علل شایع قرمزی چشم

قرمزی یا خونی چشم زمانی اتفاق می افتد که رگ های خونی کوچک روی سطح چشم بزرگ شده و پر از خون می شوند.

قرمزی چشم ها به تنهایی دلیلی برای نگرانی نیست. با این حال، اگر چشم درد، آبریزش، خشکی یا اختلال در بینایی نیز وجود داشته باشد، می تواند نشان دهنده یک مشکل جدی پزشکی باشد.

این مقاله با جزئیات بیشتری به برخی از علل احتمالی قرمزی چشم می پردازد. همچنین برخی از گزینه های درمانی را پوشش می دهد.

ملتحمه عفونی

عفونت ملتحمه رگ های خونی را تحریک می کند و باعث تورم آنها می شود. این التهاب باعث می شود سفیدی چشم قرمز یا صورتی به نظر برسد.

ویروس ها باعث می شوند تا ۸۰% از تمام موارد ورم ملتحمه علل دیگر شامل باکتری ها، قارچ ها، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا آلرژن ها، جسم خارجی در چشم و استفاده از لنزهای تماسی است.

عفونت معمولاً از طریق تماس مستقیم با انگشتان آلوده یا وسایل شخصی منتقل می شود. این می تواند با عفونت دستگاه تنفسی فوقانی همراه باشد و افراد می توانند آن را از طریق سرفه منتقل کنند.

چشم صورتی اغلب هر دو چشم را درگیر می کند زیرا عفونت معمولا از یک چشم به چشم دیگر سرایت می کند.

برخی از علائم و نشانه های ورم ملتحمه عبارتند از:

• خارش چشم
• تولید اشک اضافی
• سرخی
• تخلیه
• حساسیت به نور
• دید ضعیف
• احساس شن در یک یا هر دو چشم

پزشک معمولاً با مشاهده علائم و ارزیابی نوع ترشحات صورت صورتی را تشخیص می دهد. در ورم ملتحمه باکتریایی، ترشحات اغلب سفید، سبز یا زرد است و می تواند مانند چرک به نظر برسد. پزشک همچنین ممکن است نمونه ای از ترشحات را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بگیرد.

گزینه های درمان بستگی به علت ورم ملتحمه دارد. پزشک یک گزینه مناسب را توصیه می کند. ورم ملتحمه ویروسی می تواند بدون درمان از بین برود و معمولاً هیچ مشکل طولانی مدتی ایجاد نمی کند.

در ورم ملتحمه، افراد باید:

• دست ها را به طور مکرر بشویید.
• از مالیدن چشم ها خودداری کنید.
• از به اشتراک گذاشتن قطره چشم، لوازم آرایشی، حوله یا روبالشی خودداری کنید.
• لنزهای تماسی را در شب بردارید.

پس از برطرف شدن ورم ملتحمه، فرد باید هرگونه لنز تماسی، محلول یا آرایش چشمی را که در طول عفونت استفاده کرده است، دور بریزد تا از عفونت مجدد جلوگیری کند.

ملتحمه آلرژیک

ورم ملتحمه آلرژیک می تواند به دلیل حساسیت یا محرکی مانند گرد و غبار، گرده یا شوره حیوانات ایجاد شود. لنزهای تماسی و محلول لنز نیز ممکن است باعث واکنش شوند. علاوه بر این، اگر فردی برای مدت طولانی از لنزهای تماسی استفاده کند، ملتحمه می تواند به دلیل تحریک ایجاد شود.

ورم ملتحمه ناشی از آلرژی یا محرک مسری نیست.

اگر پزشک مشکوک به آلرژی باشد، ممکن است آزمایش آلرژی را برای تعیین محرک انجام دهد. با این حال، شایع ترین علت یک آلرژن فصلی مانند گرده گل است.

فردی که می داند نسبت به گرده یا سایر آلرژن ها واکنش آلرژی یا حساسیت دارد، باید مراقب باشد تا جایی که ممکن است از قرار گرفتن در معرض آن خودداری کند.

زخم قرنیه

زخم قرنیه یک زخم باز روی قرنیه است که میتواند از یک عفونت باکتریایی، ویروسی، قارچی یا انگلی. خراشیدگی، سوختگی، سندرم چشم خشک و شرایطی که بر عملکرد پلک تأثیر می گذارد باشد و نیز می تواند خطر را افزایش دهد.

لنزهای تماسی می توانند روی سطح چشم مالیده شوند و اندکی به سلول های بیرونی آسیب بزنند. این آسیب ممکن است به عوامل بیماری زا اجازه نفوذ به چشم را بدهد.

علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• چشم های قرمز
• درد یا درد
• حساسیت به نور
• ترشحات چشمی خفیف تا شدید
• کاهش دید
• یک نقطه سفید روی قرنیه

بدون درمان مناسب، زخم قرنیه می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود، بنابراین این یک اورژانس پزشکی است. گزینه های درمانی شامل آنتی بیوتیک ها و عوامل ضد قارچی است. موارد جدی ممکن است نیاز به پیوند قرنیه داشته باشد.

سندرم چشم خشک

فردی که بدنش اشک کافی برای روان کردن و تغذیه چشم تولید نمی کند ممکن است سندرم خشکی چشم بیشتر شود.

تغییرات هورمونی، برخی شرایط پزشکی و برخی داروها می توانند باعث سندرم چشم خشک شوند. خشکی چشم مزمن می تواند باعث قرمزی، ملتهب شدن و تحریک سطح چشم شود.

برخی از افراد با COVID-19 خشکی چشم را تجربه می کنند.

علائم سندرم چشم خشک عبارتند از:

• سوزش یا سوزش چشم
• احساس اینکه چیزی در چشم است
• درد و قرمزی در چشم
• اشک های بیش از حد
• ناراحتی هنگام استفاده از لنزهای تماسی
• تاری دید
• خستگی چشم
• ترشحات رشته ای چشم
• ناراحتی بعد از تماشای تلویزیون یا مطالعه

پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا خشکی چشم به دلیل یک بیماری زمینه ای است یا خیر. در صورت لزوم، چشم پزشک می تواند آزمایشاتی را برای اندازه گیری تولید اشک انجام دهد.

برای موارد خفیف، داروهای بدون نسخه – مانند اشک مصنوعی، ژل یا پماد – ممکن است مفید باشند. گزینه های دیگر شامل قطره های چشمی تجویزی و جراحی، بسته به شدت بیماری است.

مقداری نکات سبک زندگی برای پیشگیری از سندرم چشم خشک عبارتند از:

• محدود کردن زمان نمایشگر
• در صورت امکان از دود، باد و تهویه مطبوع خودداری کنید
• عینک آفتابی بسته
• خواب کافی
• نوشیدن آب فراوان

خونریزی زیر ملتحمه

ملتحمه حاوی رگ های خونی و مویرگ های زیادی است. اگر این رگ ها پاره شود خون می تواند به ناحیه بین ملتحمه و سفیدی چشم نشت کند.

هنگامی که این اتفاق می افتد، مقدار کمی خون در زیر ملتحمه جمع می شود. به این تجمع کوچک خون، خونریزی زیر ملتحمه می گویند. خونریزی جزئی زیر غشای خارجی چشم باعث می شود که لکه های قرمز روشن روی سفیدی چشم ظاهر شود.

خونریزی زیر ملتحمه می تواند ناشی از یک آسیب جزئی یا ضربه به چشم باشد، از جمله مالیدن چشم به دلیل آلرژی.

علل شایع نیز شامل سرفه، عطسه و زور زدن است. افرادی که دیابت دارند، فشار خون بالا دارند یا از داروهای خاصی مانند رقیق کننده های خون استفاده می کنند، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.

خونریزی های زیر ملتحمه در سطح چشم رخ می دهد. از آنجایی که قرنیه یا داخل چشم را تحت تاثیر قرار نمی دهند، بینایی را تحت تاثیر قرار نمی دهند.

آنها معمولاً دردناک نیستند و تنها علائم ممکن است لکه های قرمز در سفیدی چشم باشد. اگرچه قرمزی یا خون در چشم می‌تواند جدی به نظر برسد، اما اکثر خونریزی‌های زیر ملتحمه عموماً بی‌ضرر هستند و طی چند روز خود به خود برطرف می‌شوند.

معمولاً به طور معمول هیچ درمانی لازم نیست. با این حال، اگر تحریک رخ دهد، پزشک ممکن است اشک مصنوعی را توصیه کند.

شرایط پزشکی

شرایط پزشکی مختلف می تواند باعث قرمزی چشم شود، مانند:

• گلوکوم
• بلفاریت
• سلولیت
• لنفوم چشم
• هرپس زوستر (زونا)
• توکسوپلاسموز
• یووئیت

اگر قرمزی چشم با علائم دیگر رخ دهد، فرد باید با پزشک تماس بگیرد.

درمان

قرمزی چشم اغلب بدون درمان بهبود می یابد، اما قطره چشم ممکن است به کاهش هر گونه ناراحتی کمک کند.

با این حال، فردی باید در صورت داشتن موارد زیر به دنبال کمک پزشکی باشد:

• یک آسیب چشم
• علائم مداوم
• درد
• از دست دادن بینایی

درمان های رایج شامل قطره های چشمی، آنتی بیوتیک ها، کرم ها و داروهای خوراکی است. اکثر موارد قرمزی چشم بسیار قابل درمان است و اگر زود تشخیص داده شود، آسیب دائمی طولانی مدت ایجاد نمی کند.

اگر قرمزی چشم ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد، پزشک باید این عارضه را درمان کند.

خلاصه

چشم ها به دلایل زیادی ممکن است قرمز شوند. اغلب، قرمزی بدون درمان از بین می رود. با این حال، گاهی اوقات قرمزی چشم ها می تواند یک علامت یا یک بیماری جدی تر باشد. برخی از دلایل قرمزی چشم حتی می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود.

هر کسی که نگرانی در مورد قرمزی چشم دارد باید به دنبال کمک پزشکی باشد.