علائم لنفوم

خستگی

خستگی و همچنین کمبود انرژی و علاقه می تواند از علائم لنفوم باشد.

با این حال، خستگی همچنین می تواند نشانه ای از خواب ناکافی یا رژیم غذایی نامناسب باشد. خستگی مداوم چیزی است که باید با پزشک خود در مورد آن صحبت کنید. حتی اگر ناشی از لنفوم نباشد، ممکن است نشانه بیماری دیگری باشد که نیاز به درمان دارد.

تخمین زده می شود که تقریباً همه افراد مبتلا به سرطان هستند خستگی را تجربه خواهد کرد. این شایع ترین علامت لنفوم در نظر گرفته می شود. بسته به فرد، خستگی می تواند خفیف یا شدید باشد.

تعریق شبانه، لرز و تب

تب یک پاسخ طبیعی به عفونت است، اما ممکن است نشانه لنفوم پیشرفته نیز باشد. بیشتر تب های مرتبط با لنفوم نسبتاً کم درجه هستند. آنها اغلب با لرز همراه هستند.

اگر در هنگام خواب تب داشته باشید، ممکن است تعریق شبانه رخ دهد. تعریق شدید شبانه مرتبط با لنفوم می تواند باعث شود که با خیس شدن ملافه های خیس از خواب بیدار شوید. تعریق بیش از حد ممکن است گاهی در طول روز نیز رخ دهد.

شما باید به پزشک خود در مورد هر تب غیرقابل توضیحی که به مدت دو هفته و به طور مکرر می آید و می رود، اطلاع دهید. آنها می توانند نشانه لنفوم باشند.

کاهش وزن غیر قابل توضیح

کاهش وزن ناگهانی و بدون دلیل به میزان ۱۰ درصد یا بیشتر از وزن بدن شما ممکن است نشانه لنفوم باشد. مانند سایر علائم لنفوم، این نیز ممکن است ناشی از سایر شرایط پزشکی باشد.

با لنفوم، سلول های سرطانی می توانند منابع انرژی بدن شما را بسوزانند در حالی که بدن شما سعی می کند با این سلول ها مبارزه کند. این می تواند منجر به کاهش وزن ناگهانی شود، به خصوص که بسیاری از لنفوم ها معمولاً به سرعت رشد می کنند.

شما باید هر گونه کاهش وزن گسترده و ناخواسته را با پزشک خود در میان بگذارید. می تواند نشانه ای از یک مشکل جدی سلامتی باشد. اگر ۵ درصد از وزن بدن خود را در یک ماه یا ۱۰ درصد در عرض شش ماه از دست دادید، با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید.

بثورات و خارش

لنفوم گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد بثورات خارش دار شود. بثورات بیشتر در لنفوم های پوست دیده می شود. آنها ممکن است به صورت نواحی پوسته پوسته مایل به قرمز یا بنفش ظاهر شوند.

این بثورات اغلب در چین‌های پوستی ایجاد می‌شوند و می‌توانند به راحتی با سایر بیماری‌ها مانند اگزما اشتباه گرفته شوند. آنها می توانند با پیشرفت لنفوم پخش شوند. لنفوم همچنین می تواند توده ها یا گره هایی را در داخل پوست ایجاد کند.

در باره یک سوم مردم با لنفوم هوچکین، خارش را تجربه خواهید کرد. با این حال، در مبتلایان به لنفوم غیر هوچکین کمتر شایع است. خارش می تواند بدون بثورات ایجاد شود.

اعتقاد بر این است که مواد شیمیایی به نام سیتوکین ها، که برای مبارزه با سلول های سرطانی آزاد می شوند، به خارش پوست کمک می کنند. اگر هر جوشی پس از دو هفته به خودی خود برطرف نشد، باید برای ارزیابی بیشتر به پزشک مراجعه کنید.

درد قفسه سینه یا کمردرد

تیموس یک اندام کوچک و دو لوب است که در پشت جناغ و بین ریه ها قرار دارد. بخشی از سیستم ایمنی شماست. گاهی اوقات، لنفوم غده تیموس را تحت تأثیر قرار می دهد که می تواند باعث درد قفسه سینه شود.

به ندرت، لنفوم غدد لنفاوی واقع در قسمت پایین کمر را تحت تأثیر قرار می دهد. تورم در آنجا ممکن است به اعصاب نخاع فشار وارد کند. با این حال، دلایل احتمالی بسیار بیشتری نسبت به لنفوم برای کمردرد وجود دارد.

شما باید در مورد هر گونه درد مداوم در هر نقطه از بدن خود با پزشک خود تماس بگیرید.

انواع لنفوم

زیرگروه های لنفوم به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین (NHL). تفاوت در این دو دسته در نحوه توسعه، گسترش و درمان سرطان ها است.

NHL بسیار رایج تر است و باعث می شود ۴ درصد از همه سرطان ها در ایالات متحده

لنفوم به طور مستقیم بر سیستم لنفاوی که شامل تعدادی از اعضای بدن است، تأثیر می گذارد. این می تواند قسمت های مختلفی از بدن که حاوی بافت لنفاوی است را تحت تاثیر قرار دهد، مانند:

• غدد لنفاوی و عروق لنفاوی
• پوست
• طحال
• تیموس
• لوزه ها
• معده
• روده بزرگ
• روده کوچک
• مغز استخوان
• درست
• آدنوئیدها

جایی که پیدا شده است

اولین علامت قابل مشاهده لنفوم احتمالی اغلب بزرگ شدن غدد لنفاوی است. غدد لنفاوی ممکن است در لمس حساس یا حتی دردناک باشند. با این حال، بسیاری از مردم هیچ دردی ندارند. NHL ها به احتمال زیاد باعث تورم بدون درد می شوند.

غدد لنفاوی به طور گسترده در سراسر بدن پخش می شوند. برخی عمیق هستند، در حالی که برخی دیگر نسبتاً نزدیک به سطح هستند. تورم در نقاط سطحی تر می تواند بیشتر قابل توجه باشد. این غدد شامل غدد لنفاوی در زیر بغل، گردن و کشاله ران است.

وجود توده در یکی از این محل ها لزوماً نشان دهنده لنفوم نیست. تورم غدد لنفاوی بیشتر از سرطان ناشی از عفونت است.

به عنوان مثال، تورم در غدد لنفاوی گردن اغلب با عفونت گلو مرتبط است. لنفوسیت ها یا گلبول های سفید خون در حین عفونت به گره ها سرازیر می شوند.

تورم در گره های زیر بغل یا شکم نیاز به توجه فوری بیشتری دارد. آنها کمتر به عفونت های موقت مرتبط هستند.

علائم در کودکان

لنفوم ممکن است در کودکان متفاوت از بزرگسالان به نظر برسد. بسته به اینکه لنفوم در کجای بدن قرار دارد، علائم ممکن است متفاوت باشد.

برخی از علائم معمول لنفوم در بزرگسالان ممکن است کودکان را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این شامل:

• بزرگ شدن یا متورم شدن غدد لنفاوی که ممکن است دردناک باشد یا نباشد
• تب
• کاهش وزن
• عرق شبانه
• خستگی

با این حال، کودکان ممکن است علائم دیگری نیز داشته باشند. علائم شایع کودکان مبتلا به لنفوم عبارتند از:

• یک شکم متورم
• درد شکم
• احساس سیری بعد از خوردن بسیار کم
• سرفه یا تنگی نفس

اگر کودک شما عفونت های مکرر یا هر یک از این علائم را تجربه می کند، برای معاینه به پزشک مراجعه کنید.

در حالی که بیشتر این علائم بیشتر در نتیجه بیماری ها و شرایط دیگر هستند، هنوز مهم است که کودک خود را بررسی کنید.

تشخیص

اگر علائمی شبیه به لنفوم را تجربه می کنید، پزشک آزمایشاتی را برای تعیین علت زمینه ای انجام می دهد. اگر لنفوم دارید، پزشک شما این بیماری را تشخیص می دهد و سپس تعیین می کند که چقدر پیشرفته است.

آنها ممکن است آزمایش های خون اولیه را برای بررسی ناهنجاری ها، از جمله شمارش غیرطبیعی گلبول های قرمز و سفید انجام دهند. اگر غدد لنفاوی بزرگ شده دارید، احتمالاً نمونه بافتی یا بیوپسی از غدد لنفاوی برای جستجوی سلول های سرطانی می گیرند.

اگر پزشک مشکوک باشد که لنفوم در مغز استخوان شما گسترش یافته یا ممکن است وجود داشته باشد، ممکن است بیوپسی مغز استخوان را تجویز کند. این روش تحت بی حسی موضعی انجام می شود. مغز استخوان توسط یک سوزن توخالی از داخل استخوان گرفته می شود.

پزشک شما همچنین ممکن است از آزمایشات زیر برای دریافت نمای داخلی قفسه سینه، شکم یا لگن شما استفاده کند. این شامل:

• سونوگرافی
• سی تی اسکن
• اسکن PET
• ام آر آی

این آزمایشات به پزشک شما کمک می کند تا غدد لنفاوی غیرطبیعی و تومورها را جستجو کند و به آنها اجازه می دهد وضعیت اندام ها و بافت ها را ارزیابی کنند.

 درمان

درمان لنفوم بستگی به نوع لنفوم شما، محل قرارگیری آن و میزان پیشرفته بودن آن دارد.

شیمی درمانی، ایمونوتراپی و پرتودرمانی معمولاً برای درمان بسیاری از انواع لنفوم استفاده می شود. این درمان ها همگی بر کشتن سلول های سرطانی و کاهش اندازه تومورها تمرکز دارند.

گاهی اوقات، پیوند مغز استخوان ممکن است برای جایگزینی مغز استخوان بیمار استفاده شود تا بدن بتواند سلول های خونی سالم مورد نیاز خود را تولید کند.

در موارد نادر، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. زمانی که لنفوم گسترش نیافته و در قسمت‌های بدن مانند طحال، معده یا تیروئید شروع می‌شود، جراحی شایع‌تر است.

چشم انداز

چشم انداز شما تا حد زیادی به نوع لنفوم شما و میزان پیشرفت آن در زمان تشخیص بستگی دارد. عوامل دیگری مانند سن نیز به چشم‌انداز کمک می‌کنند. به عنوان مثال، افراد زیر ۶۰ سال معمولاً نرخ بقای بهتری دارند.

به طور کلی میزان بقای ۵ ساله برای NHL 71 درصد است. با این حال، بسیاری از موارد به سلامت کلی شما، نوع و مرحله سرطان و پاسخ شما به درمان نیز بستگی دارد.