۷ جایگزین ویاگرا که توسط پزشکان تایید شده است

ویاگرا چیست؟

وقتی به اختلال نعوظ (ED) فکر می کنید، احتمالاً به ویاگرا فکر می کنید. به این دلیل که ویاگرا اولین قرص خوراکی نام تجاری برای درمان اختلال نعوظ بود. در سال ۱۹۹۸ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید شد .

یکی از دلایل اختلال نعوظ وجود فسفودی استراز-۵ (PDE5) است که می تواند جریان خون به آلت تناسلی را کند یا کاهش دهد. این می تواند باعث شود که فرد نعوظ خود را زودتر از موعد از دست بدهد یا اصلا نتواند نعوظ داشته باشد. اثربخشی ویاگرا از ماده فعال آن، سیلدنافیل ناشی می شود، که یک مهارکننده PDE5 است که تاثیر PDE5 را کاهش می دهد و جریان خون راحت تر به آلت تناسلی را امکان پذیر می کند.

ویاگرا می تواند در درمان اختلال نعوظ بسیار موثر باشد، اما جایگزین های زیادی برای ویاگرا وجود دارد. از آنجا که ممکن است گران باشد، یا اگر می خواهید از مصرف دارو خودداری کنید، ممکن است بخواهید گزینه های دیگری را امتحان کنید. به خواندن ادامه دهید تا در مورد سایر داروهای اختلال نعوظ و همچنین برخی از روش های جایگزین درمان اختلال نعوظ بیاموزید.

داروهای جایگزین برای اختلال نعوظ

اگرچه ویاگرا به عنوان رایج ترین داروی تجویزی برای ED در نظر گرفته می شود، تعداد کمی از آنها در بازار وجود دارد. همه آنها با بهبود جریان خون در آلت تناسلی کار می کنند تا بتوانید نعوظ را به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی حفظ کنید.

به دلیل ترکیب شیمیایی منحصربفرد هر دارو، ممکن است به هر یک از آنها واکنش متفاوتی نشان دهید. ممکن است کمی آزمون و خطا طول بکشد تا مشخص شود کدام یک برای شما بهتر عمل می کند.

مصرف داروهای خوراکی برای ایجاد نعوظ کافی نیست. این داروها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در کنار تحریک جنسی فیزیکی یا احساسی برای تحریک نعوظ کار کنند.

سایر داروهای تجویزی مورد استفاده برای درمان اختلال نعوظ عبارتند از:

تادالافیل (سیالیس)

سیالیس یک قرص خوراکی است که حدود ۳۰ دقیقه پس از مصرف شروع به کار می کند. می تواند عملکرد نعوظ را تا ۳۶ ساعت بهبود بخشد. محدوده شروع دوز روزانه ۲.۵ میلی گرم تا ۵ میلی گرم است، اما در صورت لزوم می توان آن را افزایش یا کاهش داد. شما آن را در صورت نیاز مصرف می کنید، اما هرگز بیش از یک بار در روز آن را مصرف نکنید. می توانید سیالیس را با یا بدون غذا مصرف کنید.

یک نسخه یک بار در روز نیز وجود دارد. این قرص های ۲.۵ میلی گرمی باید هر روز در یک زمان مشخص مصرف شوند.

واردنافیل (لویترا)

لویترا را حدود ۱ ساعت قبل از فعالیت جنسی مصرف کنید. دوز شروع معمولاً ۱۰ میلی گرم است. بیش از یک بار در روز مصرف نکنید. می توانید این قرص های خوراکی را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.

واردنافیل (استاکسین)

Staxyn با سایر داروهای اختلال نعوظ متفاوت است زیرا شما آن را با آب نمی بلعید. در عوض، قرص را روی زبان خود قرار دهید و اجازه دهید تا حل شود. این کار را حدود ۱ ساعت قبل از فعالیت جنسی انجام دهید.

تبلت را خرد یا شکافته نکنید. می توانید آن را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید، اما نه با مایعات. قرص ها حاوی ۱۰ میلی گرم دارو هستند. استاکسین را بیش از یک بار در روز مصرف نکنید.

آوانافیل (استندرا)

استندرا در قرص های ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرمی عرضه می شود. شما آن را حدود ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قبل از فعالیت جنسی مصرف کنید، اما هرگز بیش از یک بار در روز آن را مصرف نکنید. می توانید آن را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.

عوامل خطر و عوارض جانبی

قبل از مصرف هر گونه داروی ED، به پزشک خود در مورد هر گونه بیماری از قبل موجود که دارید اطلاع دهید. همچنین در مورد هر دارو یا مکمل دیگری که در حال حاضر مصرف می کنید صحبت کنید. برخی از داروهای ED می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند و عوارض جانبی جدی ایجاد کنند.

داروهای اختلال نعوظ را مصرف نکنید اگر:

• نیترات ها را مصرف کنید که معمولاً برای درد قفسه سینه یا آنژین تجویز می شود
• فشار خون پایین یا افت فشار خون دارند

علاوه بر این، پزشک شما ممکن است از مصرف داروهای اختلال نعوظ در موارد زیر توصیه کند:

• برخی از داروهای دیگر را که ممکن است با داروی اختلال نعوظ تداخل داشته باشند، مصرف کنید
• فشار خون بالا کنترل نشده یا فشار خون بالا دارید
• بیماری کبدی دارند
• به دلیل بیماری کلیوی دیالیز می شوند

شایع ترین عوارض جانبی داروهای اختلال نعوظ موقتی است. آنها عبارتند از :

• سردرد
• سوء هاضمه یا ناراحتی معده
• کمر درد
• دردهای عضلانی
• گرگرفتگی
• حالت تهوع
• بثورات
• گرفتگی یا آبریزش بینی

اگرچه غیر معمول است، برخی از داروهای اختلال نعوظ می توانند نعوظ دردناکی ایجاد کنند که از بین نمی رود. این به عنوان پریاپیسم شناخته می شود. اگر نعوظ بیش از حد طول بکشد، می تواند به آلت تناسلی شما آسیب برساند. اگر نعوظ شما بیش از ۴ ساعت طول کشید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

سایر علائم غیرمعمول داروهای اختلال نعوظ تغییرات در شنوایی و بینایی از جمله دید رنگی است.

درمان های طبیعی برای اختلال نعوظ 

اگر برای سایر بیماری ها دارو مصرف می کنید، ممکن است نتوانید از داروهای خوراکی برای اختلال نعوظ استفاده کنید. اگرچه چند درمان طبیعی ممکن است برای تسکین علائم شما کار کند، تحقیقات بیشتری برای تعیین اثربخشی آنها مورد نیاز است. بسیاری از محصولات ادعا می کنند که اختلال نعوظ را درمان می کنند، اما همیشه تحقیقات کافی وجود ندارد که این ادعاها را تأیید کند.

هر جایگزینی که انتخاب می کنید، بهتر است قبل از استفاده با پزشک خود در میان بگذارید. یک پزشک می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا این بهترین گزینه برای شما است یا خیر.

ال آرژنین

ال آرژنین یک اسید آمینه است. یک مطالعه کوچک در سال ۱۹۹۹ نشان داد که ال-آرژنین خوراکی در درمان اختلال نعوظ بهتر از دارونما نیست، اما مطالعه کوچک دیگری شواهدی را نشان داد که دوزهای بالای ال-آرژنین می تواند جریان خون را بهبود بخشد و بهاختلال نعوظ کمک کند. عوارض جانبی احتمالی استفاده شامل حالت تهوع، گرفتگی عضلات و اسهال است. اگر ویاگرا مصرف می کنید این را مصرف نکنید.

جینسینگ قرمز

جینسینگ قرمز یک مکمل گیاهی است. یک بررسی سیستمیک در سال ۲۰۰۸ از هفت مطالعه نشان داد که جینسینگ قرمز ممکن است در درمان ED موثر باشد. محققان هشدار دادند که برای تعیین بهتر فواید و خطرات بالقوه این مکمل به مطالعات با کیفیت بالا بیشتری نیاز است.

اگر قصد دارید جینسینگ را امتحان کنید، با پزشک خود در مورد دوز صحبت کنید. عوارض جانبی ممکن است شامل سردرد، مشکلات خواب و مشکلات گوارشی باشد.

اگر داروهای دیگری مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید زیرا ممکن است با مکمل تداخل داشته باشند و منجر به عوارض جانبی مضر شوند. جینسینگ ممکن است سطح قند خون را کاهش دهد، بنابراین اگر داروی دیابت مصرف می کنید با احتیاط از آن استفاده کنید.

طب سوزنی

طب سوزنی یک روش درمانی باستانی است که برای شرایط مختلف استفاده می شود. اگرچه گفته شده است که طب سوزنی می تواند اختلال نعوظ را درمان کند، شواهد کمی در مورد اثربخشی آن وجود دارد.

یک بررسی سیستمیک در سال ۲۰۱۶ نتوانست ثابت کند که طب سوزنی به تنهایی در درمان اختلال نعوظ موثر است. نویسندگان به حجم نمونه کوچک و کیفیت پایین مطالعات مربوطه اشاره کردند. تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

اگر به طب سوزنی فکر می کنید، به دنبال یک پزشک واجد شرایط و دارای مجوز باشید.

گزینه های دیگر

چندین گزینه برای درمان اختلال نعوظ به غیر از داروهای خوراکی مانند سیالیس وجود دارد، از جمله:

• پمپ اختلال نعوظ که می تواند آلت تناسلی یا پمپ خلاء باشد
• تزریق آلت تناسلی
• جراحی برای پروتز آلت تناسلی بادی
• درمان برای مسائل عاطفی، روانی و روابط مربوط به اختلال نعوظ
• شیاف، مانند آلپروستادیل

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورتی که مکرراً موارد زیر را دارید با یک پزشک یا سایر متخصصین مراقبت های بهداشتی وقت ملاقات بگیرید:

• نگران استحکام کلی نعوظ خود هستید
• قادر به ایجاد یا حفظ نعوظ نیست
• استرس یا نگرانی در مورد عملکرد جنسی خود

شروع درمان اختلال نعوظ

اختلال نعوظ ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد، بنابراین مهم است که با پزشک خود ملاقات کنید. همچنین هرگونه علائم دیگری را که ممکن است تجربه کنید به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا تعیین کنید آیا اختلال نعوظ شما جدا شده است یا به چیز دیگری مرتبط است. درمان بیماری زمینه ای ممکن است مشکل را حل کند.

نکات دیگری که هنگام درمان اختلال نعوظ باید در نظر داشت:

• همیشه داروهای اختلال نعوظ را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید. قبل از افزایش دوز با پزشک خود صحبت کنید و هر گونه عوارض جانبی نگران کننده را گزارش دهید.
• درمان ها را با هم مخلوط نکنید مصرف یک داروی خوراکی در حین استفاده از یک داروی طبیعی ممکن است عوارض جانبی مضری ایجاد کند.
• طبیعی همیشه به معنای ایمن نیست. مکمل های گیاهی یا سایر مکمل های غذایی می توانند با داروها تداخل داشته باشند. هنگام در نظر گرفتن چیزی جدید، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید و حتماً عوارض جانبی را گزارش دهید.

جدای از داروها و داروهای گیاهی، برخی از عوامل سبک زندگی می توانند به اختلال نعوظ کمک کنند. هر درمانی که انتخاب کنید، ممکن است کمک کند اگر شما نیز:

• از مصرف الکل خودداری کنید یا آن را محدود کنید.
• اگر سیگار می کشید، سیگار را ترک کنید.
• وزن متوسط ​​را حفظ کنید.
• هر شب به اندازه کافی بخوابید.
• به ورزش های منظم، از جمله ورزش های هوازی بپردازید.
• تمرینات کف لگن را امتحان کنید. یک مطالعه کوچک در سال ۲۰۰۵ به این نتیجه رسید که تمرینات کف لگن باید یک رویکرد خط اول در درمان ED باشد.

سوالات متداول در مورد جایگزین های ویاگرا

بهترین ویاگرای طبیعی چیست؟

بسیاری از مردم به جای داروهای تجویزی مانند ویاگرا و سیالیس، به دنبال درمان های طبیعی برای اختلال نعوظ بوده اند. گیاهان و مکمل های زیادی وجود دارد، اما اغلب شواهد یا مطالعات بالینی قابل توجهی برای حمایت از ادعای آنها برای درمان موثر اختلال نعوظ وجود ندارد.

در واقع، برخی از مکمل‌هایی که نوید بهبود عملکرد جنسی یا افزایش استقامت را می‌دهند، فاقد تاییدیه FDA هستند، به این معنی که مواد و نسبت‌های آن‌ها همیشه به وضوح روی بسته‌بندی توضیح داده نمی‌شوند.

به همین دلیل است که می توان گفت که کدام گزینه درمانی طبیعی بهترین است دشوار باشد – یک درمان اختلال نعوظ بدون نسخه خاص (OTC) ممکن است برای یک فرد بسیار موثر باشد اما می تواند عوارض جانبی شدیدی را در فرد دیگری ایجاد کند. همیشه ایده خوبی است که با پزشک خود در مورد علائم اختلال نعوظ خود صحبت کنید، و اگر به درمان های طبیعی تر علاقه مند هستید، در مورد اینکه چه گزینه هایی برای شما مناسب است، از او راهنمایی بخواهید.

آیا برای جایگزین های ویاگرا به نسخه نیاز دارید؟

بله، اگر داروهای اختلال نعوظ مشابه ویاگرا را در نظر می گیرید – مانند سیالیس، ویاگرای ژنریک و سیالیس ژنریک – نیاز به تجویز پزشک دارد. این مهارکننده‌های PDE5 بر جریان خون به آلت تناسلی و در موارد نادر می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند که باید توسط پزشک بررسی شود.

شرکت‌های آنلاین Hims و Roman جایگزین‌های ویاگرا را ارائه می‌کنند که می‌توانند شما را با پزشکان دارای مجوز در ایالت خود که می‌توانید به صورت آنلاین با آنها ملاقات کنید و نیاز به ملاقات حضوری با پزشک را برطرف می‌کنند، ارتباط دهند.

آیا جایگزین های ویاگرا به این معنی است که ارزان تر هستند؟

بله، تقریباً در همه موارد یک جایگزین عمومی ویاگرا ارزانتر از ویاگرا با نام تجاری است. این داروهای ژنریک از همان ماده اولیه ویاگرا به نام سیلدنافیل استفاده می کنند، اما از آنجایی که آنها توسط فایزر تولید نمی شوند، می توان آنها را با قیمت پایین تری تولید و عرضه کرد.

خلاصه

اگر پیشنهاداتی را که ما ارائه کرده‌ایم مرور کرده‌اید و همچنان مشکلات نعوظ دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.

روش های دیگر برای درمان اختلال نعوظ شامل جراحی رگ های خونی، پمپ های خلاء و کاشت آلت تناسلی است. اگر مشکل همچنان ادامه داشت، با پزشک خود در مورد این موارد و سایر جایگزین ها صحبت کنید.

منبع