یائسگی و سرگیجه: علل و درمان ها

سرگیجه در دوران یائسگی شایع است و معمولاً نشان دهنده یک مشکل پزشکی نیست. عوامل ایجاد کننده شامل تغییرات هورمونی و خستگی است، اما سرگیجه همچنین می تواند ناشی از عفونت گوش و علل دیگر باشد.

یائسگی  زمانی است که قاعدگی متوقف می شود و دیگر امکان بارداری وجود ندارد. این یک انتقال طبیعی است که معمولاً در سنین میانسالی بر افراد دارای تخمدان تأثیر می گذارد.

این یک بیماری یا وضعیت سلامتی نیست و به این ترتیب علائمی ندارد. با این حال، برخی تغییرات و ویژگی های جسمی و روحی در این زمان شایع است، از جمله سرگیجه.

یک مطالعه ژاپنی  با منبع معتمد  شامل ۴۷۱ زن ۴۰ تا ۶۵ ساله نشان داد که ۳۵.۷ درصد از این شرکت کنندگان حداقل یک بار در هفته سرگیجه را تجربه می کنند.

محققان در نظر گرفتند که عوامل زیر ممکن است نقش داشته باشند: سن، وضعیت یائسگی، ترکیب بدن، عوامل قلبی عروقی، الگوهای خواب، علائم افسردگی و اضطراب، و ویژگی های سبک زندگی.

در این مقاله به برخی از علل سرگیجه در دوران یائسگی و گزینه های درمانی موجود می پردازیم.

علل

در زیر دلایلی وجود دارد که نشان می دهد سرگیجه در زمان یائسگی شایع تر است.

تغییرات هورمونی

سطح هورمون ها در طول زندگی یک زن در نوسان است، اما آنها شروع به تغییر قابل توجهی در دوران قبل از یائسگی می کنند. این مرحله انتقالی معمولاً زمانی شروع می شود که یک فرد در ۴۰ سالگی است.

پیش از یائسگی می تواند بین ۲ تا ۸ سال طول بکشد، اما طبق گفته  منبع مورد اعتماد دفتر سلامت زنان، مدت زمان متوسط ​​آن ۴ سال است. پریودها نامنظم می شوند و در نهایت متوقف می شوند. زمانی که یک سال از آخرین قاعدگی می گذرد، یائسگی شروع می شود. میانگین سنی یائسگی در ایالات متحده ۵۲ سال است.

با این حال، برخی از افراد ممکن است یائسگی را زودتر تجربه کنند. این انتقال می‌تواند در سنین پایین‌تر اتفاق بیفتد، اگر فردی شرایط سلامتی داشته باشد یا تحت عمل جراحی یا درمان دیگری قرار گرفته باشد که بر هورمون‌ها یا تخمدان‌های او تأثیر می‌گذارد.

در دوران پیش از یائسگی، تخمدان ها شروع به تولید کمتر استروژن و پروژسترون می کنند. این هورمون ها مسئول حفظ سیستم تولید مثل هستند، اما ممکن است در عملکرد سایر اندام ها از جمله مغز، گوش و قلب نیز نقش داشته باشند.

این تغییرات می تواند با تأثیر بر موارد زیر منجر به سرگیجه شود:

گوش داخلی

مشکلات گوش می تواند باعث سرگیجه شود. برخی از  کارشناسان  بر این باورند که تغییرات هورمونی ممکن است بر خطر این نوع اختلال تأثیر بگذارد.

مغز از طریق otoconia، عضوی از گوش داخلی متشکل از کریستال های ریزی به نام otoliths تعادل را حس می کند.

در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۴  ، محققان داده‌های ۹۳۵ زن را که سرگیجه موضعی حمله‌ای خوش‌خیم (BPPV) داشتند، بررسی کردند. در BPPV، فرد هنگام حرکت یا تغییر موقعیت دچار سرگیجه می شود.

نتایج نشان داد که ممکن است بین از دست دادن استروژن و تضعیف otoconia ارتباط وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، نوسانات هورمونی ممکن است به سرگیجه مربوط به گوش کمک کند.

متابولیسم

متابولیسم فرآیندی است که در آن بدن غذا را به گلوکز تجزیه می کند و آن را به سلول ها می رساند و در آنجا انرژی می دهد. استروژن به حفظ این فرآیند کمک می کند.

همانطور که سطح استروژن در  نوسان است ، این می تواند سطح گلوکز خون را تحت تاثیر قرار دهد. با افزایش و کاهش سطح گلوکز، سلول های بدن ممکن است منبع انرژی ثابتی دریافت نکنند که می تواند منجر به  خستگی و سرگیجه شود.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۷   از این موضوع حمایت می کند و نشان می دهد که یائسگی می تواند به طور قابل توجهی بر سطح گلوکز و انسولین در خون تأثیر بگذارد.

قلب

تغییرات هورمونی در دوران یائسگی می تواند بر سیستم قلبی عروقی تأثیر بگذارد و این می تواند منجر به  تپش قلب یا  ضربان قلب نامنظم شود.

وقتی فردی ضربان قلب نامنظم دارد، قلب خون را به طور موثر در بدن پمپ نمی کند و خون نمی تواند مقدار معمول اکسیژن را به بدن برساند. کاهش اکسیژنی که به سلول ها می رسد ممکن است باعث احساس سبکی سر یا سرگیجه در فرد شود.

سالخورده

یائسگی با افزایش سن متفاوت است و همه افراد به طور همزمان آن را تجربه نمی کنند.

با این حال، افراد اغلب یائسگی را در سال های میانسالی تجربه می کنند، زمانی که تغییرات مرتبط با سن نیز در حال انجام است.

به عنوان مثال، گوش داخلی و سایر سیستم های بدن ممکن است مانند گذشته کار نکنند. عوامل مختلف مرتبط با سن می توانند در ایجاد سرگیجه در حوالی یائسگی نقش داشته باشند.

علاوه بر این،  برخی از دانشمندان منبع معتبر  پیشنهاد کرده‌اند که یائسگی ممکن است باعث ایجاد تغییرات اپی ژنتیکی شود که می‌تواند روند پیری را تسریع کند، مثلاً در خون.

بیخوابی

به گفته بنیاد خواب ، گرگرفتگی، اضطراب و افسردگی همگی ویژگی‌های رایج یائسگی هستند و می‌توانند خواب راحت را دشوار کنند  . افرادی که خواب کافی و با کیفیت ندارند ممکن است به دلیل خستگی دچار سرگیجه شوند.

بر اساس تحقیقات، در برخی موارد، شرایطی که منجر به سرگیجه می شود نیز می تواند بر کیفیت خواب فرد تأثیر بگذارد  . منبع قابل اعتماد  هر کسی که مشکلات مداوم خواب و سرگیجه را تجربه می کند باید به پزشک مراجعه کند، زیرا این علائم ممکن است به دلیل یک بیماری زمینه ای باشد.

گرگرفتگی

گرگرفتگی حدود  ۷۵ درصد  از افراد را در دوران پیش از یائسگی تحت تاثیر قرار می دهد.

گرگرفتگی احساس گرما است که به طور موقت در سر، صورت، گردن و قسمت بالایی بدن پخش می شود. سرگیجه  می تواند همزمان رخ دهد  و همچنین تعریق، تپش قلب، حالت تهوع، سردرد و ضعف.

اگر در طول شب اتفاق بیفتد، گرگرفتگی می تواند کیفیت خواب را تحت تاثیر قرار دهد و این می تواند منجر به سرگیجه در طول روز شود.

فلش داغ چه احساسی دارد و چه کاری می توانم در مورد آن انجام دهم؟ در اینجا پیدا  کنید .

میگرن

بسیاری از زنان مبتلا به  میگرن  می گویند که متوجه ارتباط بین دوره های میگرن و چرخه قاعدگی خود می شوند. برای برخی، علائم میگرن در دوران یائسگی بهبود می یابد. با این حال،  ۴۵ درصد  از زنان مبتلا به میگرن می گویند که این دوره ها در این زمان بدتر می شوند.

میگرن در دوران یائسگی شایع است و  میگرن تراست  بیان می کند که ارتباط نزدیکی بین میگرن و سرگیجه وجود دارد.

نویسندگان یک  مطالعه Trusted Source  اشاره می کنند که در طول یائسگی، برخی از افراد شروع به تجربه نوعی میگرن می کنند که شامل سردرد و سرگیجه است. آنها از این سرگیجه به عنوان سرگیجه میگرنی اپیگون یاد می کنند.

اضطراب و استرس

اضطراب و افسردگی در دوران یائسگی شایع است. عوامل شامل تغییرات هورمونی، رویدادهای میانسالی و نگرانی در مورد مسائلی مانند افزایش سن، سلامتی و مراقبت از والدین سالخورده است.

در برخی موارد، اضطراب می تواند منجر به هراس شود که می تواند شامل تپش قلب و سرگیجه باشد.

محققان ژاپنی دریافتند که سرگیجه  در زنان در دوران یائسگی شایع بود. آنها همچنین شواهدی از ارتباط بین سرگیجه و اضطراب پیدا کردند. در حالی که آنها نتوانستند تایید کنند که یک عامل باعث دیگری می شود، آنها پیشنهاد کردند که درمان اضطراب ممکن است به کاهش سرگیجه کمک کند.

نکات سبک زندگی

موارد زیر ممکن است به کاهش علائم سرگیجه کمک کند.

هیدراته ماندن  با نوشیدن مایعات فراوان، به ویژه آب.

خوردن مکرر وعده های غذایی کوچک و میان وعده ها  برای کمک به حفظ سطح قند خون. مردم باید غذاهای حاوی کربوهیدرات های پیچیده مانند غلات کامل و سبزیجات را انتخاب کنند. بدن این ها را آهسته تر تجزیه می کند، بنابراین به حفظ یک منبع انرژی ثابت کمک می کند.

ایجاد یک برنامه خواب منظم ، با زمان خواب و بیداری ثابت. ورزش منظم و تغذیه سالم نیز می تواند خواب را بهبود بخشد.

مدیریت استرس  از طریق ورزش، مدیتیشن و یوگا. مشاوره ممکن است به افرادی که استرس و اضطراب شدید یا مداوم دارند کمک کند. یک رژیم غذایی سالم نیز می تواند مفید باشد.

انجام تمرینات تعادلی  برای تقویت  ماهیچه هایی که از تعادل حمایت می کنند.

 برای  کمک به شناسایی  غذاها، فعالیت ها و داروهایی که ممکن است باعث ایجاد علائم شوند، یک دفتر خاطرات داشته باشید.

 در صورت بروز علائم جدید یا تداوم، بدتر شدن یا شدید بودن علائم موجود، به دنبال کمک پزشکی باشید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر سرگیجه بدتر شد، ادامه پیدا کرد یا بر فعالیت های روزانه تأثیر گذاشت، افراد باید به دنبال کمک پزشکی باشند. شرایط مختلف سلامتی می تواند منجر به سرگیجه شود. پزشک می تواند به تشخیص اینکه آیا فرد دارای شرایطی است که نیاز به درمان اضافی دارد کمک کند.

ممکن است فرد بتواند با گفتن اینکه آیا احساس می کند یا خیر به پزشک کمک کند:

• سبک مغز
• گویی زمین در حالت تعادل نیست یا در حال جابجایی است
• انگار اطراف در حال چرخش است

درمان

پزشکان فقط می توانند سرگیجه را با رسیدگی به علت زمینه ای درمان کنند.

برای سرگیجه ای که مستقیماً از یائسگی ناشی می شود، تغییر سبک زندگی ممکن است کمک کننده باشد. با این حال، برای برخی افراد، هورمون درمانی ممکن است مناسب باشد.

هورمون درمانی می تواند به تسکین ویژگی های مختلف یائسگی از جمله سرگیجه کمک کند. هورمون درمانی مکمل استروژن یا پروژسترون را از طریق داروهای خوراکی، چسب ها یا تزریقات فراهم می کند.

با این حال، این درمان می تواند منجر به عوارض جانبی در برخی افراد شود. یک فرد باید با پزشک خود صحبت کند که آیا درمان هورمونی برای او مناسب است یا خیر.

چشم انداز

سرگیجه در دوران یائسگی شایع است و برخی از افراد با حرکت در دوره گذار متوجه می شوند که بهبود می یابد.

با این حال، افراد ممکن است با افزایش سن یا در صورت ابتلا به یک بیماری سلامتی، بیشتر دچار سرگیجه شوند. اگر سرگیجه بر کیفیت زندگی یا فعالیت های روزانه وی تأثیر بگذارد، باید به پزشک مراجعه کند. همچنین اگر حالت تهوع، استفراغ یا سایر علائم همراه با سرگیجه بود یا اگر سرگیجه بعد از یائسگی ادامه داشت، بهتر است با پزشک صحبت کنید.

پیوند منبع