پارگی کیسه صفرا

پارگی ها عموماً به دلیل التهاب کیسه صفرا یا یک آسیب بلانت ایجاد می شوند.

علل التهاب کیسه صفرا که منجر به پارگی می شود عبارتند از:

• سنگ های صفراوی که شایع ترین علت التهاب هستند
• آسکاریازیس که توسط کرم های انگلی ایجاد می شود و می تواند منجر به بیماری صفراوی شود
• عفونت های باکتریایی، مانند عفونت های ناشی از اشرشیاکلی، کلبسیلا، یا استرپتوکوک فکالیس
• لجن صفراوی، که مخلوطی از صفرا و ذرات است که می تواند کیسه صفرا را مسدود کند.

علل آسیب‌های بلانت که می‌توانند کیسه صفرا را پاره کنند عبارتند از:

• تصادفات وسایل نقلیه موتوری
• با ضربه به شکم می افتد
• ضربات مستقیم از ورزش های تماسی مانند فوتبال، کشتی یا راگبی

علائم پارگی کیسه صفرا

علائم پارگی کیسه صفرا را نباید نادیده گرفت. اگر علائم پارگی کیسه صفرا را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تهوع و استفراغ
• درد شدید در ربع راست بالای شکم شما
• یرقان که زردی پوست و چشم است
• تب

تشخیص پارگی کیسه صفرا

ممکن است تشخیص پارگی کیسه صفرا برای پزشک دشوار باشد زیرا علائم شما ممکن است شبیه علائم التهاب کیسه صفرا باشد. اگر پزشکتان تشخیص دهد که شما دچار التهاب کیسه صفرا هستید در حالی که واقعاً به نقطه پارگی کیسه صفرا رسیده است، ممکن است درمان اشتباهی به شما بدهد.

پزشک شما ممکن است از انواع آزمایشات تشخیصی برای بررسی پارگی کیسه صفرا استفاده کند، مانند:

• سونوگرافی شکم
• سونوگرافی داپلر جریان رنگی
• سی تی اسکن
• سینتی گرافی صفراوی (اسکن HIDA)، که از یک ماده رادیواکتیو تزریق شده به بدن استفاده می کند که با یک دوربین تخصصی ردیابی می شود.

علاوه بر این، پزشک ممکن است یک سری آزمایش خون را برای بررسی علائم التهاب، که ممکن است به دلیل عفونت شدید باشد، تجویز کند، از جمله:

• شمارش گلبول های سفید
• سطح پروتئین واکنشی c
• سرعت رسوب گلبول قرمز

سطوح بالا در هر یک از این آزمایش ها، همراه با علائم و نشانه های مثبت یا مطالعات تصویربرداری که بیماری کیسه صفرا را نشان می دهد، می تواند نشان دهنده التهاب کیسه صفرا باشد که خطر پارگی کیسه صفرا است.

درمان پارگی کیسه صفرا

برداشتن کیسه صفرا

پس از تشخیص بیماری، پزشک بهترین روش درمانی را توصیه خواهد کرد. به طور معمول، تشخیص با درمان سریع دنبال می شود. در حالت ایده آل، پزشک شما می خواهد کیسه صفرا را قبل از پاره شدن آن خارج کند. اگر کیسه صفرا پس از پارگی برداشته شود، احتمال بروز عوارض بیشتر است.

کیسه صفرا را می توان با جراحی لاپاراسکوپی برداشت. این یک جراحی کم تهاجمی است که در آن از برش های کوچک و ابزارهای تخصصی برای برداشتن کیسه صفرا استفاده می شود. این روش خطر عوارض کمتری دارد و معمولاً به بستری کوتاه‌تری در بیمارستان نیاز دارد. کوله سیستکتومی جزئی یک گزینه است اگر التهاب قابل توجه یا بافت بسیار شکننده دارید که برداشتن کامل کیسه صفرا را دشوار می کند.

درمان بعد از جراحی

این احتمال وجود دارد که پس از جراحی به درمان نیاز داشته باشید. این ممکن است شامل آنتی بیوتیک برای رفع عفونت باکتریایی و بستری شدن در بیمارستان برای نظارت بر وضعیت شما باشد. همچنین ممکن است یک رژیم غذایی کم چرب موقت لازم باشد. ممکن است پس از برداشتن کیسه صفرا، مشکلات کوتاه مدتی در هضم و جذب چربی داشته باشید.

همچنین ممکن است دستورالعمل هایی برای مراقبت از برش(های) جراحی خود در خانه دریافت کنید و پزشک ممکن است داروهای ضد درد را تجویز کند. پزشک شما ممکن است یک دوره درمان آنتی بیوتیکی را به عنوان یک اقدام احتیاطی در برابر عفونت تجویز کند. همچنین ممکن است به شما دستور داده شود که برای مدتی از فعالیت های خاصی اجتناب کنید.

عوارض

پارگی کیسه صفرا را باید خیلی جدی گرفت. قرار نیست صفرا به داخل حفره شکم رها شود. یکی از کشنده ترین عوارض پارگی کیسه صفرا همراه با عفونت، سپسیس است. در این حالت، بدن شما ممکن است دچار شوک شود یا اگر به سرعت درمان نشوید، اندام های شما از کار می افتند. اگر سیستم ایمنی ضعیف تری دارید، خطر ابتلا به این نوع عارضه بیشتر است.

چشم انداز پارگی کیسه صفرا

زمانی که کیسه صفرا قبل از پاره شدن برداشته شود، چشم انداز امیدوارکننده است. همه پارگی ها در یک قسمت از کیسه صفرا اتفاق نمی افتد. برخی از مکان‌های پارگی، برداشتن را دشوارتر می‌کنند، که خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد. عوارض جدی پارگی می تواند کشنده باشد.

افرادی که تشخیص صحیح و درمان سریع دریافت می کنند می توانند بهبودی کامل پیدا کنند.