سندرم بصری برف چیست؟

علائم سندرم برف بینایی چیست؟

علامت اصلی سندرم برف بصری، برف بصری است، سوسو زدن مداوم نقاط در سراسر میدان بینایی شما، شبیه تلویزیون ثابت. برف بصری معمولا سیاه و سفید است اما می تواند:

• رنگی
• چشمک زن
• شفاف

تا ۷۵% افراد مبتلا به سندرم برف بینایی حداقل سه مورد از علائم زیر را گزارش می کنند:

• پالینوپسی یا دیدن تصویر پس از اجسام پس از ناپدید شدن
• حساسیت به نور
• اختلال دید در شب
• افزایش پدیده انتوپتیک یا تغییرات بصری ناشی از داخل چشم که ممکن است باعث موارد زیر شود:
  • در هر دو چشم شناور است
  • پدیده انتوپتیک میدان آبی، دیدن خطوط موزون هنگام نگاه کردن به مناطق آبی روشن مانند آسمان
  • خود نوری چشم، امواج رنگی یا ابرها در صورت بسته شدن چشم ها در فضای تاریک
  • فتوپسی خود به خود، فلاش های درخشان نور

چه چیزی باعث سندرم برف بینایی می شود؟

علت سندرم برف بصری هنوز تا حد زیادی ناشناخته است. کارشناسان فکر می کنند ممکن است یک اختلال عصبی مرکز پردازش بینایی مغز باشد.

به طور خاص، اختلال در عملکرد و فعالیت بیش از حد نورون ها در دو بخش از مغز ممکن است نقش داشته باشد:

• را قشر بینایی اولیه، که اطلاعات بصری را پردازش می کند
• شکنج زبانی، که در ویرایش اطلاعات بصری برای تفسیر مغز شما نقش دارد

منطقه دقیق درگیری مغز ممکن است کمی متفاوت است بین مردم این ممکن است توضیح دهد که چرا افراد علائم متفاوتی را تجربه می کنند.

در اوایل مطالعاتمحققان دریافتند افراد مبتلا به سندرم برف بینایی معمولاً نمرات معمولی در معاینه چشم داشتند. مردم هستند معمولا جوان هنگامی که آنها به سندرم برف بصری مبتلا می شوند. اغلب به نظر می رسد که در دوران کودکی رشد می کند.

برخی از افراد پس از آن دچار سندرم برف بینایی می شوند

• مصرف داروها
• ضربه مغزی
• عفونت

بسیاری از آنچه در مورد علل سندرم برف بصری شناخته شده است به مطالعات موردی فردی محدود می شود. مثلا:

• مطالعه موردی ۲۰۲۱ اولین مورد سندرم برف بصری را که پس از عفونت COVID-19 ایجاد شد، ثبت کرد.
• در یک مطالعه موردی ۲۰۲۲محققان یک مورد از سندرم برف بینایی را ارائه کردند که پس از عمل لیزیک ایجاد شد.
• یکی دیگر مطالعه موردی ۲۰۲۲ سندرم برف بصری را در فردی گزارش کرد که یک سری ضربه مغزی خفیف را تجربه کرد.
• یکی دیگر مطالعه موردی ۲۰۲۲ سندرم برف بصری احتمالی مربوط به متیل فنیدیت را برای درمان کودک مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) گزارش کرد.

عوامل خطر برای سندرم برف بینایی چیست؟

در یک مطالعه ۲۰۲۰ از یک گروه ۱۱۰۰ نفری مبتلا به سندرم برف بینایی، میانگین سنی ۲۹ سال بود ۴۰% افراد شرکت کننده در این مطالعه «تا زمانی که به یاد داشتند» علائم داشتند.

محققان هیچ تفاوتی در میزان شیوع سندرم برف بینایی در بین جنس‌ها پیدا نکردند. اما کسانی که به عنوان زن شناسایی شده بودند موارد شدیدتر.

به نظر می رسد سندرم برف بینایی ارتباط زیادی با میگرن دارد. این نشان می دهد که ممکن است مکانیزم مشترکی وجود داشته باشد. تقریبا ۷۵% افراد مبتلا به سندرم برف بینایی سابقه میگرن دارند.

در باره ۲۵% افراد مبتلا به سندرم برف بصری افسردگی یا اضطراب شدید دارند.

پزشکان چگونه سندرم برف بینایی را تشخیص می دهند؟

سندرم برفی بصری به خوبی شناخته نشده است و اغلب به اشتباه به عنوان هاله میگرنی پایدار تشخیص داده می شود.

آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص سندرم برف بینایی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• معاینه بدنی
• معاینه چشم
• معاینه عصبی

برای تشخیص سندرم برف بینایی، پزشک باید تشخیص دهد که شما معیارهای زیر را دارید:

• برف بصری که بیش از ۳ ماه طول بکشد
• حداقل یکی از چهار علامت اضافی زیر:
  • پالینوپسی
  • افزایش پدیده انتوپتیک
  • اختلال دید در شب
  • حساسیت به نور
• علائم با هاله بینایی میگرن سازگار نیست
• علائمی که احتمالاً نشانه اختلال دیگری یا ناشی از داروهای روانگردان نیستند

یک پزشک همچنین باید هر گونه شرایطی را که باعث علائم مشابه می شود حذف کند.

درمان سندرم برف بینایی چیست؟

هیچ درمان کنونی برای درمان سندرم برف بینایی موثر ثابت نشده است. محققان به بررسی گزینه های بالقوه ادامه می دهند.

شواهد کنونی نشان می‌دهد که داروهایی که از میگرن پیشگیری می‌کنند، مانند داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد درد، به طور مداوم سندرم برف بینایی را بهبود نمی‌بخشند یا بدتر نمی‌کنند. یک تک مطالعه موردی فواید بالقوه ای با داروی لاموتریژین پیدا کرد.

داروهای تفریحی و الکل می تواند علائم را حداقل به طور موقت بدتر کند.

تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) به عنوان یک درمان بالقوه در دست بررسی است. مقداری پژوهش نشان می دهد که ممکن است مفید باشد، اما مطالعات بزرگتر برای کشف کامل استفاده از آن مورد نیاز است. TMS از میدان های مغناطیسی برای تحریک نورون های مغز شما استفاده می کند.

علاقه به استفاده از لنزهای رنگی برای بهبود علائم سندرم برف بینایی

سوالات متداول

در اینجا برخی از سوالات متداول مردم در مورد سندرم برف بینایی وجود دارد.

آیا سندرم برف بینایی می تواند باعث نابینایی شود؟

سندرم برفی بینایی معمولاً پیشرونده نیست و منجر به نابینایی دائمی نمی شود.

برخی شرایط که علائم مشابهی ایجاد می کند می تواند باعث کاهش بینایی شود. برای رد این موارد به ارزیابی مناسب نیاز دارید.

آیا می توانم با سندرم برف بینایی رانندگی کنم؟

سطح اختلال بینایی در بین افراد مبتلا به سندرم برف بینایی به طور قابل توجهی متفاوت است. اگر برف بینایی توانایی دید آنها را مختل نکند، بسیاری از مردم می توانند به رانندگی ادامه دهند.

اما افرادی که دارای علائم شدید یا اختلال در دید در شب هستند ممکن است نتوانند با خیال راحت یا قانونی رانندگی کنند.

آیا سندرم بینایی برف از بین می رود؟

بعید است که سندرم برفی بصری به خودی خود از بین برود. در حال حاضر، هیچ درمانی وجود ندارد، اما یک پزشک می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.

سندرم برف بصری چقدر شایع است؟

این است مشخص نیست سندرم برف بصری چقدر شایع است یک مطالعه تخمین زده است که در مورد ۲% افراد در بریتانیا ممکن است آن را داشته باشند.

اما افرادی که در این مطالعه شرکت کردند، خود استخدام شدند، بنابراین احتمال زیادی وجود دارد که این تخمین بیش از حد بالا باشد.

خلاصه

سندرم بینایی برف یک وضعیت عصبی است که در آن نقاط ثابتی در میدان بینایی شما ظاهر می‌شود که شبیه تلویزیون ثابت است.

محققان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث آن می شود، اما فکر می کنند که مشکلات در مراکز پردازش بصری مغز شما ممکن است نقش داشته باشد.

در حال حاضر، هیچ درمانی برای سندرم برف بصری وجود ندارد. با این حال، ارزیابی مناسب برای رد سایر شرایطی که می تواند باعث از دست دادن دائمی بینایی شود، مهم است.

محققان به بررسی گزینه های درمانی جدید ادامه می دهند.