مسدود کننده های کانال کلسیم نوعی دارو هستند که افراد برای افزایش جریان خون و اکسیژن به قلب مصرف می کنند. پزشکان ممکن است یک مسدود کننده کانال کلسیم را برای درمان فشار خون بالا یا انواع بیماری های قلبی تجویز کنند.
کلسیم برای ایجاد انقباضات ماهیچه ای در سراسر بدن ضروری است. این ماده معدنی از طریق کانال های یونی که منافذ ریز روی سطح سلول هستند، وارد سلول های ماهیچه ای می شود. این فرآیند برای عملکرد معمولی بدن ضروری است.
مسدود کننده های کانال کلسیم میزان کلسیمی را که می تواند از طریق این کانال ها وارد سلول های ماهیچه ای در قلب و دیواره رگ های خونی شود، کاهش می دهد.
با انجام این کار، فشار در رگ های خونی و قلب را کاهش می دهند.
مسدود کننده های کانال کلسیم داروهای رایجی هستند که خطر عوارض کمی دارند. این مقاله به نحوه عملکرد این داروها و همچنین موارد استفاده و عوارض جانبی احتمالی آنها می پردازد.
انواع
دو نوع مختلف مسدود کننده کانال کلسیم وجود دارد که به نام های دی هیدروپیریدین و غیرهیدروپیریدین شناخته می شوند.
دی هیدروپیریدین ها
دی هیدروپیریدین ها نوع خاصی از کانال کلسیم را در بدن هدف قرار می دهند. آنها باعث گشاد شدن رگ های خونی و کاهش فشار خون می شوند.
نمونه هایی از دی هیدروپیریدین ها عبارتند از:
- آملودیپین (Norvasc)
- فلودیپین (پلندیل)
- ایسرادیپین (DynaCirc)
- نیکاردیپین (کاردن)
- نیفدیپین (Adalat، Procardia)
- نیمودیپین (Nimotop، Nymalize)
- نیولدیپین (سولار)
گاهی اوقات ممکن است این داروها رگ‌های خونی را بیش از حد گشاد کنند که می‌تواند منجر به تورم در پاها و پاها شود. پزشکان مراقب هستند دوز مصرفی را تجویز کنند که خطر این اتفاق را کاهش دهد.
پزشکان همچنین ممکن است این خطر را با تجویز مسدود کننده های کانال کلسیم طولانی رهش به حداقل برسانند. بدن این شکل از دارو را در مدت طولانی‌تری جذب می‌کند که از گشاد شدن بیش از حد رگ‌های خونی جلوگیری می‌کند.
غیر هیدروپیریدین ها
Nondihydropyridines رگ های خونی را مانند دی هیدروپیریدین ها گشاد می کند. با این حال، آنها اثرات اضافی بر روی قلب دارند که می تواند به کنترل ضربان قلب سریع کمک کند.
در حال حاضر، تنها دو داروی غیر دی هیدروپیریدینی وجود دارد:
- وراپامیل (کالان، ایزوپتین)
- دیلتیازم (کاردیزم)
وراپامیل به طور خاص سلول های ماهیچه قلب یا میوکارد را هدف قرار می دهد. پزشکان از این دارو برای کاهش درد قفسه سینه استفاده می کنند زیرا رگ های خونی را شل می کند و میزان اکسیژن مورد نیاز قلب را کاهش می دهد.
وراپامیل همچنین برای کاهش ریتم های غیر معمول سریع و بالقوه خطرناک قلب، مانند تاکی کاردی فوق بطنی مفید است.
دیلتیازم دارویی برای کنترل دیس ریتمی قلب (ریتم سریع یا نامنظم قلب) و کاهش فشار خون است. در مقایسه با وراپامیل، تأثیر کمتری بر ضربان قلب دارد.
کاربرد
پزشکان معمولا از مسدود کننده های کانال کلسیم برای درمان فشار خون بالا استفاده کنید. این داروها همچنین طیف وسیعی از کاربردهای احتمالی دیگر نیز دارند، مانند موارد زیر:
- درد قفسه سینه یا آنژین صدری
- بیماری عروق کرونر قلب
- ضربان قلب نامنظم، یا آریتمی
- میگرن
دانشمندان در حال حاضر در حال کاوش هستند سایر کاربردهای بالقوه برای مسدود کننده های کانال کلسیم به عنوان مثال، با کاهش فشار خون بالا، آنها معتقدند که مسدود کننده های کانال کلسیم ممکن است بتوانند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهند.
چندین نوع دیگر از داروها اثری شبیه به مسدود کننده های کانال کلسیم دارند.
مسدود کننده های کانال کلسیم در مقابل بتا بلوکرها
بتا بلوکرها با محدود کردن اثرات هورمون های استرس مانند اپی نفرین و نوراپی نفرین، فعالیت قلب را کاهش می دهند. این داروها در کاهش فشار خون موثر هستند.
نمونه هایی از بتا بلوکرها عبارتند از:
- آتنولول (تنورمین)
- کارودیلول (کورگ)
- متوپرولول (لوپرسور)
محققان دریافته‌اند که هم مسدودکننده‌های بتا و هم مسدودکننده‌های کانال کلسیم هستند موثر هستند در کاهش فشار خون، آنها را به درمان های مفیدی برای انواع بیماری هایی که بر قلب تأثیر می گذارد، از جمله آنژین و آریتمی تبدیل می کند.
را انجمن قلب آمریکا مسدود کننده های کانال کلسیم را به عنوان یک درمان دارویی خط اول برای فشار خون بالا در اکثر افراد توصیه می کند و توصیه می کند که بتا بلوکرها باید گزینه دوم باشند.
با این حال، پزشک یک فرد با نیازهای خاص او کار می کند و شرایط دیگری را که ممکن است داشته باشند برای تعیین اینکه کدام گزینه برای آنها بهترین است، در نظر می گیرد.
مسدود کننده های کانال کلسیم در مقابل مهار کننده های ACE
به اشتراک گذاری در PinterestACE مهارکننده های می تواند به مدیریت انواع بیماری های قلبی کمک کند.
مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE) نوع دیگری از داروها برای فشار خون بالا و انواع بیماری های قلبی هستند. آنها رگ های خونی را شل می کنند و قلب را راحت تر می کنند تا خون را به اطراف بدن پمپاژ کند.
مهارکننده‌های ACE با مسدود کردن آنزیم‌هایی که رگ‌های خونی را باریک می‌کنند، کار می‌کنند، که اجازه می‌دهد خون در رگ‌ها جریان یابد، بدون اینکه فشار زیادی بر آنها وارد شود.
نمونه هایی از مهارکننده های ACE عبارتند از:
- لیزینوپریل (Prinivil، Zestril)
- انالاپریل (Vasotec)
- بنازپریل (لوتنسین)
می توانند باعث برخی شوند مشترک عوارض جانبی، مانند سرفه یا تحریک پوست.
پزشک ممکن است گاهی اوقات یک مهارکننده ACE با مسدود کننده کانال کلسیم تجویز کند. پزشک با آنها کار می کند تا تعیین کند که آیا یک مهارکننده ACE، یک مسدود کننده کانال کلسیم یا ترکیبی از این دو برای نیازهای خاص آنها بهترین است.
اثرات جانبی
یکی از عوارض جانبی احتمالی مسدود کننده های کانال کلسیم است.
عوارض جانبی رایج مسدود کننده های کانال کلسیم عبارتند از:
- خستگی
- سوزش سردل
- گرگرفتگی صورت
- تورم در شکم، مچ پا یا پا
معمولاً این داروها می توانند باعث ایجاد موارد زیر شوند:
- یبوست
- سرگیجه
- ضربان قلب خیلی سریع یا خیلی آهسته
- سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست ها و پاها
- تنگی نفس
- خس خس سینه
- ناراحتی معده
- مشکل در بلع
- سرفه کردن
نادرترین عوارض جانبی که با مسدود کننده های کانال کلسیم رخ می دهد عبارتند از:
- خونریزی لثه
- سردرد
- درد قفسه سینه
- غش کردن
- تب
- یک رنگ زرد در چشم و پوست که به آن یرقان می گویند
- بثورات
اگر فردی هر یک از این عوارض را در اثر مصرف مسدود کننده های کانال کلسیم تجربه کرد، باید به پزشک مراجعه کند. اگر عوارض جانبی مشکلات جدی ایجاد کند، پزشک ممکن است نسخه را تغییر دهد یا دوز را کاهش دهد.
خلاصه
مسدود کننده های کانال کلسیم داروهای موثر و پرکاربردی برای درمان فشار خون بالا و چندین بیماری قلبی هستند. آنها با شل کردن عروق خونی و کاهش فشار روی قلب کار می کنند.
طیف وسیعی از داروهای جایگزین، مانند مهارکننده‌های ACE و مسدودکننده‌های بتا، برای فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی در دسترس هستند. آنها تأثیر مشابهی بر بدن دارند و پزشکان ممکن است ترکیبی از این داروها را تجویز کنند.
مسدود کننده های کانال کلسیم می توانند عوارض جانبی متعددی مانند خستگی و تورم در شکم، پاها و ساق ها ایجاد کنند. هرکسی که عوارض جانبی بدتر را تجربه می کند باید با پزشک در مورد تغییر داروها یا کاهش دوز صحبت کند.
مسدود کننده های کانال کلسیم نوعی دارو هستند که افراد برای افزایش جریان خون و اکسیژن به قلب مصرف می کنند. پزشکان ممکن است یک مسدود کننده کانال کلسیم را برای درمان فشار خون بالا یا انواع بیماری های قلبی تجویز کنند.
کلسیم برای ایجاد انقباضات ماهیچه ای در سراسر بدن ضروری است. این ماده معدنی از طریق کانال های یونی که منافذ ریز روی سطح سلول هستند، وارد سلول های ماهیچه ای می شود. این فرآیند برای عملکرد معمولی بدن ضروری است.
مسدود کننده های کانال کلسیم میزان کلسیمی را که می تواند از طریق این کانال ها وارد سلول های ماهیچه ای در قلب و دیواره رگ های خونی شود، کاهش می دهد.
با انجام این کار، فشار در رگ های خونی و قلب را کاهش می دهند.
مسدود کننده های کانال کلسیم داروهای رایجی هستند که خطر عوارض کمی دارند. این مقاله به نحوه عملکرد این داروها و همچنین موارد استفاده و عوارض جانبی احتمالی آنها می پردازد.
انواع
دو نوع مختلف مسدود کننده کانال کلسیم وجود دارد که به نام های دی هیدروپیریدین و غیرهیدروپیریدین شناخته می شوند.
دی هیدروپیریدین ها
دی هیدروپیریدین ها نوع خاصی از کانال کلسیم را در بدن هدف قرار می دهند. آنها باعث گشاد شدن رگ های خونی و کاهش فشار خون می شوند.
نمونه هایی از دی هیدروپیریدین ها عبارتند از:
- آملودیپین (Norvasc)
- فلودیپین (پلندیل)
- ایسرادیپین (DynaCirc)
- نیکاردیپین (کاردن)
- نیفدیپین (Adalat، Procardia)
- نیمودیپین (Nimotop، Nymalize)
- نیولدیپین (سولار)
گاهی اوقات ممکن است این داروها رگ‌های خونی را بیش از حد گشاد کنند که می‌تواند منجر به تورم در پاها و پاها شود. پزشکان مراقب هستند دوز مصرفی را تجویز کنند که خطر این اتفاق را کاهش دهد.
پزشکان همچنین ممکن است این خطر را با تجویز مسدود کننده های کانال کلسیم طولانی رهش به حداقل برسانند. بدن این شکل از دارو را در مدت طولانی‌تری جذب می‌کند که از گشاد شدن بیش از حد رگ‌های خونی جلوگیری می‌کند.
غیر هیدروپیریدین ها
Nondihydropyridines رگ های خونی را مانند دی هیدروپیریدین ها گشاد می کند. با این حال، آنها اثرات اضافی بر روی قلب دارند که می تواند به کنترل ضربان قلب سریع کمک کند.
در حال حاضر، تنها دو داروی غیر دی هیدروپیریدینی وجود دارد:
- وراپامیل (کالان، ایزوپتین)
- دیلتیازم (کاردیزم)
وراپامیل به طور خاص سلول های ماهیچه قلب یا میوکارد را هدف قرار می دهد. پزشکان از این دارو برای کاهش درد قفسه سینه استفاده می کنند زیرا رگ های خونی را شل می کند و میزان اکسیژن مورد نیاز قلب را کاهش می دهد.
وراپامیل همچنین برای کاهش ریتم های غیر معمول سریع و بالقوه خطرناک قلب، مانند تاکی کاردی فوق بطنی مفید است.
دیلتیازم دارویی برای کنترل دیس ریتمی قلب (ریتم سریع یا نامنظم قلب) و کاهش فشار خون است. در مقایسه با وراپامیل، تأثیر کمتری بر ضربان قلب دارد.
کاربرد
پزشکان معمولا از مسدود کننده های کانال کلسیم برای درمان فشار خون بالا استفاده کنید. این داروها همچنین طیف وسیعی از کاربردهای احتمالی دیگر نیز دارند، مانند موارد زیر:
- درد قفسه سینه یا آنژین صدری
- بیماری عروق کرونر قلب
- ضربان قلب نامنظم، یا آریتمی
- میگرن
دانشمندان در حال حاضر در حال کاوش هستند سایر کاربردهای بالقوه برای مسدود کننده های کانال کلسیم به عنوان مثال، با کاهش فشار خون بالا، آنها معتقدند که مسدود کننده های کانال کلسیم ممکن است بتوانند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهند.
چندین نوع دیگر از داروها اثری شبیه به مسدود کننده های کانال کلسیم دارند.
مسدود کننده های کانال کلسیم در مقابل بتا بلوکرها
بتا بلوکرها با محدود کردن اثرات هورمون های استرس مانند اپی نفرین و نوراپی نفرین، فعالیت قلب را کاهش می دهند. این داروها در کاهش فشار خون موثر هستند.
نمونه هایی از بتا بلوکرها عبارتند از:
- آتنولول (تنورمین)
- کارودیلول (کورگ)
- متوپرولول (لوپرسور)
محققان دریافته‌اند که هم مسدودکننده‌های بتا و هم مسدودکننده‌های کانال کلسیم هستند موثر هستند در کاهش فشار خون، آنها را به درمان های مفیدی برای انواع بیماری هایی که بر قلب تأثیر می گذارد، از جمله آنژین و آریتمی تبدیل می کند.
را انجمن قلب آمریکا مسدود کننده های کانال کلسیم را به عنوان یک درمان دارویی خط اول برای فشار خون بالا در اکثر افراد توصیه می کند و توصیه می کند که بتا بلوکرها باید گزینه دوم باشند.
با این حال، پزشک یک فرد با نیازهای خاص او کار می کند و شرایط دیگری را که ممکن است داشته باشند برای تعیین اینکه کدام گزینه برای آنها بهترین است، در نظر می گیرد.
مسدود کننده های کانال کلسیم در مقابل مهار کننده های ACE
به اشتراک گذاری در PinterestACE مهارکننده های می تواند به مدیریت انواع بیماری های قلبی کمک کند.
مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE) نوع دیگری از داروها برای فشار خون بالا و انواع بیماری های قلبی هستند. آنها رگ های خونی را شل می کنند و قلب را راحت تر می کنند تا خون را به اطراف بدن پمپاژ کند.
مهارکننده‌های ACE با مسدود کردن آنزیم‌هایی که رگ‌های خونی را باریک می‌کنند، کار می‌کنند، که اجازه می‌دهد خون در رگ‌ها جریان یابد، بدون اینکه فشار زیادی بر آنها وارد شود.
نمونه هایی از مهارکننده های ACE عبارتند از:
- لیزینوپریل (Prinivil، Zestril)
- انالاپریل (Vasotec)
- بنازپریل (لوتنسین)
می توانند باعث برخی شوند مشترک عوارض جانبی، مانند سرفه یا تحریک پوست.
پزشک ممکن است گاهی اوقات یک مهارکننده ACE با مسدود کننده کانال کلسیم تجویز کند. پزشک با آنها کار می کند تا تعیین کند که آیا یک مهارکننده ACE، یک مسدود کننده کانال کلسیم یا ترکیبی از این دو برای نیازهای خاص آنها بهترین است.
اثرات جانبی
یکی از عوارض جانبی احتمالی مسدود کننده های کانال کلسیم است.
عوارض جانبی رایج مسدود کننده های کانال کلسیم عبارتند از:
- خستگی
- سوزش سردل
- گرگرفتگی صورت
- تورم در شکم، مچ پا یا پا
معمولاً این داروها می توانند باعث ایجاد موارد زیر شوند:
- یبوست
- سرگیجه
- ضربان قلب خیلی سریع یا خیلی آهسته
- سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست ها و پاها
- تنگی نفس
- خس خس سینه
- ناراحتی معده
- مشکل در بلع
- سرفه کردن
نادرترین عوارض جانبی که با مسدود کننده های کانال کلسیم رخ می دهد عبارتند از:
- خونریزی لثه
- سردرد
- درد قفسه سینه
- غش کردن
- تب
- یک رنگ زرد در چشم و پوست که به آن یرقان می گویند
- بثورات
اگر فردی هر یک از این عوارض را در اثر مصرف مسدود کننده های کانال کلسیم تجربه کرد، باید به پزشک مراجعه کند. اگر عوارض جانبی مشکلات جدی ایجاد کند، پزشک ممکن است نسخه را تغییر دهد یا دوز را کاهش دهد.
خلاصه
مسدود کننده های کانال کلسیم داروهای موثر و پرکاربردی برای درمان فشار خون بالا و چندین بیماری قلبی هستند. آنها با شل کردن عروق خونی و کاهش فشار روی قلب کار می کنند.
طیف وسیعی از داروهای جایگزین، مانند مهارکننده‌های ACE و مسدودکننده‌های بتا، برای فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی در دسترس هستند. آنها تأثیر مشابهی بر بدن دارند و پزشکان ممکن است ترکیبی از این داروها را تجویز کنند.
مسدود کننده های کانال کلسیم می توانند عوارض جانبی متعددی مانند خستگی و تورم در شکم، پاها و ساق ها ایجاد کنند. هرکسی که عوارض جانبی بدتر را تجربه می کند باید با پزشک در مورد تغییر داروها یا کاهش دوز صحبت کند.