بهترین راه برای نگهداری سیب زمینی چیست؟

آنها علاوه بر غنی بودن از پتاسیم، منبع عالی کربوهیدرات و فیبر هستند ( ۲ ).

این غده های خوش طعم را می توان به روش های مختلفی تهیه کرد، اما معمولاً آنها را پخته، آب پز، برشته، سرخ شده یا کم آب می کنند.

نگهداری مناسب می تواند عمر مفید آنها را افزایش دهد و از ضایعات غیر ضروری جلوگیری کند.

این مقاله بهترین تکنیک های نگهداری را بررسی می کند و نکاتی را برای انتخاب تازه ترین سیب زمینی ها ارائه می کند.

دمای نگهداری تاثیر بسزایی در طول عمر سیب زمینی دارد.

وقتی سیب زمینی خام در دمای بین ۴۳ تا ۵۰ درجه فارنهایت (۶ تا ۱۰ درجه سانتیگراد) نگهداری می شود، برای چندین ماه بدون فاسد شدن نگهداری می شود ( ۳ ).

این محدوده دما کمی گرمتر از یخچال است و می توان آن را در سرداب های خنک، زیرزمین ها، گاراژها یا سوله ها یافت.

نگهداری سیب زمینی در این شرایط می تواند به تاخیر در تشکیل جوانه ها روی پوست کمک کند که یکی از اولین نشانه های فساد است.

در واقع، یک مطالعه نشان داد که نگهداری سیب زمینی ها در دمای خنک بیش از چهار برابر ماندگاری آنها را در مقایسه با نگهداری آنها در دمای اتاق افزایش می دهد ( ۳ ).

نگهداری در دمای پایین‌تر نیز به حفظ محتوای ویتامین C آنها کمک می‌کند.

تحقیقات نشان داد که سیب‌زمینی‌هایی که در دمای خنک نگهداری می‌شوند تا ۹۰ درصد از محتوای ویتامین C خود را به مدت چهار ماه حفظ می‌کنند، در حالی که سیب‌زمینی‌هایی که در دمای اتاق گرم‌تر نگهداری می‌شوند تقریباً ۲۰ درصد از ویتامین C خود را پس از یک ماه از دست می‌دهند ( ۳ ، ۴ ).

نگهداری در دمای کمی بالاتر از یخچال یک راه عالی برای افزایش عمر مفید و حفظ محتوای ویتامین C است.

خلاصه

نگهداری سیب زمینی در جای خنک به کاهش سرعت جوانه زدن آنها کمک می کند و محتوای ویتامین C آنها را حفظ می کند.

نور خورشید یا نور فلورسنت می تواند باعث شود پوست سیب زمینی کلروفیل تولید کند و رنگ سبز نامطلوب پیدا کند ( ۱ ).

در حالی که کلروفیلی که پوست را سبز می کند بی ضرر است، قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند مقدار زیادی ماده شیمیایی سمی به نام سولانین تولید کند.

بسیاری از مردم سیب زمینی سبز را به دلیل سطح بالای سولانین آن دور می اندازند ( ۵ ).

سولانین طعم تلخی ایجاد می کند و باعث سوزش در دهان یا گلو افرادی می شود که به آن حساس هستند ( ۶ ).

همچنین زمانی که سولانین در مقادیر بسیار زیاد مصرف شود برای انسان سمی است و می تواند باعث تهوع، استفراغ و اسهال شود. حتی چند مورد مرگ نیز گزارش شده است ( ۷ ).

با این حال، بسیاری از کشورها دستورالعمل های اجباری دارند که میزان سولانین در سیب زمینی های تجاری را به کمتر از ۹۱ میلی گرم در هر پوند (۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) محدود می کند، بنابراین این یک نگرانی رایج نیست ( ۸ و ۹ ).

سولانین تقریباً به طور انحصاری در پوست و ۱/۸ اینچ اول (۳.۲ میلی متر) گوشت قرار دارد. صاف کردن پوست و گوشت سبز زیر آن می تواند بیشتر آن را از بین ببرد ( ۵ ).

خلاصه

نگهداری سیب زمینی در تاریکی از سبز شدن آنها و ایجاد محتوای سولانین بالا جلوگیری می کند که در صورت مصرف زیاد باعث تهوع، استفراغ و اسهال می شود.

در حالی که دمای خنک برای نگهداری سیب زمینی ایده آل است، اما در یخچال و انجماد چنین نیست.

دمای بسیار پایین می تواند باعث “شیرینی ناشی از سرما” شود. این زمانی اتفاق می افتد که مقداری از نشاسته به قندهای کاهنده تبدیل شود ( ۱۰ ).

قندهای کاهنده می توانند مواد سرطان زا به نام آکریل آمیدها را در هنگام سرخ کردن یا قرار گرفتن در معرض دمای پخت بسیار بالا تشکیل دهند، بنابراین بهتر است سطح آن را پایین نگه دارید ( ۱۱ ، ۱۲ ).

سیب زمینی نپخته نیز هرگز نباید در فریزر نگهداری شود.

هنگامی که در معرض دمای انجماد قرار می گیرد، آب درون سیب زمینی منبسط می شود و کریستال هایی تشکیل می دهد که ساختار دیواره سلولی را می شکنند. این باعث می‌شود در هنگام یخ‌زدایی، نرم و غیرقابل استفاده شوند ( ۱۳ ).

سیب زمینی خام نیز می تواند زمانی که در فریزر در معرض هوا قرار می گیرد قهوه ای شود.

این به این دلیل است که آنزیم هایی که باعث قهوه ای شدن می شوند، حتی در دمای انجماد هنوز در سیب زمینی فعال هستند ( ۱۴ ).

پس از پختن کامل یا جزئی، فریز کردن آنها اشکالی ندارد، زیرا فرآیند پخت آنزیم های قهوه ای شدن را غیرفعال می کند و از تغییر رنگ آنها جلوگیری می کند ( ۱۵ ).

خلاصه

سیب زمینی خام را نباید در یخچال نگهداری کرد، زیرا دمای سرد میزان قندهای کاهنده را افزایش می دهد و هنگام سرخ کردن یا برشته شدن، سرطان زاتر می شود. آنها همچنین نباید منجمد شوند، زیرا پس از یخ زدایی، مات و قهوه ای می شوند.

سیب زمینی برای جلوگیری از تجمع رطوبت نیاز به جریان هوا دارد که می تواند منجر به فساد شود.

بهترین راه برای گردش آزاد هوا، نگهداری آنها در یک کاسه باز یا کیسه کاغذی است.

آنها را در یک ظرف در بسته و بدون تهویه مانند کیسه پلاستیکی زیپ دار یا ظروف شیشه ای درب دار نگهداری نکنید.

بدون گردش هوا، رطوبت آزاد شده از سیب زمینی در داخل ظرف جمع شده و باعث رشد کپک و باکتری می شود ( ۱۶ ).

خلاصه

برای کمک به ماندگاری بیشتر سیب زمینی ها، آنها را در یک کاسه باز، کیسه کاغذی یا ظرف دیگری با سوراخ هایی برای تهویه نگه دارید. این به جلوگیری از تجمع رطوبت، که منجر به فساد می شود، کمک می کند.

از آنجایی که سیب زمینی در زیر زمین کشت می شود، اغلب روی پوست آن کثیفی وجود دارد.

اگرچه ممکن است وسوسه‌انگیز باشد که کثیفی‌ها را قبل از ذخیره‌سازی بشویید، اما اگر آنها را خشک نگه دارید، ماندگاری بیشتری خواهند داشت.

این به این دلیل است که شستشو باعث افزایش رطوبت می شود که باعث رشد قارچ و باکتری می شود.

صبر کنید تا آماده استفاده از آنها شوید، سپس آنها را بشویید و با یک برس سبزیجات بشویید تا هرگونه آلودگی باقیمانده از بین برود.

اگر آفت کش ها نگران کننده هستند، شستشو با سرکه یا محلول نمک ۱۰ درصد می تواند بیش از دو برابر آب به تنهایی باقیمانده را از بین ببرد ( ۱۷ ).

خلاصه

اگر سیب زمینی ها در طول نگهداری خشک بمانند و تا زمانی که آماده استفاده نشوند شسته نشوند، ماندگاری بیشتری خواهند داشت. شستشو با محلول نمک یا سرکه می تواند به از بین بردن باقی مانده آفت کش ها بیشتر از آب به تنهایی کمک کند.

بسیاری از میوه ها و سبزیجات هنگام رسیدن گاز اتیلن آزاد می کنند که به نرم شدن میوه و افزایش محتوای قند آن کمک می کند ( ۱۸ ).

اگر در نزدیکی نگهداری شود، محصول در حال رسیدن می تواند باعث جوانه زدن و نرم شدن سریع سیب زمینی های خام شود ( ۱۹ ).

بنابراین، سیب زمینی را در نزدیکی میوه ها و سبزیجات در حال رسیدن، به ویژه موز، سیب، پیاز و گوجه فرنگی نگهداری نکنید، زیرا آنها مقادیر نسبتا زیادی اتیلن آزاد می کنند ( ۱۸ ).

در حالی که هیچ مطالعه ای در مورد فاصله گرفتن سیب زمینی از میوه ها یا سبزیجات بررسی نشده است، نگهداری در انتهای مخالف یک انبار سرد، تاریک و دارای تهویه مناسب احتمالا موثر است.

خلاصه

سیب زمینی ها را دور از محصولات در حال رسیدن نگهداری کنید، به ویژه موز، گوجه فرنگی و پیاز، زیرا گاز اتیلنی که آزاد می کنند می تواند سیب زمینی ها را سریعتر جوانه بزند.

اکثر مردم سیب زمینی را از بازار محلی خود می خرند، اما اگر خودتان سیب زمینی را بکارید، “درمان” قبل از ذخیره سازی، عمر مفید آن را افزایش می دهد.

پخت شامل نگهداری در دماهای نسبتاً بالا، معمولاً در حدود ۶۵ درجه فارنهایت (۱۸ درجه سانتیگراد) و سطوح رطوبت ۸۵ تا ۹۵ درصد به مدت دو هفته است.

می‌توانید از یک کمد کوچک تاریک یا دوش ایستاده خالی با بخاری و کاسه آب استفاده کنید، یا از یک فر خالی که کمی باز گذاشته‌اید، با یک لامپ ۴۰ وات برای گرما و کاسه آب برای رطوبت استفاده کنید.

این شرایط به پوست اجازه می دهد تا ضخیم شود و به التیام هر گونه آسیب جزئی که ممکن است در حین برداشت رخ داده باشد، کمک می کند و احتمال پوسیدگی در طول نگهداری را کاهش می دهد ( ۲۰ ).

سیب زمینی پخته شده را می توان در مکانی خنک و تاریک با تهویه مناسب برای نگهداری طولانی مدت نگهداری کرد.

خلاصه

سیب زمینی های تازه چیده شده را باید در دماهای گرمتر و رطوبت بالا به مدت چند هفته “درمان” کرد تا پوست ضخیم شود و لکه ها بهبود یابد. این به افزایش عمر ذخیره سازی آنها کمک می کند.

سیب زمینی خام پس از پوست کندن و برش، در معرض هوا به سرعت تغییر رنگ می دهد.

این به این دلیل است که آنها حاوی آنزیمی به نام پلی فنل اکسیداز هستند که با اکسیژن واکنش می دهد و گوشت را به رنگ خاکستری یا قهوه ای تبدیل می کند.

می توانید با پوشاندن برش های پوست کنده و بریده شده با یک یا دو اینچ آب و قرار دادن آنها در یخچال تا زمانی که آماده استفاده از آنها شوید، از تغییر رنگ جلوگیری کنید ( ۱ ).

آب آنها را از هوا محافظت می کند و از قهوه ای شدن آنزیمی جلوگیری می کند.

با این حال، اگر بیش از ۲۴ ساعت در آب باقی بمانند، می توانند آب زیادی جذب کنند و خیس و بی مزه شوند. از این روش فقط برای سیب زمینی هایی استفاده کنید که در همان روز پخته می شوند.

برای نگهداری طولانی‌تر، بسته‌بندی خلاء را در نظر بگیرید، تکنیکی که در آن تمام هوا از بسته‌بندی خارج می‌شود و محکم بسته می‌شود.

سیب زمینی های بسته بندی شده با خلاء تا یک هفته در یخچال ماندگاری دارند ( ۲۱ ).

خلاصه

سیب‌زمینی‌های خام وقتی در معرض هوا قرار می‌گیرند قهوه‌ای یا خاکستری می‌شوند، بنابراین باید به سرعت پخته شوند یا در آب نگهداری شوند تا آماده استفاده شوند. اگر آنها را بیش از یک روز پس از آماده‌سازی نگه‌دارید، آن‌ها را از آب خارج کرده، با جاروبرقی بسته‌بندی کنید و در یخچال نگهداری کنید.

سیب زمینی پخته شده تا چند روز در یخچال باقی می ماند.

با این حال، باقیمانده ها ممکن است آبکی یا صمغی شوند، زیرا نشاسته سیب زمینی تغییر شکل می دهد و با سرد شدن آب آزاد می کند ( ۲۲ ).

پخت و پز و سرد کردن همچنین باعث افزایش تشکیل نشاسته مقاوم می شود، نوعی کربوهیدرات که انسان نمی تواند آن را هضم و جذب کند.

این می تواند برای کسانی که مشکلات قند خون دارند چیز خوبی باشد، زیرا شاخص گلیسمی را حدود ۲۵٪ کاهش می دهد و باعث افزایش بسیار کمتری در قند خون بعد از خوردن غذا می شود ( ۲۳ ، ۲۴ ).

نشاسته مقاوم همچنین سلامت روده را ارتقا می‌دهد، زیرا باکتری‌های روده آن را تخمیر می‌کنند و اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه تولید می‌کنند که به سالم و قوی نگه داشتن پوشش روده بزرگ کمک می‌کند ( ۲۵ ، ۲۶ ، ۲۷ ).

در حالی که سیب زمینی های پخته و خنک شده دارای برخی فواید سلامتی هستند، اما برای جلوگیری از فساد و مسمومیت غذایی باید در عرض سه یا چهار روز مصرف شوند ( ۲۸ ).

خلاصه

سیب زمینی پخته شده را می توان تا چهار روز در یخچال نگهداری کرد. فرآیند خنک‌سازی تشکیل نشاسته مقاوم را افزایش می‌دهد که تأثیر کمتری بر سطح قند خون دارد و باعث رشد باکتری‌های سالم روده می‌شود.

اگر قصد ندارید ظرف چند روز سیب زمینی پخته شده بخورید، بهتر است آن را در فریزر نگهداری کنید.

باقیمانده های پخته شده را می توان بدون قهوه ای شدن در فریزر نگهداری کرد، زیرا پختن آنزیم های مسئول تغییر رنگ را از بین می برد ( ۱۵ ).

مانند همه محصولات منجمد، باقی مانده سیب زمینی اگر در فریزر از هوا محافظت شود، ماندگاری بیشتری خواهد داشت.

از یک کیسه پلاستیکی یا ظرف نگهداری استفاده کنید و قبل از آب بندی تمام هوا را از آن خارج کنید.

تحقیقات نشان می دهد که محصولات منجمد و پخته شده سیب زمینی می توانند تا یک سال بدون هیچ تغییر قابل توجهی در کیفیت دوام داشته باشند ( ۱۳ ).

وقتی آماده خوردن شدید، قبل از حرارت دادن و سرو، بگذارید یک شب در یخچال یخ زدایی شوند. این منجر به بافت بهتری نسبت به یخ زدایی در مایکروویو می شود ( ۲۹ ).

خلاصه

سیب زمینی های پخته شده باقی مانده را می توان تا یک سال در فریزر نگهداری کرد. برای حفظ کیفیت در ظروف دربسته نگهداری شود و قبل از استفاده یک شب در یخچال یخ زدایی شود.

اگر سیب زمینی هنگام خرید تازه و سالم باشد، ماندگاری بیشتری خواهد داشت.

هنگام انتخاب، به ویژگی های زیر توجه کنید:

• سفت در لمس: سیب زمینی های نرم قبلاً شروع به تخریب کرده اند، بنابراین به دنبال کیفیت های سفت و روشن باشید.
• پوست صاف: سیب‌زمینی‌هایی که در اثر دمای سرد آسیب دیده‌اند، ممکن است پوست حفره‌دار و مرکز قهوه‌ای ایجاد کنند، بنابراین به دنبال بافت‌های صاف باشید.
• بدون کبودی یا جراحت: گاهی اوقات سیب زمینی ممکن است در هنگام برداشت یا حمل و نقل آسیب ببیند. از آنهایی که صدمات قابل مشاهده دارند اجتناب کنید، زیرا سریعتر خراب می شوند.
• عدم جوانه زدن: جوانه ها یکی از اولین شاخص های فساد هستند، بنابراین از خرید جوانه هایی که قبلاً جوانه زده اند خودداری کنید.

همچنین ممکن است برخی از انواع سیب زمینی عجیب و غریب را امتحان کنید، مانند آنهایی که گوشت آبی یا بنفش دارند.

مطالعات نشان می دهد که گونه های رنگی پر جنب و جوش حاوی مقادیر بسیار بیشتری آنتی اکسیدان نسبت به سیب زمینی های سفید سنتی هستند ( ۳۰ ).

خلاصه

سیب زمینی های تازه و سالم بیشترین ماندگاری را دارند، بنابراین به دنبال سیب زمینی های صاف و سفت و بدون هیچ گونه لکه یا جوانه باشید. سعی کنید انواع آبی یا بنفش را امتحان کنید، زیرا حاوی سطوح بالایی از آنتی اکسیدان هستند.

دانستن بهترین روش‌های نگهداری سیب‌زمینی می‌تواند عمر مفید آن‌ها را افزایش داده و ضایعات مواد غذایی را کاهش دهد.

سیب زمینی های نپخته را در جای خنک و تاریک با گردش هوای زیاد – نه در یخچال نگهداری کنید.

از قهوه ای شدن برش های بریده شده و پوست کنده با پوشاندن آنها با آب یا آب بندی خلاء جلوگیری کنید.

سیب زمینی پخته شده را می توان تا چهار روز در یخچال یا تا یک سال در ظرف دربسته در فریزر نگهداری کرد.

در مورد سیب‌زمینی‌های خانگی، قبل از نگهداری طولانی مدت، آن‌ها را برای مدت کوتاهی در دماهای گرمتر و رطوبت بالا خشک کنید.

صرف نظر از روش نگهداری، سیب زمینی ها در صورت تازه و سالم بودن در هنگام خرید ماندگاری بیشتری خواهند داشت، بنابراین به دنبال غده های سفت، صاف و بدون لک و بدون نشانه ای از جوانه زدن باشید.