آنچه باید در مورد اگزمای کشاله ران بدانید

اگزمای کشاله ران می تواند بزرگسالان و کودکان را به طور یکسان درگیر کند. اگرچه اگزما به طور معمول سایر نواحی بدن مانند دست‌ها، پاها، پوست سر، صورت، داخل آرنج، گردن و پشت زانو را درگیر می‌کند، اما می‌تواند در هر جایی از جمله ناحیه کشاله ران شعله‌ور شود.

انواع

اگزما که درماتیت آتوپیک نیز نامیده می شود، یک بیماری پوستی است که باعث خارش شدید، خشکی پوست و لکه های پوسته پوسته می شود.

سه نوع اگزما در ناحیه کشاله ران وجود دارد:

  • اگزمای اسکروتوم: اگزمای کیسه بیضه در ناحیه کیسه بیضه رخ می دهد و می تواند به آلت تناسلی، باسن و اطراف مقعد گسترش یابد. تحقیقات نشان می دهد که اگزمای کیسه بیضه شایع است، اما اغلب با سایر بیماری های پوستی که می تواند روی کیسه بیضه تاثیر بگذارد، مانند عفونت قارچی اشتباه گرفته می شود. همچنین تصور می شود که استرس ناشی از آن است.
  • اگزمای ولو: در اگزمای فرج، چین های نرم در پوست اطراف واژن معمولا تحت تاثیر قرار می گیرند. این ناحیه می تواند خارش و قرمز شود و اغلب با درد همراه است. این بسیار شایع است و همچنین می تواند با شرایط دیگر مانند عفونت قارچی اشتباه گرفته شود.
  • اگزمای پری آنال: این نوع اگزما روی مقعد تاثیر می گذارد و می تواند باعث تراوش ضایعات پوستی و سوزش شود.

علل

مانند سایر انواع اگزما، علل اگزمای کشاله ران نامشخص است. اعتقاد بر این است که اگزما ممکن است نتیجه ژنتیک و محرک باشد.

آنچه باید در مورد اگزمای کشاله ران بدانید

محرک ها ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. آنها ممکن است شامل تحریک ناشی از محصولات زیبایی یا پاک کننده، آب و هوا یا کمبودهای تغذیه ای باشند.

محرک ها یا آلرژن ها

محرک ها یا آلرژن ها ممکن است در ایجاد اگزما نقش داشته باشند. بسیاری از محصولات روزمره که مردم استفاده می کنند می توانند باعث تحریک پوست شده و منجر به بیماری پوستی شوند. محصولاتی مانند صابون، مواد شوینده لباسشویی، شامپو و شستشوی بدن همگی می توانند باعث ایجاد درماتیت آتوپیک شوند.

سایر محرک های رایج عبارتند از:

  • نیکل
  • دود سیگار
  • عطرها و عطرها
  • پارچه هایی مانند پلی استر یا پشم
  • فرمالدئید که در چوب فشرده، چسب و سایر محصولات خانگی یافت می شود
  • مواد شیمیایی موجود در شامپوهایی مانند کوکامیدوپروپیل بتائین
  • رنگ های چرم مانند پارافنیلن دی آمین
  • پمادهای ضد باکتری مانند نئومایسین یا باسیتراسین

تغییرات در آب و هوا

دما و رطوبت (مقدار رطوبت موجود در هوا) نیز می تواند باعث تشدید اگزما شود. دمای بسیار گرم یا سرد می تواند واکنشی را در بدن ایجاد کند که منجر به ایجاد اگزما شود. در مناطقی که هوا فاقد رطوبت است، اگزما نیز می تواند بدتر شود.

پوست ناحیه تناسلی به دلیل تعریق، لباس های تنگ و اصطکاک بین سطوح پوست می تواند به ویژه مستعد تحریک باشد. ادرار و مدفوع نیز برای پوست تحریک‌کننده هستند و می‌توانند باعث اگزمای کشاله ران شوند.

بیشتر بخوانید
چه چیزی باعث خارش پوست شما می شود؟ (همراه با تصاویر)

کمبودهای تغذیه ای

آنچه که یک فرد می خورد برای سلامت کلی او حیاتی است و در مورد بیماری های پوستی مانند اگزما تفاوتی ندارد. تحقیقات نشان داده است که بین عملکرد سیستم ایمنی و اگزما ارتباط وجود دارد. از آنجایی که مواد مغذی و مواد معدنی نقش حیاتی در نحوه عملکرد سیستم ایمنی دارند، تصور می‌شود که کمبودهای خاص می‌تواند خطر اگزما را افزایش دهد یا آن را بدتر کند.

کمبودهای تغذیه ای خاص که به عنوان علل احتمالی اگزما بررسی شده اند شامل ویتامین های A، E و D هستند. کمبود مواد معدنی مانند روی، سلنیوم، آهن، مس، منیزیم و استرانسیم نیز به عنوان عوامل خطر احتمالی در نظر گرفته شده است.

درماتیت سبورئیک

نوعی اگزما، درماتیت سبورئیک معمولاً در مناطقی از بدن که چرب‌تر هستند مانند قسمت بالای پشت و پوست سر دیده می‌شود. بیشتر در نوزادان و بزرگسالان ۳۰ تا ۶۰ ساله دیده می شود.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد بین عفونت های قارچی و درماتیت سبورئیک ارتباط وجود دارد، اما شواهد قطعی نیستند. همچنین، درماتیت سبورئیک می تواند در برخی موارد در کشاله ران رخ دهد، اما تقریبا همیشه سر را به طور انحصاری تحت تاثیر قرار می دهد. این یک علت شایع اگزمای کشاله ران نیست.

نوزادان همچنین مستعد ابتلا به درماتیت سبورئیک در پوست سر و باسن خود هستند. هنگامی که روی پوست سر ایجاد می شود، کلاهک گهواره نامیده می شود. هنگامی که در باسن نوزادان ایجاد می شود، می توان آن را با راش پوشک اشتباه گرفت.

اگرچه محرک های اگزما می تواند برای همه متفاوت باشد، برخی از محرک های رایج مانند خشکی پوست، محرک ها و استرس وجود دارد.

علائم

علائم اگزمای کشاله ران مشابه علائم اگزما در سایر قسمت های بدن است. آنها می توانند شامل خارش شدید و بثورات قرمز و پوسته پوسته باشند.

سایر علائم عمومی اگزما عبارتند از:

  • پوست خشک
  • برجستگی روی پوست
  • لکه های چرمی روی پوست
  • پوسته شدن پوست
  • تورم در ناحیه آسیب دیده
  • تاول با مایع شفاف

برخی از علائم مربوط به اگزمای کشاله ران است، بسته به ناحیه آسیب دیده کشاله ران و اینکه چه کسی آن را تجربه می کند. اگزمای کیسه بیضه با ضخیم شدن پوست در ناحیه تا حدی که چرمی به نظر می رسد مشخص می شود. همچنین پوست قرمز و ملتهب همراه با خارش شدید خواهد بود.

در اگزمای فرج، علائم مشابه علائم اگزما خواهد بود، اما می تواند شامل درد در ناحیه آسیب دیده نیز باشد.

کودکان و نوزادان مبتلا به اگزمای کشاله ران علائمی مشابه علائم بزرگسالان خواهند داشت. ممکن است دیده شود که ناحیه کشاله ران خود را بیش از حد می خراشند تا به خارش ناشی از این بیماری کمک کنند. این می تواند اگزما را بدتر کرده و منجر به التهاب بیشتر شود.

اگزما در مقابل خارش جوک

اگزمای اسکروتوم اغلب با خارش جوک اشتباه گرفته می شود. خارش جوک باعث علائم مشابه اگزما مانند بثورات قرمز، پوسته پوسته و خارش دار می شود. تفاوت بین این دو در این است که خارش جوک توسط قارچ ایجاد می شود.

بیشتر بخوانید
علل چرب شدن پوست و 6 درمان خانگی

تشخیص تفاوت بین این دو حالت ممکن است دشوار باشد، اما نشانه هایی وجود دارد که می توانید برای تشخیص آنها به آنها توجه کنید. به عنوان مثال، اگزما احتمالاً در ناحیه ای غیر از کشاله ران شروع می شود، پوست این ناحیه ممکن است ضخیم شود و ظاهری چرمی پیدا کند و با درمان قابل درمان نیست. از طرف دیگر، خارش جوک از ناحیه کشاله ران شروع می شود و می تواند به طور موثر با داروهای ضد قارچ درمان شود.

اگزمای اسکروتوم می تواند به نواحی دیگر مانند آلت تناسلی و باسن گسترش یابد. تحقیقات نشان داده است که اگزمای کیسه بیضه دارای یک جزء روانی قوی است و استرس ممکن است محرک اصلی این نوع اگزما باشد.

تشخیص

پزشک مراقبت های اولیه شما می تواند اگزمای کشاله ران را تشخیص دهد. آنها ممکن است پیشنهاد کنند که به متخصص پوست نیز مراجعه کنید، به خصوص اگر مشکوک به درماتیت تماسی آلرژیک یا تشخیص نامشخص باشد.

پزشک شما گاهی اوقات می تواند اگزمای کشاله ران را تنها با مشاهده بثورات در طول معاینه فیزیکی تشخیص دهد. آنها سایر شرایطی را که می توانند باعث علائم مشابه شوند، مانند عفونت قارچی یا بیماری های مقاربتی، رد می کنند. بیوپسی پوست (نمونه پوست) ممکن است برای آزمایش در آزمایشگاه گرفته شود. این به تعیین منبع بثورات کمک می کند.

درمان

درمان اگزمای کشاله ران معمولاً با حذف محرک شروع می شود. برای اگزمای کیسه بیضه، این شامل توقف درمان های بدون نسخه، پوشیدن لباس های گشاد و مدیریت استرس می شود.

درمان های دیگر عبارتند از:

برای اگزمای فرج و پری مقعد، درمان شامل داروهای مرطوب‌کننده یا کرم‌های استروئیدی است. کرم ها باید بعد از اتمام حمام یا دوش گرفتن استفاده شوند. همچنین باید به جای صابون ها و سایر مرطوب کننده ها که ممکن است وضعیت را تشدید کنند از نرم کننده ها استفاده شود.

برای کودکان یا نوزادان مبتلا به اگزمای کشاله ران، به خصوص اگر سبورئیک باشد، درمان شامل استفاده از نرم‌کننده‌هایی مانند روغن معدنی یا روغن زیتون و وازلین است. این می تواند به شل شدن پوسته های ناحیه آسیب دیده پوست کمک کند. پس از شل شدن، می توان آنها را با یک پارچه جدا کرد. همچنین نشان داده شده است که کرم کتوکونازول ۱ تا ۲ درصد برای نوزادان مبتلا به درماتیت سبورئیک ایمن و مؤثر است.

درمان های طبیعی

برخی از داروهای طبیعی ممکن است در درمان و مدیریت درماتیت کشاله ران در خانه موثر باشند. آنها فقط باید پس از دریافت تشخیص و دستورالعمل های قطعی از پزشک استفاده شوند.

برند لباس زیر خود را تغییر دهید

برخی از پارچه ها می توانند پوست ناحیه کشاله ران را تحریک کنند. تغییر پارچه لباس زیر می تواند راهی مفید برای رفع اگزما و از بین بردن محرک احتمالی باشد که باعث آن می شود.

بیشتر بخوانید
چه چیزی باعث ایجاد جوش و آکنه در خط فک می شود؟

بسته بندی مرطوب را امتحان کنید

زمانی که شعله ور شدن اگزما شدید باشد از بسته بندی مرطوب استفاده می شود. این شامل استفاده از لباس یا گاز نخی تمیز و خیس کردن آن با آب است. سپس پوشش مرطوب را روی ناحیه آسیب دیده زیر لباس خواب یا سایر لباس های گشاد اعمال می شود. منظور از بین بردن خارش و التهاب است.

بسته بندی مرطوب باید بعد از استحمام و استفاده از هر گونه داروی موضعی برای اگزما انجام شود.

از کرم یا مرهم ملایم استفاده کنید

استفاده از کرم ها یا مومیایی ها برای مرطوب کردن پوست می تواند یک راه عالی برای مبارزه با اگزمای کشاله ران باشد. مهم است که محصولی را انتخاب کنید که عاری از هرگونه عطر اضافه شده، رنگ و سایر مواد آلرژی زا باشد که ممکن است شرایط را بدتر کند.

برخی از پمادهای ملایم قابل استفاده عبارتند از وازلین و روغن معدنی. آنها اغلب اولین انتخاب در مورد مرطوب کننده ملایم هستند. همچنین می توان از کرم ها و لوسیون ها و همچنین کرم های ترمیم کننده محافظ پوست استفاده کرد.

هنگام انتخاب کرم یا مومیایی کردن، باید از مواد خاصی مانند:

    • عطرها: اگرچه عطرها ممکن است باعث ایجاد بوی خوب در محصولات شوند، اما معمولاً آلرژن‌های رایجی هستند.
    • روغن ضروری: روغن ضروری حاوی عطرهای طبیعی است که می تواند به اندازه عطرهای مصنوعی مضر باشد.
    • اوره: این ماده می‌تواند برای سایر بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس مفید باشد، اما می‌تواند باعث تحریک بیشتر افراد مبتلا به اگزما شود.
    • لانولین: افراد مبتلا به اگزما ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به آلرژی به لانولین، روغن تولید شده توسط گوسفند باشند.
    • رتینوئیدها: رتینوئیدها اغلب در محصولات ضد پیری و ضد آکنه استفاده می شوند اما می توانند باعث تشدید اگزما شوند.
    • کوکامیدوپروپیل بتائین: این یک عامل کف کننده است که در شامپوها و شستشوی بدن استفاده می شود. اغلب به عنوان یک فرمول بدون اشک برای محصولات کودکان به بازار عرضه می شود اما می تواند منجر به اگزما شود.
    • پروپیلن گلیکول: پروپیلن گلیکول اغلب در کرم ها و پمادها به عنوان یک امولسیفایر موجود است که باعث می شود دو مایع با هم مخلوط شوند. همچنین می‌توان آن را در بسیاری از داروهای اگزما یافت، اما افرادی که به آن حساسیت دارند، شعله‌ور می‌شوند.
    • اتانول: الکل می تواند پوست را بسوزاند و خشک کند و اگزما را بدتر کند.

پس از صحبت با پزشک باید از داروهای خانگی استفاده کنید. این تضمین می کند که شما یک تشخیص قطعی دارید و می توانید محصولات خاصی را که پزشک می تواند توصیه کند را امتحان کنید.

جلوگیری

برخی از کارهایی که می توانید برای کمک به جلوگیری از تشدید اگزما انجام دهید عبارتند از:

  • هنگام خارش ناحیه پوست را نخارانید.
  • یک روال مراقبت از پوست را با توصیه های پزشک خود ایجاد کنید.
  • لباس زیر مناسب را بپوشید.
  • در صورت امکان از لباس زیر و لباس گشاد استفاده کنید.
  • تمام لباس های جدید را قبل از پوشیدن بشویید.
  • از صابون های ملایم و بدون عطر و شوینده های بدن استفاده کنید.
  • حمام یا دوش ولرم بگیرید.
  • با نوشیدن حداقل هشت لیوان آب در طول روز هیدراته بمانید.
  • حمام یا دوش بگیرید و در اسرع وقت بعد از تعریق لباس های خشک بپوشید.
  • استرس را مدیریت و تشخیص دهید.
  • تمام آلرژن ها و محرک هایی را که در مورد آنها می دانید محدود یا حذف کنید.
بیشتر بخوانید
آیا ویتامین E برای موهای شما مفید است؟

سوالات متداول

علت اگزما در ناحیه کشاله ران چیست؟

علت اگزمای کشاله ران نامشخص است، اما می‌تواند توسط عوامل بسیاری مانند محرک‌ها و آلرژن‌ها و سطوح بالای استرس ایجاد شود.

در مورد اگزمای کودک در کشاله ران چه می کنید؟

اگر کودک شما راش هایی شبیه اگزمای کشاله ران دارد، با پزشک اطفال خود قرار ملاقات بگذارید تا در اسرع وقت بررسی شود. آنها می توانند به شما در تعیین بهترین روش درمانی برای فرزندتان کمک کنند.

اگزمای ناحیه کشاله ران را چگونه درمان می کنید؟

اگزما در کشاله ران ابتدا با از بین بردن محرک ها و محرک ها درمان می شود، اما می توان آن را با کرم های تجویزی و موضعی نیز درمان کرد. ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی، مانند تغییر رژیم غذایی و پوشیدن لباس های گشاد نیز می تواند کمک کننده باشد.

چرا اگزمای کشاله ران من اینقدر تهاجمی است؟

اگر به خارش اگزمای خود در کشاله ران ادامه دهید، ممکن است بدتر شود. همچنین در صورت ادامه تماس با محرکی که باعث تحریک آن شده است، می تواند تهاجمی باقی بماند.

اگزما در کشاله ران چگونه است؟

اگزمای کشاله ران شبیه اگزما در سایر قسمت های بدن است و به صورت راش پوسته پوسته ظاهر می شود، اما می تواند با پوست چرمی یا قرمزی در ناحیه کشاله ران همراه باشد.

اگزما می تواند یک بیماری تحریک کننده و ناخوشایند باشد. از آنجایی که این عارضه هر از گاهی تشدید می‌شود، تشخیص اینکه چه زمانی و چگونه شدیدتر شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد دشوار است. همچنین تشخیص محرک های شما ممکن است سخت باشد. هیچ درمانی برای اگزما وجود ندارد و درمان‌ها می‌تواند متفاوت باشد، بنابراین یافتن آنچه برای شما مفید است ممکن است کمی طول بکشد.

خبر خوب این است که اگزما یک تهدید جدی برای سلامتی شما نیست و می توان آن را به راحتی پس از دریافت درمان مورد نیاز و شناسایی عوامل محرک خود مدیریت کرد تا بتوانید از آنها اجتناب کنید.

Source link

۵/۵ - (۲ امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

2 دیدگاه دربارهٔ «آنچه باید در مورد اگزمای کشاله ران بدانید;

متخصص تغذیه و رژیم درمانی (PhD). ارائه دهنده رژیم های تخصصی آنلاین با خدمات ویژه