اسفنکتر مقعد: عملکرد، آناتومی، عوارض

اسفنکتر مقعدی گروهی از ماهیچه ها در انتهای راست روده است که مقعد را احاطه کرده و ترشح مدفوع را کنترل می کند و در نتیجه خود را حفظ می کند.

دو ماهیچه وجود دارد: اسفنکتر مقعد داخلی و اسفنکتر مقعد خارجی. این مقاله به بررسی آناتومی اسفنکتر مقعد و عملکرد آن می پردازد. همچنین در مورد شرایطی که اسفنکتر مقعدی را تحت تاثیر قرار می دهد و اینکه اگر اسفنکتر مقعدی آسیب ببیند چه اتفاقی می افتد آشنا خواهید شد.

رکتوم یک فرد بالغ به طور متوسط ​​حدود ۴.۷ اینچ طول دارد. قسمت تحتانی رکتوم اسفنکتر مقعدی است.

اسفنکتر مقعد دو عضله است:

• اسفنکتر داخلی مقعد: این در داخل راست روده قرار دارد.
• اسفنکتر خارجی مقعد: این قسمت بیرونی انتهای کانال مقعد را دور می زند.

این عصب پودندال یک عصب اصلی در لگن است. به ماهیچه هایی که اندام های لگن و اندام تناسلی را کنترل می کنند می گوید حرکت کنند.

یکی از وظایف عصب ارسال پیام هایی به شاخه های آن است که به اسفنکتر مقعدی می گوید بسته شود و از نشت مدفوع و ادرار به بیرون جلوگیری می کند. به این می گویند عصب دهی اسفنکتر مقعد.

عملکرد عضلات اسفنکتر مقعد

این رفلکس اسفنکتر مقعدی فرآیندی است که زمانی اتفاق می‌افتد که حرکت مدفوع از طریق دستگاه گوارش باعث شل شدن اسفنکتر داخلی مقعد می‌شود که به نوبه خود باعث انقباض اسفنکتر خارجی مقعد می‌شود. به این پاسخ رفلکس دفع مدفوع نیز گفته می شود.

اسفنکتر مقعد داخلی و اسفنکتر مقعد خارجی با هم کار می کنند تا حرکت روده را ایجاد کنند، اما به روش های مختلف.

اگر کنترل عضلانی در عضلات اسفنکتر از بین برود، ممکن است بی اختیاری مدفوع رخ دهد.

بیماری ها و شرایط

چندین بیماری، شرایط و آسیب وجود دارد که می تواند بر اسفنکتر مقعد تأثیر بگذارد.

تنگی مقعد

تنگی مقعد یک بیماری شایع نیست، اما می تواند با بیماری التهابی روده (IBD) مرتبط باشد (در بیماری کرون بیشتر از کولیت اولسراتیو).

در تنگی مقعد، اسفنکتر داخلی مقعد باریک می شود، تا جایی که اجابت مزاج دشوار می شود. علائم دیگر شامل درد و خونریزی است.

تنگی مقعد می تواند بعد از عمل جراحی – به ویژه برداشتن هموروئید – رخ دهد یا با مصرف بیش از حد ملین یا عفونت همراه باشد.

بیماری کرون مقعدی

از آنجایی که بیماری کرون می تواند هر بخشی از دستگاه گوارش از دهان تا مقعد را درگیر کند، می تواند اسفنکتر مقعد را نیز تحت تاثیر قرار دهد. تخمین زده می شود که یک سوم بیماران مبتلا به بیماری کرون در ناحیه پری مقعد (بخشی از بدن در اطراف مقعد) دچار عوارض خواهند شد.

افراد مبتلا به بیماری کرون ممکن است دچار مشکلاتی در اسفنکتر مقعد شوند، از جمله:

• آبسه ها: آبسه ناحیه ای از چرک است که پس از عفونت جمع می شود.
• شکاف ها: شقاق پارگی در کانال مقعدی است که می تواند بسیار دردناک باشد.
• فیستولفیستول یک کانال غیر طبیعی بین دو قسمت بدن مانند مقعد و پوست است.
• تورم در اسفنکتر مقعد
• زخم ها: زخم یک سوراخ یا زخم در پوشش یک ساختار مانند عضلات مقعد است.

هموروئید 

هموروئید سیاهرگ اطراف مقعد است که متورم می شود. تقریباً هر کسی ممکن است به هموروئید مبتلا شود، و این یک مشکل خاص برای افرادی است که باردار هستند، مبتلا به IBD هستند، سن بالای ۵۰ سال دارند، یا افرادی که یبوست مزمن یا اسهال را تجربه می کنند.

هموروئید می تواند داخلی یا خارجی باشد. هموروئید داخلی در بالای اسفنکتر داخلی مقعد قرار دارد. هموروئید خارجی در زیر اسفنکتر خارجی مقعد قرار دارد.

گاهی اوقات اسفنکتر داخلی مقعد هموروئید را به دام می اندازد. به این حالت هموروئید خفه شده می گویند و می تواند بسیار دردناک باشد.

بی اختیاری مدفوع

برخی از افراد مبتلا به IBD دچار بی اختیاری می شوند – آزادسازی غیرارادی مدفوع از رکتوم. این می تواند به دلیل شعله ور شدن بیماری یا آسیب به عضلات اسفنکتر مقعد اتفاق بیفتد.

اسفنکتر مقعد داخلی و اسفنکتر مقعد خارجی عضلاتی هستند که با هم کار می کنند تا مدفوع را حفظ کنند. اسفنکتر مقعدی می تواند تحت تاثیر شرایط و آسیب های مختلف قرار گیرد.

عوارض مربوط به اسفنکتر مقعدی در افراد مبتلا به IBD نسبت به افرادی که بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو ندارند شایع تر است. با این حال، در بسیاری از موارد، درمان هایی در دسترس هستند که می توانند کمک کنند.

بیماران ممکن است از بحث در مورد بی اختیاری با پزشک ناراحت باشند، اما این نشانه مهمی از بیماری است و اغلب با درمان قابل کنترل است. اگر بی اختیاری هرگز مورد بحث قرار نگیرد، البته، هرگز درمان نخواهد شد.

درمان بیماری کرون پری مقعدی می تواند چالش برانگیز باشد و مراجعه به یک پزشک (یا حداقل مشاوره با یک پزشک متخصص در IBD) می تواند در مدیریت آن مفید باشد.