پوکی استخوان نوجوانان

پوکی استخوان به معنای “استخوان های متخلخل” یا استخوان های ضعیف تر است. زمانی که فردی به پوکی استخوان مبتلا می شود، در مقایسه با فرد بدون پوکی استخوان، استخوان هایش کمتر تراکم یا قوی تر است. در بزرگسالان، این تشخیص را می توان بر اساس نتایج آزمایشی به نام اسکن جذب اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DXA) انجام داد. در کودکان، اصطلاح پوکی استخوان زمانی استفاده می شود که تراکم استخوان ها به طور قابل توجهی کمتر از حد طبیعی باشد (در اسکن DXA ذکر شده است) و سابقه شکستگی داشته باشند. تاریخچه شکستگی نگران‌کننده‌تر زمانی است که کودک به جای چند شکستگی کوچک استخوان مانند انگشتان دست و پا، تعدادی از استخوان‌های بلند مانند ساعد یا پای خود را بشکند. اگر کودکی دچار شکستگی فشاری مهره (شکستگی در ستون فقرات) شده باشد حتی اگر اسکن DXA انجام نشده باشد، تشخیص پوکی استخوان در کودکان نیز قابل استفاده است. از آنجایی که کودکان ۹۰ درصد استخوان های خود را در ۲۰ سال اول زندگی می سازند، تشخیص زودهنگام پوکی استخوان بسیار مهم است.

چه چیزی باعث پوکی استخوان نوجوانان می شود؟

پوکی استخوان در کودکان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. نوع اصلی پوکی استخوانی که کودکان به آن مبتلا هستند، پوکی استخوان ثانویه نام دارد. در پوکی استخوان ثانویه، یک عامل مهم این است که آیا کودکان با داروهایی به نام کورتیکواستروئیدها یا استروئیدها درمان می شوند یا خیر. پوکی استخوان در کودکان نیز می تواند یک مشکل اولیه بدون علت شناخته شده باشد.

• پوکی استخوان ثانویه: یک کودک استخوان های ضعیفی دارد که به دلیل مشکلات سلامتی دیگری ایجاد می شود.
  • مشکلات سلامتی که باعث مشکلات دیگری در بدن مانند التهاب یا مشکل در جذب می شود، کودک را در معرض خطر پوکی استخوان قرار می دهد. نمونه هایی از این بیماری آرتریت روماتوئید نوجوانان، لوپوس، دیابت، بیماری کلیوی یا کبدی، بی اشتهایی عصبی، بیماری سلیاک، بیماری کرون، یا کولیت اولسراتیو می باشد.
  • پوکی استخوان همچنین می تواند ثانویه به قدرت کودک و توانایی راه رفتن یا عدم راه رفتن او باشد. به عنوان مثال، کودکان مبتلا به فلج مغزی بیشتر در معرض خطر شکستگی و تراکم استخوان پایین هستند. این امر در بیماری های عصبی-عضلانی مانند آتروفی عضلانی نخاعی، دیستروفی عضلانی دوشن، دیستروفی عضلانی مادرزادی، دیستروفی میوتونیک و برخی از نوروپاتی های محیطی مشابه است. در این موارد، اگر کودکی بتواند به تنهایی راه برود، کمتر در معرض خطر پوکی استخوان است و اگر کودک نتواند به تنهایی بایستد یا راه برود، بیشتر در معرض خطر شکستگی و پوکی استخوان است.
  • پوکی استخوان همچنین می تواند به دلیل عدم تعادل هورمونی اتفاق بیفتد. پرکاری تیروئید باعث می شود غده تیروئید بیش از حد فعال باشد که باعث افزایش تحلیل استخوان می شود. از دست دادن قاعدگی یا قاعدگی به دلیل تغذیه نامناسب، ورزش بیش از حد یا سایر شرایط سلامتی می تواند استروژن را در بدن کاهش دهد و منجر به کاهش تراکم استخوان شود.
  • پوکی استخوان می تواند به دیسپلازی های اسکلتی زمینه ای یا مشکلات ژنتیکی در استخوان ها مرتبط باشد. نمونه ای از این بیماری استخوان سازی ناقص است که در آن کودک یا به اندازه کافی استخوان نمی سازد، یا استخوان بی کیفیت می سازد که منجر به تراکم استخوان پایین، شکستگی و اغلب پوکی استخوان می شود.
  • داروها عامل اصلی کاهش تراکم استخوان و ایجاد پوکی استخوان ثانویه هستند. برخی از داروهای تشنج می توانند بر نحوه جذب ویتامین D (و احتمالاً سایر مواد مغذی) توسط بدن تأثیر بگذارند. برخی از شیمی درمانی یا درمان های سرطان و همچنین داروهای ضد رد پیوند می توانند تراکم استخوان را کاهش دهند.
  • کورتیکواستروئیدها یا داروهای استروئیدی یکی از بزرگترین دلایل کاهش تراکم استخوان در کودکان و بزرگسالان هستند. این داروها اغلب برای مشکلات التهابی مانند آرتریت یا آسم استفاده می شوند. کورتیکواستروئیدها می توانند رشد طبیعی سلول های استخوانی را کاهش دهند و باعث از بین رفتن سریع تر مواد معدنی مانند کلسیم از استخوان ها شوند. اگر فردی بیش از ۳ بار در سال دوره های کوتاه مدت داروهای استروئیدی مصرف می کند یا داروهای استروئیدی روزانه را به مدت ۳ ماه یا بیشتر مصرف می کند، در معرض خطر از دست دادن استخوان قرار دارد.
• پوکی استخوان نوجوانان ایدیوپاتیک: زمانی که کودک استخوان های ضعیفی دارد و بدون علت شناخته شده دچار شکستگی می شود.
  • گاهی اوقات به این “تشخیص طرد” می گویند، به این معنی که سایر علل ذکر شده در بالا بررسی می شوند اما هیچ علتی پیدا نمی شود.
  • این ممکن است در هر سنی در دوران کودکی اتفاق بیفتد، اما در کودکان مدرسه‌ای شایع‌تر است.

نشانه ها چیست & علائم پوکی استخوان نوجوانان؟

• درد استخوان، بیشتر در ناحیه پشت و اندام تحتانی
• شکستگی های متعدد استخوان های بلند یا ستون فقرات، به ویژه در اثر ضربه کم
• بدشکلی های فیزیکی مانند گرد شدن پشت (کیفوز) و کاهش قد

پوکی استخوان نوجوانان چگونه تشخیص داده می شود؟

شرح حال دقیق و فیزیکی در تشخیص پوکی استخوان مهم است، زیرا می تواند علل اولیه و ثانویه زیادی برای آن وجود داشته باشد. مشکلات تراکم استخوان با آزمایش رادیولوژی به نام اسکن جذب اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DXA) تشخیص داده می شود. این اسکن از تابش مشابه با اشعه ایکس سنتی استفاده می کند، اما در مقادیر بسیار پایین تر، که آن را به یک آزمایش بسیار ایمن تبدیل می کند. این آزمایش بیشتر در بزرگسالان انجام می شود، معمولاً در زنان بالای ۵۰ سال، زیرا آنها در معرض خطر تراکم استخوان پایین هستند. در صورت وجود عوامل خطر در سایر گروه های سنی نیز انجام می شود. حوزه های اندازه گیری و مقایسه های مورد استفاده برای درک نتایج آزمون در بزرگسالان و کودکان متفاوت است. به همین دلیل، بهترین کار این است که کودک شما این آزمایش را در مراکزی انجام دهد که اغلب کودکان را ارزیابی می کند. علاوه بر این، تست حساس است، بنابراین بهتر است آزمایش‌های پیگیری در همان دستگاه در طول زمان انجام شود. در بزرگسالان از T-score استفاده می شود. اینها فرد مورد ارزیابی را با یک گروه کلی از افراد در ۲۰ سالگی مقایسه می کنند. در کودکان از امتیاز Z استفاده می شود که کودکان را با همسالان همسان سن و جنس مقایسه می کند. نمره Z نرمال در یک کودک بین -۱.۰ و +۱.۰ است. تراکم استخوان پایین با Z-score

پوکی استخوان نوجوانان چگونه درمان می شود؟

اگر کودک شما به پوکی استخوان تشخیص داده شده است، اولین چیزی که باید بفهمید علت آن است. اگر علت آن چیزی قابل درمان باشد، مانند بیماری سلیاک یا پرکاری تیروئید، درمان آن مشکل سلامتی به درمان پوکی استخوان کمک می کند. اگر علتی باشد که به طور کامل قابل درمان نباشد، تمرکز بر بهبود تغذیه و فعالیت بدنی مهم است. شما باید مطمئن شوید که کودک شما به اندازه کافی کلسیم و ویتامین D در رژیم غذایی خود دریافت می کند. علاوه بر این، فعالیت بدنی می تواند تفاوت مثبتی در تراکم استخوان ایجاد کند، به خصوص در طول سال های نزدیک به بلوغ. فعالیت بدنی باید شامل فعالیت های تحمل وزن باشد که می تواند شامل پیاده روی، دویدن، فوتبال، بیسبال و تنیس باشد. همچنین باید شامل تمرینات مقاومتی برای کمک به توده عضلانی باشد. این فعالیت ها ممکن است شامل دوچرخه سواری، غلتک زدن، شنا و تمرینات قدرتی باشد.

اگر فرزند شما مبتلا به پوکی استخوان نوجوانان ایدیوپاتیک است، ممکن است به بیش از توصیه های بالا نیاز نداشته باشد. این اختلال گاهی اوقات می تواند به خودی خود با گذراندن دوران بلوغ از بین برود. اگر پوکی استخوان بدتر شود یا به خودی خود برطرف نشود، ممکن است داروهای پوکی استخوان به نام بیس فسفونات ها توصیه شود. این داروها برای بزرگسالان مبتلا به پوکی استخوان تایید شده و معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند، اما در کودکان نیز تا حدی موفقیت آمیز نشان داده اند.

عوارض دراز مدت پوکی استخوان نوجوانان چیست؟

پوکی استخوان در صورت عدم درمان می تواند باعث ادامه شکستگی ها و درد استخوان و تغییر شکل احتمالی استخوان شود.