آسیب به گوش و قرار گرفتن در معرض صداهای بلند از علل شایع صداهای زنگ یا زمزمه در گوش شما (وزوز گوش) است. علل کمتر شناخته شده شامل داروها و بیماری تیروئید است.
وزوز گوش اصطلاح پزشکی برای “زنگ زدن در گوش” است.
این به خودی خود شرط نیست. در عوض، می تواند یک باشد علامت یک وضعیت پزشکی یا مشکل دیگر با این حال، برای بسیاری از افراد، وزوز گوش خود به خود ظاهر می شود و با علائم یا مشکلات دیگری همراه نیست.
اگر وزوز گوش دارید، ممکن است چیزی فراتر از صدای زنگ بشنوید. همچنین ممکن است بشنوید:
- وزوز
- غرش
- کلیک کردن
- سوت زدن
- خش خش
اگرچه این صداها را در گوش خود می شنوید، هیچ منبع خارجی برای صداها وجود ندارد. به همین دلیل صداهای وزوز گوش را به صداهای فانتوم نیز می گویند.
وزوز گوش می تواند ناامید کننده باشد. گاهی اوقات، صداهای وزوز گوش می تواند با سایر صداهای اطراف شما تداخل پیدا کند. علاوه بر این، اضطراب و استرس می تواند وزوز گوش را تشدید کند، که می تواند باعث بدتر شدن احساس شما در اطراف شود.
ممکن است وزوز گوش را در یک گوش یا هر دو گوش تجربه کنید. افراد در هر سنی می توانند به وزوز گوش مبتلا شوند، اما در افراد مسن شایع تر است.
وزوز گوش می تواند عینی یا ذهنی باشد.
اگر افراد دیگر نیز می توانند صداهای خاصی را در گوش شما بشنوند، پس شما دچار وزوز عینی هستید. وزوز عینی نادر است.
وزوز ذهنی بسیار شایع تر است. شما تنها کسی هستید که می توانید صدای زنگ، غرش و دیگر صداهای وزوز گوش ذهنی را بشنوید.
وزوز ضربان دار یکی از اشکال وزوز ذهنی است. ممکن است ناشی از رگ های خونی غیر طبیعی در داخل و اطراف گوش شما باشد. صداها ممکن است ریتمی مشابه ضربان قلب شما داشته باشند.
آسیب به گوش داخلی یکی از دلایل شایع وزوز گوش است.
گوش میانی شما امواج صوتی را می گیرد. رسانایی این امواج صوتی گوش داخلی شما را وادار می کند تا تکانه های الکتریکی را به مغز شما منتقل کند.
شما فقط می توانید این صداها را بشنوید بعد از مغز شما سیگنال های الکتریکی را می پذیرد و آنها را به صدا تبدیل می کند. گاهی اوقات، گوش داخلی شما آسیب می بیند و نحوه پردازش صدا را تغییر می دهد.
آسیب به استخوان های ریز گوش میانی یا پرده گوش نیز می تواند در انتقال صحیح صدا اختلال ایجاد کند. تومورها در گوش یا روی عصب شنوایی ممکن است باعث وزوز گوش نیز شوند.
قرار گرفتن منظم در معرض صداهای بسیار بلند می تواند در برخی افراد باعث وزوز گوش شود. افرادی که از چکش، اره برقی یا سایر تجهیزات سنگین استفاده می کنند، بیشتر به آن مبتلا هستند.
گوش دادن به موسیقی با صدای بلند از طریق هدفون یا هدفون یا در یک کنسرت ممکن است منجر به وزوز گوش موقت شود.
شرایط پزشکی
شرایط پزشکی که می تواند باعث وزوز گوش شود عبارتند از:
- عفونت های گوش
- مقدار بیش از حد جرم گوش که نحوه شنیدن شما را تغییر می دهد
- کاهش شنوایی مرتبط با سن
- اسپاسم عضلانی در گوش میانی شما
- بیماری منیر که یک بیماری گوش داخلی است که بر شنوایی و تعادل تأثیر می گذارد
- بیماری تیرویید
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- صدمات سر و گردن
- اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) که همچنین باعث درد مزمن در سر و فک شما می شود
علل نادر عبارتند از آنوریسم و میوکلونوس کام (اسپاسم عضلانی در سقف دهان).
داروهایی که باعث وزوز گوش می شوند
مصرف دارو همچنین می تواند باعث وزوز گوش و آسیب شنوایی شود. این به عنوان سمیت گوش (مسمومیت گوش) شناخته می شود.
این داروها عبارتند از:
- دوزهای بسیار زیاد آسپرین
- داروهای ادرارآور حلقه مانند بومتانید (Bumex)
- داروهای ضد مالاریا، مانند کلروکین
- آنتی بیوتیک های خاص مانند اریترومایسین (Eryc، Ery-Tab) و جنتامایسین
- برخی داروهای ضد سرطان مانند وین کریستین
تشخیص وزوز گوش می تواند مشکل باشد. این به این دلیل است که شما معمولاً تنها فردی هستید که می توانید صداهایی را که ایجاد می کند بشنوید.
یک پزشک مراقبت های اولیه یا یک متخصص به نام شنوایی شناس سعی می کند با معاینه گوش و انجام آزمایش شنوایی وزوز گوش را تشخیص دهد.
پزشک صداها را – هر بار به یک گوش – از طریق یک مجموعه هدفون منتقل می کند. وقتی هر صدا را می شنوید، با بالا بردن دست یا انجام یک حرکت مشابه پاسخ می دهید.
پزشک ممکن است بتواند هر گونه کم شنوایی را با مقایسه آنچه می شنوید با آنچه افراد هم سن و جنس شما می توانند بشنوند، تشخیص دهد.
پزشک همچنین ممکن است از تست های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی استفاده کند تا ببیند آیا بی نظمی یا آسیب دارید. اشعه ایکس معمولی فیلم ساده همیشه تومورها، اختلالات عروق خونی یا سایر ناهنجاری‌هایی را که می‌تواند بر شنوایی شما تأثیر بگذارد را نشان نمی‌دهد.
در برخی موارد، پزشک ممکن است نتواند تشخیص دهد که چه چیزی باعث وزوز گوش شما شده است.
پزشک هر گونه بیماری زمینه ای که باعث وزوز گوش شما شود را درمان می کند. اگر داروها به وزوز گوش شما کمک می کنند، ممکن است پزشک از شما بخواهد که برای بازیابی شنوایی خود به داروهای مختلف تغییر دهید.
آنها همچنین جرم اضافی گوش را از بین می برند و مشکلات رگ های خونی را برطرف می کنند.
درمان ها و درمان های مختلفی برای وزوز گوش وجود دارد. برخی از آنها در زیر توضیح داده شده است.
درمان های مبتنی بر صدا
دستگاه‌های حذف نویز می‌توانند با ایجاد صداهای آرامش‌بخش برای پوشاندن صداهای گوش، به کاهش صدای زنگ، وزوز یا غرش کمک کنند. شما همچنین می توانید یک دستگاه ماسک را امتحان کنید که در گوش شما قرار می گیرد و مانند سمعک عمل می کند.
تغییر سبک زندگی
کاهش استرس نیز می تواند به شما در مدیریت وزوز گوش کمک کند. استرس باعث زنگ زدن در گوش نمی شود اما می تواند آن را بدتر کند. درگیر شدن در یک سرگرمی یا صحبت با یک دوست قابل اعتماد یا یکی از اعضای خانواده تنها چند راه برای کاهش استرس است.
همچنین از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند خودداری کنید. این به کاهش شدت وزوز شما کمک می کند.
دارودرمانی
دارودرمانی می تواند به کاهش صداهای مزاحم در گوش شما نیز کمک کند.
در برخی موارد، داروهای ضد اضطراب یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای می توانند صداها را کاهش دهند.
این به این دلیل است که این داروها سیستم عصبی و سیگنال های مغزی شما را تغییر می دهند که می تواند بر شنوایی شما تأثیر بگذارد. آنها همچنین می توانند به شما در مدیریت سایر اثرات وزوز گوش مانند بی خوابی و مشکلات عاطفی کمک کنند.
نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- آلپرازولام (زاناکس)
- آمی تریپتیلین
- نورتریپتیلین (Pamelor)
داروها معمولاً برای افرادی که علائم شدیدتری دارند که کیفیت زندگی آنها را تحت تأثیر قرار می دهد، در نظر گرفته می شود.
همه به درمان دارویی پاسخ نمی دهند و عوارض جانبی آن می تواند آزاردهنده باشد.
عوارض جانبی داروهای مورد استفاده برای درمان وزوز گوش ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- حالت تهوع
- خستگی
- یبوست
- تاری دید
- مشکلات قلبی، در موارد نادر
هنگامی که افراد از این داروها برای درمان وزوز گوش استفاده می کنند، به عنوان مصرف داروهای خارج از برچسب شناخته می شود.
مصرف مواد مخدر خارج از برچسب
استفاده از داروی خارج از برچسب به این معنی است که دارویی که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای یک هدف تأیید شده است، برای هدف دیگری استفاده می شود که هنوز تأیید نشده است.
با این حال، پزشک همچنان می تواند از دارو برای این منظور استفاده کند. این به این دلیل است که FDA آزمایش و تأیید داروها را تنظیم می کند، اما نحوه استفاده پزشکان از داروها را برای درمان بیماران خود تنظیم نمی کند. بنابراین پزشک شما می تواند دارویی را هر طور که فکر می کند برای مراقبت شما بهترین است تجویز کند.
سمعک
افرادی که علاوه بر وزوز گوش دارای کم شنوایی هستند ممکن است از سمعک استفاده کنند. اگر در شنیدن صداهای معمولی مشکل دارید، تقویت صدا می تواند به شما کمک کند.
چند مرحله وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از وزوز گوش انجام دهید.
برای شروع، سعی کنید از گوش های خود در برابر صداهای بلند محافظت کنید.
مراقب سطح صدای تلویزیون، رادیو و پخش کننده موسیقی شخصی خود باشید. در اطراف صداهای بلندتر از محافظ گوش استفاده کنید ۸۵ دسی بل (dBA)، که سطح نویز مرتبط با ترافیک شهری است.
اگر با موسیقی بلند یا صدای ساختمان احاطه شده اید و محافظ گوش مناسبی ندارید (مانند گوش گیر) گوش های خود را بپوشانید.
علاوه بر این، از مصرف داروهایی که ممکن است باعث عود علائم وزوز گوش شما شوند، خودداری کنید.
همچنین، آزمایش‌های شنوایی منظم را با پزشک برنامه‌ریزی کنید تا بتوانند هر گونه مشکل ساختاری در گوش داخلی یا میانی شما را سریعاً شناسایی و تشخیص دهند.