هر آنچه که باید در مورد گلودرد استرپتوکوک بدانید

گلودرد استرپتوکوکی چقدر مسری است؟

گلودرد استرپتوکوکی یک عفونت باکتریایی بسیار مسری است.

معمولاً از طریق قطرات تنفسی کوچکی که با عطسه یا سرفه فرد مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی در هوا منتقل می‌شوند، پخش می‌شود. در مورد علت مسری بودن گلودرد استرپتوکوکی بیشتر بدانید.

گلودرد استرپتوکوکی در کودکان بیشتر از بزرگسالان است. بیشتر در کودکان و نوجوانان بین ۵ تا ۱۵ سال رخ می دهد.

از آنجایی که گلودرد استرپتوکوکی بسیار مسری است، می‌تواند به راحتی در مکان‌هایی که کودکان تجمع می‌کنند، مانند مهدکودک‌ها و مدارس، سرایت کند.

بزرگسالانی که اغلب در اطراف کودکان هستند، مانند والدین کودکانی که در سن مدرسه هستند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی باشند.

گلودرد استرپتوکوکی در کودکان نوپا زیر ۳ سال نادر است. ببینید اگر نوزادتان گلودرد دارد چه کاری انجام دهید.

علائم گلودرد استرپتوکوکی

شدت گلودرد استرپتوکوکی می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. آنها معمولاً در عرض ۵ روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری استرپتوکوک ایجاد می شوند.

برخی از افراد علائم خفیفی مانند گلودرد را تجربه می کنند. سایر افراد علائم شدیدتری از جمله تب و مشکل در بلع دارند.

علائم رایج گلودرد استرپتوکوکی عبارتند از:

• تب ناگهانی، به خصوص اگر ۱۰۱ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) یا بالاتر باشد
• گلو دردناک و قرمز با لکه های سفید
• سردرد
• لرز
• از دست دادن اشتها
• غدد لنفاوی متورم در گردن
• مشکل در بلع

شما می توانید بدون تب گلودرد استرپتوکوکی داشته باشید. درباره داشتن گلودرد استرپتوکوکی بدون تب بیشتر بدانید.

علائم کمتر شایع گلودرد استرپتوکوکی شامل علائم گوارشی مانند:

• دل درد
• حالت تهوع
• استفراغ

کودکان بیشتر احتمال دارد این علائم کمتر رایج را تجربه کنند.

همچنین یک بثورات مرتبط با استرپتوکوک وجود دارد. به این بیماری تب مخملک یا اسکارلاتینا می گویند. اما اکثر افراد مبتلا به استرپتوکوک دچار جوش نمی شوند.

بثورات مخملک می تواند قبل از شروع سایر علائم یا تا ۷ روز پس از آن ظاهر شود. بثورات به صورت نواحی قرمز پوست شروع شده و به برجستگی های ظریف تبدیل می شوند. بثورات در حدود یک هفته از بین می‌روند، اما ممکن است تا چند هفته پس از عفونت، لایه‌برداری پوست در نواحی آسیب‌دیده را تجربه کنید.

برخی علائم نشانه عفونت ویروسی هستند نه گلودرد استرپتوکوکی. اگر هر یک از علائم شما شامل موارد زیر باشد، ممکن است بیماری دیگری داشته باشید:

• سرفه
• صدای خشن
• آبریزش بینی
• چشم صورتی (کانژنکتیویت)

اگر آنتی بیوتیک برای گلودرد استرپتوکوکی فرضی دریافت می کنید در حالی که واقعا مونو دارید، می توانید از آموکسی سیلین بثورات پوستی ایجاد کنید.

برای تشخیص دقیق، ممکن است بخواهید با یک پزشک قرار ملاقات بگذارید و آزمایش استرپتوکوکی انجام دهید.

گلودرد استرپتوکوکی باعث می شود

گلودرد استرپتوکوکی توسط باکتری هایی به نام استرپتوکوک پیوژنز یا استرپتوکوک گروه A (همچنین به عنوان استرپتوکوک گروه A یا GAS شناخته می شود) ایجاد می شود.

اگر پس از قرار گرفتن در معرض این باکتری ها، مانند زمانی که فرد مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی سرفه یا عطسه می کند، چشم ها، بینی یا دهان خود را لمس کنید، می توانید گلودرد استرپتوکوکی بگیرید.

گلودرد استرپتوکوکی زمانی که شما غذا یا نوشیدنی را با فردی مبتلا به عفونت فعال گلودرد استرپتوکوکی به اشتراک می گذارید، منتقل می شود.

شما همچنین می توانید با تماس با یک شی آلوده به باکتری استرپتوکوک گروه A مانند دستگیره در یا شیر آب و سپس لمس چشم، بینی یا دهان خود به گلودرد استرپتوکوکی مبتلا شوید. کودکانی که اشیاء را در دهان خود قرار می دهند نیز می توانند از این طریق گلودرد استرپتوکوکی بگیرند.

عوامل خطر

برخی از عوامل می توانند خطر ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی را افزایش دهند. آنها عبارتند از:

• تماس نزدیک با کسی که گلودرد استرپتوکوکی دارد
• گذراندن زمان در محیط های شلوغ، مانند مدارس، مهدکودک ها یا مراکز نظامی
• بین ۵ تا ۱۵ سالگی
• داشتن یک کودک در سن مدرسه
• بزرگسالی که تماس مکرر با کودکان دارد، مانند معلم یا متخصص مراقبت های بهداشتی

اکثر موارد بزرگسالی گلودرد استرپتوکوکی در افراد زیر ۴۰ سال رخ می دهد.

از آنجایی که تماس نزدیک بزرگ‌ترین عامل خطر برای گلودرد استرپتوکوکی است، این بیماری معمولاً در بین اعضای خانواده پخش می‌شود.

گلودرد استرپتوکوکی در بارداری

اگر فکر می کنید ممکن است در دوران بارداری خود گلودرد استرپتوکوکی داشته باشید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید تا در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید.

پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند و داروهای شما را به دقت بررسی کند. درک بهتری از نحوه درمان گلودرد استرپتوکوکی در دوران بارداری داشته باشید.

باکتری عامل گلودرد استرپتوکوک، استرپتوکوک گروه A، با استرپتوکوک گروه B ، که در اطراف واژن یا رکتوم یافت می شود، یکسان نیست . در حالی که استرپتوکوک گروه B می تواند در حین زایمان به نوزاد منتقل شود ، با باکتری هایی که باعث گلودرد استرپتوکوکی می شوند ارتباطی ندارد.

درمان گلودرد استرپتوکوکی

از آنجایی که گلودرد استرپتوکوکی یک عفونت باکتریایی است، پزشک معمولاً یک آنتی بیوتیک برای درمان آن تجویز می کند. این داروها از گسترش باکتری ها و عفونت ها جلوگیری می کنند.

هشت آنتی بیوتیک مختلف توسط مراکز کنترل بیماری (CDC) برای درمان گلودرد استرپتوکوکی توصیه شده است . آنها عبارتند از:

• پنی سیلین (خوراکی یا عضلانی)
• آموکسی سیلین (خوراکی)
• سفالکسین (خوراکی)
• سفادروکسیل (خوراکی)
• کلیندامایسین (خوراکی)
• کلاریترومایسین (خوراکی)
• آزیترومایسین (خوراکی)

پنی سیلین و آموکسی سیلین رایج ترین داروهایی هستند که برای عفونت استرپتوکوکی تجویز می شوند. اگر به پنی سیلین یا آموکسی سیلین حساسیت دارید، پزشک ممکن است داروی دیگری مانند آنتی بیوتیک آزیترومایسین تجویز کند. درباره آزیترومایسین برای درمان گلودرد استرپتوکوکی بیشتر بدانید.

انتخاب آنتی بیوتیک توسط پزشک می تواند به این بستگی داشته باشد که آیا باکتری استرپتوکوک در یک منطقه جغرافیایی خاص به آنتی بیوتیک های خاص مقاوم شده است یا خیر.

CDC به مزایای زیر برای آنتی بیوتیک ها برای گلودرد استرپتوکوکی اشاره می کند :

• کوتاه کردن طول بیماری
• کاهش علائم
• جلوگیری از گسترش باکتری استرپتوکوک
• جلوگیری از تب روماتیسمی که یک پاسخ ایمنی التهابی جدی است و سایر عوارض جدی مانند آبسه پری لوزه

مهم است که دوره درمان آنتی بیوتیکی خود را برای غلبه کامل بر عفونت به پایان برسانید. برخی از افراد با بهبود علائم، مصرف داروهای خود را قطع می کنند که می تواند باعث عود شود. اگر این اتفاق بیفتد، علائم می توانند بازگردند. همچنین می تواند به مقاومت آنتی بیوتیکی کمک کند.

درمان های خانگی برای علائم گلودرد استرپتوکوکی

علاوه بر آنتی بیوتیک ها، درمان های خانگی نیز می تواند به تسکین علائم گلودرد استرپتوکوکی کمک کند. این درمان ها عبارتند از:

• استراحت زیاد
• نوشیدن مایعات گرم مانند آب لیمو و چای
• نوشیدن مایعات سرد برای کمک به تسکین گلودرد
• خوردن غذاهای نرم مانند ماست و سس سیب
• روشن کردن یک رطوبت ساز خنک کننده
• مصرف مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن
• مکیدن پاستیل گلو، یخ یا بستنی
• اضافه کردن ۱/۴ قاشق چایخوری (۵ میلی لیتر) نمک به ۱ فنجان (۲۴۰ میلی لیتر) آب و غرغره کردن مخلوط

داروهای طبیعی مانند عسل و سرکه سیب نیز ممکن است کمک کنند. در اینجا ۱۲ راه طبیعی برای تسکین گلو درد آورده شده است.

روغن ضروری برای گلودرد استرپتوکوکی

اسانس ها از برگ، پوست، ساقه و گل گیاهان تقطیر می شوند. آنها ممکن است با کشتن میکروب ها و کاهش التهاب به بهبودی کمک کنند.

فواید پزشکی اسانس ها بحث برانگیز است. اما روغن‌های ضروری زیر ممکن است برای درمان گلودرد استرپتوکوکی مفید باشد.

در بررسی سال ۲۰۱۹ در مورد استفاده دارویی از چندین روغن ضروری، محققان دریافتند که موارد زیر دارای خواص ضد میکروبی هستند:

• آویشن
• اسطوخودوس
• دارچین
• نعناع تند
• میخک
• اکالیپتوس
• درخت چای

اما نویسندگان این بررسی هشدار می دهند که آنها بسیار کمتر از آنتی بیوتیک ها موثر هستند. علاوه بر این، فعالیت ضد میکروبی در هر یک محدود و کوتاه مدت است، به این معنی که نوع فرمولاسیون مهم است.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ همچنین ویژگی‌های ضد باکتریایی را در ترکیب خاصی از روغن‌های ضروری دارچین، هویج وحشی، اکالیپتوس و رزماری نشان داد.

مصرف اسانس ها توصیه نمی شود. آنها را می توان استنشاق کرد یا با روغن رقیق کرد و به حمام اضافه کرد. برخی از درمان ها، مانند ریشه زنجبیل یا آب لیمو، ممکن است به چای اضافه شود. در مورد استفاده از این روغن های ضروری برای درمان گلودرد بیشتر کاوش کنید.

غذاهایی که اغلب برای کاهش علائم گلودرد استفاده می شوند، اما اثربخشی آنها به طور خاص برای درمان گلودرد استرپتوکوکی نامشخص است، عبارتند از:

• زنجبیل
• سیر
• لیمو