رژیم کتو برای مبتدیان | راهنمای کتو مبتدی نهایی

کاهش مصرف کربوهیدرات می تواند چندین مزیت برای سلامتی داشته باشد. هنگامی که در حالت کتوز قرار دارید، بدن شما به سرعت در حال تولید و/یا استفاده از کتون ها به عنوان منبع سوخت است. با توجه به این منبع برتر سوخت (کتون‌ها)، افراد تمایل دارند مزایای مختلفی را قوی‌تر از زمانی که فقط یک رژیم غذایی کم کربوهیدرات و غیر کتوژنیک مصرف می‌کنند، تجربه کنند:

افزایش انرژی: از بدن‌های چربی و کتون می‌توان به عنوان منبع سوخت تقریباً برای تمام سلول‌های بدن استفاده کرد. هنگامی که بدن شروع به استفاده از کتون ها به عنوان منبع سوخت اولیه خود می کند، افزایش قابل توجهی در انرژی وجود خواهد داشت، زیرا از فراز و نشیب های مرتبط با بالا اجتناب می کنید. -سطوح کربوهیدرات/گلوکز بالا/انسولین بالا که منجر به احساس بی حالی و خستگی در طول روز می شود.

تقویت شناختی: کتون‌ها ممکن است منبع سوخت ترجیحی برای مغز باشند. به دلیل ترجیح مغز برای جذب و استفاده از کتون ها به عنوان سوخت، گزارش افزایش عملکرد شناختی برای افراد بسیار رایج است. این حتی در افرادی با درجه‌ای از مقاومت به انسولین  رایج‌تر است، زیرا مغز آن‌ها احتمالاً به دلیل وجود مقاومت.

کنترل اشتها: ماهیت پرچرب رژیم کتوژنیک همراه با کتون بالا و سطوح قند خون پایدار نشان داده شده است که دارای یک  است. تاثیر عمیق بر اشتها. این ممکن است به افرادی که زمان دشواری در کنترل مقدار غذایی که می‌خورند، «آزادی» بدهد تا بدانند به اندازه‌ای گرسنه نخواهند بود و در نتیجه کمتر احتمال دارد کالری اضافی مصرف کنند.

• قرار گرفتن در حالت کتوز می‌تواند هورمون‌های گرسنگی را که معمولاً در طول “رژیم غذایی” سنتی افزایش می‌یابند، سرکوب کند.<[3]
• تحقیقات اضافی نشان داده است که خوردن چربی های غذایی می تواند هورمون های مسئول تحریک اشتها را سرکوب کند.[۴]
• شرکت‌کنندگان در یک رژیم غذایی کتوژنیک با دریافت کالری نامحدود کالری کمتری در طول روز مصرف کردند و نسبت به کسانی که از یک رژیم غذایی کم‌چرب بدون محدودیت مشابه استفاده می‌کردند احساس سیری بیشتری داشتند.[۵]

ترکیب بدن: تغییرات فیزیکی در بدن یکی از دلایل اصلی جذب و اجرای رژیم‌های غذایی کم کربوهیدرات است. طبق تعریف، قرار گرفتن در حالت کتوز به این معنی است که می‌توانید به ذخایر چربی بدن نفوذ کنید، چربی را برای انرژی فوری متابولیزه کنید و برای سوخت کتون تولید کنید. علاوه بر این، نشان داده شده است که رژیم کتوژنیک سطوح انسولین در گردش را کاهش می دهد، که ممکن است منجر به ذخیره کمتر چربی توسط هورمون انسولین شود.[۶] در حالی که هر دو رژیم های کم کربوهیدرات و کتوژنیک برای کاهش وزن موثر هستند، مطالعات نشان داده اند که رژیم کتوژنیک برتر است.<[1]

سایر نکات کلیدی عبارتند از:

• رژیم‌های کتوژنیک و کم کربوهیدرات نشان داده شده است که درصد چربی بدن را به میزان بیشتری نسبت به رژیم‌های کم‌چرب کاهش می‌دهند.[۷]
• تحقیقات نشان داده است که هر چه محدودیت کربوهیدرات بیشتر باشد، درصد کاهش چربی بیشتر است.[۱][۸]
• تحقیقات نشان داده است که کتونها دارای خواص ضد کاتابولیک برای بافت عضلانی هستند، که برای افرادی که سعی در ساخت عضله یا جلوگیری از از دست دادن عضله دارند مهم است .<[1]
• برخی از مطالعات حتی از افزایش توده عضلانی هنگامی که رژیم کتوژنیک با ورزش همراه است، حمایت کرده‌اند.[۹][۱۰]

عملکرد استقامتی: به طور سنتی، ورزشکاران استقامتی تمایل دارند مقدار زیادی کربوهیدرات مصرف کنند تا ذخایر سوخت خود (مانند گلیکوژن) را برای مسابقات پر کنند. بنابراین، رژیم غذایی که در آن کربوهیدرات ها محدود می شود، برای این افراد غیر شهودی به نظر می رسد. با این حال، تحقیقات دکتر جف ولک نشان داد که زمانی که فردی با کتو سازگار شود، نه تنها عملکرد او یکسان یا بهتر است  نسبت به افرادی که سطوح بالایی از این دارو را مصرف می کنند. کربوهیدرات ها، اما «ذخایر سوخت» گلیکوژن آنها نیز یکسان است.[۱۱] علی رغم مصرف رژیم غذایی با کربوهیدرات کمتر، این ورزشکاران قادر به سازگاری هستند. و از ذخایر تقریبا بی حد و حصر چربی به عنوان منبع سوخت اصلی خود استفاده کنند.

درمان‌ها: رژیم کتوژنیک در ابتدا در دهه ۱۹۲۰ به عنوان یک گزینه درمانی جایگزین برای درمان کودکان مبتلا به صرع مقاوم به دارو ایجاد شد. از زمان شروع آن، استفاده از رژیم کتوژنیک به عنوان یک درمان درمانی برای بسیاری از شرایط دیگر مانند بیماری آلزایمر، ، سندرم کمبود GLUT-1، اختلالات دوقطبی و  حتی سرطان.