ناخن های ضخیم پا (آنیکومایکوزیس)
تغییرات در ناخن های پا ممکن است نشانه یک بیماری زمینه ای باشد. ناخن‌های پا که در طول زمان ضخیم‌تر می‌شوند احتمالاً نشان‌دهنده عفونت قارچی هستند که به نام اونیکومیکوزیس نیز شناخته می‌شود.
اگر ناخن های ضخیم پا درمان نشوند ممکن است دردناک شوند. درمان سریع می تواند کلید درمان قارچ ناخن باشد. درمان عفونت های قارچی ممکن است دشوار باشد و ممکن است نیاز به ماه ها درمان داشته باشد.
تغییر در ضخامت ناخن های پا ممکن است تنها یکی از علائم عفونت قارچی باشد.
سایر علائم قارچ ناخن عبارتند از:
- ناخن های پا که رنگ آنها به زرد، قهوه ای یا سبز تغییر می کند
- بوی بدی که از ناخن پا می آید
- ناخن های پا که می توانند از بستر ناخن بلند شوند
- ناخن های پا که شکافته یا خرد می شوند
- ناخن های پا که پوسته پوسته یا گچی به نظر می رسند
- ناخن های پا با خاک و سایر مواد زائد زیر آنها
ممکن است در مراحل اولیه عفونت احساس ناراحتی نکنید. با افزایش علائم، ناخن های پا ممکن است دردناک شوند.
دور و بر ۱ درصد تا ۸ درصد در میان جمعیت، اونیکومیکوزیس تشخیص داده می شود و بروز آن افزایش می یابد. این وضعیت زمانی رخ می دهد که قارچ یا مخمر وارد ناخن پای شما شود:
- جایی که ناخن پا و تخت ناخن شما به هم می رسند
- در یک شکاف در ناخن پا
- در یک بریدگی در پوست شما که ناخن پای شما را لمس می کند
قارچ یا مخمر در زیر بستر ناخن، جایی که مرطوب است، رشد می کند. عفونت در ابتدا جزئی است، اما با گذشت زمان ممکن است گسترش یابد و باعث ضخیم شدن ناخن پای شما شود که می تواند منجر به علائم دیگری شود.
انگشتان پا به دلیل قرار گرفتن در مناطق مرطوب اغلب مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند. رطوبت به گسترش قارچ کمک می کند.
شما ممکن است به قارچ ناخن پا مبتلا شوید:
- پابرهنه بودن در مکان های عمومی با کف مرطوب مانند استخرها، دوش ها و سالن های ورزشی
- قرار گرفتن مکرر یا طولانی مدت در معرض آب
- کفشی که پاهای شما را منقبض می کند
- پاها و کفش های عرق کرده
- آسیب به ناخن پا
- پای ورزشکار که به ناخن های پا گسترش می یابد
- داروهایی که سیستم ایمنی شما را سرکوب می کنند
- ژنتیک
- سیگار کشیدن
همچنین ممکن است در صورت داشتن یک بیماری پزشکی قبلی، مانند:
- دیابت نوع ۱
- دیابت نوع ۲
- شرایط گردش خون
- پسوریازیس
درمان سرطان ممکن است احتمال ابتلا به قارچ ناخن را افزایش دهد. اگر یک بیماری از قبل وجود داشته باشد و دچار قارچ شده اید، بسیار مهم است که در اسرع وقت آن را درمان کنید.
در صورت مشاهده تغییر در ظاهر ناخن ها با پزشک تماس بگیرید. درمان عفونت قارچی در مراحل اولیه ممکن است به جلوگیری از بدتر شدن بیماری کمک کند.
پزشک معمولاً برای تشخیص این بیماری به ناخن‌های شما نگاه می‌کند. پزشک همچنین ممکن است یک سواب زیر ناخن یا قیچی ناخن پا را برای تشخیص بیماری بگیرد.
عفونت ناخن پا درمان نشده می تواند عوارضی ایجاد کند. با گذشت زمان، عفونت می تواند بدتر شود و علائم ممکن است شدیدتر شوند. ناخن های پا ممکن است به حدی ضخیم شوند که هنگام تلاش برای پوشیدن کفش باعث ناراحتی شوند یا حتی راه رفتن را دشوارتر کنند.
اگر شرایط پزشکی از قبل وجود داشته باشد، درمان می تواند حیاتی باشد تا قارچ به عفونت یا عوارض ثانویه کمک نکند.
اگرچه همه موارد قارچ ناخن پا نیاز به درمان ندارند، ناخن های ضخیم ممکن است نشانه بدتر شدن قارچ باشد.
روش های مختلفی برای درمان ناخن های پا وجود دارد. می توانید ابتدا برخی از درمان های خانگی را امتحان کنید و سپس با پزشک خود در مورد گزینه های مبتنی بر نسخه صحبت کنید. داروهای موضعی و خوراکی پایه اصلی درمان هستند.
درمان های خانگی
شما می توانید انواع روش های خانگی را برای درمان قارچ ناخن امتحان کنید. با این حال، همیشه ایده خوبی است که قبل از رفتن مستقیم به درمان های خانگی با پزشک خود صحبت کنید. می توانید درمان های خانگی زیر را امتحان کنید:
- هر روز ناحیه آسیب دیده را با آب و صابون تمیز کنید.
- به طور منظم ناخن های خود را مرتب کنید. ابتدا ناخن های خود را با استفاده از کرم اوره (Aluvea، Keralac) نرم کنید و شب ها پاهای خود را در بانداژ بپیچید. سپس کرم اوره را بشویید و از ناخن گیر و سوهان ناخن برای کوتاه کردن ناخن های خود استفاده کنید.
- بعد از اینکه ناخن های خود را به آرامی سوهان زدید، از یک درمان قارچی بدون نسخه استفاده کنید.
- هر روز Vicks VapoRub را روی ناخن پای خود بمالید. این ممکن است کمک کند عفونت فروکش کند
- هر روز دو بار در روز از روغن درخت چای استفاده کنید.
درمان های پزشکی
قارچ ناخن پا ممکن است نیاز به مداخلات پزشکی داشته باشد که شامل نسخه ها و توصیه های پزشک شما باشد. این شامل:
- داروهای موضعی
- داروهای خوراکی
- درمان های لیزری
- برداشتن ناخن پا برای درمان بستر ناخن
اگر از داروهای خوراکی استفاده می کنید، ممکن است نیاز به آزمایش خون معمول داشته باشید، زیرا برخی از این داروها می توانند بر کبد تأثیر بگذارند.
درمان قارچ ناخن پا ممکن است به شما نیاز داشته باشد تا چندین ماه به برنامه درمانی پایبند باشید. ناخن‌های پا به کندی رشد می‌کنند و می‌توانند رشد کنند ۱۲ تا ۱۸ ماهگی رشد کردن
ممکن است پس از درمان، قارچ ناخن پا عود کند. در صورت تجربه عفونت قارچی مزمن حتما با پزشک خود صحبت کنید
شما می توانید خطر ضخیم شدن ناخن های پا یا عود قارچ ناخن پا را به چند روش کاهش دهید:
- پاهای خود را با شستن مرتب با آب و صابون تمیز نگه دارید. سپس آنها را با حوله خشک کنید.
- پاهای خود را تا حد امکان خشک نگه دارید: جوراب های خود را چند بار در روز عوض کنید، جوراب های نخی بپوشید که رطوبت پاهای شما را از بین ببرد، کفش های خود را بچرخانید تا خشک شوند و کفش هایی بخرید که تنفس کنند و پاهای شما را منقبض نکنند.
- پودر پا را امتحان کنید که پاهای شما را خشک نگه می دارد.
- وقتی در رختکن یا استخر هستید، از دمپایی یا سایر کفش های حمام استفاده کنید.
- پاهای خود را به درستی مرتب کنید.
- هنگام کوتاه کردن ناخن ها حتما از ابزارهای ضدعفونی شده استفاده کنید.
- اگر قارچ ناخن شما اخیراً درمان شده است، کفش جدید بخرید.
خلاصه
علاوه بر این، راه های ساده ای برای کمک به کاهش خطر ابتلا به عفونت قارچی ناخن پا وجود دارد، از جمله پوشیدن صندل یا کفش در رختکن، خشک نگه داشتن پاهای خود تا حد امکان در طول روز و رعایت بهداشت پا.