پسوریازیس در پا: علائم، علل و درمان

پسوریازیس معمولاً باعث ایجاد بثورات خشک و پوسته پوسته می شود که می تواند تقریباً در هر نقطه از بدن فرد از جمله پاها ظاهر شود. درمان پسوریازیس در پا می تواند دردناک و چالش برانگیز باشد.

پسوریازیس  یک بیماری طولانی مدت است که بیش از  ۸ میلیون  نفر را در ایالات متحده تحت تاثیر قرار می دهد. پزشکان به طور کامل درک نمی کنند که چه چیزی باعث این عارضه پوستی می شود، اما معتقدند که ممکن است از یک مشکل سیستم ایمنی ناشی شود.

در این مقاله به بررسی علائم، علل و درمان پسوریازیس در پا می پردازیم. ما همچنین نحوه تشخیص پسوریازیس در پا و پای  ورزشکاران را توضیح می‌دهیم  و نکاتی درباره سبک زندگی برای کاهش شعله‌ور شدن پسوریازیس ارائه می‌کنیم.

علائم پسوریازیس در پا

انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد. شایع ترین نوع پسوریازیس پلاکی است که در حدود  ۹۰ درصد از افراد مبتلا به این عارضه روی می دهد.

پسوریازیس پلاکی تقریباً در هر قسمت از بدن، از جمله پاها، ممکن است رخ دهد. این نوع باعث ایجاد لکه های خشکی در پوست می شود که به عنوان پلاک شناخته می شوند.

پسوریازیس ممکن است در پوست های روشن و تیره متفاوت ظاهر شود. به عنوان مثال، پسوریازیس  اغلب  در پوست های روشن قرمز یا صورتی به نظر می رسد اما ممکن است باعث ایجاد لکه های بنفش، خاکستری یا قهوه ای تیره در پوست های تیره شود.

این پلاک‌ها معمولاً با فلس‌های نقره‌ای پوشیده شده‌اند و می‌توانند خارش و درد داشته باشند. در پسوریازیس شدیدتر، پلاک ها نیز ممکن است باز شوند و خونریزی کنند.

نوع دوم پسوریازیس، به نام  پسوریازیس پوسچولار پالموپلانتار ، به طور خاص  بر  روی کف دست‌ها و کف پا تأثیر می‌گذارد.

افراد مبتلا به پسوریازیس پوسچولار کف پلانتار معمولاً متوجه تاول های ریز و چرکی زیادی روی پاها، دست ها یا هر دو می شوند. این تاول ها علیرغم ظاهرشان عفونی و مسری نیستند.

هنگامی که فردی مبتلا به پسوریازیس است، یک بیماری حاد نادر  می تواند  روی پاهای او ایجاد شود. پزشکان آن را  پسوریازیس اریترودرمیک می نامند .

پسوریازیس اریترودرمیک یک بیماری حاد است و باعث التهاب در بیش از  ۹۰٪ منبع مطمئن  سطح بدن می شود و باعث می شود که اریتماتوز و ملتهب به نظر برسد. این بدان معنی است که پوست آسیب دیده قرمز می شود، که ممکن است در پوست های تیره تر، قرمز تیره تر یا تیره تر ظاهر شود.

به غیر از پسوریازیس، سایر محرک‌های این بیماری  شامل  سایر بیماری‌های التهابی پوست، برخی سرطان‌ها و برخی داروها می‌شود.

پسوریازیس اریترودرمیک جدی است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

علل، محرک ها و عوامل خطر

پسوریازیس زمانی ایجاد می شود که بدن خیلی سریع سلول های پوست را جایگزین کند. پزشکان به طور کامل نمی دانند که چه چیزی باعث این بیماری پوستی می شود، اما معتقدند که این یک  بیماری خود ایمنی است . این بدان معناست که سیستم ایمنی بدن به  اشتباه به بافت های سالم منبع مورد اعتماد  مانند سلول های پوست حمله می کند.

ژن های یک فرد ممکن است در ایجاد پسوریازیس نقش داشته باشد و ممکن است در خانواده ها ایجاد شود. افراد مبتلا به سایر بیماری های خودایمنی نیز بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس متوجه می شوند که موارد خاصی باعث تحریک یا بدتر شدن علائم آنها می شود. محرک های بالقوه می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما  ممکن است شامل موارد زیر باشد :

• آسیب اخیر به پوست، مانند بریدگی، نیش حشره یا آفتاب سوختگی
• استرس عاطفی 
• تغییرات آب و هوایی، به خصوص زمانی که باعث  خشکی پوست می شوند
• یک بیماری یا عفونت
• داروهای خاص

برخی از افراد پس از تجربه پسوریازیس ابتدا متوجه پسوریازیس می شوند. اگر این بیماری روی پاها تأثیر بگذارد، ممکن است فرد علائم پای خود را با یک واکنش آلرژیک یا عفونت، مانند پای ورزشکار اشتباه بگیرد.

پسوریازیس در پا در مقابل پای ورزشکاران

پای ورزشکار یک  عفونت قارچی شایع است که روی پاها ایجاد می شود. بر خلاف پسوریازیس، مسری است.

فرد می تواند از سطوح، حوله ها و لباس های حامل قارچ به پای ورزشکار مبتلا شود.

در بیشتر موارد، این بیماری نیاز به درمان دارد. با این حال، فرد معمولاً می تواند عفونت را در خانه با  داروهای ضد قارچ بدون نسخه درمان کند.

پسوریازیس در پا و پای ورزشکار می تواند شبیه به هم باشد. اگر فردی مطمئن نیست که به کدام بیماری مبتلا است، به خصوص اگر قبلاً پسوریازیس نداشته است، ممکن است نیاز به مشورت با پزشک داشته باشد.

برخی از تفاوت های بین پای ورزشکاران و پسوریازیس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مکان:  اگرچه هر دو بیماری می توانند هر قسمت از پا را تحت تاثیر قرار دهند، پای ورزشکار می تواند بین انگشتان پا یا زیر ناخن ظاهر شود. پسوریازیس می تواند ناخن ها و کف پا را نیز درگیر کند.
• رنگ:  پسوریازیس و پای ورزشکاران می توانند در افرادی که پوست روشن دارند، پوسته پوسته و قرمز به نظر برسند. در پوست‌های تیره‌تر،  ممکن است به  رنگ خاکستری، بنفش یا قهوه‌ای تیره نیز ظاهر شوند. پسوریازیس همچنین تمایل به تغییر رنگ و ظاهر در طول زمان یا ایجاد پوسته های نقره ای پوشاننده دارد.
• درد:  پسوریازیس روی پا ممکن است دردناک و دردناک باشد. پای ورزشکار عمدتاً خارش دارد، اما خاراندن مکرر می تواند باعث آسیب به عفونت شود.
• تغییر ناخن:  پای ورزشکار می تواند باعث ایجاد عفونت در ناحیه زیر ناخن شود. می تواند باعث بلند شدن و  زرد شدن  و شکننده شدن ناخن ها شود. پسوریازیس همچنین می تواند باعث شود که ناخن ها دندانه دار به نظر برسند.
• سفتی مفاصل:  برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس دارای درد،  سفت شدن مفاصل  و علائم دیگر هستند.

درمان پسوریازیس در پا

هنوز هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد، اما طیف وسیعی از درمان ها می توانند به تسکین علائم و کاهش شعله ور شدن آن کمک کنند. انتخاب درمان اغلب به نوع، محل و شدت پسوریازیس فرد بستگی دارد.

سه درمان اولیه  شامل  داروهای موضعی، نور درمانی و داروهای سیستمیک است.

داروهای موضعی به شکل فرمولاسیون های موضعی مختلف مانند کرم ها و پمادها هستند که افراد مستقیماً روی پوست خود استفاده می کنند. مثالها عبارتند از:

• نرم کننده ها
• استروئیدها
•  آنالوگ های ویتامین D
• مهارکننده های کلسینورین
• قطران زغال سنگ

فرد می تواند برخی از درمان های موضعی مانند نرم کننده ها، کرم های استروئیدی ملایم و فوم قطران زغال سنگ را بدون نسخه بخرد. پزشک می تواند فرمولاسیون موضعی قوی تری را تجویز کند.

نور درمانی که به عنوان فتوتراپی نیز شناخته می شود، معمولاً در بیمارستان ها یا کلینیک ها انجام می شود و شامل پزشکان می شود که فرد را در معرض نور UV قرار می دهند. برای اینکه نور درمانی موثر باشد، ممکن است افراد به ۲ یا ۳ جلسه در هفته نیاز داشته باشند.

درمان های سیستمیک در سراسر بدن کار می کنند و شامل داروهای خوراکی و تزریقی می شوند. پزشکان معمولاً این داروها را فقط برای پسوریازیس شدید به دلیل خطر عوارض جانبی جدی و نیاز به نظارت دقیق تجویز می کنند.

نمونه هایی از درمان های سیستمیک عبارتند از:

• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند  متوترکسات  یا  سیکلوسپورین
• استروئیدها
• رتینوئیدها
• مهارکننده های فسفودی استراز ۴
• بیولوژیک

درمان پسوریازیس در پاها به دلیل موقعیت مکانی آن می تواند چالش برانگیز باشد. با کار با پزشک، افراد ممکن است نیاز داشته باشند چندین روش درمانی مختلف را قبل از یافتن درمانی مؤثر امتحان کنند. در برخی موارد، یک فرد ممکن است به ترکیبی از درمان ها نیاز داشته باشد.

پزشک ممکن است قطران زغال سنگ، نور درمانی یا داروهای سیستمیک را برای افراد مبتلا به پسوریازیس در پاها توصیه کند که درمان آنها از راه های دیگر دشوار است.

دستورالعمل‌های کنونی   تجویز یک داروی بیولوژیک مانند  اینفلیکسیماب ( رمیکید  ) یا  آدالیموماب (هومیرا) را برای پسوریازیس کف پلانتار پیشنهاد می‌کنند. این داروها بر نحوه عملکرد سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارند و هدفشان درمان علت زمینه‌ای پسوریازیس است.

نکات سبک زندگی

برخی از  تغییرات سبک زندگی  ممکن است به کاهش یا جلوگیری از تشدید پسوریازیس کمک کند. اینها  ممکن است شامل موارد زیر باشد :

• سالم ماندن، مانند حفظ وزن متوسط، اجتناب از سیگار در صورت لزوم، کاهش مصرف الکل، و خوردن یک رژیم غذایی متعادل
• مرطوب نگه داشتن پوست، مانند استفاده منظم از نرم کننده ها و اجتناب از صابون ها و مواد آرایشی که می توانند پوست را خشک کنند.
• استفاده از دفترچه یادداشت علائم برای شناسایی و اجتناب از  محرک های خاص پسوریازیس ، مانند برخی غذاها و آب و هوا
• به حداقل رساندن استرس، از جمله از طریق مدیتیشن،  یوگا ، درمان، یا استراتژی های دیگر
• ورزش منظم

سوالات متداول

در اینجا چند سوال رایج در مورد پسوریازیس در پا وجود دارد.

چگونه از شر پسوریازیس روی پاهای خود خلاص شوید؟

درمان پسوریازیس در پا  ممکن است شامل  ترکیبی از داروهای موضعی، نور درمانی و داروهای سیستمیک مانند سرکوب کننده‌های ایمنی باشد. چندین تغییر در شیوه زندگی نیز می تواند به جلوگیری از تشدید پسوریازیس در طولانی مدت کمک کند.

یک فرد می تواند با پزشک همکاری کند تا بهترین روش درمانی را برای خود تعیین کند، که ممکن است به نوع خاص، محل و شدت پسوریازیس بستگی داشته باشد.

پسوریازیس روی پا چه حسی دارد؟

پسوریازیس پلاکی  می‌تواند باعث ایجاد  لکه‌های خشک پوستی روی پا شود که اغلب احساس خارش یا درد دارند. انواع دیگر این بیماری ممکن است باعث ایجاد تاول‌های دردناک و پر از چرک در کف پا یا لکه‌های پوسته‌دار و خشک پوست در سراسر بدن شود.

چرا روی پاهایم پسوریازیس می گیرم؟

در حالی که دقیقاً علت پسوریازیس در پاها مشخص نیست، برخی محرک‌ها ممکن است پسوریازیس را برای برخی افراد بدتر کنند.

محرک های بالقوه  ممکن است شامل  استرس، تغییرات آب و هوا، بیماری یا عفونت، برخی داروها یا آسیب اخیر به پوست باشد.

خلاصه

پسوریازیس در پا می تواند دردناک تر و دشوارتر از بیماری ایجاد شده در سایر قسمت های بدن باشد. گزینه های درمانی زیادی وجود دارد، اما ممکن است فرد نیاز به همکاری با پزشک خود داشته باشد تا بتواند برای او موثر باشد.

مرطوب نگه داشتن پوست، اجتناب از محرک های احتمالی و حفظ یک سبک زندگی سالم نیز ممکن است به جلوگیری از عود پسوریازیس کمک کند.

منبع