رد کند.

اگر آنها مشکوک به اینترتریگو و عفونت باشند، احتمالاً علت قارچی، باکتریایی یا ویروسی را آزمایش خواهند کرد. پزشک ممکن است یک سواب پوستی یا سواب از بثورات را برای ارسال به آزمایشگاه برای کشت استفاده کند. همچنین ممکن است زیر میکروسکوپ یا لامپ مخصوص به آن نگاه کنند.

پیشگیری از اینترتریگو

تعداد کمی از مطالعات علمی در مورد اینترتریگوتهدیدات زندگی اندازه گیری کرده اند که مراقبت های پیشگیرانه چه کارایی دارد و چه چیزی موثر نیست. اما اقداماتی وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است برای شما مفید باشد:

• ناحیه پوست را تمیز، خشک و هوادهی نگه دارید.
• یک روال مراقبت از پوست شامل تمیز کردن، مرطوب کردن و استفاده از یک مانع پوستی برای محافظت از ناحیه را حفظ کنید.
• از صابون های بدون عطر و سایر محصولات پوستی برای به حداقل رساندن سوزش استفاده کنید.
• یک یا دو بار در روز از پودری مانند Zeasorb AF روی ناحیه مورد نظر استفاده کنید.
• قرار گرفتن در معرض عرق، ادرار یا مدفوع را به حداقل برسانید. اگر بی اختیاری دارید، از محصولات مخصوص برای جذب رطوبت استفاده کنید.
• اگر در شرایط مرطوب زندگی می کنید از رطوبت گیر استفاده کنید.
• برای جلوگیری از قرار گرفتن در گرمای زیاد از کولر استفاده کنید.
• اگر دیابت دارید، آن را تحت کنترل داشته باشید.
• دوش بعد از ورزش و قبل از پانسمان کاملا خشک کنید.
• لباس‌های تنگ یا کفش‌هایی که می‌توانند ناحیه آسیب‌دیده را منقبض کنند، نپوشید. اگر انگشتان پای شما آسیب دیده است، از کفش های باز استفاده کنید.
• لباس های گشاد و پارچه های تنفس پذیر مانند پنبه بپوشید.

عوارض بالقوه اینترتریگو چیست؟

اینترتریگو معمولاً هیچ عارضه ای ایجاد نمی کند، اما اگر به درستی درمان نشود، می تواند منجر به عفونت های جدی تری شود.

اینترتریگو باکتریایی می تواند منجر به سلولیت شودکه یک عفونت پوستی است که می تواند به لایه های عمیق تر پوست و غدد لنفاوی سرایت کند. سلولیت می تواند جدی باشد و ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.

اینترتریگو قارچی می تواند منجر به عفونت جدی تری مانند کاندیدمی شود، وضعیتی که در آن عفونت قارچی از طریق جریان خون پخش می شود. کاندیدمی می تواند تهدیدات زندگی باشد .

اینترتریگو همچنین می تواند سایر بیماری های پوستی مانند پسوریازیس، اگزما و درماتیت را بدتر کند.

عوامل خطر اینترتریگو

هر کسی ممکن است به اینترتریگو مبتلا شود، اما برخی شرایط می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. شما بیشتر در معرض خطر هستید اگر:

• شما سیستم ایمنی ضعیفی دارید
• شما پوست اضافی دارید
• شما دیابت دارید
• عادات بهداشتی ضعیفی دارید
• تو بی حرکتی
• تو بی اختیار هستی
• شما از آتل، بریس یا اندام مصنوعی استفاده می کنید که پوست شما را مالش می دهد
• شما در گرما و رطوبت زیاد زندگی یا کار می کنید
• شما بیش از حد عرق می کنید (هیپرهیدروزیس)
• لباس یا کفش شما خیلی تنگ است
• شما یک بیماری التهابی پوستی دارید

نوزادان نیز در یک ریسک بالاتر چون پوستشون حساس تره آنها همچنین تمایل به چرخاندن پوست (مانند چین های گردن) دارند و به احتمال زیاد پوست مرطوب ناشی از ترشح آب دهان و پوشک پوشک دارند.

سوالات متداول

در زیر چند سوال متداول در مورد اینترتریگو  وجود دارد.

آیا بهداشت نامناسب باعث اینترتریگو می شود؟

عدم رعایت بهداشت می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن اینترگیگو شود، اما حتی اگر عادات بهداشتی خوبی داشته باشید، می توانید به اینترتریگو مبتلا شوید. تمیز کردن ناحیه آسیب دیده بسیار مهم است، اما همچنین باید مراقب باشید که پوست را تحریک نکنید.

اینترتریگو چه شکلی است؟

اینترتریگو معمولا شبیه بثورات پوستی است. پوست آسیب دیده معمولا قرمز، ملتهب و مرطوب است. همچنین می تواند پوسته پوسته، پوسته پوسته یا دارای تاول باشد. بثورات اغلب دارای لبه‌های مشخصی هستند که در آنجا با پوست اطراف برخورد می‌کنند.

آیا لباس‌های تنگ می‌توانند باعث اینترتریگو شوند؟

لباس‌های تنگ می‌توانند پوست را ساییده و باعث ایجاد یا بدتر شدن این عارضه شوند. بهترین کار پوشیدن لباس های گشاد و قابل تنفس است که از پارچه های طبیعی مانند پنبه ساخته شده اند.

آیا می توانم از درمان های بدون نسخه (OTC) برای اینترتریگو استفاده کنم؟

درمان های OTC، مانند کرم های مانع و پودرها، می توانند به درمان اینترتریگو کمک کنند. اما اگر بثورات بعد از یک یا دو هفته از بین نرفت و یا بدتر شد، باید به پزشک مراجعه کنید. همچنین در صورت داشتن علائم عفونت پوستی مانند قرمزی، تورم، درد، چرک یا تب، باید به پزشک مراجعه کنید.