آشنایی با تست سرکوب دگزامتازون

آنچه آزمون به آن می پردازد

آزمایش سرکوب دگزامتازون چگونگی تأثیر مصرف دگزامتازون بر سطوح کورتیزول شما را اندازه گیری می کند. دگزامتازون یک کورتیکواستروئید ساخته دست انسان است که مشابه کورتیکواستروئیدی است که به طور طبیعی توسط غدد فوق کلیوی شما تولید می شود. اگر بدن شما به اندازه کافی آن را تولید نمی کند، برای جایگزینی ماده شیمیایی طبیعی تجویز می شود. همچنین ممکن است به عنوان یک عامل ضد التهابی که برای درمان آرتریت و اختلالات مختلف خونی، کلیوی و چشمی استفاده می شود، تجویز شود.

غدد فوق کلیوی شما در بالای کلیه ها قرار دارند. آنها علاوه بر تولید کورتیزول، هورمون های استروئیدی مانند:

• آندروژن ها که هورمون های جنسی مردانه هستند
• کورتیزول
• اپی نفرین
• نوراپی نفرین

این آزمایش همچنین برای تعیین میزان پاسخ غدد فوق کلیوی به هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) استفاده می شود. ACTH هورمونی است که توسط غده هیپوفیز مغز تولید می شود. چندین عملکرد از جمله تولید کورتیکواستروئیدها دارد. ACTH بیش از حد می تواند باعث سندرم کوشینگ شود. در یک فرد سالم، از آنجایی که غدد هیپوفیز ACTH کمتری تولید می کنند، غدد فوق کلیوی کورتیزول کمتری تولید می کنند. دگزامتازون باید مقدار ACTH را کاهش دهد، که سپس باعث کاهش میزان کورتیزول می شود.

اگر در حال حاضر از داروی کورتیکواستروئید دگزامتازون استفاده می کنید، ممکن است پزشک آزمایش سرکوب دگزامتازون را برای تعیین چگونگی تأثیر آن بر سطح کورتیزول در خون شما توصیه کند.

دگزامتازون التهاب مربوط به آرتریت و آلرژی های شدید و سایر بیماری ها را تسکین می دهد. هنگامی که دگزامتازون مصرف می کنید، که بسیار شبیه به کورتیزول است، باید میزان ACTH آزاد شده در خون شما را کاهش دهد. اگر سطح کورتیزول شما پس از مصرف دوز دگزامتازون بالا باشد، این نشانه یک وضعیت غیر طبیعی است.

آمادگی برای آزمون

قبل از انجام آزمایش، پزشک به شما می گوید که مصرف برخی از داروهای تجویزی را که ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد، متوقف کنید. این شامل:

• قرص های ضد بارداری
• باربیتورات ها
• فنی توئین که برای درمان تشنج استفاده می شود
• کورتیکواستروئیدها
• استروژن ها
• اسپیرونولاکتون که برای درمان سیروز احتقانی، آسیت یا مشکلات کلیوی استفاده می شود
• تتراسایکلین که یک آنتی بیوتیک است

آزمون چگونه انجام می شود؟

دو نوع تست سرکوب دگزامتازون، تست با دوز پایین و تست با دوز بالا است. هر دو شکل آزمایش را می توان یک شبه یا در طی یک دوره سه روزه انجام داد. آزمون استاندارد برای هر دو آزمونی است که سه روز طول می کشد. در طول هر دو نوع آزمایش، پزشک مقدار معینی دگزامتازون را به شما می دهد و بعداً سطح کورتیزول شما را اندازه گیری می کند. نمونه خون نیز لازم است.

نمونه خون

خون از ورید داخل بازو یا پشت دست شما گرفته می شود. ابتدا، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی محل را با مواد ضد عفونی کننده سواب می کند. آنها ممکن است یک نوار الاستیک را به دور بالای بازوی شما بپیچند تا باعث متورم شدن رگ با خون شوند و آن را بیشتر نمایان کنند. سپس پزشک یک سوزن ظریف را وارد رگ می کند و نمونه خون را در لوله ای که به سوزن متصل است جمع آوری می کند. باند برداشته می شود و برای جلوگیری از خونریزی بیشتر، گاز روی محل قرار می گیرد.

تست یک شبه با دوز کم

• پزشک در ساعت ۱۱ شب به شما ۱ میلی گرم دگزامتازون می دهد
• آنها در ساعت ۸ صبح روز بعد نمونه خون خواهند گرفت تا سطح کورتیزول شما را آزمایش کنند.

تست استاندارد با دوز پایین

• نمونه‌های ادرار را طی سه روز جمع‌آوری کرده و در بطری‌های جمع‌آوری ۲۴ ساعته نگهداری می‌کنید.
• در روز دوم، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ۰.۵ میلی گرم دگزامتازون خوراکی را هر شش ساعت به مدت ۴۸ ساعت به شما می دهد.

آزمایش یک شبه با دوز بالا

• ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما سطح کورتیزول شما را در صبح روز آزمایش اندازه گیری می کند.
• ۸ میلی گرم دگزامتازون در ساعت ۱۱ شب به شما داده می شود
• ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در ساعت ۸ صبح برای اندازه گیری سطح کورتیزول شما نمونه خون می گیرد.

تست استاندارد با دوز بالا

• نمونه‌های ادرار را در طول سه روز جمع‌آوری کرده و در ظروف ۲۴ ساعته نگهداری خواهید کرد.
• در روز دوم، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ۲ میلی گرم دگزامتازون خوراکی را هر ۶ ساعت به مدت ۴۸ ساعت به شما می دهد.

درک نتایج

یک نتیجه آزمایش با دوز پایین غیر طبیعی ممکن است نشان دهد که شما ترشح بیش از حد کورتیزول را تجربه می کنید. این به عنوان سندرم کوشینگ شناخته می شود. این اختلال می تواند ناشی از تومور آدرنال، تومور هیپوفیز یا توموری در جای دیگری از بدن شما باشد که ACTH تولید می کند. نتایج آزمایش با دوز بالا می تواند به جداسازی علت سندرم کوشینگ کمک کند.

سطوح بالای کورتیزول ممکن است به دلیل تعدادی از شرایط دیگر نیز ایجاد شود، مانند:

• یک حمله قلبی
• نارسایی قلبی
• یک رژیم غذایی ضعیف
• سپسیس
• یک غده تیروئید پرکار
• بی اشتهایی عصبی
• افسردگی
• دیابت درمان نشده
• اعتیاد به الکل

خطرات آزمایش چیست؟

مانند هر خونگیری، کمترین خطر کبودی جزئی در محل سوزن وجود دارد. در موارد نادر، ورید ممکن است پس از خونگیری متورم شود. این بیماری که به نام فلبیت شناخته می شود، می تواند با کمپرس گرم چند بار در روز درمان شود. اگر دچار اختلال خونریزی هستید یا از داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین) یا آسپرین استفاده می کنید، خونریزی مداوم می تواند مشکل ساز باشد.

پیگیری بعد از آزمون

حتی با نتایج غیرعادی بالا، پزشک ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای تشخیص سندرم کوشینگ توصیه کند. اگر این اختلال تشخیص داده شود، داروهای مناسب برای کنترل سطوح بالای کورتیزول به شما داده می شود.

اگر سرطان باعث سطوح بالای کورتیزول شما شود، پزشک آزمایشات بیشتری را برای تعیین نوع سرطان و درمان مناسب توصیه می کند.

اگر سطوح بالای کورتیزول شما ناشی از سایر اختلالات باشد، پزشک ممکن است دوره درمانی دیگری را توصیه کند.