پوبیس (استخوان شرمگاهی): آناتومی، عملکرد و درمان

لگن ساختاری است که بین شکم و ران ها قرار دارد. پوبیس رو به جلوترین استخوان در بین استخوان های لگن است. این ایلیوم، ایسکیومو پوبیس ساختار عمیق و فنجانی کمربند لگنی را تشکیل می دهند.

وظیفه اصلی شرمگاه محافظت از اندام های ادراری و اندام های جنسی داخلی است. پوبیس در زنان متولد شده در مقایسه با مردان متولد شده شکل و عملکرد متفاوتی دارد.

این مقاله به آناتومی و عملکرد شرمگاهی می پردازد، از جمله اینکه چگونه استخوان در مردان و زنان متفاوت است. شما همچنین در مورد شرایطی که می تواند بر ناحیه شرمگاهی تأثیر بگذارد و نحوه درمان آنها یاد خواهید گرفت.

آناتومی پوبیس

پوبیس در جلوی بدن درست زیر شکم قرار دارد. دو نیمه تا عانه وجود دارد. هر نیمه دارای سه بخش است:

• بدن تناسلی: این بزرگترین قسمت شرمگاهی است. بدن قسمت پهن، قوی، میانی و صاف استخوان شرمگاهی را تشکیل می دهد.
• راموس فوقانی شرمگاهی: این یکی از دو بخش استخوانی است که از بدن شرمگاهی منشعب می شود. این راموس شرمگاهی فوقانی بخش بالایی است که هم به ایلیم بال شکل و هم به قسمت بالایی ایسکیوم L شکل متصل می شود.
• شاخه تحتانی شرمگاهی: این بخش پایینی استخوان است که از بدن عمومی منشعب می شود. این شاخه تحتانی شرمگاهی به قسمت پایین ایسکیوم L شکل متصل می شود.

نیمه راست و چپ ناحیه شرمگاهی توسط غضروفی به هم متصل می شوند سمفیز شرمگاهی. در بیشتر بزرگسالان، سمفیز شرمگاهی کاملاً سفت نیست و می تواند حدود ۲ میلی متر حرکت کند.

تغییرات در ساختار و عملکرد پوبیس

ساختار کلی لگن بین جنس های بیولوژیکی متفاوت است:

• لگن زن نازک و سبک است، در حالی که لگن مرد ضخیم و متراکم است تا از بدنه سنگین‌تری پشتیبانی کند.
• لگن زن پهن و کم عمق است، در حالی که لگن مرد بیشتر قلبی شکل و باریک است.

تغییرات در ساختار لگن ضروری است زیرا تفاوت هایی در اندام های ادراری و جنسی هر جنس بیولوژیکی وجود دارد. آنها همچنین از نظر عملکرد متفاوت هستند.

با پوبیس، یک تفاوت بین دو جنس در سمفیز شرمگاهی است:

• در مردان، سمفیز شرمگاهی جایی است که رباط معلق آلت تناسلی به لگن متصل می شود.
• در زنانسمفیز شرمگاهی در نزدیکی کلیتوریس قرار دارد و می تواند گسترش یابد تا امکان زایمان فراهم شود.

در جنس مونث نیز می‌تواند تغییرات آناتومیکی در ساختار لگن وجود داشته باشد که برخی از آنها نسبت به سایرین با زایمان سازگارتر هستند.

تغییرات در ساختار لگن زنان به شرح زیر طبقه بندی می شود:

• ژنیکوئید: این شایع ترین نوع لگن است. شکل آن گردتر، کم عمق و بازتر است. این ویژگی ها باعث می شود که برای زایمان بسیار سازگار باشد.
• اندروید: این نوع بیشتر شبیه لگن مردانه است. برای زایمان طبیعی مناسب نیست، اما معمولا برای زایمان سزارین خوب است.
• آنتروپوئید: این نوع لگن باریک و عمیق است. شکل آن کمی شبیه تخم مرغ است. زایمان واژینال با این نوع لگن امکان پذیر است، اما ممکن است بیشتر از زمانی که در افراد مبتلا به لگن انجام می شود، طول بکشد ژنیکوئید لگن
• Platypelloid: این نوع به لگن صاف نیز معروف است. این کمترین نوع لگن است. این تنوع لگن پهن اما کم عمق است و عبور نوزاد از کانال زایمان را سخت می کند. افراد باردار با یک پلاتیپلوئید لگن اغلب نیاز به سزارین دارد.

کار لگن

عملکرد اصلی شرمگاه حمایت و محافظت از اندام های ادراری و جنسی از جمله مثانه، رحم (رحم)، تخمدان ها، غده پروستات و بیضه ها (بیضه ها) است.

پوبیس به استخوان‌های پشتی کمربند لگنی می‌پیوندد و یک اتصال پایدار بین تنه و پاها ایجاد می‌کند. استخوان های لگن با هم سه وظیفه دارند:

• برای حمایت و تعادل تنه
• برای فعال کردن حرکت با انتقال وزن بدن به اندام تحتانی
• برای تسهیل زایمان

سمفیز شرمگاهی همچنین می تواند یک “جاذب شوک” در هنگام راه رفتن یا پریدن فرد باشد.

پوبیس همچنین نقطه اتصال بافتی است که استخوان را به استخوان (رباط ها) و بافتی که ماهیچه را به استخوان (تاندون ها) متصل می کند، از جمله:

• تاندون هایی که ماهیچه های شکم را به عضلات لگن متصل می کنند.داسی مغبنی)
• رباطی که پایه آلت تناسلی را به لگن متصل می کند (رباط تعلیقی)

شرایط موثر بر پوبیس

شرایط متعددی وجود دارد که می‌تواند بر ناحیه تناسلی تأثیر بگذارد. هر کدام به یک برنامه درمانی و توانبخشی متفاوت نیاز دارند.

شکستگی لگن

مانند هر استخوان دیگری، استخوان شرمگاهی نیز ممکن است دچار شکستگی شود. شکستگی‌های لگن اغلب در اثر یک رویداد شدید مانند تصادف رانندگی یا افتادن از ارتفاع زیاد ایجاد می‌شوند.

وقتی فردی استخوان شرمگاهی خود را می شکند، نمی تواند بدون درد راه برود، بنشیند یا حرکت کند. اگر ناحیه شرمگاهی شکسته باشد، باید استخوان را بی حرکت کرد تا بهبودی کامل پیدا کند.

با این حال، استخوان شرمگاهی به سختی بی حرکت است. بنابراین معمولاً استراحت کامل در رختخواب برای چند هفته مورد نیاز است. این شامل اجتناب از حرکات غیر ضروری بالاتنه و اندام تحتانی است.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه (OTC) مانند Aleve (ناپروکسن) یا Advil (ایبوپروفن) می توانند برای تسکین درد و التهاب استفاده شوند. برخی از افراد برای کنترل درد ناشی از شکستگی لگن به داروهای تجویزی قوی تری نیاز دارند.

هنگامی که شکستگی لگن بیشتر بهبود یافت، می توان از عصا یا سایر وسایل کمکی به عنوان بخشی از فرآیند توانبخشی استفاده کرد.

یک فیزیوتراپیست می تواند یک برنامه توانبخشی برای فردی که از شکستگی ناحیه تناسلی بهبود می یابد، ایجاد کند. این طرح اغلب شامل درمان دستی (دستی) برای بهبود انعطاف پذیری عضلات و افزایش تحرک در لگن، ستون فقرات و لگن است. تمرینات مربوط به لگن و عضلات مرکزی اغلب پس از شکستگی لگن انجام می شود.

اوستیت پوبیس

عارضه شرمگاهی نیز می تواند تحت تاثیر شرایطی به نام قرار گیرد استییت پوبیس. این وضعیت زمانی رخ می دهد که التهاب سمفیز شرمگاهی و سایر بافت های متصل به شرمگاه وجود داشته باشد.

استیت پوبیس عمدتاً در اثر استرس مکرر ایجاد می شود. این بیماری بر ورزشکاران و سایر افرادی که از نظر بدنی بسیار فعال هستند، از جمله بازیکنان فوتبال و دوندگان مسافت طولانی را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین ممکن است بعد از زایمان یا جراحی لگن رخ دهد.

علائم استئوتیت پوبیس شامل درد در کشاله ران یا پایین شکم است. همچنین هنگام اعمال فشار بر روی استخوان شرمگاهی ممکن است درد و حساسیت وجود داشته باشد. این وضعیت را می توان به راحتی با گرفتگی قاعدگی یا کشیده شدن عضله اشتباه گرفت.

اوستیت پوبیس با استراحت درمان می شود. علاوه بر NSAID های OTC، استفاده از یخ چند بار در روز به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.

بهبودی استئوتیت شرمگاهی عمدتاً شامل تمرین‌هایی برای تقویت عضلات پشتیبان شرمگاهی، از جمله تمرین عضلات مرکزی عضلات تراورس شکم (که به صورت افقی در سراسر شکم مانند یک کمربند می‌پیچد) و تمرینات عضلانی ابدکتور که قسمت داخلی ران را هدف قرار می‌دهند، است.

خلاصه

پوبیس یکی از سه استخوان اصلی لگن است. استخوان بال شکل بالایی (ایلیوم) را به استخوان L شکل پایینی (ایسکیوم) متصل می کند تا کمربند لگنی را تشکیل دهد. یک استخوان شرمگاهی راست و چپ وجود دارد که توسط یک تکه غضروف به نام سمفیز شرمگاهی از هم جدا شده است.

وظیفه اصلی شرمگاه حمایت و محافظت از ادرار و اندام های جنسی داخلی است.

پوبیس ممکن است شکسته شود. ورزشکاران ممکن است به شرایطی به نام استیت پوبیس مبتلا شوند که در آن استخوان شرمگاهی در اثر استرس مکرر ملتهب می شود. هر دو بیماری با استراحت درمان می شوند و از توانبخشی با فیزیوتراپ بهره مند می شوند.