کیوی در بدن بسیار قلیایی است.
به گزارش «دانشنامه غذاهای شفابخش»، چینیها از زمانهای قدیم کیوی را که به نام «یانگ تائو» میشناسند، برداشت کرده و میخورند. مبلغان این میوه را در اوایل قرن بیستم به نیوزیلند بردند، جایی که به انگور فرنگی چینی معروف شدند. در عرض چند دهه، کشت تجاری آنها در جزیره رونق گرفت. انگور فرنگی چینی زمانی که در سال ۱۹۶۱ به ایالات متحده رسید، به افتخار یک پرنده کوچک قهوه ای رنگ و بومی نیوزلند، به کیوی تبدیل شد. کیوی متوسط که گاهی به اختصار «کیوی» نامیده میشود، تقریباً به اندازه یک تخم مرغ بسیار بزرگ است و یکی از مغذیترین میوههای موجود است.
محتوای اسیدی
بیشتر غذاها حاوی مقداری اسید طبیعی هستند که باعث می شود مقادیر pH اسیدی داشته باشند. آب خالص خنثی است و دارای مقدار pH خودسرانه ۷.۰ است. مواد غذایی با مقدار pH 6.9 یا کمتر اسیدی هستند، در حالی که غذاهایی که PH آنها ۷.۱ یا بالاتر است، بازی یا قلیایی هستند. کیوی عمدتا حاوی اسیدهای کوئینیک، سیتریک و مالیک است. بسته به حالت رسیده، مقدار pH کیوی بین ۳.۱ تا ۳.۹۶ متغیر است و آن را به عنوان یک غذای “پر اسید” طبقه بندی می کند. در مقایسه، گریپ فروت مشخصات اسیدی مشابهی دارد، لیمو و لیموترش اسیدی تر و انبه کمی اسیدی تر است.
مقدار pH کیوی
مقدار pH یک غذا تعیین کننده اسیدی یا قلیایی بودن آن در بدن نیست. فرآیند متابولیک بر ماهیت pH همه غذاها تأثیر می گذارد، یا با تغییر جزئی آن یا تغییر کامل آن. به عنوان مثال، مقدار pH تخم مرغ کمی قلیایی است. با این حال، تخمها در بدن کمی تا متوسط اسیدی هستند. به همین ترتیب، کیوی یک ماده غذایی با اسید بالا در نظر گرفته می شود، اما در بدن به شدت قلیایی می شود. در کنار لیمو، لیمو، انواع خربزه، کشمش، انجیر، پاپایا، انبه و آووکادو، کیوی یکی از قلیاییترین میوهها است.
مشخصات تغذیه ای
کیوی علاوه بر اینکه بسیار قلیایی است، کالری کمی دارد و سرشار از مواد مغذی است. ۳.۵ اونس. یک وعده کیوی – حدود یک کیوی بزرگ یا ۱/۳ کیوی متوسط - حاوی ۶۱ کالری، ۱.۱ گرم پروتئین، ۰.۵ گرم چربی، ۳ گرم فیبر غذایی و ۱۴.۷ گرم کربوهیدرات است که ۹ گرم آن طبیعی است. قندهای فروکتوز و گلوکز. کیوی منبع غنی از آنتی اکسیدان ها و آنزیم ها است. یک وعده بیش از دو برابر مقدار توصیه شده روزانه آنتی اکسیدان ویتامین C را فراهم می کند که سلامت دستگاه تنفسی را تقویت می کند و سیستم ایمنی را تقویت می کند. همچنین منبع خوبی از فیبر غذایی، پتاسیم، منیزیم و ویتامین های A و E است.
ملاحظات
مانند همه میوه ها، کیوی نیز زمانی که کاملاً رسیده باشد، در بدن قلیایی تر می شود، اما قبل از اینکه شروع به فاسد شدن کند. قرار دادن یک کیوی نارس در یک کیسه کاغذی همراه با یک سیب یا یک موز به دور از نور مستقیم خورشید روند رسیدن را سرعت می بخشد. حرارت دادن یا پختن کیوی نه تنها آنزیم های ارزشمند را از بین می برد و قدرت سایر مواد مغذی را کاهش می دهد، بلکه کمی از اثر قلیایی میوه در بدن می کاهد. در صورت امکان، کیوی ارگانیک را انتخاب کنید، زیرا استفاده از آفتکشها نیز ماهیت قلیاییساز تمام میوهها و سبزیجات را کاهش میدهد.
سپاس گذاری مجدد
بسیار عالی و کامل توضیح دادید. و توضیحاتتان در مورد کیوی و حتی میوه های دیگر بسیار آموزنده و بلیغ بود.
جان کلام اینکه تشریح تقریبا مختصر ولی بسیار آموزنده بود.
بنده به عنوان یک شهروند عادی با اطلاعات نسبی (اسیدی و بازی)شدن خون آگاهی تقریبی خوبی حاصل کردم.
قصدم از این توضیحات سپاس خالصانه و منصفانه از شما بزرگوار بود با آرزوی موفقیت روز افزون