اعتیاد به ورزش یک تشخیص رسمی نیست، اما برخی از افراد ممکن است از این عبارت برای اشاره به میل اجباری برای تمرین شدید و مکرر علیرغم پیامدهای نامطلوب احتمالی استفاده کنند. راهنما در دسترس است.
اعتیاد به ورزش یک عبارت بحث برانگیز است. از یک طرف، برخی از افراد علائم مربوط به ورزش بیش از حد را تجربه می کنند که ممکن است مشابه علائم اختلال مصرف مواد و سایر اعتیادها در نظر گرفته شود. از سوی دیگر، کتابچه راهنمای رسمی مورد استفاده اکثر متخصصان سلامت روان ایالات متحده، چنین تشخیصی را تشخیص نمی دهد.
«راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، ویرایش متن (DSM-5-TR)» به اعتیاد به ورزش به عنوان یک الگوی رفتاری افراطی یا اعتیاد رفتاری اشاره می‌کند.
این راهنما همچنین توضیح می دهد که عبارت “اعتیاد به ورزش” به طور رسمی گنجانده نشده است، زیرا شواهد کافی وجود ندارد که ورزش بیش از حد را به عنوان یک اختلال سلامت روان یا فهرستی از علائم و نشانه های مشخصه نشان دهد.
انجمن پزشکی اعتیاد آمریکا (ASAM) به اعتیاد به عنوان یک بیماری مزمن اشاره می کند که شامل مدارهای مغز، ژن ها، تأثیرات محیطی و تجربیات زندگی شما می شود. اما تحقیقات در مورد اساس عصبی و ژنتیکی ورزش اجباری محدود است، بنابراین تعریف آن به عنوان یک اعتیاد چالش برانگیز است.
فقدان تعریف واضح به این معنی نیست که تجربه شما معتبر یا واقعی نیست. اگر فکر می‌کنید که شما یا کسی که می‌شناسید رفتارهای ناراحت‌کننده‌ای را در رابطه با ورزش تجربه کرده‌اید، کمک در دسترس است.
به دلیل فقدان معیارهای رسمی تشخیصی، ممکن است تعریف اعتیاد به ورزش یا فهرست کردن علائم خاص چالش برانگیز باشد.
بر اساس تعریف بالینی اعتیاد و معیارهای مورد استفاده در DSM-5-TR برای ارزیابی اعتیادهای رفتاری، مانند قمار، این علائم ممکن است:
- عادات ورزشی مداوم و شدید که منجر به اختلال یا پریشانی می شود
- تلاش های ناموفق برای کاهش شدت یا دفعات ورزش
- تحریک پذیری یا سایر تغییرات خلقی زمانی که قادر به ورزش نیستید
- مشغله های مکرر (افکار مداوم) مربوط به ورزش کردن
- تمایل به تکیه بر ورزش برای مدیریت استرس و سایر حالات عاطفی
- روابط، مدرسه، کار یا مراقبت از خود اغلب به دلیل عادات مربوط به ورزش در خطر هستند.
- ناتوانی یا مشکل در کاهش یا توقف ورزش با وجود تجربیات منفی یا پیامدهایی مانند آسیب های ورزشی یا درد عضلانی
- پنهان کردن فراوانی یا شدت عادات یا رویدادهای ورزشی از دیگران
همچنین ممکن است تمایلی به مقاومت در برابر ورزش در زمان‌های عجیب و غریب از روز احساس کنید، حتی اگر قبلاً انجام داده‌اید.
ممکن است این عبارت را شنیده باشید، “چگونه از وسواس ورزش دست برداریم؟” اما وسواس چیز دیگری است.
اعتیاد به ورزش یا به طور کلی اعتیادها در لیست علائم این بیماری گنجانده نشده است اختلال وسواس اجباری (OCD).
طبق DSM-5-TR، OCD یک وضعیت سلامت روان است که شامل دو علامت اصلی است:
- وسواس افکار و تصاویر مداوم و مزاحم (مدیریت آن دشوار است) درباره یک یا چند چیز یا رویداد. آنها معمولاً باعث ناراحتی عاطفی و روانی می شوند و در انجام وظایف و تعاملات روزانه دخالت می کنند. مثلا ترس از قرار گرفتن در معرض میکروب ها.
- اجبارها اشاره به اصرار برای تکرار مناسک یا اعمال خاص در تلاش برای کاهش ناراحتی ناشی از وسواس. مثلاً هر چند دقیقه یکبار دستان خود را بشویید.
رفتارهای اعتیاد آور نشانه OCD نیست و نمی توان آنها را به عنوان یک اجبار توضیح داد زیرا معمولاً به وسواس پاسخ نمی دهند.
در زمینه اعتیادهای رفتاری، عبارت «رفتارهای اجباری» ممکن است به اعمال مداوم و تکراری اشاره داشته باشد که ترک آن دشوار است.
OCD و اعتیاد ممکن است همزمان وجود داشته باشند. در واقع، اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد (SAMHSA) توضیح می دهد که آنها اغلب انجام می دهند.
مطالعه ۲۰۲۲ همچنین دریافتند که افراد مبتلا به OCD نسبت به افراد بدون OCD احتمال بیشتری دارد که علائم اعتیاد رفتاری را گزارش کنند. اعتیاد به ورزش در لیست رفتارهای اجباری قرار نداشت، در حالی که اعتیاد به اینترنت، پورنوگرافی و جنسی شیوع بالایی داشت.
با این حال، ممکن است فردی که با OCD زندگی می کند، اعتیاد رفتاری مرتبط با ورزش را نیز ایجاد کند. فقط یک متخصص سلامت روان می تواند یک تشخیص دقیق ارائه دهد.
ورزش می تواند یک مکانیسم مقابله ای برای برخی افراد باشد، اگرچه ممکن است همیشه یک مکانیسم سالم نباشد.
مقابله به هر فکر و عملی اشاره دارد که به عنوان تلاشی برای مدیریت و کاهش استرس عاطفی و روانی انجام می دهید. این مکانیسم‌های مقابله‌ای ممکن است به شما در رسیدگی به علت پریشانی، کاهش احساسات منفی، درس گرفتن از مشکل و جستجوی حمایت کمک کند.
با این حال، مقابله ناسازگار نیز امکان پذیر است. این به استراتژی هایی اشاره دارد که به شما کمک می کند مشکل و احساسات مربوط به آن را رها کنید، اجتناب کنید و سرکوب کنید. سبک های مقابله ای ناسازگار با چالش های سلامت روان مرتبط است.
ورزش برای نفس کشیدن بعد از یک روز سخت در محل کار، قبل از فکر کردن به راه حل، ممکن است به شما در مقابله با استرس کمک کند. ورزش کردن برای اجتناب از فکر کردن به مشکل یا حذف یک روز در محل کار ممکن است نشان دهنده سبک مقابله ناسازگار باشد.
اگر فکر می کنید ورزش کردن به جلوگیری از موقعیت های استرس زا کمک می کند، کار با یک متخصص مراقبت های بهداشتی را در نظر بگیرید. آنها می توانند به شما در کشف علل احتمالی و مراحلی که باید دنبال کنید کمک کنند.
هر کس متفاوت است، و یک برنامه تمرینی منظم برای شما ممکن است برای شخص دیگری خیلی شدید یا طولانی باشد. اما اگر هر کدام از اینها نشانه های اعتیاد به ورزش مداوم هستند، تماس با یک متخصص بهداشت روان را در نظر بگیرید:
- تحریک پذیری، اضطراب یا بدخلقی زمانی که نمی توانید ورزش کنید
- مشکل یا ناتوانی در توقف ورزش حتی اگر آسیب، درد یا سایر محدودیت های فیزیکی داشته باشید
- عواقب منفی در روابط، امور مالی، یا روال مراقبت از خود به دلیل عادات ورزشی
- مشکل یا ناتوانی در توقف ورزش علیرغم پیامدهای منفی
- دشواری در مدیریت میل خود به ورزش، حتی در ساعات فرد از روز یا بعد از تمرین از قبل
- نادیده گرفتن کار، مدرسه یا سایر مسئولیت‌ها برای انجام کار
- ورزش تنها راهی است که احساس می کنید می توانید استرس و احساسات منفی را مدیریت کنید
یکی دیگر از نشانه های رایج ممکن است این باشد که باید هر بار سخت تر و طولانی تر تمرین کنید تا پاداش های مشابه را تجربه کنید.
تحقیقات در مورد علل ورزش اجباری یا اعتیاد به ورزش محدود است.
علل احتمالی ممکن است شامل ترکیبی از موارد زیر باشد:
- تجربیات دردناک زندگی
- ویژگی های شخصیتی مانند کمال گرایی، خودشیفتگی و اجبار
- اختلالات اضطرابی
- سایر اعتیادها
- سابقه اختلالات خوردن یا نگرش منفی به خوردن
- اضطراب عملکرد
درمان اعتیاد به ورزش ممکن است به علائم و علل زمینه ای شما بستگی داشته باشد.
کار با یک متخصص بهداشت روان بسیار تشویق می شود. آنها می‌توانند به نگرانی‌های شما گوش دهند و به شما کمک کنند تا راه‌های ممکن برای رفع آنها را با روان‌درمانی پیدا کنید، مانند:
- درمان روانی اجتماعی
- درمان شناختی رفتاری (CBT)
- روان درمانی
اعتیاد به ورزش یک تشخیص رسمی در DSM-5-TR نیست، کتابچه مرجعی که اکثر متخصصان سلامت روان ایالات متحده از آن استفاده می کنند. اما آنچه شما احساس می کنید و تجربه می کنید معتبر و واقعی است.
علائم احتمالی اعتیاد به ورزش عبارتند از عدم توانایی متوقف کردن ورزش علیرغم پیامدهای نامطلوب در روابط و سایر زمینه‌ها، احساس میل به ورزش در زمان‌های نامتعارف روز، احساس ناراحتی زمانی که قادر به ورزش کردن نیستید، و مجبور به تمرین سخت‌تر هر بار طولانی تر
درمان برای اعتیادهای رفتاری مانند ورزش اجباری در دسترس است. یک متخصص سلامت روان می تواند به شما کمک کند تا علل و راه های ممکن برای رفع ناراحتی خود را کشف کنید. تو تنها نیستی.