آنچه در مورد میرتازاپین باید بدانید

استفاده

متخصصان مراقبت های بهداشتی در درجه اول میرتازاپین را برای درمان افسردگی تجویز می کنند.

با توجه به بررسی مطالعات میرتازاپین همچنین در درمان افراد مبتلا به انواع فرعی افسردگی زیر موثر است:

• افسردگی همراه با اضطراب
• افسردگی مالیخولیایی
• افسردگی مقاوم به درمان
• افسردگی سالمندی
• افسردگی و اضطراب مربوط به وابستگی به الکل

نویسندگان همچنین خاطرنشان کردند که میرتازاپین می تواند به طور موثر به موارد زیر کمک کند:

• حالت تهوع بعد از عمل
• مشکلات خواب
• اشتهای ضعیف
• مدیریت درد

نحوه مصرف میرتازاپین

میرتازاپین به صورت قرص خوراکی یا قرص محلول عرضه می شود. دوز برای هر دو نوع یکسان است.

بر اساس سازمان غذا و دارو (FDA)، دوز اولیه توصیه شده ۱۵ میلی گرم در روز است. افراد ترجیحاً آن را عصرها قبل از رفتن به رختخواب مصرف کنند.

محدوده دوز موثر میرتازاپین بین ۱۵ تا ۴۵ میلی گرم در روز است. در صورت لزوم، با تایید پزشک، فرد ممکن است پس از ۱ تا ۲ هفته مقدار را به تدریج افزایش دهد.

قرص ها در دوزهای زیر عرضه می شوند:

• ۱۵ میلی گرم
• ۳۰ میلی گرم
• ۴۵ میلی گرم

برخی از متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است توصیه کنند که دوز را به دو قسمت تقسیم کنید و نصف آن را دو بار در روز مصرف کنید.

افراد باید قرص خوراکی را به طور کامل بدون جویدن آن ببلعند. اگر فردی در بلعیدن قرص ها مشکل داشته باشد، متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است به جای آن قرص قابل حل را تجویز کند.

برای مصرف یک قرص محلول، فرد باید قرص را از ظرف تاول بیرون بیاورد، آن را روی زبانش بگذارد و صبر کند تا حل شود. باید به سرعت حل شود.

یک فرد باید دوز تجویز شده خود را دنبال کند و سعی نکند دوز خود را به تنهایی تنظیم کند یا به طور هدفمند از دوز صرف نظر کند.

اثرات جانبی

برخی از عوارض جانبی ممکن است فرد هنگام مصرف میرتازاپین تجربه کند. با این حال، این عوارض جانبی به طور کلی خفیف هستند و همه آنها را تجربه نمی کنند.

عوارض جانبی خفیف میرتازاپین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• دهان خشک
• سبکی سر
• خواب آلودگی
• افزایش وزن
• سرگیجه
• یبوست
• افزایش اشتها
• شیدایی
• تعریق

عوارض جانبی جدی نادر است، اما گاهی اوقات ممکن است رخ دهد. اگر فرد تجربه کرد باید فوراً به پزشک خود اطلاع دهد:

• تورم پا یا دست
• گیجی
• علائم عفونت مانند تب
• لرزش یا لرزش

اگر افراد پس از مصرف میرتازاپین هر یک از موارد زیر را تجربه کردند، باید فوراً تحت مراقبت پزشکی قرار گیرند یا با خدمات اورژانس تماس بگیرند:

• غش کردن
• ضربان قلب سریع یا نامنظم
• چشم درد، تورم یا قرمزی
• سرگیجه شدید
• مردمک های گشاد شده
• تشنج
• تغییرات در بینایی

علاوه بر این، اگرچه غیر معمول است، اما افراد ممکن است واکنش های آلرژیک به میرتازاپین را تجربه کنند. در صورت بروز واکنش، فرد باید به دنبال کمک فوری پزشکی باشد. برخی از علائمی که باید به آنها توجه کرد عبارتند از:

• کهیر
• تورم یا خارش صورت، زبان یا گلو
• مشکل در تنفس
• سرگیجه شدید

در نهایت، میرتازاپین ممکن است گاهی اوقات سطح سروتونین فرد را افزایش دهد. این اثر می تواند فرد را در معرض خطر ابتلا به سندرم سروتونین قرار دهد، به خصوص اگر از داروهای دیگری نیز استفاده کند که می تواند این سطوح را افزایش دهد.

افراد در صورت تجربه هر یک از علائم زیر از سندرم سروتونین باید به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشند:

• توهمات
• از دست دادن هماهنگی
• حالت تهوع، اسهال یا استفراغ شدید
• ضربان قلب سریع
• آشفتگی یا بی قراری غیرمعمول
• تب بی دلیل
• سرگیجه شدید
• تکان دادن عضلات

هشدارها

برخی از احتیاط ها و هشدارها وجود دارد که فرد باید قبل از مصرف میرتازاپین رعایت کند.

میرتازاپین حاوی یک هشدار جعبه سیاه است، که یک برچسب هشدار است که FDA از آن برای نشان دادن خطر عوارض جانبی بالقوه بسیار خطرناک استفاده می کند.

افکار یا اعمال خودکشی

برخی تحقیقات مصرف دارو با افزایش افکار یا اعمال خودکشی در کودکان، نوجوانان و جوانان ارتباط داده است. به نظر می رسد این خطر پس از ۲۴ سالگی کاهش می یابد و افراد در اولین شروع مصرف دارو مستعد ابتلا به این عوارض هستند.

هنگامی که فردی شروع به مصرف میرتازاپین یا هر داروی ضد افسردگی دیگری می کند، باید به شدت به احساس خود توجه کند و در مورد هرگونه تغییر جدید یا ناگهانی در خلق و خو، رفتار، افکار یا احساسات خود با پزشک خود صحبت کند.

قبل از مصرف میرتازاپین، فرد باید در مورد سابقه یا سابقه خانوادگی اختلالات روانپزشکی و افکار یا اقدامات خودکشی با پزشک خود صحبت کند.

طولانی شدن QT

میرتازاپین ممکن است خطر ابتلا به بیماری به نام طولانی شدن QT را افزایش دهد که بر ریتم قلب تأثیر می گذارد. در موارد نادر، طولانی شدن QT می تواند باعث شود:

• ضربان قلب بسیار سریع یا نامنظم
• سرگیجه
• غش کردن

افراد مسن، افراد با سابقه مشکلات قلبی، و افرادی که سطح پتاسیم یا منیزیم در خونشان پایین است، در معرض افزایش خطر ابتلا به طولانی شدن QT هستند.

خواب آلودگی یا سرگیجه

میرتازاپین می تواند باعث خواب آلودگی یا سرگیجه شود. به همین دلیل فرد باید از استفاده از وسایل سنگین یا رانندگی پس از مصرف میرتازاپین خودداری کند.

علائم قطع مصرف

فرد نباید مصرف میرتازاپین را ناگهانی قطع کند. قطع ناگهانی این دارو می تواند منجر به علائم زیر:

• سرگیجه
• احساس سوزن سوزن شدن
• اضطراب
• تحریک
• گیجی
• خستگی
• حالت تهوع یا استفراغ
• سردرد

افرادی که مصرف دارو را متوقف می کنند باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود همکاری کنند تا به تدریج آن را ترک کنند.

بارداری

زنان تنها در صورتی باید از میرتازاپین استفاده کنند که هیچ گزینه دیگری در دوران بارداری نداشته باشند. هنگامی که یک زن در چند ماه آخر بارداری از آن استفاده می کند، ممکن است نوزاد تازه متولد شده تجربه کند:

• مشکل در تغذیه
• مشکل در تنفس
• تشنج
• سفتی عضلات
• گریه غیر قابل کنترل

محققان نمی دانند که آیا میرتازاپین از شیر مادر عبور می کند یا خیر. هر فردی که شیر می دهد باید قبل از استفاده از این دارو با پزشک خود صحبت کند.

تداخلات دارویی

میرتازاپین با چندین داروی مختلف تداخل دارد. تداخلات دارویی می تواند از عملکرد معمول دارو جلوگیری کند و می تواند منجر به عوارض جانبی خطرناک شود.

برای جلوگیری از این موارد، فرد باید قبل از شروع میرتازاپین، تمام داروهای خود، از جمله داروهای بدون نسخه و نسخه‌ای را با پزشک خود در میان بگذارد. آنها همچنین باید آنها را از هرگونه ویتامین یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنند آگاه کنند.

برخی از داروها خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش می دهند. هنگام مصرف میرتازاپین، فرد نباید هیچ یک از موارد زیر را مصرف کند:

• مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
• متیلن بلو داخل وریدی
• آنتی بیوتیکی به نام لینزولید (Zyvox)

سایر داروها می توانند باعث ایجاد یا افزایش خطر عوارض جانبی شوند، از جمله موارد زیر:

• لیتیوم، تریپتان و داروهای سروتونرژیک ممکن است خطر ابتلا به سندرم سروتونین را در افراد افزایش دهند.
• بنزودیازپین ها ممکن است باعث خواب آلودگی شوند
• وارفارین ممکن است خطر خونریزی شدید را افزایش دهد

• هر دارویی که بر ریتم قلب تأثیر می گذارد، از جمله برخی داروهای ضد روان پریشی یا آنتی بیوتیک ها، می تواند عوارض جانبی را بدتر کند.

سایر داروها ممکن است میزان میرتازاپین را در بدن فرد افزایش دهند. این شامل:

• فنی توئین (دیلانتین)
• کاربامازپین (تگرتول)

در موارد دیگر، داروها ممکن است قرار گرفتن بدن در معرض میرتازاپین را افزایش دهند که می تواند عوارض جانبی بیشتری برای فرد ایجاد کند. اگر فردی یک یا چند مورد از موارد زیر را مصرف کند، پزشک ممکن است میزان میرتازاپین مصرفی او را کاهش دهد:

• ضد قارچ ها
• مهارکننده های پروتئاز برای HIV
• سایمتیدین (تاگامت)
• آنتی بیوتیک ها

هزینه

هزینه میرتازاپین بسته به پوشش بیمه ای فرد متفاوت خواهد بود. یک پزشک معمولاً قبل از تجویز دارو باید تأییدیه شرکت بیمه را دریافت کند.

میرتازاپین در مقابل داروهای مرتبط

داروها برای افراد مختلف متفاوت عمل می کنند. یک فرد ممکن است به میرتازاپین خیلی خوب پاسخ دهد و در مورد سایر داروهای ضد افسردگی خوب عمل نکند. بهتر است در مورد هر گونه نگرانی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید که می تواند در مورد اینکه چه دارویی ممکن است بهترین کار را انجام دهد، مشاوره ارائه دهد.

خلاصه

میرتازاپین یک داروی ضد افسردگی چهار حلقه ای است که متخصصان مراقبت های بهداشتی برای درمان افسردگی تجویز می کنند. برخی افراد دریافتند که مصرف این دارو می تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی آنها کمک کند.

افراد می توانند با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد هر گونه عوارض جانبی میرتازاپین صحبت کنند. واکنش هر فردی به داروهای ضد افسردگی متفاوت است. برخی از افراد ممکن است متوجه شوند که دوز متفاوت یا یک داروی جایگزین برای آنها بهتر عمل می کند.

پزشکان معمولاً میرتازاپین را برای کودکان و نوجوانان تجویز نمی کنند زیرا احتمال دارد افکار یا اعمال خودکشی را به عنوان یک عارضه جانبی تجربه کنند.

قبل از مصرف میرتازاپین، فرد باید پزشک خود را از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کند آگاه کند. افراد باید میرتازاپین را طبق دستور پزشک مصرف کنند. ضروری است که همیشه قبل از قطع مصرف دارو با پزشک صحبت کنید.