ارتباط بین روی (زینک) و اختلال نعوظ

کمبود روی

روی یک عنصر فلزی کمیاب است که به طور طبیعی در زمین وجود دارد. برخی از سبزیجات، گوشت ها و غذاهای دریایی دارای محتوای روی بیشتری نسبت به سایرین هستند. این امر به دست آوردن روی از طریق رژیم غذایی متنوع را نسبتاً آسان می کند. کمبود شدید روی در ایالات متحده نادر است، زیرا اکثر مردم مقداری روی را از طریق غذاهایی که می خورند دریافت می کنند. با این حال، زمانی که سطح روی به زیر آستانه توصیه شده کاهش می یابد، مشکلات شروع می شود.

علائم

برخی از عوارض جانبی کمبود روی عبارتند از:

• رشد آهسته در کودکان
• مشکل در مبارزه با بیماری ها
• کاهش وزن
• کمبود اشتها

در صورت عدم توجه، کمبود روی می تواند منجر به ریزش مو، ضایعات چشمی و پوستی و تاخیر در بهبود زخم و موارد دیگر شود. روی کم یک عامل شناخته شده در موارد هیپوگنادیسم و ​​ناتوانی جنسی است.

عوامل خطر برای کمبود روی

گروه های خاصی از مردم بیشتر احتمال دارد سطح روی پایین داشته باشند. شرایطی که می تواند باعث افزایش خطر کمبود روی شود عبارتند از:

• بیماری های گوارشی
• اختلالات اشتها
• یک رژیم غذایی کاملا گیاهی یا کم پروتئین

مصرف زیاد الکل می تواند منجر به کمبود روی شود. برخی از داروها می توانند سطح روی را کاهش دهند. اینها شامل مهارکننده‌های ACE، دیورتیک‌های تیازیدی و کاهش‌دهنده‌های اسید معده مانند پریلوسک می‌شوند.

کمبود روی و اختلال نعوظ

مطالعه ۱۹۹۶ رابطه بسیار واضحی بین سطح روی و تستوسترون نشان داد. مردان جوان با رژیم غذایی حاوی مقدار بسیار کمی روی تغذیه شدند به طوری که دچار کمبود روی شدند. سطح تستوسترون اندازه گیری شد و کاهش قابل توجهی (تقریبا ۷۵ درصد) پس از ۲۰ هفته رژیم غذایی کم روی مشاهده شد.

این مطالعه همچنین مکمل روی را در مردان مسن بررسی کرد. محققان نشان دادند که با افزایش مصرف روی، سطح تستوسترون در جمعیت سالمندان تقریبا دو برابر شد. این شواهد بسیار قوی است که نشان می دهد روی بر تولید تستوسترون تأثیر می گذارد.

در سال ۲۰۰۹، تحقیقات حیوانی انجام شد برای آزمایش مجدد همبستگی بین روی و عملکرد جنسی. نشان داده شد که موش هایی که با ۵ میلی گرم مکمل روی در روز تحت درمان قرار گرفتند، عملکرد جنسی بهتری داشتند. این مطالعه خاص به این نتیجه رسید که در مردان، روی تأثیر مثبتی بر برانگیختگی و حفظ نعوظ دارد.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان می دهد که حس بویایی ممکن است در واقع برای میل جنسی مهم باشد، به خصوص در مردان جوان. این بدان معناست که کمبود روی، که می تواند حس بویایی را کاهش دهد، ممکن است میل جنسی را نیز کاهش دهد. روی نه تنها بر سطح تستوسترون تأثیر می گذارد، بلکه ممکن است باعث از دست دادن توانایی تشخیص مواد شیمیایی ظریفی شود که برانگیختگی را تحریک می کنند.

درمان اختلال نعوظ

اکثر مردانی که اختلال نعوظ دارند لزوماً سطح تستوسترون غیرطبیعی ندارند. بیماری قلبی، دیابت، شرایط سیستم عصبی، صدمات و استرس احتمال بیشتری برای ایجاد اختلال نعوظ دارند. اما هیپوگنادیسم یا تستوسترون ناکافی می تواند باعث اختلال نعوظ در برخی از مردان شود. این دو مشکل را می توان به کمبود روی مرتبط کرد.

سطوح تستوسترون به طور طبیعی با افزایش سن مردان کاهش می یابد و برخی داروها می توانند بر سطح تستوسترون تأثیر بگذارند. پرکاری یا کم کاری تیروئید می تواند بر تستوسترون و میل جنسی تأثیر بگذارد. و روی می تواند تأثیر چشمگیری بر سطح تستوسترون در افراد مبتلا به کمبود روی داشته باشد.

مصرف روی به صورت مکمل تنها یکی از درمان‌های بسیار برای کسانی است که به دنبال کمک برای ED هستند. بسیاری از مردان از مکمل ها برای جایگزینی داروهای تجویزی مانند ویاگرا و سیالیس یا افزایش اثربخشی این داروها استفاده می کنند. برخی از مکمل های طبیعی دیگر با هدف تسکین علائم ED عبارتند از جینسنگ قرمز کره ای، ال-آرژنین، کارنیتین و DHEA.

زینک درمانی به یک دلیل مهم کمی متفاوت از این درمان های دیگر است. درمان‌های روی ممکن است سطح طبیعی تستوسترون بدن را بهبود بخشد، مشروط بر اینکه بیمار کمبود روی داشته باشد. هنوز مطالعاتی برای ارائه شواهد قطعی در مورد اثربخشی مکمل های طبیعی برای تسکین علائم اختلال نعوظ در حال انجام است.

مکمل های روی

برای یک مرد بالغ، ۱۱ میلی گرم روی در روز به عنوان مقدار ایده آل برای مصرف در نظر گرفته می شود. زنان باید مصرف روی خود را به ۸ میلی گرم در روز محدود کنند.

یک رژیم غذایی با پروتئین بالا معمولا حاوی روی کافی است. گوشت هایی مانند گوشت گاو، گوشت خوک، بره و مرغ همگی منابع خوبی از روی هستند. آجیل، غلات کامل، حبوبات و مخمر نیز حاوی روی هستند.

مکمل های روی در مولتی ویتامین ها یا به صورت گلوکونات روی، سولفات روی یا استات روی موجود هستند. روی اوروتات روی است که به اسید تقطیر شده است و در دسترس ترین شکل روی برای بدن انسان در نظر گرفته می شود.

هشدارهای روی

به گفته مرکز کنترل بیماری و پیشگیری، مصرف سطوح روی بیش از مقدار توصیه شده در رژیم غذایی منجر به اسهال، استفراغ و گرفتگی معده می شود. حداکثر مقدار توصیه شده روی مصرف روزانه ۴۰ میلی گرم در روز است. علائم مصرف بیش از حد روی شامل حالت تهوع و سردرد است. اگر دلیلی برای شک دارید که روی بیش از حد مصرف کرده اید، با یک متخصص پزشکی تماس بگیرید.
بدن انسان فقط شامل ۲ یا ۳ گرم روی در هر زمان معین. روی در سراسر بدن در اندام ها، خون و استخوان ها توزیع می شود. تشخیص کمبود روی ممکن است دشوار باشد. در حالی که سطح پایین روی خون نشان دهنده کمبود است، سطح طبیعی خون لزوماً نشان دهنده عدم وجود کمبود نیست. و معاینه مو از نظر روی یا آزمایش طعم روی (ZTT) نیز ممکن است برای شواهد حمایتی در تشخیص کمبود روی استفاده شود.

توجه به این نکته مهم است که سطوح بالای روی می تواند مس موجود در بدن را کاهش دهد و بر سطح آهن تأثیر بگذارد. سطوح بالای روی نیز می تواند با انواع مختلف داروها تداخل داشته باشد. اگرچه تخمین زده می شود که ۴۰ میلی گرم مصرف روزانه مکمل روی برای مردان بی خطر است، هیچ تحقیق طولانی مدتی در مورد اثراتی که این عمل می تواند داشته باشد وجود ندارد.

چشم انداز

روی در سراسر بدن پخش می شود، بنابراین آزمایش آن از طریق آزمایش خون دشوار است. اگر مشکل اختلال نعوظ دارید یا مشکوک هستید که ممکن است کمبود روی داشته باشید، با پزشک خود صحبت کنید. یک متخصص پزشکی می تواند سطح تستوسترون شما را بررسی کند و تعیین کند که آیا استفاده از مکمل های روی برای درمان اختلال نعوظ شما یک اقدام مناسب است یا خیر.