بررسی اجمالی
آسکاریازیس (as-kuh-RIE-uh-sis) نوعی عفونت کرم گرد است. این کرم ها انگل هایی هستند که از بدن شما به عنوان میزبان برای بالغ شدن از لارو یا تخم به کرم های بالغ استفاده می کنند. کرم های بالغ، که تولید مثل می کنند، می توانند بیش از یک فوت (۳۰ سانتی متر) طول داشته باشند.
کرم آسکاریازیس
کرم آسکاریازیس
کرم‌های آسکاریازیس معمولاً صورتی یا سفید با انتهای مخروطی هستند. کرم های ماده می توانند بیش از ۱۵ اینچ (۴۰ سانتی متر) طول و کمی کمتر از یک چهارم اینچ (۶ میلی متر) قطر داشته باشند. کرم های نر معمولا کوچکتر هستند.
یکی از شایع ترین عفونت های کرمی در مردم در سراسر جهان، آسکاریازیس در ایالات متحده غیر معمول است. اکثر افراد مبتلا موارد خفیف و بدون علامت دارند. اما آلودگی شدید می تواند منجر به علائم و عوارض جدی شود.
آسکاریازیس اغلب در کودکان در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان رخ می دهد – به ویژه در مناطقی که بهداشت و بهداشت ضعیفی دارند.
اکثر افراد مبتلا به آسکاریازیس هیچ علامت یا علامتی ندارند. آلودگی های متوسط تا شدید بسته به اینکه کدام قسمت از بدن شما تحت تأثیر قرار گرفته است، علائم یا علائم مختلفی ایجاد می کند.
در ریه ها
پس از قورت دادن تخم‌های کوچک آسکاریازیس (میکروسکوپی)، آنها در روده کوچک بیرون می‌آیند و لاروها از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به ریه‌ها مهاجرت می‌کنند. در این مرحله، ممکن است علائم و نشانه هایی شبیه به آسم یا ذات الریه را تجربه کنید، از جمله:
- سرفه های مداوم
- تنگی نفس
- خس خس سینه
پس از گذراندن ۱۰ تا ۱۴ روز در ریه ها، لاروها به سمت گلو می روند، جایی که آنها را سرفه کرده و سپس آنها را می بلعید.
در روده ها
لاروها در روده کوچک به کرم های بالغ بالغ می شوند و کرم های بالغ معمولاً تا زمان مرگ در روده زندگی می کنند. در آسکاریازیس خفیف یا متوسط، آلودگی روده ای می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:
- درد مبهم شکم
- تهوع و استفراغ
- اسهال یا مدفوع خونی
اگر تعداد زیادی کرم در روده دارید، ممکن است موارد زیر را داشته باشید:
- درد شدید شکم
- خستگی
- استفراغ
- کاهش وزن یا سوء تغذیه
- یک کرم در استفراغ یا مدفوع شما
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر شکم درد مداوم، اسهال یا حالت تهوع دارید با پزشک خود صحبت کنید.
علل
آسکاریازیس مستقیماً از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود. در عوض، فرد باید با خاک مخلوط با مدفوع انسان یا خوک که حاوی تخم آسکاریازیس یا آب آلوده است تماس پیدا کند. در برخی از کشورهای در حال توسعه، از مدفوع انسان برای کود استفاده می شود، یا امکانات بهداشتی ضعیف اجازه می دهد که زباله های انسانی با خاک در محوطه ها، خندق ها و مزارع مخلوط شوند. افراد همچنین می توانند از خوردن جگر نپخته خوک یا مرغ آلوده به آن مبتلا شوند.
بچه های کوچک اغلب در خاک بازی می کنند و اگر انگشتان کثیف خود را در دهان بگذارند عفونت ایجاد می شود. میوه ها یا سبزیجات شسته نشده که در خاک آلوده رشد می کنند نیز می توانند تخم آسکاریازیس را منتقل کنند.
چرخه زندگی یک کرم
- گوارشی. تخم های کوچک آسکاریازیس (میکروسکوپی) بدون تماس با خاک نمی توانند عفونی شوند. افراد می توانند به طور تصادفی خاک آلوده را از طریق تماس دست به دهان یا با خوردن میوه ها یا سبزیجات نپخته که در خاک آلوده رشد کرده اند بخورند (بلع کنند).
- مهاجرت. لاروها از تخم‌های روده کوچک بیرون می‌آیند و سپس از دیواره روده عبور می‌کنند تا از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به قلب و ریه‌ها بروند. پس از بالغ شدن حدود ۱۰ تا ۱۴ روز در ریه ها، لاروها به راه هوایی شما نفوذ می کنند و به سمت گلو می روند و در آنجا سرفه کرده و بلعیده می شوند.
- بلوغ. پس از بازگشت به روده، انگل ها به کرم های نر یا ماده تبدیل می شوند. کرم های ماده می توانند بیش از ۱۵ اینچ (۴۰ سانتی متر) طول و کمی کمتر از یک چهارم اینچ (۶ میلی متر) قطر داشته باشند. کرم های نر معمولا کوچکتر هستند.
- تولید مثل. کرم‌های ماده می‌توانند روزانه ۲۰۰۰۰۰ تخمک تولید کنند، اگر هم کرم‌های ماده و هم نر در روده‌ها وجود داشته باشند و تخم‌ها از بدن شما در مدفوع خارج شوند. تخم های بارور شده باید حداقل دو تا چهار هفته قبل از اینکه عفونی شوند در خاک باشند.
کل فرآیند – از خوردن تخم مرغ تا رسوب تخم مرغ – حدود دو یا سه ماه طول می کشد. کرم‌های آسکاریازیس می‌توانند یک یا دو سال در بدن شما زندگی کنند.
عوامل خطر
عوامل خطر برای آسکاریازیس عبارتند از:
- سن. اکثر افرادی که آسکاریازیس دارند ۱۰ سال یا کمتر هستند. کودکان در این گروه سنی ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند زیرا احتمال بیشتری دارد که با خاک بازی کنند.
- آب و هوای گرم. در ایالات متحده، آسکاریازیس در جنوب شرقی شایع تر است. اما در کشورهای در حال توسعه با دمای گرم در تمام طول سال بیشتر است.
- بهداشت ضعیف. آسکاریازیس در کشورهای در حال توسعه که در آن مدفوع انسان مجاز است با خاک محلی مخلوط شود، شایع است.
عوارض
موارد خفیف آسکاریازیس معمولاً عوارضی ایجاد نمی کند. اگر آلودگی شدید داشته باشید، عوارض بالقوه خطرناک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کند شدن رشد از دست دادن اشتها و جذب ضعیف غذاهای هضم شده، کودکان مبتلا به آسکاریس را در معرض خطر عدم دریافت تغذیه کافی قرار می دهد که می تواند رشد را کاهش دهد.
- انسداد و سوراخ شدن روده. در آلودگی شدید آسکاریازیس، توده ای از کرم ها می توانند بخشی از روده شما را مسدود کنند. این می تواند باعث گرفتگی شدید شکم و استفراغ شود. این انسداد حتی می تواند سوراخی در دیواره روده یا آپاندیس ایجاد کند و باعث خونریزی داخلی (خونریزی) یا آپاندیسیت شود.
- انسداد کانال. در برخی موارد، کرم ها ممکن است مجاری باریک کبد یا پانکراس شما را مسدود کنند و باعث درد شدید شوند.
جلوگیری
بهترین دفاع در برابر آسکاریازیس بهداشت خوب و عقل سلیم است. برای جلوگیری از عفونت این نکات را دنبال کنید:
- بهداشت را خوب رعایت کنید. قبل از دست زدن به غذا، همیشه دستان خود را با آب و صابون بشویید. میوه ها و سبزیجات تازه را به خوبی بشویید.
- هنگام مسافرت مراقب باشید. فقط از آب بطری استفاده کنید و از سبزیجات خام خودداری کنید مگر اینکه بتوانید آنها را پوست بگیرید و بشویید.