تست ایمونوالکتروفورز-سرم چیست؟
ایمونوگلوبولین ها (Igs) گروهی از پروتئین ها هستند که به عنوان آنتی بادی نیز شناخته می شوند. آنتی بادی ها اولین خط دفاعی بدن شما را در برابر عوامل بیماری زا مهاجم فراهم می کنند. ایمونوگلوبولین ها را می توان به صورت طبیعی یا غیر طبیعی توصیف کرد.
ایگ های طبیعی شامل:
- IgA
- IgD
- IgE
- IgG
- IgM
برای حفظ سلامتی شما به سطوح مناسب Igs طبیعی نیاز دارید. اگر سطح Ig شما خیلی بالا یا خیلی پایین باشد، ممکن است وجود بیماری را نشان دهد. Igs غیر طبیعی نیز وجود بیماری را نشان می دهد. نمونه ای از Ig غیر طبیعی پروتئین مونوکلونال یا پروتئین M است.
تست سرم ایمونوالکتروفورز (IEP-serum) یک آزمایش خونی است که برای اندازه گیری انواع Ig موجود در خون شما، به ویژه IgM، IgG و IgA استفاده می شود.
تست سرم IEP با نام های زیر نیز شناخته می شود:
- آزمایش الکتروفورز ایمونوگلوبولین-سرم
- الکتروفورز گاما گلوبولین
- الکتروفورز ایمونوگلوبولین سرم
چرا آزمون دستور داده شده است؟
برای تایید یا رد شرایط
آزمایش سرم IEP برای کمک به تشخیص بیماری زمینه ای تجویز می شود. در صورتی که پزشک شما از طریق سایر آزمایشات آزمایشگاهی نتایج غیرطبیعی یافته باشد، ممکن است آزمایش را تجویز کند. در صورت داشتن علائم زیر ممکن است آزمایش سرم IEP نیز تجویز شود:
- یک عفونت مزمن
- یک بیماری خود ایمنی
- یک بیماری از دست دادن پروتئین، مانند بیماری التهابی روده یا آنتروپاتی (بیماری روده)
- ماکروگلوبولینمی والدنستروم
از این آزمایش می توان برای رد بیماری هایی مانند لوسمی و مولتیپل میلوما استفاده کرد. علائم این اختلالات عبارتند از:
- ضعف در پاها
- ضعف عمومی
- خستگی
- کاهش وزن
- استخوان های شکسته
- عفونت های مکرر
- حالت تهوع
- استفراغ
برای نظارت بر درمان
تست سرم IEP همچنین می تواند برای نظارت بر درمان اختلالات خود ایمنی یا انواع خاصی از سرطان استفاده شود. برای مثال، اگر برای مولتیپل میلوما تحت درمان هستید، پزشک از این آزمایش برای سنجش موفقیت درمان استفاده خواهد کرد. از آنجایی که آزمایش سرم IEP میزان پروتئین های بدن شما را اندازه گیری می کند، پزشک می تواند تعیین کند که آیا سطح پروتئین در حال افزایش یا کاهش است.
آزمون چگونه برگزار می شود؟
یک پزشک یا تکنسین آزمایشگاه معمولاً آزمایش سرم IEP را انجام می دهد. باید نمونه خون بدهید. نمونه خون معمولاً از بازو با سوزن گرفته می شود. خون شما در یک لوله جمع آوری شده و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. هنگامی که نتایج از آزمایشگاه گزارش شد، پزشک شما می‌تواند نتایج و معنای آنها را در اختیار شما قرار دهد.
آمادگی برای آزمون
هیچ آمادگی خاصی برای آزمایش لازم نیست. با این حال، ایمن سازی بر نتایج آزمایش تأثیر می گذارد. اگر در شش ماه گذشته واکسنی زده اید به پزشک خود اطلاع دهید.
برخی از داروها نیز ممکن است سطح Ig شما را افزایش دهند. این شامل:
- فنی توئین (دیلانتین)
- قرص های ضد بارداری
- متادون
- پروکائین آمید
- گاما گلوبولین
اینها ممکن است بر نتایج آزمایش شما تأثیر بگذارد. داروهایی مانند آسپرین، بی کربنات ها و کورتیکواستروئیدها نیز ممکن است بر نتایج آزمایش شما تأثیر بگذارند. در مورد داروهایی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید.
خطرات آزمون چیست؟
ممکن است در حین خونگیری کمی احساس ناراحتی کنید. سوزن زدن ممکن است باعث درد در محل تزریق شود. ممکن است پس از انجام آزمایش درد یا ضربان در محل تزریق احساس کنید.
خطرات آزمایش سرم IEP حداقل است. این خطرات در اکثر آزمایشات خون مشترک است. خطرات احتمالی برای آزمایش عبارتند از:
- چندین سوزن به دلیل مشکل در گرفتن نمونه
- خونریزی بیش از حد در محل سوزن
- غش در نتیجه از دست دادن خون
- یک هماتوم، که تجمع خون در زیر پوست شما است
- عفونت جایی که پوست شما توسط سوزن شکسته شده است
درک نتایج شما
نتایج آزمایش سرم IEP شما دو بخش مهم از اطلاعات سلامتی را ارائه می دهد. ابتدا، آزمایش نشان می دهد که آیا Ig غیر طبیعی در خون شما وجود دارد یا خیر. اگر Ig غیرطبیعی وجود نداشته باشد و سطح Ig معمولی طبیعی باشد، ممکن است نیازی به آزمایش بیشتری نداشته باشید.
اگر Ig غیر طبیعی تشخیص داده شود، ممکن است وجود یک بیماری زمینه ای را نشان دهد.
در برخی افراد، وجود Ig غیرطبیعی ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای نباشد. درصد کمی از افراد دارای سطوح پایین Ig غیرطبیعی در بدن خود هستند که منجر به مشکلات سلامتی نمی شود. این وضعیت به عنوان “گاموپاتی مونوکلونال با اهمیت ناشناخته” یا MGUS شناخته می شود.
اگر سطوح غیر طبیعی Igs طبیعی دارید، ممکن است وجود یک بیماری زمینه ای را نیز نشان دهد. پزشک نتایج شما را با شما بررسی می کند و متوجه می شود که آیا به آزمایش یا درمان بیشتری نیاز دارید یا خیر.