تست پروتئین واکنشی C (CRP): سطوح بالا و پایین …

قبل از انجام آزمایش CRP نیازی به ناشتا بودن یا اجتناب از مصرف مایعات نیست. با این حال، افرادی که تست CRP با حساسیت بالا (hs-CRP) انجام می‌دهند، ممکن است آزمایش‌های خون دیگری را هم‌زمان انجام دهند و ممکن است نیاز به ناشتا بودن ۹ تا ۱۲ ساعت قبل داشته باشند.

hs-CRP

در حالی که هر دو آزمایش سطوح یک مولکول را در خون اندازه گیری می کنند، آزمایش hs-CRP با آزمایش CRP متفاوت است.

تست hs-CRP افزایش اندک CRP را در جریان خون تشخیص می دهد. به طور کلی سطوح پایین تر مولکول CRP را نسبت به آزمایش CRP اندازه گیری می کند.

پزشکان از آزمایش hs-CRP برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و سایر بیماری های قلبی در یک فرد سالم استفاده می کنند.

برخی از شرایط و عواملی که ممکن است باعث افزایش سطح hs-CRP شوند عبارتند از:

• سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
• آترواسکلروز
• دیابت
• یک سبک زندگی بی تحرک

گرفتن نمونه برای هر دو آزمایش CRP شامل خونگیری است که معمولاً فقط چند دقیقه طول می کشد.

علائم افزایش سطح CRP بستگی به شرایط زمینه ای دارد که باعث ایجاد آنها شده است.

با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به عفونت‌ها یا آسیب‌های متوسط ​​یا شرایطی که باعث التهاب مزمن می‌شوند ممکن است علائم مشابهی را تجربه کنند. این شامل:

• خستگی غیر قابل توضیح
• درد
• سفتی عضلات، درد و ضعف
• تب درجه پایین 
• لرز
• یک  سردرد
• حالت تهوع، از دست دادن اشتها و  سوء هاضمه
• مشکل در خواب یا  بی خوابی
• کاهش وزن غیر قابل توضیح

افرادی که سطح CRP بسیار بالایی دارند اغلب دچار عفونت حاد می شوند.

علائم عفونت حاد عبارتند از:

• تب شدید
• ضربان قلب سریع
• تعریق غیرقابل کنترل، لرز یا لرزش
• استفراغ غیرقابل کنترل یا مداوم، گرفتگی یا  اسهال
• مشکل در تنفس
• راش یا  کهیر
• لب ها، دهان و پوست خشک شده
• سرگیجه یا سبکی سر
• سردرد شدید، بدن درد، سفتی یا درد
• از دست دادن هوشیاری

برخی از افراد مبتلا به CRP بالا ممکن است علائم کمی داشته باشند یا علائمی نداشته باشند، به خصوص در مراحل اولیه بیماری قلبی.

در حال حاضر هیچ استاندارد مشخصی برای سطح CRP خون وجود ندارد و آزمایشگاه‌های مختلف ممکن است دستورالعمل‌های کمی متفاوت داشته باشند. این بدان معنی است که افزایش جزئی در سطح CRP نمی تواند معنایی نداشته باشد.

با این حال، به عنوان یک قاعده کلی،  طبقه‌بندی‌های Trusted Source  برای CRP اعمال می‌شود:

• ارتفاع جزئی  به سطوحی بین ۰.۳ mg/dl تا ۱.۰ mg/dl اشاره دارد. این می تواند در افرادی که کم تحرک، باردار هستند یا با یک بیماری مزمن مانند دیابت زندگی می کنند رخ دهد. عفونت‌های خفیف مانند  سرماخوردگی  نیز ممکن است این افزایش‌ها را تحریک کنند.
• ارتفاع متوسط  ​​به سطوحی بین ۱.۰ میلی گرم در دسی لیتر و ۱۰.۰ میلی گرم در دسی لیتر اشاره دارد که می تواند نشان دهنده مشکل مهم تری باشد. افزایش متوسط ​​ممکن است به دلیل التهاب حاد ناشی از عفونت یا التهاب مزمن ناشی از یک بیماری جدی مانند RA یا بیماری قلبی باشد.
• افزایش شدید  به سطوح بالای mg/dl 0/50 اشاره دارد. این افزایش نسبت به عفونت حاد باکتریایی هشدار می دهد.

سطوح CRP بالای ۱۰.۰ میلی گرم در دسی لیتر – که افزایش مشخص نامیده می شود – معمولاً نشان دهنده یک مشکل التهابی زمینه ای است.

نتایج آزمایش hs-CRP خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را در افراد نشان می دهد، با  محدوده های زیر  :

• کمتر از ۲ میلی گرم در لیتر نشان دهنده خطر کمتر است
• بیش از ۲ میلی گرم در لیتر نشان دهنده خطر بالاتر است

سطوح CRP که به طور خفیف یا متوسط ​​​​بالا هستند ممکن است به سختی تفسیر شوند.

طیف وسیعی از شرایط می تواند سطح CRP را کمی افزایش دهد. از آنجایی که هیچ محدوده مرجع استانداردی برای CRP وجود ندارد، معمولاً هیچ راهی برای نتیجه گیری تنها با بررسی سطوح CRP وجود ندارد.

عوامل زیر نیز می توانند تفسیر سطوح CRP را چالش برانگیز کنند:

• سبک زندگی:  افرادی که سیگار می کشند، چاقی دارند یا ورزش کمی انجام می دهند ممکن است  سطح CRP بالاتر از حد طبیعی داشته باشند  .
• صدمات جزئی یا عفونت:  این شرایط ممکن است به طور موقت سطح CRP را افزایش داده و سایر شرایط بالقوه مانند دیابت یا IBD را پنهان کند.
• شرایط مزمن:  شرایطی  که باعث التهاب مداوم، از جمله بیماری‌های خودایمنی می‌شود، ممکن است سایر علل احتمالی افزایش CRP، مانند عفونت جزئی را بپوشاند.
• سطح استروژن:  داروهای مبتنی بر استروژن  مانند  قرص های ضد بارداری  و داروهای جایگزین هورمون ممکن است سطح CRP را افزایش دهند.
• بارداری:  بارداری  می تواند سطح CRP  را به خصوص در مراحل بعدی افزایش دهد .

یک پزشک معمولاً آزمایش CRP را در کنار چندین آزمایش دیگر تجویز می کند تا یک دید کلی از سلامت فرد داشته باشد. این به آنها اجازه می دهد تا طیف وسیعی از عوامل پزشکی را در نظر بگیرند.

پزشک همچنین اغلب مایل است آزمایش را تکرار کند تا ببیند سطح CRP در طول زمان چگونه تغییر می کند قبل از تشخیص.

با این حال، صرف نظر از هر عامل خارجی دیگر، سطوح CRP بالای ۱۰ میلی گرم در لیتر معمولاً نشان دهنده یک مشکل التهابی زمینه ای است.

افزایش مزمن سطح CRP اغلب نشانه RA یا  آرتریت عفونی است که زمانی رخ می دهد که یک مفصل عفونی شود.

افزایش قابل توجه سطح CRP معمولاً با عفونت های شدید مانند عفونت های باکتریایی یا قارچی رخ می دهد. عفونت باکتریایی مسئول حدود  ۹۰ درصد مواردی است  که سطح CRP بالاتر از ۵۰ میلی گرم در لیتر است.

گاهی اوقات، سطوح بالاتر نیز با برخی سرطان‌ها و سایر شرایطی که می‌توانند باعث التهاب قابل توجهی شوند، رخ می‌دهد.

آزمایش CRP فقط نیاز به خونگیری از ورید دارد. این آزمایشات  خطر بسیار کمی برای فرد دارد و به طور کلی بی خطر هستند.

هنگامی که یک تکنسین سوزن را وارد می کند، فرد احتمالاً احساس سوزش می کند. محل وارد کردن سوزن ممکن است در طول خونگیری و احتمالاً مدتی پس از آن همچنان به ضربان یا گزش ادامه دهد.

برخی از افراد نیز پس از خونگیری این علائم را دارند:

• کبودی در محل خونگیری
• سرگیجه یا غش در حین یا بعد از آزمایش
• درد در محل خونگیری

افراد مبتلا به  اختلالات خونریزی  ممکن است پس از خونگیری خونریزی بیش از حد داشته باشند. فرد باید در صورت داشتن سابقه اختلالات خونریزی یا خونریزی بیش از حد به متخصص مراقبت های بهداشتی اطلاع دهد.

یک پزشک  ممکن است  یک آزمایش CRP را بر اساس سایر علائم فرد یا به عنوان پیگیری سایر آزمایشات خونی به منبع معتمد توصیه کند .

فردی که علائم التهاب حاد دارد ممکن است با علائم عفونت بسیار بیمار باشد. التهاب مزمن ممکن است باعث بیماری های مزمن مانند درد یا مشکلات سلامت قلب شود. ممکن است فردی با هر دو گروه از علائم به آزمایش نیاز داشته باشد.

یک فرد ممکن است در مطب دکتر تحت آزمایش قرار گیرد یا ممکن است به آزمایشگاه برود. نیازی به آماده سازی خاصی ندارد و برای افرادی که اختلال خونریزی جدی ندارند بی خطر است.

منبع مورد اعتماد ، یک تکنسین – معمولاً یک فلبوتومیست – یک نوار لاستیکی را دور بازوی فرد، درست بالای آرنج او می‌پیچد. در مرحله بعد، آنها ممکن است بر روی رگ ها ضربه بزنند یا از شخصی بخواهند که یک مشت بسازد تا رگ ها بیشتر دیده شوند. سپس رگ را با یک سوزن کوچک سوراخ می کنند و اجازه می دهند خون به داخل لوله آزمایش جریان یابد.

گاهی اوقات ممکن است فرد تصمیم بگیرد که خون را از ورید در جای دیگری از بدن بگیرد. برخی از افراد در طول یا بعد از خون گیری احساس سرگیجه یا ضعف می کنند. افرادی که در حین خونگیری غش می کنند ممکن است بخواهند در حین یا بعد از عمل دراز بکشند.

سطوح بسیار بالای CRP ممکن است نشانه یک اورژانس پزشکی باشد و فرد ممکن است نیاز به مراقبت فوری در بیمارستان داشته باشد.

با این حال، اگر سطح CRP یک فرد فقط به طور متوسط ​​افزایش یابد، تعیین علت می تواند دشوار باشد، به خصوص اگر علائم کمی وجود داشته باشد یا وجود نداشته باشد. پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

• آزمایشات اضافی برای علل احتمالی
• آزمایش پیگیری در ۱-۲ ماه
• نظارت بر علائم دیگر

یک فرد باید در مورد سابقه سلامتی خود و علائم اخیری که تجربه کرده است به پزشک اطلاع دهد، زیرا این اطلاعات ممکن است به تشخیص کمک کند.

پزشکان از تست های CRP و hs-CRP برای تشخیص سطوح CRP در بدن استفاده می کنند. سطوح بالای پروتئین ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای یا خطر بالاتر بیماری قلبی عروقی باشد. درمان برای سطوح بالا بسته به علت متفاوت است.

گاهی اوقات افزایش CRP نیازی به درمان ندارد. زمانی که به دلیل بارداری، عفونت خفیف یا آسیب جسمی، ارتفاع موقتی بالا می‌رود، این حالت بیشتر دیده می‌شود.

افراد مبتلا به CRP بالا باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای بحث در مورد مراحل بعدی و کاهش خطر ابتلا به مشکلات جدی سلامتی پیگیری کنند.

طیف وسیعی از شرایط می تواند باعث افزایش خفیف یا متوسط ​​​​سطح CRP شود، اما سطح بسیار بالای CRP معمولاً آسان تر است.