برونکواسپاسم یک انقباض غیرطبیعی ماهیچه صاف برونش ها که منجر به باریک شدن و انسداد حاد راه هوایی تنفسی می شود. سرفه همراه با خس خس سینه معمولاً نشان دهنده این وضعیت است.
برونکواسپاسم یکی از مشخصه های اصلی آسم و برونشیت است.
شرح
برونکواسپاسم یک باریک شدن موقت برونش ها (راه های هوایی به داخل ریه ها) است که در اثر انقباض ماهیچه های دیواره ریه، التهاب پوشش ریه یا ترکیبی از هر دو ایجاد می شود.
این انقباض و آرامش توسط سیستم عصبی خودمختار کنترل می شود. انقباض همچنین ممکن است به دلیل آزاد شدن مواد در طی یک واکنش آلرژیک ایجاد شود.
شایع ترین علت برونکواسپاسم آسم است، اگرچه علل دیگر عبارتند از عفونت تنفسی، بیماری مزمن ریوی (از جمله آمفیزم و برونشیت مزمن)، شوک آنافیلاکتیک یا واکنش آلرژیک به مواد شیمیایی.
عضله برونش به حالت انقباض سفت (برونکواسپاسم) می رود که قطر برونش را باریک می کند. مخاط متورم و ملتهب می شود که باعث کاهش بیشتر قطر برونش می شود.
علاوه بر این، غدد برونش مقادیر زیادی موکوس بسیار چسبنده تولید می کنند که به سختی سرفه می شود و ممکن است در نایژه ها سوراخ هایی ایجاد کند و جریان هوا را بیشتر مسدود کند.
هنگامی که برونش ها مسدود می شوند، فشار بیشتری برای عبور هوا از طریق آنها لازم است تا نیاز بدن به اکسیژن برآورده شود. این امر مستلزم افزایش شدید تلاش عضلانی است. تنفس در هنگام برونکواسپاسم به تلاش بیشتری نسبت به تنفس طبیعی نیاز دارد.
مقادیر بیش از حد موکوس چسبنده در برونش ها بسیار تحریک کننده است و اغلب باعث سرفه می شود.
علل
تحریک پذیری بیش از حد برونش ریشه آسم است. حملات آسم در کودکان می تواند توسط تعدادی از محرک ها ایجاد شود:
آلرژی
هنگامی که مواد خارجی مانند باکتری ها، ویروس ها یا مواد سمی وارد بدن می شوند، یکی از دفاع های طبیعی تشکیل آنتی بادی ها است – مولکول هایی که با مواد خارجی ترکیب می شوند تا آنها را بی ضرر می کند. به این فرآیند ایمنی می گویند. کودکان آلرژیک درست مانند کودکان عادی آنتی بادی های محافظ تشکیل می دهند. با این حال، کودک آلرژیک انواع دیگری از آنتی بادی ها را تشکیل می دهد – که به جای محافظت کننده، ممکن است در واقع آسیب برساند.
مواردی که معمولاً باعث ایجاد مشکل می شوند عبارتند از: شوره حیوانات، گرده، گرد و غبار، کپک ها و غذاها. استنشاق یک آلرژن باعث انقباض برونش می شود.
ورزش
این یک محرک بسیار رایج برای علائم در کودکان مبتلا به آسم است. این ممکن است به شکل خس خس آشکار پس از ورزش، یا به سادگی سرفه باشد.
احساسات
استرس روانی ممکن است باعث علائم شود، اما آسم یک بیماری روان تنی نیست.
عفونت های تنفسی فوقانی
هنگامی که یک کودک مبتلا به آسم عفونت دستگاه تنفسی فوقانی دارد، ممکن است آسم ایجاد شود. عفونت های تنفسی ویروسی می توانند پاسخ های آسمی را تحریک کرده و تغییر دهند. بیماری های تنفسی ویروسی ممکن است اثر خود را با ایجاد آسیب اپیتلیال، تولید آنتی بادی های اختصاصی ایمونوگلوبولین E (IgE) علیه آنتی ژن های ویروسی تنفسی و افزایش انتشار واسطه ایجاد کنند. آنتی بیوتیک ها معمولاً مفید نیستند – چه در پاکسازی عفونت یا در جلوگیری از اسپاسم برونش. بهترین درمان سرماخوردگی پیشگیری از طریق شستشوی مکرر دست ها است.
تحریک کننده ها
طیف گسترده ای از مواد وجود دارد که بینی، گلو یا برونش ها را تحریک می کند. دود سیگار یکی از رایج ترین آنهاست، اما گرد و غبار، اسپری های آئروسل و بوهای قوی ممکن است به عنوان محرک عمل کنند.
علائم
سرفه یک علامت اصلی است و ممکن است علامت مهمتری نسبت به خس خس سینه در برخی از کودکان مبتلا به آسم، به ویژه نوزادان و کودکان نوپا باشد. خس خس سینه و سفتی در قفسه سینه نیز بسیار شایع است.
تشخیص
تشخیص بر اساس معاینه بالینی است که در آن خس خس سینه، جریان ضعیف هوا و علائم عمومی حمله آسم ممکن است یافت شود. اشعه ایکس قفسه سینه در صورت تغییر نسبت به حالت عادی ممکن است کمی نشان دهد.
درمان
آگونیست های بتا۲ عضله صاف راه هوایی را شل می کنند و ممکن است آزادسازی واسطه از ماست سل ها و بازوفیل ها را تعدیل کنند. داروهای استنشاقی بتا آگونیست (گشادکننده‌های برونش) با شل کردن عضلات اطراف دیواره‌های لوله‌های برونش، علائم آسم را کاهش می‌دهند. اکثر داروهای بتا آگونیست داروهای تجویزی هستند. آنهایی که در ایالات متحده فروخته می شوند عبارتند از: آلبوترول (Proventil، Ventolin)، بیتولترول (Tornalate)، ایزواتارین (Bronkometer)، متاپروترنول (Alupent)، پیربوترول (Maxair) و تربوتالین (Brethaire).
در حالی که داروهای ضد التهابی، مانند کورتیکواستروئیدهای استنشاقی یا کرومولین سدیم، التهاب زمینه‌ای را که باعث واکنش و تنگ شدن راه‌های هوایی می‌شود، درمان می‌کنند، بتا آگونیست‌ها فقط علائم را درمان می‌کنند.
کلمات مرتبط
- برونکو اسپاسم چیست