تشخیص
پزشکان علاوه بر یک معاینه فیزیکی عمومی و یک معاینه دیجیتال رکتوم، آزمایش‌ها و روش‌های زیر را برای تشخیص یبوست مزمن انجام می‌دهند و سعی می‌کنند علت آن را بیابند:
- آزمایشات خون پزشک وجود یک بیماری سیستمیک (کل بدن) مانند کم کاری تیروئید یا سطوح بالای کلسیم را آشکار می کند.
- اشعه ایکس. اشعه ایکس می تواند به پزشک کمک کند تا انسداد روده و وجود مدفوع در امتداد روده بزرگ را تشخیص دهد.
- معاینه رکتوم و کولون نزولی یا سیگموئید (سیگموئیدوسکوپی). در این روش، پزشک یک لوله انعطاف پذیر و روشن را وارد مقعد می کند تا رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ را بررسی کند.
- معاینه کل رکتوم و کولون (کولونوسکوپی). این روش تشخیصی به پزشک اجازه می دهد تا معاینه کامل روده بزرگ را با یک لوله انعطاف پذیر مجهز به دوربین انجام دهد.
- ارزیابی عملکرد اسفنکتر مقعد (مانومتری مقعد-رکتال). در این روش، پزشک یک لوله باریک و انعطاف پذیر را وارد مقعد و رکتوم می کند و سپس یک بالون کوچک را در نوک لوله باد می کند. سپس دستگاه از طریق اسفنکتر به عقب کشیده می شود. این روش به پزشک اجازه می دهد تا هماهنگی عضلاتی را که برای دفع مدفوع استفاده می کنید اندازه گیری کند.
- ارزیابی سرعت اسفنکتر مقعد (تست دفع بالون). این آزمایش که اغلب همراه با مانومتری رکتوم انجام می شود، مدت زمانی را که برای فشار دادن یک بالون پر از آب به داخل راست روده نیاز است اندازه گیری می کند.
-
ارزیابی حرکت غذا از طریق روده بزرگ (مطالعه تحرک کولون). در این روش، یک کپسول حاوی یک ابزار پرتوپاک یا یک دستگاه ضبط رادیویی ممکن است بلعیده شود. حرکت کپسول از طریق روده بزرگ ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد ثبت می شود، همانطور که در اشعه ایکس نشان داده شده است.
در برخی موارد ممکن است به شما غذای فعال شده با کربن رادیواکتیو داده شود و دوربین مخصوص حرکت آن را ثبت کند (سنتی گرافی). پزشک علائم اختلال عملکرد ماهیچه های روده و حرکت غذا از طریق روده بزرگ را بررسی می کند.
- عکسبرداری با اشعه ایکس راست روده در حین اجابت مزاج (دفکوگرافی). در طی این روش، پزشک یک خمیر نرم ساخته شده از باریم را وارد رکتوم می کند. سپس خمیر باریم مانند مدفوع خارج می شود. خمیر باریم در اشعه ایکس نشان داده می شود و ممکن است نشان دهنده پرولاپس رکتوم یا مشکلات عملکرد و هماهنگی عضلات باشد.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی روده. در طول این روش، همانطور که در رادیوگرافی اجابت مزاج باریم انجام می شود، پزشک ژل حاجب را وارد راست روده می کند. سپس ژل خارج می شود. اسکنر می تواند ام آر آی تصویربرداری از عضلات کنترل کننده اجابت مزاج و ارزیابی عملکرد آنها. این آزمایش همچنین می تواند مشکلاتی را که ممکن است باعث یبوست شوند، مانند رکتوسل یا افتادگی رکتوم، تشخیص دهد.
رفتار
درمان یبوست مزمن معمولاً با تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی شروع می شود. برای افزایش سرعت حرکت مدفوع در روده ها. اگر این تغییرات کمکی نکرد، پزشک ممکن است داروها یا جراحی را توصیه کند.
تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی
پزشک ممکن است تغییرات زیر را برای رفع یبوست توصیه کند:
-
مقدار فیبر مصرفی خود را افزایش دهید. افزودن فیبر به رژیم غذایی باعث افزایش وزن مدفوع و سرعت عبور آن از روده می شود. به تدریج هر روز میوه و سبزیجات تازه بیشتری مصرف کنید. غلات و نان های سبوس دار را انتخاب کنید.
پزشک ممکن است تعداد خاصی از گرم فیبر را برای خوردن روزانه توصیه کند. به طور کلی، به ازای هر ۱۰۰۰ کالری در رژیم غذایی روزانه خود ۱۴ گرم فیبر را هدف قرار دهید.
افزایش ناگهانی مصرف فیبر می تواند باعث نفخ و گاز شود، بنابراین به آرامی شروع کنید و طی چند هفته به هدف خود برسید.
- بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. فعالیت بدنی باعث افزایش فعالیت عضلات در روده می شود. سعی کنید بیشتر روزهای هفته را به ورزش عادت دهید. اگر ورزش نکرده اید، برای شروع یک برنامه ورزشی با پزشک خود در مورد اینکه آیا از سلامت خوبی برخوردار هستید صحبت کنید.
- نیاز شدید به اجابت مزاج را نادیده نگیرید. وقت خود را در حمام بگذارید و به خودتان زمان کافی برای اجابت مزاج بدون مزاحمت و بدون احساس عجله بدهید.
ملین ها
انواع مختلفی از ملین ها وجود دارد و هر نوع به روشی متفاوت عمل می کند تا دفع مدفوع را آسان تر کند. ملین های زیر بدون نسخه در دسترس هستند:
- مکمل غذایی غنی از فیبر مکمل های فیبر بالا به مدفوع حجیم می کنند. مدفوع توده ای نرم تر و راحت تر دفع می شود. مکمل های حاوی فیبر بالا شامل دانه پسیلیوم (Metamucil، Konsyl، دیگران)، کلسیم پلی کربوفیل (FiberCon، Equalactin، و غیره) و متیل سلولز (Citrucel) می باشد.
- ساعت های زنگ دار محرک هایی مانند بیزاکودیل (کورکتول، دولکولاکس، دیگران) و سنوزیدها (سنوکوت، اکس لاکس، پردیم) باعث انقباض روده می شوند.
- ملین های اسمزی. ملین های اسمزی با افزایش ترشح مایع از روده و تحریک اجابت مزاج به حرکت مدفوع در روده بزرگ کمک می کنند. اینها شامل هیدروکسید منیزیم خوراکی (شیر فیلیپس منیزیا، شیر دولکولاکس منیزیا، سایرین)، استئارات منیزیم، لاکتولوز (Cholac، Constilac، دیگران) و پلی اتیلن گلیکول (Miralax، Glycolax) است.
- روان کننده ها روان کننده ها مانند روغن معدنی باعث می شوند مدفوع راحت تر در روده بزرگ حرکت کند.
- نرم کننده های مدفوع نرم کننده های مدفوع مانند دوکوزات سدیم (کولاس) و کلسیم دوکوزات (سورفک) با کشیدن آب از روده، مدفوع را مرطوب می کنند.
- تنقیه و شیاف. تنقیه، با یا بدون کف، می تواند برای نرم شدن مدفوع و تحریک اجابت مزاج مفید باشد. شیاف های گلیسیرین یا بیزاکودیل نیز با روانکاری و تحریک به دفع مدفوع از بدن کمک می کنند.
سایر داروها
اگر داروهای بدون نسخه به تسکین یبوست مزمن کمک نکنند، پزشک شما ممکن است داروهای تجویزی را به طور خاص در صورت ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر توصیه کند.
- داروهایی که آب را به روده ها جذب می کنند. چندین داروی تجویزی برای درمان یبوست مزمن در دسترس هستند. لوبیپروستون (آمیتیزا)، لیناکلوتید (لینزیس) و پلکانتید (ترولانس) با جذب آب به روده ها و تسریع حرکات روده عمل می کنند.
- گیرنده های ۵-هیدروکسی تریپتامین (سروتونین). پروکالوپراید (Motegritti) به حرکت مدفوع در روده بزرگ کمک می کند.
- آنتاگونیست های گیرنده اپیوئیدی مو با اثر محیطی. اگر یبوست ناشی از داروهای ضد درد مخدر باشد آنتاگونیست های گیرنده مواد مخدر مو مانند نالوکسگل (Movantec) و متیل نالترکسون (Relistor) اثر مواد افیونی بر روده ها برای حفظ حرکات روده.
تمرین عضلات لگن
آموزش بیوفیدبک شامل کار با یک درمانگر است که از ماشین‌هایی برای یادگیری نحوه شل کردن یا منقبض کردن ماهیچه‌های لگن استفاده می‌کند. شل کردن عضلات کف لگن در زمان مناسب در حین اجابت مزاج ممکن است به شما کمک کند راحت تر مدفوع کنید.
در طول یک جلسه بیوفیدبک، یک لوله باریک (کاتتر) برای اندازه گیری تون عضلانی وارد راست روده می شود. درمانگر شما را از طریق تمرینات برای استراحت و سفت کردن عضلات لگن راهنمایی می کند. یک دستگاه تنش عضلانی را با استفاده از صداها یا نورها اندازه گیری می کند تا به شما کمک کند بفهمید که چه زمانی عضلات خود را شل می کنید.
عمل جراحی
اگر درمان‌های دیگر مؤثر نبوده و یبوست مزمن شما ناشی از انسداد رکتوم، شقاق مقعد یا تنگی باشد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد.
کولکتومی جزئی ممکن است گزینه ای برای افرادی باشد که درمان های دیگر را بدون موفقیت امتحان کرده اند و حرکت مدفوع به طور غیرطبیعی در روده بزرگ کند است. به ندرت، جراحی برای برداشتن کل کولون مورد نیاز است.
طب جایگزین
بسیاری از داروهای مکمل و جایگزین برای درمان یبوست استفاده می کنند، اما این روش های درمانی به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته اند. محققان در حال حاضر بر روی ارزیابی فواید طب سوزنی کار می کنند.
برای قرار ملاقات خود آماده شوید
احتمالاً برای یبوست ابتدا از پزشک خانواده یا پزشک عمومی خود به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. اگر پزشک مشکوک به یبوست پیشرفته تر باشد، ممکن است به متخصص اختلالات گوارشی (متخصص گوارش) ارجاع داده شوید.
از آنجایی که قرار ملاقات ها ممکن است کوتاه باشند و اغلب اطلاعات زیادی برای پاک کردن وجود دارد، بهتر است برای قرار ملاقات به خوبی آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما در آماده سازی کمک می کند، و اینکه از پزشک خود چه انتظاری دارید.
چه کاری می توانی انجام بدهی
- از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. هنگامی که قرار ملاقات می گذارید، حتماً بپرسید که آیا قبل از انجام آزمایش باید کاری انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید یا برخی از غذاهای پر فیبر مصرف کنید، تا برای آزمایش تشخیصی آماده باشید.
- هر علائمی را که تجربه می کنید یادداشت کنید.
- اطلاعات شخصی کلیدی را یادداشت کنید، از جمله: هر گونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی، مانند سفر یا بارداری.
- فهرستی از تمام داروها تهیه کنید، یا ویتامین ها، مکمل ها یا داروهای گیاهی که مصرف می کنید.
- یکی از اعضای خانواده یا دوست را همراه خود ببرید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که در یک قرار ملاقات به شما داده شده است دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
- سوالات خود را برای پرسیدن بنویسید روی دکتر
در مورد یبوست، برخی از سوالاتی که ممکن است بخواهید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:
- محتمل ترین علت علائم من چیست؟
- به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم و چگونه برای آنها آماده شوم؟
- آیا من در معرض خطر عوارض مرتبط با این بیماری هستم؟
- چه درمانی را توصیه می کنید؟
- اگر درمان اولیه موثر نباشد، در مرحله بعد چه چیزی را توصیه می کنید؟
- آیا محدودیت های غذایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
- من مشکلات پزشکی دیگری دارم. چگونه می توانم علاوه بر یبوست با آن مقابله کنم؟
علاوه بر سؤالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، در هنگام ملاقات از پرسیدن سؤالات اضافی دریغ نکنید.
از پزشک خود چه انتظاری می توانید داشته باشید
پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ به سؤالات پزشکان می تواند زمان بیشتری را برای پوشش سؤالات اضافی که ممکن است نیاز به بحث و گفتگو داشته باشید، در اختیار شما قرار دهد. پزشک شما ممکن است سوالات زیر را بپرسد:
- چه زمانی علائم یبوست را تجربه کردید؟
- آیا علائم شما مداوم است یا گاه به گاه؟
- شدت علائم شما چقدر است؟
- چه چیزی ممکن است علائم شما را بهبود بخشد؟
- در صورت وجود چه چیزی علائم شما را بدتر می کند؟
- آیا علائم شما شامل درد شکم است؟
- آیا علائم شما شامل استفراغ است؟
- آیا اخیراً بدون تلاش وزن کم کرده اید؟
- چند وعده غذایی در روز می خورید؟
- روزانه چقدر مایعات از جمله آب می نوشید؟
- آیا در حین اجابت مزاج، خون مخلوط با مدفوع، در آب توالت یا روی دستمال توالت می بینید؟
- آیا هنگام مدفوع خارش می کنید؟
- آیا سابقه خانوادگی مشکلات گوارشی یا سرطان روده بزرگ دارید؟
- آیا بیماری دیگری برای شما تشخیص داده شده است؟
- آیا اخیراً مصرف داروهای جدیدی را شروع کرده اید یا دوز داروهای فعلی خود را تغییر داده اید؟