آلوئه ورا کاربردها و فواید

مردم معمولاً از ژل شفاف آلوئه ورا به صورت موضعی در کرم ها و پمادها برای درمان سوختگی، پسوریازیس و حتی آکنه استفاده می کنند. برخی از افراد برای درمان برخی بیماری ها ژل را به صورت خوراکی نیز مصرف می کنند. لاتکس آلوئه که ملین است برای درمان یبوست از طریق دهان مصرف می شود.

در حالی که ژل آلوئه ورا به طور کلی زمانی که طبق توصیه استفاده می شود بی خطر است، استفاده خوراکی از لاتکس آلوئه ورا نگرانی های ایمنی خاصی را ایجاد می کند. در واقع، مصرف ۱ گرم لاتکس آلوئه در روز به مدت چند روز می تواند باعث آسیب کلیه شود و می تواند کشنده باشد.

شواهد و مدارک

تحقیقات در مورد استفاده از آلوئه ورا برای شرایط خاص موارد زیر را نشان می دهد:

• سوختگی و زخم. به نظر می رسد استفاده از ژل آلوئه ورا باعث کوتاه شدن مدت زمان بهبود زخم در سوختگی های درجه یک و دو می شود. ژل آلوئه ورا نیز ممکن است باعث بهبود زخم شود.
• آکنه. تحقیقات نشان می‌دهد که ژل آلوئه‌ورا – اگر صبح و شب به‌عنوان مکملی برای داروی موضعی آکنه، ترتینوئین (Retin-A، Atralin، و غیره) استفاده شود – ممکن است برای کاهش آکنه مؤثرتر از استفاده از داروهای موضعی تجویزی به تنهایی باشد.
• پسوریازیس. کرم عصاره آلوئه ورا ممکن است قرمزی، پوسته پوسته شدن، خارش و التهاب ناشی از پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​را کاهش دهد. ممکن است لازم باشد از کرم چند بار در روز به مدت یک ماه یا بیشتر استفاده کنید تا بهبودی در پوست خود مشاهده کنید.
• ویروس هرپس ساده استفاده از کرم حاوی عصاره آلوئه ورا می تواند به بهبود زودتر ضایعات کمک کند.
• لیکن پلان دهان. تحقیقات نشان می دهد که استفاده از ژل آلوئه ورا دو بار در روز به مدت هشت هفته ممکن است به کاهش علائم این بیماری التهابی که داخل دهان را تحت تاثیر قرار می دهد کمک کند.
• یبوست. هنوز مشخص نیست که آیا مصرف خوراکی لاتکس آلوئه در درمان یبوست موثر است یا خیر. اگرچه به عنوان یک ملین عمل می کند، لاتکس آلوئه همچنین می تواند باعث گرفتگی شکم و اسهال شود.

توصیه ما

به طور کلی ایمن

ژل آلوئه ورا به طور کلی بی خطر است و می تواند برای درمان بیماری های پوستی مانند سوختگی و پسوریازیس موثر باشد.

با این حال، شما نباید لاتکس آلوئه را بخورید. لاتکس آلوئه خام حاوی مواد شیمیایی است که به نظر می رسد باعث سرطان می شود و لاتکس آلوئه فرآوری شده ممکن است حاوی ترکیبات سرطان زا باشد. مصرف روزانه ۱ گرم لاتکس آلوئه ورا به مدت چند روز می تواند باعث آسیب کلیه شود و می تواند کشنده باشد.

ایمنی و عوارض جانبی

به طور کلی ژل آلوئه ورا زمانی که به درستی روی پوست استفاده شود ایمن در نظر گرفته می شود. زمانی که دوزهای مربوطه به صورت خوراکی برای مدت کوتاهی مصرف شوند، ممکن است بی خطر باشد.

عصاره برگ کامل یا لاتکس آلوئه که از طریق دهان مصرف می شود ممکن است بی خطر نباشد و ممکن است در دوزهای بالا بی خطر نباشد. مصرف روزانه ۱ گرم لاتکس آلوئه ورا به مدت چند روز می تواند باعث نارسایی حاد کلیه شود و می تواند کشنده باشد. لاتکس آلوئه همچنین ممکن است باعث سرطان شود. سایر عوارض جانبی عبارتند از: گرفتگی عضلات و اسهال. استفاده خوراکی از عصاره برگ کامل و لاتکس آلوئه برای کودکان زیر ۱۲ سال توصیه نمی شود.

تداخلات داروئی آلوئه ورا

برخی از تعاملات احتمالی به شرح زیر است:

• رقیق کننده های خون و داروهای ضد پلاکت، داروهای گیاهی و مکمل ها. این نوع داروها، داروهای گیاهی و مکمل ها باعث کاهش لخته شدن خون می شوند. مصرف خوراکی آلوئه ورا می تواند لخته شدن خون را کند کند. مصرف خوراکی آلوئه ورا با هر یک از این داروها ممکن است باعث افزایش خونریزی شود.
• دیگوکسین (لانوکسین). مصرف خوراکی آلوئه ورا می تواند سطح پتاسیم را کاهش دهد. سطوح پایین پتاسیم می تواند عوارض جانبی دیگوکسین را افزایش دهد. لاتکس آلوئه ورا و دیگوکسین را ترکیبی مصرف نکنید.
• داروهای دیابت. مصرف خوراکی ژل آلوئه ورا، همراه با داروهای دیابت، ممکن است خطر ابتلا به شرایطی را افزایش دهد که مشخصه آن قند خون پایین از حد طبیعی است (هیپوگلیسمی).
• داروهای خوراکی استفاده خوراکی از لاتکس آلوئه ممکن است توانایی بدن در جذب سایر داروها را کاهش دهد. این می تواند اثربخشی آن را کاهش دهد.
• سووفلورانو (اولتان). بیهوشی مورد استفاده در حین جراحی می تواند لخته شدن خون را کند کند. مصرف خوراکی آلوئه ورا می تواند اثر مشابهی داشته باشد. اگر آنها با هم ترکیب شوند، ممکن است خونریزی بیش از حد در طول جراحی وجود داشته باشد.
• ملین های محرک. استفاده خوراکی از لاتکس آلوئه ورا با ملین های محرک می تواند روده ها را بیش از حد تحریک کند. این می تواند باعث کم آبی بدن شود.
• وارفارین (کومادین، جانتوون). استفاده خوراکی از لاتکس آلوئه می تواند باعث اسهال شود. این می تواند اثرات وارفارین، یک داروی رقیق کننده خون را تشدید کند و خطر خونریزی را افزایش دهد.
• قرص های آب (ادرار آور). استفاده خوراکی از لاتکس آلوئه، یک ملین، در صورت ترکیب با استفاده از دیورتیک ها، می تواند سطح پتاسیم را تا حد زیادی کاهش دهد. ممکن است به مکمل های پتاسیم نیاز باشد.
  Source link