جوانه یونجه یا آلفاآلفا فواید مضرات و منع مصرف

آلفاآلفا یا یونجه گیاهی است که صدها سال به عنوان خوراک دام پرورش یافته است و مدتهاست که به دلیل داشتن محتوای خوب ویتامین‌ها، مواد معدنی و پروتئین در مقایسه با سایر منابع خوراکی، مورد توجه قرار گرفته است.

یونجه (Medicago sativa) گیاهی چند ساله متعلق به خانواده Fabaceae است که مدتهاست در طب سنتی برای درمان انواع بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. وقتی به صورت جوانه تازه مصرف شود ، طعم شیرین ، تلخ و علفی دارد. تصور می شود وقتی یونجه به عنوان مکمل مصرف می شود، در درمان دیابت، کلسترول بالا، آرتروز، عفونت های دستگاه ادراری، مشکلات قاعدگی و مجموعه ای از اختلالات دیگر مفید است.

بنابراین این گیاه علاوه بر اینکه به عنوان خوراک دام مورد استفاده قرار می گیرد، سابقه طولانی در استفاده به عنوان یک گیاه دارویی برای انسان دارد. دانه ها یا برگ های خشک آن یا جوانه دانه ها را به صورت جوانه های یونجه را می توان مصرف کرد.

محتوای غذایی یونجه

یونجه به طور معمول توسط انسان به عنوان مکمل گیاهی یا به صورت جوانه یونجه مصرف می شود. از آنجا که برگ ها یا دانه ها به عنوان مکمل های گیاهی و نه غذایی به فروش می رسند ، هیچ اطلاعات استاندارد تغذیه ای در دسترس نیست.

با این حال، به طور معمول سرشار از ویتامین K هستند و همچنین حاوی بسیاری از مواد مغذی دیگر از جمله ویتامین سی ، مس، منگنز و فولات هستند. جوانه های یونجه حاوی مواد مغذی مشابهی هستند و همچنین کالری بسیار کمی دارند.

 ۱ لیوان ۳۳ گرمی جوانه یونجه فقط ۸ کالری دارد و حاوی مواد مغذی زیر است:

ویتامین کا:  ۱۳%

ویتامین سی:  ۵٪

مس: ۳٪

منگنز: ۳٪

فولات: ۳٪

تیامین: ۲٪

ریبوفلاوین: ۲٪

منیزیم: ۲٪

آهن: ۲٪

(مقدار بر اساس درصد نیاز روزانه است)

هچنین حاوی ۰.۲ گرم چربی ، ۰.۷ گرم کربوهیدرات، ۰.۶ گرم فیبر و ۱.۳ گرم پروتئین است. فیبر محلول یونجه می‌تواند به کاهش کلسترول و کاهش وزن بدن کمک کند.  یونجه همچنین دارای محتوای بالایی از ترکیبات گیاهی مهم از جمله ساپونین‌ها، کومارین‌ها‌، فلاونوئیدها‌، فیتواسترول‌ها، فیتواستروژن‌ها و آلکالوئیدها است.

لیست طولانی از کاربردهای سنتی یونجه به عنوان یک گیاه دارویی وجود دارد، شامل کاهش فشار خون، ادرار آور، شیر افزا، درمان آرتروز و سنگ کلیه. اما  فقط  تعدادی از آنها تا حدودی مورد مطالعه قرار گرفته اند و بیشتر این خواص پیشنهادی هنوز تحقیق نشده است.

یونجه به کاهش کلسترول کمک کند.

یکی از بهترین فواید یونجه توانایی کاهش کلسترول است که مورد مطالعه نیز قرار گرفته است. مطالعات متعدد روی میمون‌ها، خرگوش‌ها و موش‌ها نشان داده است که می تواند سطح کلسترول خون را کاهش دهد.

چند مطالعه کوچک نیز این تأثیر را بر روی انسان تأیید کرده اند. یک مطالعه بر روی ۱۵ نفر نشان داد که خوردن ۴۰ گرم بذر یونجه ۳ بار در روز باعث کاهش ۱۷٪ کلسترول کل و ۱۸٪ کلسترول LDL یا بد پس از ۸ هفته می شود. یک مطالعه کوچک دیگر که فقط روی ۳ داوطلب انجام شد نیز نشان داد که ۱۶۰ گرم بذر یونجه در روز می تواند سطح کلسترول خون را کاهش دهد.

این اثر به دلیل محتوای بالای ساپونین آن است که باعث کاهش سطح کلسترول می شود. ساپونین ها با کاهش جذب کلسترول در روده و افزایش دفع  نمک های صفراوی باعث کاهش کلسترول خون می شوند.

آلفاآلفا یا یونجه باعث بهبود وضعیت متابولیکی می شود.

یکی از کاربردهای سنتی یونجه به عنوان یک ماده ضد دیابت است. مطالعات حیوانی انیز نشان داده اند که مکمل های یونجه باعث کنترل قند خون همچنین کاهش سطح کلسترول کل، LDL  و VLDL در حیوانات دیابتی می شود.

مطالعه دیگری بر روی موشهای دیابتی نشان داد که عصاره یونجه با افزایش ترشح انسولین از پانکراس ، سطح قند خون را کاهش می دهد. به نظر می رسد استفاده از یونجه برای درمان دیابت و بهبود سلامت متابولیک مفید است. با این حال، این باید در مطالعات انسانی تأیید شود.

آلفاآلفا و اختلالات مجاری ادراری

پزشکان طب مکمل معتقدند که یونجه به عنوان ادرار آور طبیعی عمل می کند و می تواند برای درمان اختلالات دستگاه ادراری از جمله سنگ کلیه و عفونت های دستگاه ادراری (UTI) مورد استفاده قرار گیرد. علی رغم ادعاهای موجود، شواهد کمی وجود دارد که یونجه می تواند به پیشگیری یا درمان سنگ کلیه کمک کند و حتی عفونت حاد ادراری را درمان کند.

آلفا آلفا بعنوان شیرافزا در افزایش تولید شیر مادر

یونجه می تواند تولید شیر مادر را تحریک کند. یونجه در حقیقت یکی از محبوب ترین داروهای سنتی است که در کنار سیاه دانه (Nigella sativa) و شنبلیله (Trigonella foenum-graecum) به عنوان شیرافزا استفاده می شود.

یک بررسی در سال ۲۰۱۴ نشان می دهد که قرص های Medicago sativa (یونجه) می تواند برای این منظور با خیال راحت مورد استفاده قرار گیرد اما شواهد کمی در مورد میزان موثر بودن درمان یا دوز مورد نیاز وجود دارد.

آلفا آلفا و آرتروز

تعدادی از مطالعات آزمایشگاهی گزارش کرده اند که یونجه با مهار تولید ترکیبات التهابی، اثرات ضد التهابی قوی دارد.برخی از پزشکان طب مکمل معتقدند که این اثر می تواند درد و التهاب مرتبط با آرتروز یا آرتریت روماتوئید را کاهش دهد. در واقع یونجه یکی از محبوب ترین مواد مورد استفاده در داروهای گیاهی درمانی آرتروز است.

تا به امروز ، این مزایا تا حد زیادی اثبات نشده باقی مانده است. به خصوص در آرتریت روماتوئید، علت اصلی التهاب خود ایمنی است (به این معنی که سلول های ایمنی بدن به مفاصل سالم حمله می کنند). یونجه به هیچ وجه نمی تواند این فرآیند را تغییر دهد. در حقیقت ، شواهدی وجود دارد که یونجه می تواند علائم حاد برخی بیماری های خود ایمنی را حتی تحریک کند.

در مورد آرتروز ، هنوز شواهد واضحی وجود ندارد که یونجه به هر شکلی بتواند به تسکین درد یا التهاب مفصل کمک کند.

آلفاآلفا باعث بهبود علائم یائسگی می شود.

یونجه دارای ترکیبات گیاهی فراوانی به نام فیتواستروژن است که از نظر شیمیایی مشابه هورمون استروژن است. این بدان معنی است که آنها می توانند برخی از اثرات مشابه استروژن را در بدن ایجاد کنند.

اثر فیتواستروژن ها بحث برانگیز است، اما ممکن است فواید مختلفی داشته باشد ، از جمله کاهش علائم یائسگی که ناشی از کاهش سطح استروژن است.

اثرات یونجه بر روی علائم یائسگی به طور گسترده تحقیق نشده است ، اما یک مطالعه نشان داد که عصاره مریم گلی و یونجه قادر به تعریق عرق شبانه و گرگرفتگی در ۲۰ زن شده است.

اثرات استروژنی  یونجه همچنین مزایای دیگری نیز دارد. مطالعه ای بر روی بهبود یافتگان سرطان پستان نشان داد که زنانی که یونجه می خوردند مشکلات کمتری در خواب داشتند. با این حال ، برای تأیید این مزایای بالقوه ، مطالعات بیشتری لازم است.

یونجه در سندرم پیش از قاعدگی

یونجه حاوی فیتواستروژن ها است که هورمون های گیاهی شبیه هورمون زنانه استروژن اند. متخصصان گیاهان دارویی معتقدند یونجه سندرم پیش از قاعدگی (PMS) . البته شواهد اندکی وجود دارد که تأثیر استروژنیک به اندازه کافی قوی باشد.

یونجه دارای اثرات آنتی اکسیدانی است.

یونجه سابقه طولانی استفاده در داروی های آیورودا برای درمان بیماری های ناشی از التهاب و آسیب اکسیداتیو دارد. این بدان دلیل است که تصور می شود یونجه به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل می کند و از آسیب ناشی از رادیکال های آزاد جلوگیری می کند.

چندین مطالعه حیوانی نیز اثرات آنتی اکسیدانی آن را تأیید کرده اند. این مطالعات نشان داده اند که یونجه توانایی کاهش مرگ سلول و آسیب DNA ناشی از رادیکال های آزاد را دارد. که این کار را با کاهش تولید رادیکال های آزاد و بهبود توانایی بدن در مبارزه با آنها انجام می دهد.

یک مطالعه روی موش ها حتی نشان داد که درمان با یونجه می تواند به کاهش آسیب های ناشی از سکته مغزی یا آسیب مغزی کمک کند. با این وجود ، مطالعات انسانی برای تأیید این اثرات مورد نیاز است.

بی خطری و عوارض جانبی

اگرچه یونجه برای اکثر افراد بی خطر است ، اما ممکن است عوارض جانبی برای برخی از افراد ایجاد کند.

بارداری

در بارداری یونجه ممکن است باعث تحریک یا انقباض رحم شود. بنابراین ، باید از مصرف آن در دوران بارداری خودداری شود.

اختلالات خود ایمنی

مواردی وجود دارد که مصرف مکمل های یونجه باعث فعال شدن مجدد لوپوس در برخی افراد شده است. در یک مطالعه روی میمون ها ، مکمل های یونجه باعث علائمی مانند لوپوس شد. اعتقاد بر این است که این اثر به دلیل اثرات تحریک کننده ایمنی آمینو اسید L-cavanine است که در یونجه یافت می شود.

بنابراین به کسانی که به لوپوس یا برخی دیگر از اختلالات خود ایمنی مبتلا هستند توصیه می شود از آن اجتناب کنند. در صورت ابتلا به بیماری خود ایمنی ، از جمله مولتیپل اسکلروزیس یا آرتریت روماتوئید، قبل از خوردن جوانه های یونجه یا مصرف مکمل های یونجه با پزشک خود صحبت کنید.

تضعیف سیستم ایمنی

جوانه زدن بذر یونجه ممکن است باعث رشد باکتری ها شود، در نتیجه ، جوانه هایی که در فروشگاه ها فروخته می شوند ، گاهی اوقات توسط باکتری ها آلوده می شوند. شیوع چند عفونت باکتریایی ناشی از مصرف جوانه یونجه آلوده گزارش شده است. در سال ۲۰۱۶ ، FDA شیوع عفونت های سالمونلا در ۱۲ ایالت با جوانه های یونجه هشدار داد.

خوردن جوانه های آلوده به طور بالقوه می تواند هر کسی را بیمار کند، اما بیشتر بزرگسالان سالم بدون عوارض خاصی بهبود می یابند. اما افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است، عفونت می تواند بسیار جدی باشد.

بنابراین ، FDA به کودکان، زنان باردار، افراد مسن یا هر شخص دیگری که دارای سیستم ایمنی به خطر افتاده است توصیه می کند از مصرف جوانه های یونجه  پرهیز  کنند.

افراد مبتلا به سرطان های حساس به هورمون مانند سرطان های پستان ، پروستات ، دهانه رحم یا رحم بهتر اشت از یونجه استفاده نکنند.

تداخلات دارویی آلفاآلفا

مکمل های یونجه ممکن است با داروهای خاصی تداخل داشته باشند. اما اینکه این فعل و انفعالات چقدر قوی هستند یا ممکن است نیاز به تنظیم دوز یا تغییر در درمان داشته باشند، کاملاً شناخته شده نیست.

داروهای ضد انعقاد خون ، مانند کومادین (وارفارین) ، ممکن است به دلیل محتوای بالای ویتامین K موجود در یونجه (که لخته شدن را تقویت می کند) اثر دارو را تضعیف شود.

داروهای دیابت می توانند تحت تأثیر یونجه قرار گیرند و باعث افت بیشتر قند خون و افزایش خطر افت قند خون شوند.

داروهای هورمونی پیشگیری از بارداری ممکن است در نتیجه اثرات استروژنیک یونجه، در جلوگیری از بارداری تأثیر کمتری داشته باشند.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ، مانند کورتیکواستروئیدها و سیکلوسپورین ، ممکن است توسط اثرات پیش التهابی L-canavanine در یونجه کم اثر شوند.

داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی ، مانند آسپرین و Advil (ایبوپروفن) ، می توانند با یونجه تداخل داشته و خطر خونریزی دستگاه گوارش را افزایش دهند.

میزان تداخل دارویی ناشناخته است و ممکن است مشکل آفرین باشد یا نباشد. به عنوان یک قاعده کلی ، دوزهای بالاتر یعنی مکمل ها در تداخلات دارویی مهم هستند.

چگونه یونجه را به رژیم غذایی خود اضافه کنیم

مکمل های یونجه را می توان به صورت پودر شده ، به عنوان قرص مصرف کرد و یا برای تهیه چای استفاده کرد. از آنجا که مطالعات کمی در مورد بذر ، برگ یا عصاره یونجه انجام شده است ، توصیه می شود دوز مناسب و بی خطری را تهیه کنید.

روش دیگر افزودن یونجه به رژیم غذایی ، خوردن آن به صورت جوانه است. جوانه های یونجه را می توان به طرق مختلف به رژیم غذایی اضافه کرد، مثلاً با سالاد مخلوط شود.