فرق ریتالین با اتوموکستین: تفاوت دوز و موارد دیگر

ترکیبات فعال، اشکال و قوت ها

Strattera یا اتوموکستین

ماده فعال Strattera هیدروکلراید اتوموکستین است. این یک مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی نفرین است که بر پیام رسان شیمیایی نوراپی نفرین تأثیر می گذارد. تصور می شود که اتوموکستین به حفظ نوراپی نفرین بیشتر در مغز کمک می کند. این می تواند به بهبود تمرکز و تمرکز کمک کند.

اتوموکستین منجر به وابستگی نمی شود و به احتمال زیاد مورد سوء استفاده قرار نمی گیرد.

اتوموکستین فقط به عنوان یک داروی با نام تجاری در کپسول های انتشار فوری موجود است. در این نقاط قوت آمده است:

• ۱۰ میلی گرم
• ۱۸ میلی گرم
• ۲۵ میلی گرم
• ۴۰ میلی گرم
• ۶۰ میلی گرم
• ۸۰ میلی گرم
• ۱۰۰ میلی گرم

ریتالین

ماده فعال ریتالین متیل فنیدات هیدروکلراید است. این یک محرک سیستم عصبی مرکزی است. تصور می شود که این دارو به حفظ دوپامین بیشتر در دسترس مغز کمک می کند تا به تحریک سلول های مغز کمک کند. این تحریک می تواند توجه و تمرکز را بهبود بخشد.

ریتالین یک ماده تحت کنترل فدرال است زیرا می تواند ایجاد عادت کند و گاهی مورد سوء استفاده قرار می گیرد.

این دارو هم به عنوان دارویی با نام تجاری و هم به عنوان داروی ژنریک موجود است. ریتالین در اشکال مختلفی وجود دارد که در زیر ذکر شده است:

• قرص رهش فوری: ۵ میلی گرم، ۱۰ میلی گرم، ۲۰ میلی گرم
• کپسول طولانی رهش: ۱۰ میلی گرم، ۲۰ میلی گرم، ۳۰ میلی گرم، ۴۰ میلی گرم، ۶۰ میلی گرم
• قرص طولانی رهش: ۱۰ میلی گرم، ۱۸ میلی گرم، ۲۰ میلی گرم، ۲۷ میلی گرم، ۳۶ میلی گرم، ۵۴ میلی گرم
• قرص رهش فوری جویدنی: ۲.۵ میلی گرم، ۵ میلی گرم، ۱۰ میلی گرم
• قرص طولانی رهش جویدنی: ۲۰ میلی گرم، ۳۰ میلی گرم، ۴۰ میلی گرم
• مایع خوراکی: ۵ میلی گرم/۵ میلی لیتر، ۱۰ میلی گرم/۵ میلی لیتر
• سوسپانسیون خوراکی طولانی رهش: ۳۰۰ میلی گرم/۶۰ میلی لیتر، ۶۰۰ میلی گرم/۱۲۰ میلی لیتر، ۷۵۰ میلی گرم/۱۵۰ میلی لیتر، ۹۰۰ میلی گرم/۱۸۰ میلی لیتر
• پچ ترانس درمال: ۱۰ میلی گرم در ۹ ساعت، ۱۵ میلی گرم در ۹ ساعت، ۲۰ میلی گرم در ۹ ساعت و ۳۰ میلی گرم در ۹ ساعت.

مقدار و نحوه مصرف

اتوموکستین یک یا دو بار در روز، با یا بدون غذا مصرف می شود. با این حال، باید هر روز در ساعت مشخصی مصرف شود. اتوموکستین به سرعت جذب می شود و حداکثر غلظت آن یک تا دو ساعت پس از مصرف رخ می دهد. پس از شروع مصرف آن، اتوموکستین معمولاً دو تا چهار هفته طول می کشد تا حداکثر اثر خود را داشته باشد.

ریتالین با رهش فوری دو تا سه بار در روز، ۳۰ تا ۴۵ دقیقه قبل از غذا مصرف می شود. با این حال، قبل از اینکه بخواهید به رختخواب بروید، آن را درست مصرف نکنید. می تواند در خواب اختلال ایجاد کند.

ریتالین LA یک بار در روز در صبح، با یا بدون غذا مصرف می شود. اگر به نظر می رسد که این دارو برای شما مفید باشد، برای راحتی، ممکن است پزشک شما را از ریتالین با رهش فوری به ریتالین LA تغییر دهد. پس از شروع مصرف آن، ریتالین معمولاً چهار هفته طول می کشد تا حداکثر اثر خود را داشته باشد.

دوز دقیق برای هر دو دارو بر اساس عوامل مختلفی متفاوت است. اینها شامل وزن، سن، و فرمی است که می گیرید.

تداخلات با سایر داروها

هم اتوموکستین و هم ریتالین می توانند با داروهای دیگر تداخل داشته باشند. مهم است که در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید، از جمله:

• داروهای بدون نسخه
• داروهای گیاهی
• ویتامین ها
• مکمل

شما نباید استراترا یا ریتالین را همراه با مهارکننده های MAO، نوعی داروی ضد افسردگی مصرف کنید. همچنین نباید اتوموکستین را با پیموزاید مصرف کنید و ریتالین را با الکل مصرف نکنید.

عوارض جانبی و هشدارها

هر دو اتوموکستین و ریتالین می توانند عوارض جانبی خفیف زیر را ایجاد کنند:

• ناراحتی معده
• کاهش اشتها
• حالت تهوع
• خستگی
• تغییر در عادات خواب، از جمله بی خوابی

علاوه بر این، هر دارو پتانسیل عوارض جانبی شدیدتری را دارد. به عنوان مثال، آنها می توانند باعث کندی رشد در کودکان شوند. برخی از پزشکان ممکن است توصیه کنند برای کمک به خنثی کردن این اثر، مصرف دارو را برای چند ماه در سال قطع کنید. هر دو دارو همچنین می توانند خطر مشکلات قلبی را افزایش دهند.

عوارض جانبی شدید احتمالی اتوموکستین

سایر عوارض جانبی شدید احتمالی به طور خاص از اتوموکستین وجود دارد. مصرف اتوموکستین می تواند خطر آسیب کبدی را افزایش دهد. افکار خودکشی در کودکان و نوجوانانی که این دارو را مصرف می کنند ممکن است رخ دهد. این خطر در اوایل درمان یا زمانی که دوز تنظیم می شود بیشتر است.

اگر فرزندتان اتوموکستین مصرف کرد و علائم افسردگی، اضطراب یا تفکر خودکشی را نشان داد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی شدید احتمالی ریتالین

همچنین عوارض جانبی شدیدی وجود دارد که مخصوص ریتالین است.

افرادی که ریتالین مصرف می کنند ممکن است به آن وابسته شوند و در قطع مصرف با مشکل مواجه شوند. افرادی که مصرف ریتالین را به طور ناگهانی قطع می کنند ممکن است علائم ترک را تجربه کنند که می تواند منجر به افسردگی جدی شود. اگر به مصرف دوز بالا عادت داشته باشید، این علائم ممکن است بدتر شوند. بهتر است تحت نظر پزشک دارو را به آرامی کاهش دهید.

برخی از افرادی که ریتالین مصرف کرده‌اند نیز دچار مشکلات گردش خون در انگشتان دست و پا شده‌اند. علائم روانپزشکی جدید یا بدتر شده نیز گزارش شده است.

با پزشک خود صحبت کنید

اتوموکستین و ریتالین هر دو ADHD را درمان می کنند. با این حال، بیشتر شباهت های آنها به همین جا ختم می شود. چندین تفاوت بین نحوه عملکرد داروها، اشکال و نقاط قوت آنها و اثرات ناخواسته آنها وجود دارد. با پزشک خود صحبت کنید. با سابقه پزشکی و لیست داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید، پزشک می تواند به شما کمک کند تا ببینید آیا یکی از این داروها یا جایگزینی برای شما بهترین است یا خیر.