تیلاپیا حاوی مواد مغذی مفیدی است. اما بسته به اینکه ماهی از کجا تهیه می شود، ممکن است خطر نگرانی های ایمنی از جمله آلودگی باکتریایی بیشتر باشد.
تیلاپیا ماهی ارزان قیمت و با طعم ملایم است. این چهارمین نوع غذای دریایی پر مصرف در ایالات متحده است.
بسیاری از مردم ماهی تیلاپیا را دوست دارند زیرا نسبتاً مقرون به صرفه است و مزه ماهی چندانی ندارد.
با این حال، مطالعات علمی نگرانی هایی را در مورد محتوای چربی ماهی تیلاپیا برجسته کرده است. چندین گزارش همچنین سوالاتی را در مورد شیوه های پرورش ماهی تیلاپیا مطرح می کند.
در نتیجه، بسیاری از مردم ادعا می کنند که باید به طور کامل از این ماهی اجتناب کنید و حتی ممکن است برای سلامتی شما مضر باشد.
این مقاله به بررسی شواهد و بررسی فواید و مضرات خوردن ماهی تیلاپیا می پردازد.
ماهی تیلاپیا چیست؟
نام تیلاپیا در واقع به چندین گونه ماهی عمدتاً آب شیرین اشاره دارد که به خانواده سیکلیدها تعلق دارند.
اگرچه تیلاپیا وحشی بومی آفریقا است، اما این ماهی در سراسر جهان معرفی شده است و اکنون در بیش از ۱۳۵ کشور پرورش داده می شود.۱).
این یک ماهی ایده آل برای پرورش است، زیرا از شلوغ بودن آن مهم نیست، به سرعت رشد می کند و از یک رژیم گیاهی ارزان استفاده می کند. این ویژگی ها در مقایسه با سایر انواع غذاهای دریایی به یک محصول نسبتاً ارزان تبدیل می شود.
مزایا و خطرات ماهی تیلاپیا تا حد زیادی به تفاوت در شیوه های کشاورزی بستگی دارد که بسته به مکان متفاوت است.
چین بزرگترین تولید کننده ماهی تیلاپیا در جهان است. آنها سالانه بیش از ۱.۶ میلیون تن متریک تولید می کنند و اکثر واردات ماهی تیلاپیا ایالات متحده را تامین می کنند.۲).
تیلاپیا نام چندین گونه از ماهیان آب شیرین است. اگرچه در سرتاسر جهان پرورش داده می شود، اما چین بزرگترین تولید کننده این ماهی است.
این یک منبع عالی از پروتئین و مواد مغذی است
تیلاپیا منبع بسیار چشمگیری از پروتئین است. در ۳.۵ اونس (۱۰۰ گرم)، ۲۶ گرم پروتئین و تنها ۱۲۸ کالری دارد.۳).
حتی چشمگیرتر میزان ویتامین ها و مواد معدنی موجود در این ماهی است. تیلاپیا سرشار از نیاسین، ویتامین B12، فسفر، سلنیوم و پتاسیم است.
یک وعده ۳.۵ اونسی حاوی موارد زیر است (۳):
- کالری: ۱۲۸
- کربوهیدرات ها: ۰ گرم
- پروتئین: ۲۶ گرم
- چربی ها: ۳ گرم
- نیاسین: ۲۴ درصد از RDI
- ویتامین B12: ۳۱ درصد از RDI
- فسفر: ۲۰ درصد از RDI
- سلنیوم: ۷۸ درصد از RDI
- پتاسیم: ۲۰ درصد از RDI
تیلاپیا همچنین منبع کم پروتئینی است که در هر وعده تنها ۳ گرم چربی دارد.
با این حال، نوع چربی این ماهی به شهرت بد آن کمک می کند. در بخش بعدی چربی ماهی تیلاپیا بیشتر مورد بحث قرار می گیرد.
تیلاپیا منبع کم پروتئینی است که سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی مختلف است.
نسبت امگا ۶ به امگا ۳ آن ممکن است منجر به التهاب شود
ماهی تقریباً به طور جهانی یکی از سالم ترین غذاها در این سیاره در نظر گرفته می شود.
یکی از دلایل اصلی این امر این است که ماهی هایی مانند سالمون، قزل آلا، تن آلباکور و ساردین حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب امگا ۳ هستند. در واقع، ماهی آزاد صید شده وحشی حاوی بیش از ۲۵۰۰ میلی گرم امگا ۳ در هر ۳.۵ اونس (۱۰۰ گرم) است.۴).
اسیدهای چرب امگا ۳ چربی های سالمی هستند که التهاب و تری گلیسیرید خون را کاهش می دهند. آنها همچنین با کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط هستند (۵، ۶، ۷).
خبر بد برای تیلاپیا این است که تنها حاوی ۲۴۰ میلی گرم اسیدهای چرب امگا ۳ در هر وعده است که ده برابر کمتر از ماهی آزاد وحشی است.۳).
اگر این به اندازه کافی بد نبود، ماهی تیلاپیا حاوی اسیدهای چرب امگا ۶ بیشتری نسبت به امگا ۳ است.
اسیدهای چرب امگا ۶ بسیار بحث برانگیز هستند اما به طور کلی نسبت به امگا ۳ سالم تر هستند. حتی برخی افراد معتقدند که اسیدهای چرب امگا ۶ می توانند مضر باشند و اگر بیش از حد مصرف شوند التهاب را افزایش می دهند.۸).
نسبت توصیه شده امگا ۶ به امگا ۳ در رژیم غذایی معمولاً تا حد امکان نزدیک به ۱: ۱ است. مصرف ماهی های سرشار از امگا ۳ مانند ماهی قزل آلا به راحتی به شما کمک می کند تا به این هدف دست یابید، در حالی که تیلاپیا کمک چندانی نمی کند.۹).
در واقع، اگر می خواهید خطر ابتلا به بیماری های التهابی مانند بیماری قلبی را کاهش دهید، چندین متخصص از مصرف ماهی تیلاپیا هشدار می دهند.۱۰).
ماهی تیلاپیا حاوی امگا ۳ بسیار کمتری نسبت به ماهی های دیگر مانند سالمون است. نسبت امگا ۶ به امگا ۳ آن نسبت به سایر ماهی ها بیشتر است و ممکن است به التهاب در بدن کمک کند.
گزارش ها از شیوه های کشاورزی نگران کننده است
از آنجایی که تقاضای مصرف کنندگان برای ماهی تیلاپیا همچنان در حال رشد است، پرورش ماهی تیلاپیا روشی مقرون به صرفه برای تولید محصول نسبتاً ارزان برای مصرف کننده ارائه می دهد.
با این حال، چندین گزارش در دهه گذشته جزئیات نگران کننده ای را در مورد شیوه های پرورش ماهی تیلاپیا، به ویژه از مزارع واقع در چین، نشان داده است.
تیلاپیا اغلب با مدفوع حیوانات تغذیه می شود
یک گزارش از سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) نشان داد که تغذیه ماهی‌های پرورش‌یافته در چین با مدفوع حیوانات رایج است.۱۱).
اگرچه این عمل هزینه های تولید را کاهش می دهد، باکتری ها دوست دارند سالمونلا موجود در فضولات حیوانی می تواند آب را آلوده کرده و خطر ابتلا به بیماری های ناشی از غذا را افزایش دهد.
استفاده از مدفوع حیوانات به عنوان خوراک مستقیماً با ماهی خاصی در این گزارش مرتبط نبود. با این حال، حدود ۷۳ درصد از ماهی تیلاپیا وارداتی به ایالات متحده از چین می آید، جایی که این عمل به ویژه رایج است.۱۲).
تیلاپیا ممکن است با مواد شیمیایی مضر آلوده شود
مقاله دیگری گزارش داد که FDA بیش از ۸۰۰ محموله غذاهای دریایی از چین را از سال ۲۰۰۷ رد کرده است.–۲۰۱۲، از جمله ۱۸۷ محموله ماهی تیلاپیا.
این ماهی به این دلیل اشاره کرد که این ماهی استانداردهای ایمنی را برآورده نمی کند، زیرا با مواد شیمیایی بالقوه مضر، از جمله “باقی مانده های داروهای دامپزشکی و افزودنی های ناایمن” آلوده شده اند.۱۱).
دیده بان دریایی آکواریوم Monterey Bay همچنین گزارش داد که چندین ماده شیمیایی شناخته شده برای ایجاد اثرات سمی، با وجود ممنوعیت برخی از آنها برای بیش از یک دهه، همچنان در پرورش ماهی تیلاپیا در چین استفاده می شود.۱۳).
چندین گزارش اقدامات بسیار نگران کننده ای را در پرورش ماهی تیلاپیا چینی، از جمله استفاده از مدفوع به عنوان غذا و استفاده از مواد شیمیایی ممنوعه نشان داده است.
ایمن ترین راه برای خوردن ماهی تیلاپیا و جایگزین های بهتر
به دلیل شیوه های کشاورزی نگران کننده ای که شامل ماهی تیلاپیا در چین می شود، بهتر است از ماهی تیلاپیا از چین اجتناب کنید و به دنبال ماهی تیلاپیا از سایر نقاط جهان باشید.
هنگام خرید ماهی تیلاپیا پرورشی، بهترین منابع شامل ماهی هایی از ایالات متحده، کانادا، هلند، اکوادور یا پرو است.۱۴).
در حالت ایده آل، ماهی تیلاپیا صید شده وحشی به ماهیان پرورشی ارجحیت دارد. اما یافتن تیلاپیا وحشی بسیار سخت است. اکثریت قریب به اتفاق ماهی تیلاپیا که در دسترس مصرف کنندگان است، پرورشی است.
از طرف دیگر، سایر انواع ماهی ممکن است برای مصرف سالم تر و ایمن تر باشند. ماهی هایی مانند سالمون، قزل آلا و شاه ماهی در هر وعده اسیدهای چرب امگا ۳ بسیار بیشتری نسبت به تیلاپیا دارند.
علاوه بر این، صید وحشی این ماهی ها آسان تر است، که به جلوگیری از برخی از مواد شیمیایی ممنوعه مورد استفاده در برخی از پرورش ماهی تیلاپیا کمک می کند.
اگر ماهی تیلاپیا مصرف می کنید، بهتر است مصرف ماهی های پرورشی در چین را محدود کنید. با این حال، ماهی هایی مانند سالمون و قزل آلا سرشار از امگا ۳ هستند و ممکن است جایگزین های سالم تری باشند.
خلاصه
ماهی تیلاپیا یک ماهی ارزان قیمت و پرمصرف است که در سراسر جهان پرورش می یابد.
این یک منبع بدون چربی پروتئین است که همچنین دارای چندین ویتامین و مواد معدنی مانند سلنیوم، ویتامین B12، نیاسین و پتاسیم است.
با این حال، دلایل متعددی وجود دارد که ممکن است بخواهید از تیلاپیا اجتناب کنید یا آن را محدود کنید.
بعلاوه، گزارش هایی مبنی بر استفاده از مدفوع حیوانات به عنوان غذا و ادامه استفاده از مواد شیمیایی ممنوعه در مزارع ماهی تیلاپیا در چین گزارش شده است. به همین دلیل، اگر ماهی تیلاپیا را انتخاب می کنید، بهتر است از ماهی چینی خودداری کنید.
از طرف دیگر، انتخاب ماهی‌های سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ مانند سالمون وحشی یا قزل آلا ممکن است انتخاب سالم‌تر و ایمن‌تری از غذاهای دریایی باشد.