هیپوسپادیاس چیست؟
مشکل اصلی این است که مجرای ادرار به جای اینکه در انتهای آلت تناسلی باز شود، در قسمت زیرین آلت تناسلی باز می شود. این باز شدن می تواند در هر نقطه ای از پایین تر از وضعیت طبیعی (خفیف) تا پشت پایه کیسه بیضه (شدید) باشد. از هر ۱۰ مورد ۷ مورد معمولاً از نوع خفیف هستند.
هیپوسپادیاس ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد:
- ظاهری کلاهدار از پوست ختنه گاه. این به این دلیل است که پوست ختنه گاه در قسمت زیرین آلت تناسلی رشد نمی کند.
- سفت شدن بافت های قسمت زیرین آلت تناسلی (به نام «کوردی»). این آلت تناسلی را به سمت پایین می کشد و نمی تواند به طور کامل صاف شود. هرچه منفذ مجرای ادرار عقب تر باشد، آکورد شدیدتر می شود. هیپوسپادیاس خفیف ممکن است هیچ آکوردی نداشته باشد.
از هر ۳۰۰ پسر یک نفر با درجاتی از هیپوسپادیاس متولد می شود. به نظر می رسد رایج تر می شود. دلیل اینکه چرا آلت تناسلی به درستی رشد نمی کند هنوز مشخص نیست. رشد آلت تناسلی در حالی که کودک در رحم رشد می کند (رحم) تا حدی به هورمون های جنسی مردانه مانند تستوسترون بستگی دارد. اثرات تستوسترون بر آلت تناسلی در حال رشد ممکن است به نوعی مسدود شود. اگرچه این یک بیماری ژنتیکی نیست، هیپوسپادیاس می تواند در برخی خانواده ها ایجاد شود.
هیپوسپادیاس چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟
اگر هیپوسپادیاس درمان نشود، احتمال بروز مشکلات وجود دارد. هرچه باز شدن مجرای ادرار عقب تر باشد، احتمال بروز مشکلات بیشتر است.
- دفع ادرار با حالت عادی متفاوت است. کودک پوشک پوش مشکلی نخواهد داشت. با این حال، در سنین بالاتر، جریان ادرار ممکن است نتواند به سمت جلو به داخل ادرار هدایت شود. هنگام رفتن به توالت، ادرار احتمالاً به سمت عقب اسپری می شود. نشستن روی توالت ممکن است برای دفع ادرار بدون آشفتگی لازم باشد.
- کوردی که باعث خم شدن آلت تناسلی می شود. زمانی که آلت تناسلی در حالت نعوظ است، این امر بیشتر قابل توجه است. رابطه جنسی ممکن است در موارد شدید دشوار یا غیرممکن باشد.
- مشکلات روانشناختی در مورد «متفاوت» بودن نسبت به عادی رایج است.
- مشکلات خفیف نعوظ و انزال زودرس در بزرگسالی در بیمارانی که در دوران کودکی تحت عمل جراحی هیپوسپادیاس قرار گرفته اند، گزارش شده است.
آیا آزمایشی لازم است؟
تشخیص معمولاً با معاینه آلت تناسلی مشخص می شود. هیچ آزمایش دیگری روتین نیست. با این حال، تعداد کمی از مردم با شدید هیپوسپادیاس (زمانی که دهانه مجرای ادرار در پایه کیسه بیضه قرار دارد) ممکن است ناهنجاری های دیگری در دستگاه تناسلی داشته باشد. ظهور هیپوسپادیاس شدید ممکن است بخشی از یک سندرم نادر «اینترسکس» باشد. بنابراین، آزمایش‌های کروموزوم‌ها و اسکن‌های اندام تناسلی ممکن است برای تعیین اینکه آیا بخشی از یک سندرم گسترده‌تر است یا خیر، انجام شود. توجه داشته باشید: این سندروم ها نادر هستند و اکثر پسران مبتلا به هیپوسپادیاس واقعا “مذکر” هستند و هیچ ناهنجاری دیگری ندارند.
هیپوسپادیاس چگونه درمان می شود؟
اگر هیپوسپادیاس خفیف باشد، با باز شدن مجرای ادرار فقط کمی پایین تر از حد طبیعی و بدون خم شدن آلت تناسلی، ممکن است نیازی به درمان نباشد.
با این حال، در بیشتر موارد برای اصلاح هیپوسپادیاس نیاز به عمل جراحی است. این معمولاً در یک عملیات قابل انجام است. با این حال، اگر هیپوسپادیاس پیچیده تر باشد، ممکن است دو عمل لازم باشد. این عمل معمولا زمانی انجام می شود که کودک در حدود ۴ تا ۱۸ ماهگی باشد.
برای تصمیم گیری در مورد اینکه چه کاری می توان انجام داد، به بحث کامل با جراح نیاز است. اهداف درمان عبارتند از:
- برای دفع ادرار به سمت جلو.
- برای اینکه آلت تناسلی در هنگام نعوظ صاف باشد.
- برای اینکه آلت تناسلی تا حد امکان طبیعی به نظر برسد.
موقعیت دهانه مجرای ادرار تغییر می کند. همچنین، اگر آکورد وجود داشته باشد، آن را اصلاح می کنند تا آلت تناسلی صاف شود. معمولاً از پوست ختنه گاه در حین عمل برای ساخت مجرای ادرار جدید استفاده می شود، بنابراین مهم است که قبل از انجام جراحی اصلاحی ختنه انجام نشود.
چشم انداز (پیش آگهی) هیپوسپادیاس چیست؟
موفقیت عمل و «طبیعی بودن» که می توان به دست آورد، به شدت هیپوسپادیاس بستگی دارد.