تیتر آنتی بادی آزمایشی است که وجود آنتی بادی ها را در خون فرد تشخیص می دهد و میزان آن را اندازه گیری می کند. مقدار و تنوع آنتی بادی ها با قدرت پاسخ ایمنی بدن مرتبط است.
سیستم ایمنی تولید می کند آنتی بادی ها برای علامت گذاری میکروارگانیسم های مهاجم برای تخریب یا خنثی کردن آنها قبل از ایجاد عفونت. میکروارگانیسم های مهاجم به نام شناخته می شوند عوامل بیماری زا پاتوژن ها دارای نشانگرهایی بر روی خود هستند که به نام آنتی ژن ها، که آنتی بادی ها آن را پیدا کرده و به آن متصل می شوند.
اتصال آنتی ژن ها به آنتی بادی ها باعث ایجاد پاسخ ایمنی می شود. این یک تعامل پیچیده از بافت‌ها و سلول‌های ایمنی است که برای دفاع در برابر ارگانیسم‌های مهاجم و مبارزه با عفونت کار می‌کنند.
آزمایش تیتر آنتی بادی برای تعیین اینکه آیا عفونت های قبلی داشته اید و اینکه آیا به واکسیناسیون خاصی نیاز دارید یا خیر استفاده می شود. از این تست می توان برای تعیین موارد زیر استفاده کرد:
- اگر به تزریق تقویت کننده نیاز دارید
- آیا اخیراً عفونت داشته اید یا در حال حاضر دارید
- آیا سیستم ایمنی بدن شما به بافت های خود پاسخ قوی می دهد، که احتمالاً نشان دهنده یک اختلال خود ایمنی است.
- این که آیا ایمن‌سازی پاسخ کافی قوی در برابر بیماری ایجاد می‌کند، برای محافظت از شما در برابر بیماری است
ضروری است که قبل از انجام آزمایش پزشکی در مورد داروهای تجویزی یا بدون نسخه، مکمل های غذایی و ویتامین هایی که در حال حاضر مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
به طور کلی هیچ آمادگی خاصی برای این آزمایش لازم نیست. با این حال، پژوهش نشان داده است افرادی که شیمی درمانی می کنند سطح آنتی بادی کاهش یافته است، بنابراین به پزشک خود اطلاع دهید که آیا اخیراً تحت شیمی درمانی قرار گرفته اید یا در حال حاضر تحت شیمی درمانی هستید.
تیتر آنتی بادی یک آزمایش خون است. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی نواری را در بالای محلی که خون گرفته می شود، می بندد. سپس قبل از وارد کردن یک سوزن کوچک به طور مستقیم در رگ، محل را با ضد عفونی کننده تمیز و استریل می کنند.
بیشتر افراد در سوراخ اولیه احساس درد شدیدی می کنند که با کشیدن خون به سرعت محو می شود. پس از جمع‌آوری خون، پزشک سوزن را برمی‌دارد و از شما خواسته می‌شود که با پنبه یا گاز به محل سوراخ‌شده فشار وارد کنید. بانداژی روی محل گذاشته می‌شود و شما می‌توانید آن را ترک کنید.
این آزمایش یک روش کم خطر است. با این حال، خطرات جزئی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس ضعف با دیدن خون
- سرگیجه یا سرگیجه
- درد یا قرمزی در محل سوراخ
- هماتوم (کبودی)
- درد
- عفونت
نتایج آزمایش غیرطبیعی ممکن است نشان دهنده اختلالات ایمنی مانند موارد زیر باشد:
- سندرم hyper-IgE
- سندرم آنتی بادی آنتی فسفولیپید (aPL)
- سندرم hyper-IgM مرتبط با X
نتایج غیر طبیعی ممکن است نشان دهنده سایر عفونت های فعلی یا گذشته باشد، مانند:
- مننژیت، که التهاب غشاهایی است که مغز و نخاع شما را می پوشاند
- دیفتری، یک عفونت باکتریایی
- عفونت از هلیکوباکتر پیلوری باکتری ها
- آبله مرغان
- مونونوکلئوز
- هپاتیت
تمام نتایج شما باید با پزشکتان در میان گذاشته شود. آزمایشات بیشتر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اندازه گیری کمی سطح ایمونوگلوبولین سرم
- اسمیر خون محیطی
- شمارش کامل خون (CBC)
Source link