نیش زنبور معمولی است، به ویژه در ماه های گرمتر که افراد برای مدت طولانی تری بیرون هستند. آنها می توانند ناراحت کننده باشند، اما بیشتر افراد به سرعت و بدون عارضه بهبود می یابند.
زنبورها مانند زنبورها و هورنت ها مجهز به نیش برای دفاع از خود هستند. نیش زنبور حاوی سم (ماده ای سمی) است که در حین نیش به انسان منتقل می شود.
با این حال، حتی بدون نیش نشسته، زهر زنبور می تواند باعث درد و سوزش قابل توجهی شود. همچنین اگر به سم آلرژی دارید، ممکن است واکنش جدی داشته باشید. در هر صورت، درمان سریع برای کاهش علائم و عوارض مهم است.
علائم نیش زنبور
اکثر افراد بدون آلرژی به نیش فقط علائم جزئی را در حین و بعد از نیش زنبور نشان می دهند. احساسات اولیه می تواند شامل درد شدید یا سوزش در محل نیش باشد. قرمزی، تورم و خارش نیز ممکن است رخ دهد.
واکنش های موضعی طبیعی
به احتمال زیاد در اطراف محل نیش گزیدگی ایجاد خواهید کرد. یک علامت کوچک سفید ممکن است در وسط محل جوش، جایی که نیش پوست شما را سوراخ کرده، قابل مشاهده باشد. معمولاً درد و تورم ظرف چند ساعت پس از گزش کاهش می یابد.
واکنش های محلی بزرگ
“واکنش های محلی بزرگ” اصطلاحی است که برای توصیف علائم بارزتر مرتبط با نیش زنبور یا زنبور استفاده می شود. افرادی که واکنش های موضعی بزرگی دارند ممکن است به نیش زنبور حساسیت داشته باشند، اما علائم تهدید کننده زندگی مانند شوک آنافیلاکتیک را تجربه نمی کنند.
واکنش‌های موضعی بزرگ به نیش زنبور شامل قرمزی و تورم شدید است که دو یا سه روز پس از نیش افزایش می‌یابد. حالت تهوع و استفراغ نیز ممکن است رخ دهد. ببینید در طول یک واکنش آلرژیک چه اتفاقی در بدن شما می افتد.
بیشتر اوقات، واکنش‌های موضعی بزرگ در طی یک هفته یا بیشتر به خودی خود فروکش می‌کنند.
اگر پس از نیش زنبور، واکنش موضعی بزرگی داشتید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها ممکن است شما را به مصرف داروهای آنتی هیستامین بدون نسخه (OTC) راهنمایی کنند (مانند بنادریل) برای کاهش ناراحتی شما.
داشتن یک واکنش موضعی بزرگ پس از یک بار نیش زنبور، لزوماً به این معنی نیست که شما به نیش های بعدی به همان شیوه واکنش نشان خواهید داد.
شما ممکن است یک واکنش شدید داشته باشید و هرگز دوباره علائم مشابه را نشان ندهد. با این حال، یک واکنش موضعی بزرگ می تواند روشی باشد که بدن شما به طور معمول به نیش زنبور واکنش نشان می دهد.
سعی کنید برای جلوگیری از این علائم ناراحت کننده از نیش زدن خودداری کنید.
آنافیلاکسی به دنبال نیش زنبور
شدیدترین واکنش های آلرژیک به نیش زنبور را آنافیلاکسی می گویند.
آنافیلاکسی زمانی رخ می دهد که بدن شما در پاسخ به زهر زنبور دچار شوک می شود. اکثر افرادی که پس از نیش زنبور دچار شوک می شوند، این کار را خیلی سریع انجام می دهند. بسیار مهم است که برای درمان آنافیلاکسی به دنبال مراقبت های اورژانسی فوری باشید.
علائم واکنش آلرژیک شدید به نیش زنبور عبارتند از:
- تورم شدید صورت، لب ها یا گلو
- کهیر یا خارش در مناطقی از بدن که تحت تأثیر نیش قرار نگرفته است
- مشکلات تنفسی، مانند خس خس سینه یا نفس نفس زدن
- سرگیجه
- افت ناگهانی فشار خون
- سبکی سر
- از دست دادن هوشیاری
- حالت تهوع یا استفراغ
- اسهال
- گرفتگی معده
- نبض ضعیف یا تند
ممکن است همه این علائم را بعد از نیش زنبور تجربه نکنید، اما احتمالاً حداقل برخی از آنها را بعد از نیش بعدی تجربه خواهید کرد.
اگر سابقه آنافیلاکسی دارید، در صورت نیش زنبور، کیت همراه داشته باشید.
کیت های نیش زنبور حاوی تزریق اپی نفرین (EpiPen) است که می توانید پس از نیش زنبور به خودتان تزریق کنید. اپی نفرین اثرات متعددی دارد که به تثبیت فشار خون، افزایش ضربان قلب و قدرت کمک می کند و به بازگشت تنفس به حالت عادی کمک می کند.
شوک آنافیلاکتیک یک اورژانس پزشکی است که نیاز به درمان فوری دارد. درباره این وضعیت خطرناک بیشتر بیاموزید، از جمله اینکه اگر فردی که می شناسید آن را تجربه کرد، چه کاری باید انجام دهید.
درمان نیش زنبور
واکنش های خفیف تا متوسط
می توانید واکنش های خفیف و متوسط به نیش زنبور را در خانه درمان کنید. هنگام درمان نیش خود در خانه، باید:
- محل نیش را با آب و صابون بشویید تا زهر تا حد ممکن از بین برود.
- برای کاهش تورم و درد، یک بسته سرد را روی محل زخم قرار دهید.
- برای جلوگیری از عفونت زخم را تمیز و خشک نگه دارید.
- در صورت تمایل با بانداژ بپوشانید.
استفاده کنید کرم هیدروکورتیزون یا لوسیون کالامین اگر خارش یا تحریک پوست آزاردهنده شود. جوش شیرین و بلغور جو دوسر کلوئیدی برای پوست تسکین دهنده هستند و می توان از آنها در حین حمام یا از طریق کرم های پوستی دارویی استفاده کرد.
مسکن‌های OTC، مانند ایبوپروفن، می‌توانند درد ناشی از نیش زنبور را کنترل کنند.
داروهای آنتی هیستامین از جمله دیفن هیدرامین و کلرفنیرامین نیز می توانند خارش را کاهش دهند. تمام داروها را طبق دستور مصرف کنید تا از عوارض جانبی احتمالی مانند تحریک معده یا خواب آلودگی جلوگیری کنید.
همچنین اگر در ۱۰ سال گذشته واکسن تقویت کننده تزریق نکرده اید، باید در طی چند روز پس از نیش زدن واکسن کزاز انجام دهید.
سرکه
سرکه یکی دیگر از درمان های خانگی ممکن است که ممکن است برای نیش زنبور استفاده شود. تئوری این است که اسیدیته سرکه می تواند به خنثی کردن کمک کند قلیایی بودن نیش زنبور عکس این موضوع در مورد نیش زنبور که بیشتر اسیدی است صادق است.
برای استفاده از سرکه برای نیش زنبور، پنبه ای را با سرکه سیب یا سرکه سفید آغشته کنید و آن را روی ناحیه آسیب دیده پوست قرار دهید. برای کمک به درد و التهاب از فشار کمی استفاده کنید. می توانید پنبه را برای چند دقیقه روی پوست خود بگذارید.
واکنش های شدید
واکنش های آلرژیک شدید به نیش زنبور نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. به طور کلی، تا ۰.۸ درصد از کودکان و ۳ درصد از بزرگسالان آلرژی به نیش حشره دارید
اگر EpiPen دارید، به محض شروع علائم، آن را تجویز کنید. اگر سابقه حساسیت به زنبور دارید، به محض اینکه نیش زدید EpiPen را تجویز کنید و سپس با اورژانس تماس بگیرید.
درمان واکنش های آلرژیک شدید به نیش زنبور می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اپی نفرین اضافی برای آرام کردن سیستم ایمنی بدن
- احیای قلبی ریوی (CPR) در صورتی که تنفس به طور موقت متوقف شده باشد
- اکسیژن، استروئیدها یا سایر داروها برای بهبود تنفس
نیش زنبور در مقابل نیش زنبور
نیش زنبور و زنبور می تواند علائم مشابهی ایجاد کند، اما اقدامات درمانی کمی متفاوت است. در حالی که یک زنبور فقط یک بار می تواند نیش بزند زیرا نیش آن در پوست قربانی گیر می کند، یک زنبور می تواند بیش از یک بار در طول حمله نیش بزند. نیش زنبور دست نخورده باقی می ماند.
اگر آلرژی نداشته باشید، بیشتر نیش زنبور عسل در خانه قابل درمان است.
شما می توانید نیش زنبور را با کشیدن انگشت خود در ناحیه آسیب دیده پوست در عرض ۳۰ ثانیه پس از نیش زدن از بین ببرید. شما می توانید درد و تورم را با کمپرس سرد و داروهای OTC مانند ایبوپروفن کاهش دهید.
اگر آلرژی شناخته شده ای به زنبور عسل دارید، فورا EpiPen را تجویز کنید و با اورژانس تماس بگیرید. همچنین در صورت بروز عفونت باید به پزشک خود مراجعه کنید. علائم شامل قرمزی، افزایش تورم و چرک است.
نیش زنبور در بارداری
نیش زنبور ممکن است در هر مرحله از زندگی از جمله بارداری رخ دهد. اگر آلرژی سمی شناخته شده ای نداشته باشید یا در گذشته واکنش های موضعی بزرگی داشته باشید، نیش زنبور نگران کننده نیست.
شما می توانید همان اقدامات درمانی را مانند فردی که باردار نیست دنبال کنید از آنتی هیستامین های حاوی مواد ضد احتقان خودداری کنید.
در حالی که نیش زنبور به تنهایی به نوزاد متولد نشده آسیب نمی رساند، یک واکنش آلرژیک شدید می تواند. مهم است که در صورت نیاز از EpiPen استفاده کنید و اگر آنافیلاکسی دارید با اورژانس تماس بگیرید.
نیش زنبور در کودکان نوپا
در حالی که نیش و نیش حشرات اغلب به عنوان یک مراسم عبور در دوران کودکی دیده می شود، اما این باعث نمی شود که آنها از خطر و ناراحتی کمتری برخوردار باشند. کودکان نوپا به ویژه آسیب پذیر هستند زیرا ممکن است نتوانند به طور کامل بیان کنند که توسط یک زنبور نیش زده شده اند.
وقتی کودک نوپا شما در بیرون از خانه بازی می کند، مراقب علائم نیش زنبور باشید و فوراً منبع اشک و شکایت را بررسی کنید.
در سنین پایین می توانید به فرزندان خود راه هایی را آموزش دهید که می توانند از نیش زنبور جلوگیری کنند.
به عنوان مثال، می توانید به کودک خود نشان دهید که زنبورها و لانه آنها چگونه هستند و چگونه از آنها دوری کند. سایر اقدامات احتیاطی شامل راه نرفتن با پای برهنه در بیرون و اجتناب از نوشیدن نوشیدنی های شیرینی است که ممکن است در خارج از منزل رها شوند، زیرا این نوشیدنی ها می توانند حشرات را جذب کنند.
عوارض نیش زنبور
در موارد نادر، نیش زنبور می تواند منجر به عوارض سیستم عصبی شود.
گزارشی که در Annals of Tropical Medicine and Public Health موارد غیرعادی را بررسی کرد که در آن یک بیمار کودک به دنبال نیش زنبور دچار ضعف عضلانی، گشاد شدن مردمک چشم و آفازی حرکتی شد.
آفازی حرکتی اختلال در توانایی گفتار و نوشتن است.
واکنش های بیمار به دلیل لخته شدن خون ناشی از واکنش شدید به نیش زنبور بود.
این عوارض خاص بسیار شدید هستند و احتمال وقوع آنها بسیار کم است.
اجتناب برای جلوگیری از نیش زنبور کلیدی است. همچنین می توانید با پزشک خود در مورد ایمونوتراپی زهر که به عنوان واکسن های آلرژی تجویز می شود، صحبت کنید.
Source