سرخک: هر آنچه که باید بدانید

علائم سرخک به طور کلی در داخل ظاهر می شود حدود ۱۴ روز بعد از اینکه در معرض ویروس قرار گرفتید.

بثورات پوستی گسترده نشانه کلاسیک سرخک است. معمولاً ابتدا روی سر شما ایجاد می شود و به آرامی به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد و بیشتر پوست را می پوشاند.

بثورات سرخک ممکن است مانند نقاط مسطح، ریز و برجستگی های برجسته به نظر برسد که در نهایت به صورت جوشی از سر تا پا به هم می پیوندند. بسته به رنگ پوست شما، بثورات ممکن است قرمز، قهوه ای، آبی یا متفاوت از بقیه پوست شما ظاهر شوند.

سرخک معمولاً خارش ندارد.

سایر علائم سرخک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سرفه
• تب شدید
• آبریزش بینی
• تحریک چشم، از جمله قرمزی و تورم
• گلو درد
• لکه های سفید داخل دهان که به آن لکه های کوپلیک می گویند

دوره کمون سرخک معمولاً بین ۱۱ تا ۱۲ روز است . دوره نهفتگی به زمانی اطلاق می شود که بین قرار گرفتن در معرض ویروس تا زمانی که علائم برای اولین بار ظاهر می شوند می گذرد.

در این مدت، ممکن است علائم غیر اختصاصی سرخک مانند تب، سرفه، سوزش چشم و آبریزش بینی را تجربه کنید. “علائم غیراختصاصی” به علائمی اشاره دارد که ممکن است با سایر شرایط سلامتی نیز ایجاد شوند.

حدود ۲ تا ۴ روز پس از ظاهر شدن اولین علائم، بثورات شروع به ایجاد می کنند. بثورات معمولاً ۶ روز طول می کشد، اما ممکن است تا ۲۱ روز طول بکشد.

ویروسی که باعث سرخک می شود می تواند پخش شود از فردی به فرد دیگر ۴ روز قبل از ایجاد بثورات. سرخک ممکن است تا حدود ۴ روز پس از ناپدید شدن بثورات، مسری باشد.

عوارض جزئی رایج سرخک ممکن است شامل عفونت گوش و اسهال باشد. کارشناسان توصیه می کنند که برای مدیریت این عوارض اقدامات لازم را انجام دهید.

عوارض جدی سرخک هایی که نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارند ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ذات الریه
• آنسفالیت
• پانانسفالیت اسکلروزان تحت حاد
• اثرات مربوط به بارداری

سرخک همچنین ممکن است منجر به مرگ در افراد آسیب پذیر شود.

سرخک توسط ویروسی از خانواده Paramyxoviridae ایجاد می شود. ویروس ها میکروب ها یا میکروارگانیسم های انگلی کوچکی هستند.

سرخک بسیار مسری است. تا ۹ نفر از ۱۰ نفر افرادی که در معرض ویروس قرار می گیرند به عفونت مبتلا می شوند. فرد مبتلا به سرخک می تواند ویروس را به حدوداً منتقل کند ۹-۱۸ اشخاص حقیقی.

ویروسی که باعث سرخک می شود از طریق هوا یا تماس مستقیم با قطرات زمانی که فرد مبتلا به سرخک در نزدیکی شما نفس می کشد، عطسه می کند، صحبت می کند یا سرفه می کند، منتقل می شود.

همچنین در صورت تماس با جسمی که دارای قطرات حاوی ویروس روی آن است و سپس صورت، چشم ها، بینی یا دهان خود را لمس کنید، ممکن است در معرض ویروس قرار بگیرید. ویروس سرخک می تواند در هوا یا روی سطوح تا حداکثر زنده بماند ۲ ساعت.

هنگامی که در معرض آن قرار گرفتید، ویروس وارد بدن شما شده و به سلول های میزبان حمله می کند. سپس از اجزای درون آن سلول ها برای تکمیل چرخه زندگی خود استفاده می کند.

ویروس سرخک ابتدا مجرای تنفسی شما را آلوده می کند. در نهایت از طریق جریان خون به سایر نقاط بدن شما سرایت می کند.

شناخته شده است که سرخک فقط در انسان و نه در حیوانات رخ می دهد.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است سرخک را با بررسی بثورات شما و ارزیابی سایر علائم از جمله لکه های سفید در دهان، تب و سرفه تشخیص دهد. آنها ممکن است بخواهند با آزمایش خونی که ویروس را شناسایی می کند، تشخیص را تأیید کنند.

بثورات ممکن است تا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس سرخک آشکار نشود. اگر علائم دیگری را مشاهده کردید یا قبلاً بثورات را دارید، مهم است که در اسرع وقت به متخصص مراقبت های بهداشتی اطلاع دهید.

برخلاف عفونت های باکتریایی، آنتی بیوتیک ها برای عفونت های ویروسی کار نمی کنند. ویروس و علائم مربوطه معمولاً در عرض ۳ هفته خود به خود از بین می روند. به همین دلیل، درمان سرخک با هدف تسکین علائم شما و کاهش احتمال عوارض است.

اگر در معرض ویروسی قرار گرفته اید که باعث سرخک می شود، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است اقدامات زیر را انجام دهد، حتی قبل از اینکه علائم را تجربه کنید:

• تزریق واکسن سرخک، ظرف ۷۲ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض
• تجویز دوز پروتئین ایمنی به نام ایمونوگلوبولین، ظرف ۶ روز پس از قرار گرفتن در معرض

برای علائم حاد مانند سرفه و تب، آنها ممکن است توصیه کنند:

• مصرف داروهای بدون نسخه
• استراحت برای کمک به تقویت سیستم ایمنی بدن
• نوشیدن مایعات زیاد
• استفاده از یک مرطوب کننده برای تسکین سرفه و گلودرد
• افزودن مکمل های ویتامین A به برنامه روزانه

بله، بزرگسالان ممکن است به سرخک مبتلا شوند و ممکن است عوارضی نیز ایجاد شود احتمال بیشتری دارد. افرادی که این واکسن را دریافت نکرده‌اند، پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، شانس بیشتری برای ابتلا به سرخک دارند.

اگر بیش از ۲۰ سال سن دارید و با فردی که سرخک دارد در تماس بوده اید، به شدت توصیه می شود که فوراً با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید و تمام اقدامات احتیاطی را برای انتقال ویروس به شخص دیگری انجام دهید.

قبل از دریافت اولین دوز واکسن، در حدود یک سالگی، نوزادان می توانند به ویروس سرخک مبتلا شوند.

نوزادان از طریق ایمنی غیرفعال که از والدین به کودک از طریق جفت و در طول شیردهی ایجاد می شود، از سرخک محافظت می کنند.

با این حال، تحقیق از سال ۲۰۲۱ نشان می دهد که این ایمنی به سطح آنتی بادی مادر بستگی دارد و ممکن است فقط تا حدود ۷ ماهگی نوزاد ادامه یابد.

کودکان زیر ۵ سال هستند احتمال بیشتری دارد برای ایجاد عوارض سرخک در صورت عدم واکسینه شدن.

ممکن است شنیده باشید که سرخجه را سرخک آلمانی می نامند. اما سرخک و سرخجه در واقع توسط دو ویروس مختلف ایجاد می شوند.

سرخجه به اندازه سرخک مسری نیست. اما در دوران بارداری می تواند عوارض جدی ایجاد کند.

اگرچه ویروس‌های مختلف باعث سرخک و سرخجه می‌شوند، اما از جهات مختلفی شبیه هم هستند. هر دو ویروس:

• هنگامی که فرد سرفه یا عطسه می کند می تواند از طریق هوا پخش شود
• باعث تب شود و راش مشخصی داشته باشد
• فقط در انسان رخ می دهد

واکسن سرخک-اوریون- سرخجه (MMR) و سرخک-اوریون- سرخجه-واریسلا (MMRV) به پیشگیری از سرخک و سرخجه کمک می کند.

ممکن است با انجام هر یک از مراحل زیر احتمال ابتلا به سرخک و عوارض را کاهش دهید.

واکسیناسیون

واکسیناسیون بهترین راه برای پیشگیری از سرخک است. دو دوز از واکسن سرخک است ۹۷% موثر در پیشگیری از سرخک

دو واکسن موجود است – واکسن MMR و واکسن MMRV. واکسن MMR یک واکسن سه در یک است که می تواند از شما در برابر سرخک، اوریون و سرخجه محافظت کند. واکسن MMRV در برابر شرایط مشابه واکسن MMR محافظت می کند، اما محافظت در برابر آبله مرغان را نیز شامل می شود.

کودکان می توانند اولین واکسن خود را در ۱۲ ماهگی یا در صورت سفرهای بین المللی زودتر دریافت کنند. آنها می توانند دوز دوم خود را بین سنین ۴ تا ۶ سالگی دریافت کنند. بزرگسالانی که هرگز واکسینه نشده اند می توانند در هر سنی درخواست واکسن کنند.

واکسن برای افرادی که:

• قبلاً یک واکنش تهدید کننده زندگی نسبت به واکسن سرخک یا اجزای آن داشته اید
• باردار هستند
• دارای نقص ایمنی هستند که می تواند شامل افراد مبتلا به HIV یا ایدز، افرادی که تحت درمان سرطان قرار می گیرند یا افرادی که داروهایی مصرف می کنند که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند، باشد.

عوارض جانبی واکسیناسیون معمولاً خفیف است و در عرض چند روز ناپدید می شود. آنها می توانند شامل تب و راش خفیف باشند.

در موارد نادر، واکسن با تعداد کم پلاکت ها یا تشنج مرتبط است. با این حال، اکثر کودکان و بزرگسالانی که واکسن سرخک دریافت می کنند، عوارض جانبی را تجربه نمی کنند.

برخی افراد بر این باورند که واکسن سرخک می تواند باعث اوتیسم در کودکان شود. در نتیجه، تحقیقات زیادی در طول سالیان متمادی به این موضوع اختصاص یافته است. کارشناسان یافته اند بدون لینک بین واکسن و اوتیسم تاکنون

واکسیناسیون فقط برای محافظت از شما و خانواده شما مهم نیست. همچنین برای محافظت از افرادی که نمی توانند واکسینه شوند، مهم است.

هنگامی که افراد بیشتری علیه یک بیماری واکسینه می شوند، احتمال کمتری وجود دارد که در بین جمعیت گردش کند. به این حالت ایمنی گله ای می گویند. برای دستیابی به ایمنی گله در برابر سرخک، تقریبا ۹۶% جمعیت باید واکسینه شوند

سایر روش های پیشگیری از سرخک

همه نمی توانند واکسن سرخک را دریافت کنند. اما همچنان می‌توانید به روش‌های دیگری از شیوع سرخک جلوگیری کنید.

اگر مستعد ابتلا به عفونت هستید، نکات زیر را در نظر بگیرید:

• بهداشت دست را به خوبی رعایت کنید. دستان خود را قبل از غذا خوردن، بعد از استفاده از حمام و قبل از لمس صورت، دهان یا بینی خود بشویید.
• وسایل شخصی را با افرادی که ممکن است در معرض ویروس قرار دارند به اشتراک نگذارید. این می تواند شامل مواردی مانند ظروف غذا خوردن، لیوان های نوشیدن و مسواک باشد.
• از تماس مستقیم با افرادی که سرفه می کنند، آبریزش بینی دارند یا به طور کلی احساس ناراحتی می کنند، خودداری کنید

اگر سرخک دارید موارد زیر را در نظر بگیرید:

• از محل کار یا مدرسه و سایر مکان‌های عمومی تا زمانی که بیماری سرخک برطرف نشود، در خانه بمانید. این حداقل ۴ روز پس از ناپدید شدن بثورات سرخک است.
• از تماس با افرادی که ممکن است مستعد ابتلا به عفونت باشند، مانند نوزادان بسیار جوان برای واکسینه شدن و افراد دارای نقص ایمنی خودداری کنید.
• در صورت نیاز به سرفه یا عطسه، بینی و دهان خود را بپوشانید. تمام دستمال های استفاده شده را به سرعت دور بیندازید. اگر دستمال کاغذی در دسترس ندارید، در قوز آرنج خود عطسه کنید، نه در دست خود.
• حتما دست های خود را مرتب بشویید و سطوح یا اشیایی را که لمس می کنید ضدعفونی کنید.

افراد بارداری که در برابر سرخک ایمنی ندارند، در صورت قرار گرفتن در معرض این ویروس، ممکن است به این عفونت مبتلا شوند.

بارداری ممکن است احتمال عوارض سرخک مانند ذات الریه را افزایش دهد. علاوه بر این، این عوارض بارداری و زایمان نیز ممکن است:

• از دست دادن بارداری
• زایمان زودرس
• وزن کم هنگام تولد
• مرده زایی

سرخک همچنین می تواند در حین زایمان منتقل شود اگر والدین متولد کننده عفونت فعال سرخک داشته باشند. به این بیماری سرخک مادرزادی می گویند. نوزادان مبتلا به سرخک مادرزادی ممکن است مدت کوتاهی پس از تولد دچار بثورات شوند و ممکن است احتمال عوارض زیادی داشته باشند.

اگر باردار هستید، نسبت به سرخک مصونیت ندارید و معتقدید که در معرض ابتلا به این بیماری قرار گرفته اید، بهتر است فوراً با متخصص مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. تزریق ایمونوگلوبولین ممکن است به کاهش احتمال عفونت سرخک کمک کند.

سرخک نرخ مرگ و میر پایینی در کودکان و بزرگسالان با سیستم ایمنی مطلوب دارد. اکثر افرادی که به ویروس سرخک مبتلا می شوند به طور کامل بهبود می یابند.

خطر ابتلا به عوارض سرخک در گروه های زیر بیشتر است:

• کودکان زیر ۵ سال
• بزرگسالان بالای ۲۰ سال
• افراد باردار
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند
• افرادی که سوء تغذیه دارند
• افراد مبتلا به کمبود ویتامین A

تقریبا ۳۰% افراد مبتلا به سرخک یک یا چند عارضه را تجربه می کنند.

بسیار بعید است که بیش از یک بار به سرخک مبتلا شوید. پس از ابتلا به ویروس، بدن شما معمولاً ایمنی ایجاد می کند.

سرخک در نتیجه یک عفونت ویروسی ایجاد می شود. این بیماری بسیار مسری است و ممکن است منجر به عوارض جدی و مرگ در میان کودکان و بزرگسالانی شود که واکسن دریافت نکرده اند.

سرخک و عوارض احتمالی آن از طریق واکسیناسیون قابل پیشگیری است. واکسیناسیون نه تنها از شما و افراد نزدیک به شما محافظت می کند، بلکه از انتشار ویروس سرخک در جامعه و تأثیر بر افرادی که نمی توانند واکسینه شوند نیز جلوگیری می کند.

اکثر افراد در عرض ۳ هفته از سرخک بهبود می یابند. تشخیص زودهنگام به جلوگیری از عوارض کمک می کند. اگر فکر می کنید در معرض ویروس سرخک قرار گرفته اید، به شدت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.