چرا پایم می لرزد؟

لرزش پا می تواند یک آزاردهنده یا یک تجربه شدید باشد که باعث تنش عضلانی و مشکل در راه رفتن می شود. بسیاری از مسائل، از سندرم پای بی قرار (RLS) گرفته تا شرایط جدی مانند زوال عقل، می تواند باعث لرزش پای شخص شود.

تشخیص علت لرزش پاها تنها بر اساس علائم ممکن نیست. به همین دلیل، افرادی که لرزش پا را تجربه می کنند باید با پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنند.

به خواندن این مقاله ادامه دهید تا با ۱۰ دلیل احتمالی لرزش پا آشنا شوید.

۱. لرزش

لرزش یک انقباض غیرارادی ماهیچه است. انقباض ریتمیک است، بنابراین ممکن است فرد احساس کند که عضله می لرزد یا در فواصل قابل پیش بینی حرکت می کند.

فرد مبتلا به لرزش پا ممکن است متوجه لرزش پای خود شود در حالی که یک عضله یا گروهی از ماهیچه‌ها نبض یا اسپاسم خارج از کنترل دارند. لرزش ممکن است چند دقیقه طول بکشد، یا ممکن است یک مشکل مداوم باشد.

شرایط پزشکی متعددی می تواند باعث لرزش شود. آنها اغلب آنهایی هستند که به سیستم عصبی آسیب می رسانند، از جمله:

• اسکلروز چندگانه
• سکته
• آسیب تروماتیک مغز
• آسیب های مغزی ناشی از تومورها

نارسایی کبد و کلیه نیز ممکن است باعث لرزش شود.

یک نوع نادر از لرزش، به نام لرزش ارتواستاتیک اولیه، به طور خاص روی پاها تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به این بیماری هنگام ایستادن متوجه لرزش ناگهانی می شوند.

این ممکن است یک نوع لرزش اساسی باشد که نوعی لرزش ژنتیکی است، اما پزشکان نمی‌دانند چه چیزی باعث آن می‌شود. تعدادی از داروها ممکن است به درمان علائم کمک کنند.

۲. RLS

RLS ممکن است شبیه لرزش پا باشد زیرا افراد مبتلا به RLS تمایل غیرقابل کنترلی برای حرکت دادن پاهای خود احساس می کنند.

با این حال، لرزش زمانی رخ می دهد که اسپاسم عضلانی خارج از کنترل باشد. RLS باعث حرکت ارادی پا می شود. این حرکات ارادی پا به دلیل احساس ناراحتی رخ می دهد. برای افراد مبتلا به RLS، پاها ممکن است بدون حرکت گزگز، سوزش یا درد داشته باشند.

افراد مبتلا به RLS اغلب علائم را در شب تجربه می کنند، اگرچه ممکن است در هر زمانی ظاهر شوند.

این بیماری در زنان باردار، افرادی که کمبودهای تغذیه ای دارند و افرادی که به دلیل بیماری هایی مانند دیابت آسیب عصبی دارند، شایع تر است. گفته می شود، هر کسی می تواند RLS را توسعه دهد.

پزشکان به طور کامل علت را درک نمی کنند، اگرچه آنها مشکوک هستند که یک وضعیت سلامتی درمان نشده ممکن است با آن ارتباط داشته باشد. درمان هر گونه بیماری زمینه ای ممکن است به کاهش RLS کمک کند.

با این حال، اگر پزشک نتواند علت را بیابد، ممکن است دارو را برای کاهش ناراحتی توصیه کند.

۳. دیسکینزی دیررس

داروهای خاص که به درمان مشکلات گوارشی و سلامت روان کمک می کند، می تواند باعث ایجاد سندرمی به نام دیسکینزی دیررس شود. این اختلال حرکتی غیرارادی باعث حرکات کنترل نشده در سراسر بدن از جمله در اندام، صورت و تنه می شود.

به طور خاص، داروهایی که نحوه پاسخ بدن به دوپامین – یک انتقال دهنده عصبی که بر حرکت تاثیر می گذارد – تغییر می دهند، می توانند باعث دیسکینزی دیررس شوند.

داروهای ضد روان پریشی، که پزشکان اغلب برای درمان اسکیزوفرنی تجویز می کنند، و داروهای گوارشی متوکلوپرامید و پروکلروپرازین همگی مقصران رایج هستند.

افراد مبتلا به دیسکینزی دیررس معمولاً اشکال دیگری از لرزش و حرکات غیرعادی را تجربه می‌کنند، نه تنها لرزش محدود به پاها.

درمان دیسکینزی دیررس معمولاً مستلزم قطع داروی مسبب این مشکل و احتمالاً تغییر به یک داروی جایگزین است.

۴. اضطراب

اضطراب می تواند به طور موقت باعث لرزش شود، زیرا بدن وارد حالت جنگ یا گریز می شود. لرزش معمولاً زمانی که اضطراب ناپدید می شود. با این حال، برخی از افراد مبتلا به اضطراب مزمن ممکن است دچار لرزش شوند که باعث حملات مزمن لرزش شود.

درمان باید بر کاهش اضطراب متمرکز شود، نه لرزش، زیرا اضطراب علت لرزش است.

تکنیک های آرامش بخش مانند مدیتیشن، دارو درمانی، درمان و ورزش ممکن است کمک کننده باشد.

۵. داروهای محرک

داروهای محرک می توانند فعالیت سیستم عصبی را تسریع کنند. اینها شامل داروهای تجویزی مانند آدرال و ریتالین و همچنین داروهای غیرقانونی از جمله کوکائین و مت آمفتامین می شود.

استفاده از این داروها ممکن است باعث لرزش یا لرزش در پاها، دست ها یا پاها شود. در بیشتر موارد، زمانی که فرد مصرف دارو را متوقف می کند، علائم ناپدید می شوند.

مطالعه ۲۰۱۲با این حال، نشان می دهد که مت آمفتامین، کوکائین، و اکستازی ممکن است باعث لرزش و لرزش دائمی، به ویژه پس از استفاده طولانی مدت شود.

درمان با قطع دارو شروع می شود. اگر لرزش ادامه یابد، پزشک ممکن است دارو یا فیزیوتراپی را توصیه کند.

۶. الکل

سوء استفاده و ترک الکل می تواند نحوه رفتار مغز و سیستم عصبی را تغییر دهد و باعث لرزش شود.

گاهی اوقات، آسیب دائمی خواهد بود، مانند زمانی که الکل به اعصاب آسیب می رساند. در موارد دیگر، به ویژه زمانی که فرد دچار ترک الکل می شود، علائم موقتی هستند.

افرادی که برای مدت طولانی از الکل سوء استفاده کرده اند، ممکن است با ترک الکل از لرزش رهایی پیدا کنند.

۷. نوروپاتی

نوروپاتی نوعی آسیب عصبی است که می تواند باعث احساس سوزن سوزن شدن یا درد غیرمعمول در دست ها و پاها شود. گاهی اوقات نوروپاتی به بازوها یا پاها کشیده می شود و ممکن است باعث لرزش یا سایر حرکات غیر معمول شود.

دیابت یکی از شایع ترین علل نوروپاتی است، به ویژه در افرادی که قند خون آنها کنترل نشده است. تعدادی از داروها ممکن است کمک کنند، و برخی از افراد نیز ممکن است با ماساژ و سایر درمان های مکمل تسکین پیدا کنند.

مهم ترین درمان نوروپاتی، تشخیص و درمان علت زمینه ای است. برای افراد مبتلا به دیابت، نوروپاتی ممکن است نشانه ای از عدم موفقیت درمان فعلی آنها باشد.

۸. زوال عقل

زوال عقل بیش از از دست دادن حافظه است. این نوعی آسیب مغزی پیشرونده است که می تواند تقریباً بر هر جنبه ای از عملکرد مغز فرد از جمله حرکت تأثیر بگذارد.

برخی از افراد مبتلا به زوال عقل دچار لرزش یا لرزش غیرعادی در پاها یا بازوهای خود می شوند. در بعضی موارد، این حرکات در واقع ممکن است نشانه اولیه این بیماری باشد.

در حال حاضر هیچ درمانی برای زوال عقل وجود ندارد، اما استراتژی های مدیریتی مانند دارو درمانی و کاردرمانی ممکن است به علائم، از جمله لرزش کمک کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را برای بهبود حرکت تجویز کند.

۹. پرکاری تیروئید

تیروئید غده ای است که در متابولیسم، سطح فعالیت و سایر عملکردهای کلیدی بدن نقش دارد. پرکاری تیروئید زمانی رخ می دهد که تیروئید بیش از حد فعال باشد.

پرکاری تیروئید باعث تسریع برخی فرآیندها در بدن می شود. در بسیاری از موارد، یک وضعیت پزشکی زمینه ای مانند بیماری گریوز باعث پرکاری تیروئید می شود.

افراد مبتلا به پرکاری تیروئید ممکن است دچار اسپاسم عضلانی، لرزش پاها یا دست ها، اضطراب، بی قراری و کاهش وزن غیرقابل توجیه شوند.

تعدادی از داروها، مانند بتا بلوکرها و داروهای ضد تیروئید، ممکن است به کاهش علائم کمک کنند.

۱۰. بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک وضعیت سیستم عصبی است که بر مغز و اعصاب تأثیر می گذارد. این باعث لرزش و سایر حرکات کنترل نشده می شود و معمولاً با گذشت زمان بدتر می شود.

بسیاری از متخصصان سلامت معتقدند که پارکینسون به دلیل کمبود فرستنده در سیستم عصبی باعث لرزش می شود.

برای برخی از افراد مبتلا به پارکینسون، لرزش اولین علامت است. در موارد دیگر، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است الگوهای خاصی از لرزش یا لرزش داشته باشند، از جمله لرزش هایی که پاها را تحت تاثیر قرار می دهد و تحرک را تضعیف می کند.

در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد و این وضعیت با گذشت زمان بدتر می شود. با این حال، دارو می تواند پیشرفت بیماری را کند کرده و مقداری تحرک را بازگرداند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در بیشتر موارد، لرزش پا نتیجه یک وضعیت پزشکی جدی نیست. در عوض ممکن است به دلیل چیزی مانند ترک کافئین باشد.

با این حال، اگر علت مشخصی وجود ندارد، اگر راهبردهای خودمراقبتی مؤثر نبودند، یا اگر لرزش در حال بدتر شدن است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

اگر فرد علائم دیگری از جمله موارد زیر را تجربه کرد، مراجعه به پزشک بسیار مهم است:

• تغییرات در حافظه یا خلق و خوی
• حرکات کنترل نشده
• مشکلات حرکتی
• اضطراب یا بی قراری
• مشکل خواب
• زخم روی پا یا دست یا سایر علائم دیابت کنترل نشده

خلاصه

تجربه لرزش پاها می تواند ناخوشایند باشد و ممکن است باعث نگرانی فرد شود که مشکلی جدی وجود ندارد.

در بسیاری از موارد، بیماری زمینه ای جدی نیست. با این حال، لرزش پا می تواند نشانه برخی از شرایط پزشکی بسیار جدی باشد، اگر با علائم دیگر همراه باشد. اینها شامل بیماری پارکینسون، نوروپاتی و اضطراب است.

تاخیر در درمان باعث بدتر شدن مشکل می شود. اگرچه تکان دادن پاها یک اورژانس پزشکی نیست، جستجو و دریافت مراقبت های پزشکی فوری می تواند به کاهش این علامت کمک کند.
Source link