نحوه درمان پیرسینگ گوش عفونی (گشواره)

با این حال، اگر این پروتکل‌ها رعایت نشوند، یا اگر شما مراقبت‌های بعد از سوراخ‌کردن را به‌درستی دنبال نکنید، احتمال بروز عفونت وجود دارد. خوشبختانه، بیشتر عفونت‌های خفیف در ناحیه لاله گوش معمولاً به‌راحتی و بدون عارضه خاصی قابل درمان هستند.

چگونه ممکن است یک سوراخ‌کاری گوش دچار عفونت شود؟

سوراخ‌کردن گوش در اصل نوعی زخم باز محسوب می‌شود. به‌طور معمول، سوراخ‌کاری در ناحیه نرمه گوش حدود ۶ تا ۸ هفته زمان نیاز دارد تا به‌طور کامل بهبود یابد. اما سوراخ‌کاری در نواحی غضروفی گوش که سفت‌تر هستند، معمولاً بین ۳ تا ۱۲ ماه طول می‌کشد و بیشتر در معرض عفونت قرار دارند.

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است باعث عفونت سوراخ گوش شوند:

• لمس سوراخ‌کاری با دست‌ها یا وسایل آلوده

• قرار دادن گوشواره بیش از حد سفت و محکم، که مانع تنفس و ترمیم زخم می‌شود

• دستکاری زیاد یا تماس با گوشواره‌هایی که میله‌ی زبر دارند

عفونت همچنین می‌تواند ناشی از استفاده از ابزار غیراستریل، سوراخ‌کردن گوش بدون استفاده از دستکش توسط سوراخ‌کننده، یا استفاده از میله‌های غیراستریل باشد.

چگونه عفونت سوراخ‌گوش را شناسایی کنیم؟

تشخیص عفونت سوراخ گوش نسبتاً آسان است. علائم شایع ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• ترشحات زردرنگ مشابه چرک

• تورم ناحیه سوراخ‌کاری

• قرمزی یا تغییر رنگ پوست در اطراف زخم

• درد یا حساسیت مداوم در ناحیه

• احساس خارش یا سوزش در محل

این علائم نشان می‌دهند که واکنش التهابی در حال وقوع است و سیستم ایمنی بدن در حال مقابله با باکتری‌ها یا عوامل تحریک‌کننده خارجی است.

درمان عفونت در خانه

تا زمانی که عفونت خفیف باشد، می‌توانید آن را در خانه مدیریت و درمان کنید. اما اگر سوراخ‌کاری در ناحیه غضروف باشد و نشانه‌هایی از عفونت وجود داشته باشد، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

عفونت‌های ناحیه غضروف معمولاً سخت‌تر درمان می‌شوند و ممکن است نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک خوراکی داشته باشند. در موارد شدیدتر، حتی ممکن است بستری‌شدن در بیمارستان لازم باشد.

برای مراقبت از عفونت خفیف در منزل، مراحل زیر را دنبال کنید:

• قبل از لمس یا تمیز کردن ناحیه، دستان خود را کاملاً بشویید.

• ناحیه را روزانه سه بار با محلول آب‌نمک شست‌وشو دهید. از سرم استریل استفاده کنید یا ¼ قاشق چای‌خوری نمک را در ۸ اونس (حدود ۲۴۰ میلی‌لیتر) آب مقطر حل کنید.

• از استفاده از الکل، پراکسید هیدروژن یا پمادهای آنتی‌بیوتیکی خودداری کنید، چرا که می‌توانند پوست را بیشتر تحریک کرده و روند ترمیم را کند کنند.

• گوشواره را خارج نکنید، زیرا ممکن است سوراخ بسته شود و عفونت در داخل به دام بیفتد.

• هر دو طرف نرمه گوش را تمیز کنید و سپس با دستمال کاغذی ناحیه را خشک کنید؛ سایر مواد ممکن است الیاف برجای بگذارند و ناحیه را آلوده کنند.

ادامه مراقبت پس از بهبود

پس از آن‌که علائم عفونت کاهش یافت، همچنان روزی دو بار فرایند تمیزکاری را ادامه دهید تا سوراخ به‌طور کامل بهبود یابد.

به خاطر داشته باشید که سوراخ‌کاری نرمه گوش ممکن است بین ۶ تا ۸ هفته زمان نیاز داشته باشد تا کاملاً ترمیم شود، بنابراین مراقبت مداوم در این مدت ضروری است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

در اکثر موارد، یک عفونت خفیف در سوراخ گوش با درمان خانگی قابل کنترل است. اما در صورت بروز علائم زیر باید به پزشک مراجعه شود:

• گوشواره حرکت نمی‌کند یا قفل آن در پوست گیر کرده است.

• با وجود درمان خانگی، ظرف دو روز بهبودی حاصل نمی‌شود.

• دچار تب شده‌اید.

• عفونت یا التهاب و قرمزی به خارج از ناحیه سوراخ‌کاری گسترش پیدا کرده است.

لازم به ذکر است که علائم عفونت ممکن است با علائم پس‌زدگی سوراخ‌کاری (rejection) هم‌پوشانی داشته باشند. بنابراین، بررسی اینکه آیا بدن شما در حال پس‌زدن سوراخ‌کاری است نیز اهمیت دارد.

چگونه از بروز عفونت جلوگیری کنیم؟

برای پیشگیری از عفونت، گوش خود را حتماً نزد یک متخصص و در محیطی بهداشتی سوراخ کنید. هرگز این کار را در منزل یا با وسایل غیراستریل انجام ندهید.

بهتر است اقدامات زیر را مدنظر داشته باشید:

• از سوراخ‌کننده درباره پروتکل‌های پیشگیری از عفونت سؤال بپرسید.

• اطمینان حاصل کنید که ابزارهای استفاده‌شده استریل هستند.

• مطمئن شوید که گوشواره‌ها از بسته‌بندی جدید و استریل خارج می‌شوند.

پس از سوراخ‌کردن گوش، دو بار در روز ناحیه را با محلول داده‌شده یا سرم استریل تمیز کنید. از چرخاندن یا بازی با گوشواره خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند پوست را تحریک کرده و موجب عفونت شود.

هرچند ممکن است وسوسه‌انگیز باشد، اما لمس یا بازی زیاد با گوشواره می‌تواند یکی از شایع‌ترین عوامل شروع عفونت باشد.

سوراخ‌کردن گوش باید تجربه‌ای ساده و کم‌درد باشد که به شما اجازه می‌دهد ظاهر خود را تزیین کنید. اگر عفونتی رخ داد، درمان سریع آن باعث بهبودی زودتر و کاهش خطر بروز عوارض می‌شود.