پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است. شایع‌ترین شکل پسوریازیس، پسوریازیس پلاکی است که باعث می‌شود سلول‌های پوست به‌طور غیرعادی سریع رشد کرده و در بالای پوست جمع شوند.
این سلول های اضافی پوسته های ضخیم و براق با لکه های قرمز خشک و خارش دار ایجاد می کنند که گاهی اوقات دردناک هستند. لکه ها می توانند کوچک یا بزرگ باشند و ممکن است در طول زمان از نظر شدت متفاوت باشند.
علائم پسوریازیس
علائم پسوریازیس ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از علائم رایج تر عبارتند از:
- لکه های قرمز پوست پوشیده از فلس های براق
- پوست خشک و ترک خورده که ممکن است خونریزی کند
- احساس خارش، درد یا سوزش روی پوست
- ناخن های متراکم، ناهموار یا آجدار
- مفاصل سفت و متورم
چگونه از تشدید پسوریازیس جلوگیری کنیم؟
علائم پسوریازیس ممکن است ظاهر شوند و از بین بروند، اما هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. بهترین راه برای پیشگیری از علائم، اجتناب از محرک های شناخته شده است. محرک های پسوریازیس از فردی به فرد دیگر متفاوت است. بنابراین مهم است که عوامل خاصی را شناسایی کنید که علائم شما را بدتر می کند و به تسکین آنها کمک می کند.
در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از تشدید پسوریازیس انجام دهید:
استرس را کاهش دهید
استرس های روزمره زندگی می تواند تأثیر منفی بر هر کسی بگذارد، اما این استرس ها به ویژه برای افراد مبتلا به پسوریازیس مشکل ساز هستند. بدن تمایل به واکنش التهابی به استرس دارد. این پاسخ می تواند باعث تشدید پسوریازیس شود.
مهم است که میزان استرس در زندگی خود را تا حد امکان کاهش دهید. در اینجا چند روش برای امتحان وجود دارد:
- روان درمانی. ممکن است پس از صحبت با یک درمانگر در مورد وضعیت خود و هر عامل دیگری که ممکن است باعث استرس در زندگی شما شود، احساس آرامش بیشتری کنید.
- یوگا. یوگا باعث آرامش ذهن و بدن می شود و به کاهش استرس کمک می کند.
- تکنیک های مدیتیشن و آرامش. مدیتیشن، تکرار یک مانترا یا انجام تمرینات تنفس عمیق می تواند به کاهش استرس کمک کند.
از مصرف برخی داروها خودداری کنید
برخی از داروها می توانند با پاسخ خودایمنی بدن تداخل کنند و باعث التهاب شوند که می تواند باعث پسوریازیس شود. این داروها عبارتند از:
- لیتیوم، که برای درمان اختلالات روانی مانند افسردگی شیدایی استفاده می شود
- داروهای ضد مالاریا، مانند کلروکین و هیدروکسی کلروکین (Plaquenil) که برای پیشگیری از مالاریا استفاده می شود.
- ایندرال (Hemangeol) که برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود
- ایندومتاسین (Indocin)، که یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که برای درمان آرتریت استفاده می شود
مطمئن شوید که با پزشک خود در مورد داروهای تجویزی یا بدون نسخه ای که مصرف می کنید صحبت می کنید. پزشک شما ممکن است شما را به داروی دیگری تغییر دهد یا اگر مشکوک باشد که داروی شما باعث شیوع پسوریازیس شده است، دوز مصرفی شما را تغییر دهد.
بدون مشورت با پزشک خود، مصرف دارو را قطع نکنید، حتی اگر فکر می کنید که داروی شما باعث تشدید بیماری می شود.
جلوگیری از آسیب های پوستی
صدمات به پوست می تواند باعث پسوریازیس در برخی افراد شود. این پدیده به عنوان پدیده Koebner شناخته می شود. آسیب های پوستی رایج که باعث پسوریازیس می شود شامل آفتاب سوختگی و خراش می شود.
مراقبت خوب از پوست می تواند به جلوگیری از این نوع آسیب ها کمک کند. هنگام انجام فعالیت هایی که ممکن است باعث آسیب پوستی شود، همیشه باید اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهید، از جمله:
- استفاده از کرم ضد آفتاب و پوشیدن کلاه هنگام گذراندن وقت در خارج از منزل
- پوشیدن آستین بلند و دستکش هنگام باغبانی
- استفاده از اسپری حشرات قبل از گذراندن وقت در فضای باز
- هنگام شرکت در فعالیت های خارج از منزل احتیاط کنید
اگر پس از آسیب پوستی متوجه علائم پسوریازیس شدید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. هنگامی که به موقع تشخیص داده شود، پدیده Koebner می تواند به طور موثر درمان شود.
از عفونت جلوگیری کنید
عفونت ها به عنوان محرک پسوریازیس شناخته شده اند زیرا بر سیستم ایمنی فشار وارد می کنند و باعث واکنش التهابی می شوند. گلودرد استرپتوکوکی به ویژه با شروع پسوریازیس روده ای به خصوص در کودکان مرتبط است. با این حال، شعله ور شدن پسوریازیس ممکن است پس از گوش درد، التهاب لوزه، یا عفونت تنفسی یا پوستی رخ دهد.
اگر مشکوک به عفونت هستید، مهم است که فوراً به دنبال درمان باشید. اگر آسیب پوستی مانند بریدگی یا زخم دارید، مطمئن شوید که آن را به درستی تمیز کنید و برای جلوگیری از عفونت آن را بپوشانید. راه های دیگر برای جلوگیری از عفونت عبارتند از:
- شستن مرتب دست ها در طول روز
- اجتناب از اشتراک غذا، نوشیدنی یا ظروف غذا خوردن با افراد دیگر
- محدود کردن قرار گرفتن در معرض افراد بیمار، به ویژه کودکان
یک رژیم غذایی سالم داشته باشید
به نظر می رسد چاق یا اضافه وزن علائم پسوریازیس را بدتر می کند. بنابراین مهم است که وزن خود را با ورزش و خوردن یک رژیم غذایی سالم مدیریت کنید. اگر در مورد دومی مشکل دارید، ممکن است بخواهید برای کمک به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید. یک متخصص تغذیه به شما کمک می کند تا بفهمید برای کاهش وزن روزانه چه مقدار غذا و چه غذاهای خاصی باید بخورید.
به نظر می رسد غذاهای خاصی باعث ایجاد التهاب در بدن می شوند که می تواند علائم پسوریازیس را در برخی افراد ایجاد کند. به نظر می رسد غذاهای دیگر به کاهش التهاب و بروز شعله ور شدن کمک می کنند.
غذاهایی که ممکن است باعث التهاب شوند عبارتند از:
- گوشت قرمز
- لبنیات پرچرب
- غذاهای پرچرب
- غذاهای فراوری شده
- قندهای تصفیه شده
غذاهایی که ممکن است التهاب را کاهش دهند عبارتند از:
- ماهی های چرب مانند سالمون و تن
- دانه هایی مانند دانه کتان و تخم کدو
- مغزها مخصوصا گردو و بادام
- سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج و کلم پیچ
اگر رژیم غذایی شما فاقد برخی مواد مغذی باشد، ممکن است از مصرف ویتامین ها یا مکمل ها نیز بهره مند شوید. قبل از افزودن ویتامین ها یا مکمل ها به رژیم غذایی خود حتما با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنید. برخی ممکن است با اثربخشی برخی داروها تداخل داشته باشند.
خلاصه
شناسایی محرک های شما برای کاهش یا پیشگیری از علائم پسوریازیس بسیار مهم است. ممکن است همیشه نتوان از محرک ها یا علائم پسوریازیس جلوگیری کرد. اما پایبندی به برنامه درمانی و اجتناب از محرک ها می تواند به حداقل رساندن علائم شما کمک کند. اگر برای شناسایی محرک‌های خود به کمک نیاز دارید یا می‌خواهید پیشنهاداتی در مورد چگونگی کاهش شیوع خود داشته باشید، با پزشک خود صحبت کنید.