تورچ پانلی از آزمایشات برای تشخیص عفونت در زنان باردار است. عفونت ممکن است در دوران بارداری به جنین منتقل شود. تشخیص زودهنگام و درمان عفونت می تواند از بروز عوارض در نوزادان جلوگیری کند.
TORCH، که گاهی اوقات به عنوان TORCHS شناخته می شود، مخفف عفونت های تحت پوشش در غربالگری است:
- توکسوپلاسموز
- سایر موارد (HIV، ویروس های هپاتیت، واریسلا، پاروویروس)
- سرخجه (سرخک آلمانی)
- سیتومگالوویروس
- · هرپس سیمپلکس
- سیفلیس
یک پزشک معمولاً برخی از اجزای TORCH را زمانی که یک زن اولین ویزیت دوران بارداری خود را انجام می دهد، انجام می دهد. اگر یک زن علائم بیماری های خاصی را در طول بارداری نشان دهد، ممکن است اجزای دیگری را انجام دهند. این بیماری ها می توانند از جفت عبور کرده و باعث نقص مادرزادی در نوزاد شوند. این شرایط عبارتند از:
- آب مروارید
- ناشنوایی
- ناتوانی ذهنی (ID)
- مشکلات قلبی
- تشنج
- زردی
- سطح پلاکت پایین
این آزمایش‌ها آنتی‌بادی‌های مربوط به بیماری‌های عفونی را بررسی می‌کنند. آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که مواد مضر مانند ویروس ها و باکتری ها را شناسایی و از بین می برند.
به طور خاص، آزمایش‌ها دو آنتی‌بادی مختلف را بررسی می‌کنند: ایمونوگلوبولین G (IgG) و ایمونوگلوبولین M (IgM).
- آنتی بادی های IgG زمانی وجود دارند که فردی در گذشته عفونت داشته باشد و دیگر بیمار حاد نباشد.
- آنتی بادی های IgM زمانی وجود دارند که فردی عفونت حاد داشته باشد.
پزشک می‌تواند از این آنتی‌بادی‌ها همراه با سابقه علائم زن استفاده کند تا بررسی کند که آیا جنین در معرض عفونت قرار گرفته است یا خیر.
توکسوپلاسموز
توکسوپلاسموز بیماری است که زمانی ایجاد می شود که یک انگل (T. gondii) از طریق دهان وارد بدن می شود. این انگل را می توان در بستر گربه و مدفوع گربه و همچنین در گوشت نیم پز و تخم مرغ خام یافت. نوزادان مبتلا به توکسوپلاسموز در رحم معمولاً برای چندین سال هیچ علامتی از خود نشان نمی دهند. علائمی که در مراحل بعدی زندگی ظاهر می شوند، می توانند شامل موارد زیر باشند:
- از دست دادن بینایی
- عقب ماندگی ذهنی
- ناشنوایی
- تشنج
سرخجه
سرخجه که به سرخک آلمانی نیز معروف است، ویروسی است که باعث ایجاد بثورات می شود. عوارض جانبی این ویروس در کودکان جزئی است. با این حال، اگر سرخجه جنین را آلوده کند، می تواند باعث نقص های مادرزادی جدی مانند:
- نقص های قلبی
- مشکلات بینایی
- توسعه با تاخیر
سیتومگالوویروس
سیتومگالوویروس (CMV) از خانواده ویروس هرپس است. معمولاً در بزرگسالان علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند. با این حال، CMV می تواند منجر به کاهش شنوایی، صرع و ناتوانی ذهنی در جنین در حال رشد شود.
هرپس سیمپلکس
ویروس هرپس سیمپلکس معمولاً در هنگام زایمان از مادر به جنین در کانال زایمان منتقل می شود. همچنین ممکن است کودک در حالی که هنوز در رحم است مبتلا شود. عفونت می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در نوزادان شود، از جمله:
- ضربه مغزی
- مشکلات تنفسی
- تشنج
علائم معمولاً در هفته دوم زندگی کودک ظاهر می شود.
بیماری های دیگر
دسته دیگر می تواند شامل چندین بیماری عفونی مختلف باشد، مانند:
- آبله مرغان (واریسلا)
- ویروس اپشتین بار
- هپاتیت B و C
- اچ‌آی‌وی
- پاروویروس انسانی
- سرخک
- اوریون
- سیفلیس
همه این بیماری ها می توانند در دوران بارداری یا زایمان از مادر به جنین سرایت کنند.
TORCH یک آزمایش خون ساده و کم خطر است. ممکن است کبودی، قرمزی و درد را در محل سوراخ تجربه کنید. در موارد بسیار نادر، زخم سوراخ شده ممکن است عفونی شود. انجام این آزمایش خطری برای جنین ندارد.
TORCH نیازی به آماده سازی خاصی ندارند. با این حال، اگر فکر می کنید به هر یک از ویروس هایی که در TORCH پوشانده شده است، آلوده شده اید، به پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین باید هر گونه داروهای بدون نسخه یا نسخه ای را که مصرف می کنید ذکر کنید. پزشک به شما خواهد گفت که آیا نیاز به قطع مصرف برخی داروها یا اجتناب از خوردن و آشامیدن قبل از آزمایش دارید.
TORCH شامل گرفتن نمونه کوچکی از خون است. خون معمولا از ورید واقع در بازوی شما گرفته می شود. شما به آزمایشگاه می روید و یک فلبوتومیست خون گیری را انجام می دهد. آنها منطقه را تمیز می کنند و از یک سوزن برای خون گیری استفاده می کنند. آنها خون را در یک لوله یا در یک ظرف کوچک جمع می کنند.
هنگامی که خون گرفته می شود، ممکن است احساس سوزش یا سوزش شدید داشته باشید. معمولاً بعد از آن خونریزی بسیار کمی وجود دارد. پس از اتمام قرعه کشی، آنها یک باند فشار سبک را روی محل سوراخ اعمال می کنند.
نتایج TORCH نشان می دهد که آیا در حال حاضر یک بیماری عفونی دارید یا اخیراً به آن مبتلا شده اید. همچنین می‌تواند نشان دهد که آیا شما نسبت به بیماری‌های خاصی مانند سرخجه از واکسن قبلی خود مصونیت دارید یا خیر.
نتایج یا “مثبت” یا “منفی” نامیده می شوند. نتیجه آزمایش مثبت به این معنی است که آنتی بادی های IgG یا IgM برای یک یا چند عفونت تحت پوشش در غربالگری پیدا شده است. این می تواند به این معنی باشد که شما در حال حاضر، در گذشته داشته اید، یا قبلاً علیه این بیماری واکسینه شده اید. پزشک شما نتایج آزمایش را توضیح می دهد و با شما معنی هر کدام را بررسی می کند.
نتیجه آزمایش منفی به طور کلی طبیعی تلقی می شود، مگر اینکه برای بیماری باشد که باید علیه آن واکسینه شوید. این بدان معناست که هیچ آنتی بادی شناسایی نشده است و هیچ عفونت فعلی یا گذشته وجود ندارد.
آنتی بادی های IgM زمانی وجود دارند که عفونت فعلی یا اخیر وجود داشته باشد. اگر آزمایش این آنتی‌بادی‌ها مثبت باشد، عفونت فعلی محتمل‌ترین علت است. اگر هر دو آنتی بادی IgG و IgM در یک نوزاد تازه متولد شده یافت شود، آزمایشات تکمیلی برای تایید وجود عفونت فعال در نوزاد انجام خواهد شد.
اگر تست آنتی بادی IgM در دوران بارداری مثبت باشد، آزمایشات بیشتری برای تایید عفونت انجام خواهد شد.
وجود آنتی بادی های IgG در یک زن باردار معمولاً نشان دهنده عفونت یا ایمنی قبلی است. در صورت وجود عفونت فعال، آزمایش خون دوم چند هفته بعد انجام می شود تا سطح آنتی بادی مقایسه شود. اگر سطوح افزایش یابد، می تواند به این معنی باشد که عفونت اخیراً رخ داده است یا در حال حاضر در حال وقوع است.
اگر عفونت پیدا شود، پزشک شما یک برنامه درمانی خاص برای بارداری با شما ایجاد می کند.