۵ عوارض جانبی احتمالی پروبیوتیک ها

پروبیوتیک ها باکتری ها و مخمرهای زنده ای هستند که در صورت مصرف زیاد فواید سلامتی دارند.

آنها را می توان به عنوان مکمل مصرف کرد یا به طور طبیعی از طریق غذاهای تخمیر شده مانند ماست، کفیر، کلم ترش، کیمچی و کومبوچا مصرف کرد.۱، ۲، ۳، ۴).

فواید سلامت مکمل ها و مواد غذایی پروبیوتیک به خوبی ثبت شده است، از جمله کاهش خطر عفونت، بهبود هضم، و حتی کاهش خطر ابتلا به برخی بیماری های مزمن.۵، ۶، ۷، ۸).

اگرچه مصرف پروبیوتیک ها مزایای سلامتی زیادی دارد، اما می تواند عوارض جانبی نیز داشته باشد. اکثر آنها جزئی هستند و تنها درصد کمی از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهند.

با این حال، برخی از افراد مبتلا به بیماری های جدی یا سیستم ایمنی ضعیف ممکن است عوارض شدیدتری را تجربه کنند.

این مقاله به شایع ترین عوارض جانبی پروبیوتیک ها و نحوه کاهش آنها می پردازد.

کسانی که از پروبیوتیک های مخمری استفاده می کنند ممکن است یبوست و تشنگی را افزایش دهند.۱۰).

دقیقاً مشخص نیست که چرا برخی افراد این عوارض جانبی را تجربه می کنند، اما معمولاً پس از چند هفته استفاده مداوم از بین می روند.۹).

برای کاهش احتمال عوارض جانبی، با دوز کم پروبیوتیک شروع کنید و به آرامی دوز کامل را طی چند هفته افزایش دهید. این می تواند به بدن شما کمک کند تا با آنها سازگار شود.

اگر گاز، نفخ یا سایر عوارض جانبی بیش از چند هفته ادامه یافت، مصرف پروبیوتیک را قطع کرده و با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

خلاصه

برخی از افراد با شروع مصرف پروبیوتیک ها افزایش گاز، نفخ، یبوست یا تشنگی را تجربه می کنند. این عوارض جانبی باید ظرف چند هفته ناپدید شوند.

برخی از غذاهای غنی از پروبیوتیک، مانند ماست، کلم ترش و کیمچی، حاوی آمین های بیوژنیک هستند.۱۱، ۱۲).

آمین های بیوژنیک موادی هستند که با پیر شدن غذاهای حاوی پروتئین یا تخمیر توسط باکتری ها تشکیل می شوند.۱۳).

رایج ترین آمین های موجود در غذاهای غنی از پروبیوتیک عبارتند از: هیستامین، تیرامین، تریپتامین و فنیل اتیلامین.۱۴).

آمین ها می توانند سیستم عصبی مرکزی را تحریک کنند، جریان خون را افزایش یا کاهش دهند و می توانند باعث سردرد در افراد حساس به این ماده شوند.۱۵، ۱۶).

یک مطالعه نشان داد که رژیم های کم هیستامین باعث کاهش سردرد در ۷۵ درصد از شرکت کنندگان شد. با این حال، مروری بر ۱۰ کارآزمایی کنترل‌شده اثر قابل‌توجهی از آمین‌های رژیم غذایی بر سردرد نشان نداد.۱۷، ۱۸).

تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا آمین ها ممکن است علت مستقیم سردرد یا میگرن در برخی افراد باشند، مورد نیاز است.

داشتن دفترچه یادداشت غذایی از علائم سردردی که ممکن است تجربه کنید، می تواند به شما کمک کند بفهمید که آیا غذاهای تخمیر شده برای شما مشکل ساز هستند یا خیر.

اگر غذاهای غنی از پروبیوتیک علائم شما را تحریک کند، مکمل پروبیوتیک ممکن است انتخاب بهتری باشد.

خلاصه

غذاهای تخمیر شده غنی از پروبیوتیک ها به طور طبیعی حاوی آمین هستند. برخی از افراد ممکن است پس از مصرف این غذاها دچار سردرد شوند و به جای آن باید مکمل های پروبیوتیک را انتخاب کنند.

برخی از سویه های باکتری که در مکمل های پروبیوتیک استفاده می شوند می توانند هیستامین در دستگاه گوارش انسان تولید کنند.۱۹، ۲۰، ۲۱).

هیستامین مولکولی است که به طور معمول توسط سیستم ایمنی بدن هنگام تشخیص تهدید تولید می شود.

هنگامی که سطح هیستامین افزایش می یابد، رگ های خونی گشاد می شوند تا خون بیشتری به ناحیه آسیب دیده برسد. عروق همچنین نفوذپذیرتر می شوند، بنابراین سلول های ایمنی می توانند به راحتی وارد بافت مربوطه شوند تا با هر گونه پاتوژن مبارزه کنند.۲۲).

این فرآیند قرمزی و تورم در ناحیه آسیب دیده ایجاد می کند و همچنین می تواند باعث علائم آلرژی مانند خارش، آبریزش چشم، آبریزش بینی یا مشکل در تنفس شود.

به طور معمول، هیستامینی که در دستگاه گوارش شما تولید می شود به طور طبیعی توسط آنزیمی به نام دی آمین اکسیداز (DAO) تجزیه می شود. این آنزیم از افزایش سطح هیستامین به اندازه کافی برای ایجاد علائم جلوگیری می کند.۲۳).

با این حال، برخی از افراد مبتلا به عدم تحمل هیستامین در تجزیه صحیح هیستامین در بدن خود با مشکل مواجه هستند زیرا DAO کافی تولید نمی کنند.۲۴، ۲۵، ۲۶).

سپس هیستامین اضافی از طریق پوشش مجرای روده جذب می شود و وارد جریان خون می شود و علائمی شبیه به یک واکنش آلرژیک ایجاد می کند.۲۷).

افراد مبتلا به عدم تحمل هیستامین باید از غذاهای حاوی هیستامین اضافی اجتناب کنند.۲۸).

در تئوری، آنها ممکن است بخواهند مکمل های پروبیوتیکی را انتخاب کنند که حاوی باکتری های تولید کننده هیستامین نباشد، اما تا به امروز هیچ تحقیقی در این زمینه خاص انجام نشده است.

برخی از سویه های پروبیوتیک تولید کننده هیستامین عبارتند از لاکتوباسیلوس بوکنری، لاکتوباسیلوس هلوتیکوس، لاکتوباسیلوس هیلگاردی و استرپتوکوک ترموفیلوس (۲۹، ۳۰، ۳۱).

خلاصه

برخی از پروبیوتیک ها می توانند هیستامین در دستگاه گوارش تولید کنند. کسانی که دچار عدم تحمل هیستامین هستند ممکن است بخواهند از این گونه های باکتری اجتناب کنند.

افراد مبتلا به آلرژی یا عدم تحمل باید برچسب مکمل های پروبیوتیک را به دقت مطالعه کنند، زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که می توانند به آنها واکنش نشان دهند.

به عنوان مثال، برخی از مکمل ها حاوی مواد حساسیت زا مانند لبنیات، تخم مرغ یا سویا هستند.

افرادی که حساسیت دارند باید از مصرف این مواد اجتناب کنند، زیرا ممکن است باعث واکنش آلرژیک شوند. در صورت لزوم، برچسب ها را با دقت بخوانید تا از این مواد اجتناب کنید (۳۲).

به همین ترتیب، پروبیوتیک های مبتنی بر مخمر نباید توسط افراد مبتلا به آلرژی به مخمر مصرف شود. به جای آن باید از یک پروبیوتیک مبتنی بر باکتری استفاده کرد (۳۳).

قند شیر یا لاکتوز نیز در بسیاری از مکمل های پروبیوتیک استفاده می شود.۳۴).

اگرچه مطالعات نشان می دهد که اکثر افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز می توانند تا ۴۰۰ میلی گرم لاکتوز را در داروها یا مکمل ها تحمل کنند، گزارش های موردی از عوارض جانبی پروبیوتیک ها وجود دارد.۳۵، ۳۶، ۳۷).

از آنجایی که تعداد کمی از افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز ممکن است هنگام مصرف پروبیوتیک های حاوی لاکتوز دچار گازهای ناخوشایند و نفخ شوند، ممکن است بخواهند محصولات بدون لاکتوز را انتخاب کنند.

برخی از مکمل ها علاوه بر اینکه حاوی پروبیوتیک های قوی هستند، حاوی در مقابلبیوتیک ها اینها فیبرهای گیاهی هستند که انسان نمی تواند آنها را هضم کند، اما باکتری ها می توانند آنها را به عنوان غذا مصرف کنند. رایج ترین انواع آن لاکتولوز، اینولین و الیگوساکاریدهای مختلف است.۳۸).

هنگامی که یک مکمل حاوی میکروارگانیسم های پروبیوتیک و فیبر پری بیوتیک باشد، به آن a سین بیوتیک (۳۹).

برخی از افراد هنگام مصرف سین بیوتیک ها دچار گاز و نفخ می شوند. کسانی که این عوارض جانبی را تجربه می کنند ممکن است بخواهند مکملی را انتخاب کنند که حاوی پری بیوتیک نباشد.۴۰).

خلاصه

مکمل های پروبیوتیک ممکن است حاوی مواد آلرژی زا، لاکتوز یا فیبر پری بیوتیک باشند که ممکن است در برخی افراد واکنش های نامطلوب ایجاد کند. با خواندن برچسب ها می توان از این مواد اجتناب کرد.

پروبیوتیک ها برای اکثریت مردم بی خطر هستند، اما ممکن است برای همه بهترین نباشند.

در موارد نادر، باکتری یا مخمر موجود در پروبیوتیک ها می تواند وارد جریان خون شده و در افراد مستعد عفونت ایجاد کند.۴۱، ۴۲، ۴۳، ۴۴).

افرادی که در معرض بیشترین خطر عفونت ناشی از پروبیوتیک ها قرار دارند عبارتند از کسانی که سیستم ایمنی سرکوب شده، بستری طولانی مدت در بیمارستان، کاتترهای داخل وریدی، یا کسانی که اخیراً جراحی کرده اند.۴۵، ۴۶، ۴۷).

با این حال، خطر ابتلا به عفونت بسیار کم است و هیچ عفونت جدی در آزمایشات بالینی در جمعیت عمومی گزارش نشده است.

تخمین زده می شود که از هر یک میلیون نفر فقط یک نفر از پروبیوتیک های حاوی پروبیوتیک استفاده می کند لاکتوباسیل ها باکتری ها دچار عفونت می شوند. این خطر برای پروبیوتیک های مخمری حتی کمتر است، به طوری که از هر ۵.۶ میلیون کاربر فقط یک نفر مبتلا می شود.۴۸، ۴۹).

هنگامی که عفونت رخ می دهد، معمولا به آنتی بیوتیک های سنتی یا ضد قارچ ها پاسخ خوبی می دهند. با این حال، مرگ و میر در موارد نادر رخ داده است (۴۸، ۵۰).

تحقیقات همچنین نشان می دهد که افراد مبتلا به پانکراتیت حاد شدید نباید پروبیوتیک مصرف کنند زیرا ممکن است خطر مرگ را افزایش دهد.۵۱).

خلاصه

افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف، کاتترهای داخل وریدی، جراحی اخیر، پانکراتیت حاد یا بستری طولانی مدت در بیمارستان هستند، باید از مصرف پروبیوتیک ها خودداری کنند.

پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که در صورت مصرف زیاد فواید سلامتی دارند. آنها را می توان به عنوان مکمل مصرف کرد، اما به طور طبیعی در غذاهای تخمیر شده نیز وجود دارد.

پروبیوتیک ها برای اکثر مردم بی خطر هستند، اما عوارض جانبی ممکن است رخ دهد. شایع ترین عوارض جانبی افزایش موقت گاز، نفخ، یبوست و تشنگی است.

برخی از افراد همچنین ممکن است به مواد مورد استفاده در مکمل های پروبیوتیک یا آمین های طبیعی موجود در غذاهای پروبیوتیک واکنش بدی نشان دهند. اگر این اتفاق افتاد، استفاده از پروبیوتیک ها را متوقف کنید.

در موارد نادر، افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف، بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان یا جراحی های اخیر هستند، ممکن است به عفونت باکتری های پروبیوتیک مبتلا شوند. افراد مبتلا به این شرایط باید قبل از مصرف پروبیوتیک ها، خطرات و فواید آن را بسنجید.

به طور کلی، پروبیوتیک ها مکمل مفیدی به رژیم غذایی یا رژیم مکمل اکثر افراد هستند که عوارض جانبی نسبتا کمی دارند و بعید هستند.