تفاوت ها و شباهت های رژیم کتوژنیک و رژیم اتکینز

رژیم کتوژنیک و رژیم اتکینز بسیار به هم شبیه اند اما تفاوتهایی نیز دارند.

در این مقاله به تفاوت ها و شباهت های این دو رژیم می پردازیم.

رژیم کتوژنیک و رژیم اتکینز هر دو از رژیم های پر چرب و کم کربوهیدرات محسوب می شوند. اما رژیم اتکینز بعد از رژیم کتوژنیک در دهه ۷۰ میلادی توسط دکتر رابرت اتکینز ایجاد شد.

شباهت های بین رژیم کتوژنیک و رژیم اتکینز

بارزترین شباهت این دو رژیم این است که هر دو از رژیم های بسیار کم کربوهیدرات هستند.  شباهت دیگر این است که گاهی کالری در هر دو محاسبه نمی شود، گرچه در رژیم کتوژنیک بایستی کالری حساب شود.

رژیم غذایی کلاسیک اتکینز ۲۰، به چهار مرحله تقسیم می شود. مرحله اولیه، اساساً رژیم کتوژنیک است.

در حقیقت، فاز ۱ (القا) رژیم اتکینز مشابه رژیم کتوژنیک است، زیرا کربوهیدرات را به ۲۵ گرم در روز محدود می کند. با این کار بدن به احتمال زیاد وارد کتوز می شود و از چربی به عنوان منبع اصلی سوخت استفاده می کند.

هر دو رژیم غذایی باعث کاهش وزن سریع و زیادی می شوند.

تفاوت های بین رژیم کتوژنیک و رژیم اتکینز

رژیم کتوژنیک نیاز به محاسبه دقیق کالری و درشت مغذی ها دارد، یعنی باید ۷۰-۸۰ درصد انرژی از چربی ، ۱۵-۲۰ درصد از پروتئین و فقط ۵ درصد از کربوهیدرات ها تأمین شود.

در رژیم کتوژنیک، نمی توان پروتئین زیادی مصرف کرد زیرا می تواند به گلوکز تبدیل شود، اما در اتکینز پروتئین را محدود نمی کنند. در رژیم کتوژنیک بیشتر از رژیم غذایی اتکینز تأکید بیشتری بر مصرف چربی می شود.

 البته رژیم های کتوژنیک و اتکینز هر دو می توانند منجر به حالت کتوز شوند. اما در اتکینز به تدریج میزان مصرف کربوهیدرات را در افزایش می دهد ، در حالی که در رژیم کتوژنیک، کربوهیدرات بسیار کم باقی می ماند ، تا بدن در کتوز بماند.

در واقع هدف اصلی از رژیم کتوژنیک این است که بدن را به حالت متابولیکی کتوز بکشاند ، تا در طی آن از چربی به جای کربوهیدرات عنوان منبع اصلی انرژی استفاده کند.

افراد با استفاده از آزمایش خون ، ادرار یا تنفس بایستی بر تولید کتون خود نظارت کنند.

در صورتیکه در رژیم اتکینز به تدریج میزان مصرف کربوهیدرات ها افزایش می یابد، که در نهایت بدن را از کتوز خارج خواهد کرد.

با توجه به این حد انعطاف پذیری در مصرف کربوهیدرات ها، اتکینز اجازه می دهد غذاهای متنوع تری از جمله میوه و سبزیجات بیشتر و حتی برخی از غلات مصرف شود.

 در حالی که هر دو رژیم کتوژنیک و رژیم اتکینز به عنوان رژیم های لاغری معرفی می شوند، هر دو در بعضی بیماری ها تبلیغ شده اند، اما رژیم کتوژنیک بیشتر به عنوان یک رژیم درمانی و برای طیف گسترده ای از بیماری ها از صرع تا دیابت نوع ۲  مورد بررسی قرار گرفته است.

لذا رژیم کتوژنیک در بحث درمان به رژیم اتکینز ارحج است. مثلاً نشان داده شده است که رژیم کتوژنیک منجر به بهبود بیشتر کنترل قند خون نسبت به یک رژیم غذایی گلیسمی پایین (مانند اتکینز) شده است.

به طور کلی ، اتکینز یک رویکرد کمتر محدود کننده است ، زیرا اجباری برای ماندن در کتوز و نظارت بر کتوز بدن و یا مصرف دقیق مواد مفذی ندارد، اما رژیم کتوژنیک بسیار محدودتر است.

رژیم کتوژنیک و رژیم اتکینز هر دو دارای مزایا و مشکلات جانبی هستند

رژیم کتوژنیک بسیار محدود کننده است و ممکن است سخت باشد. محدود کردن میزان دریافت پروتئین به میزان ۲۰٪ کالری، در حالی که کربوهیدرات بسیار کم و مصرف چربی بسیار بالا باشد، به خصوص در دراز مدت می تواند چالش برانگیز باشد.

از این گذشته، نیاز به نظارت بر سطح کتون در رژیم کتوژنیک، می تواند چالش برانگیز و پرهزینه باشد. همچنین، پیروی از یک رژیم محدود کننده مانند رژیم کتوژنیک ممکن است منجر به کمبود مواد مغذی شود.

علاوه بر این، شواهد درباره بی خطری طولانی مدت یا اثربخشی رژیم کتوژنیک محدود است، بنابراین خطرات طولانی مدت آن ناشناخته است.

بیشتر افراد می توانند از مزایای رژیم های کم کربوهیدرات بدون کتوز استفاده کنند. بنابراین، محدودیت متوسط ​​کربوهیدرات در رژیم غذایی کم کربوهیدرات مانند رژیم اتکینز، بر خلاف رویکرد دقیق کتوژنیک، معمولاً کافی است.

خلاصه

رژیم کتوژنیک از رژیم اتکینز محاسبه شده تر و قانون مند تر است لذا سختر است. اما رژیم کتوژنیک یک رژیم علمی است که در شرایط خاصی قابل تجویز می باشد.